Dolomity - skalne twierdze

plavac napisał(a):A co - nie mówiłem? I co - boli pupa?

Nie. I pewnie wiesz, dlaczego.

plavac napisał(a):Idę wypatrywać tego biwaku nad Besausegą. Ile ja się o tym wąwozie naczytałem! Tylko naczytałem, szczęściarze ...

Zdaje się, że tylko ja jeden miałem tę przyjemność...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):Idę wypatrywać tego biwaku nad Besausegą. Ile ja się o tym wąwozie naczytałem! Tylko naczytałem, szczęściarze ...

Zdaje się, że tylko ja jeden miałem tę przyjemność...

Myślałem, że Fata wypatruje miejsca, gdzie był.
Wypatrywanie nic nie dało - nie widzę biwaku. Ale jak się nie wie, gdzie szukać, to i znaleźć trudniej.

Pozdrawiam!

A jednak jest biwak! Trzeba było otworzyć zdjęcie, żeby znaleźć mały czerwony punkcik w lewym dolnym rogu dokładnie w linii spadku z Cimon della Pala.
Jest frajda!
P.

plavac napisał(a):Myślałem, że Fata wypatruje miejsca, gdzie był.

Miałem na myśli, że wąwozem nie szedł. Chyba, że coś się w ostatnim czasie zmieniło.

Pozdrawiam,
Wojtek

plavac napisał(a):A jednak jest biwak! Trzeba było otworzyć zdjęcie, żeby znaleźć mały czerwony punkcik w lewym dolnym rogu dokładnie w linii spadku z Cimon della Pala.
Jest frajda!

Obaj macie sokoli wzrok.
Ale... spróbuję sobie pomóc.

Pozdrawiam,
Wojtek

plavac napisał(a):A jednak jest biwak!

Nie da się ukryć.



Pozdrawiam,
Wojtek

Nawet Bosconero chowa się pod linię horyzontu.

Wspinaczka teraz jest łatwa i przyjemna - idzie się, jak po skalnej drabinie.

Franz napisał(a):Wspinaczka teraz jest łatwa i przyjemna - idzie się, jak po skalnej drabinie.

Czyli,że gdyby pokonać pierwszy fragment, to potem bułka z masłem?
Jakoś mi się wierzyć nie chce...

I liny nie widać... Można się domyślić, że jest, po geście przepinania karabinków.

Ale pięknie...

P.

plavac napisał(a):

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):Idę wypatrywać tego biwaku nad Besausegą. Ile ja się o tym wąwozie naczytałem! Tylko naczytałem, szczęściarze ...

Zdaje się, że tylko ja jeden miałem tę przyjemność...

Myślałem, że Fata wypatruje miejsca, gdzie był.
Wypatrywanie nic nie dało - nie widzę biwaku. Ale jak się nie wie, gdzie szukać, to i znaleźć trudniej.

Pozdrawiam!

Heh, Plavac, ja tam już kilka razy byłem. Ale w marzeniach i duchem.
Nie wiem czemu akurat to miejsce mi tak spasiło. Pewnie dlatego, że jest tak niezwykle położone- jakby u góry na stole, w kompletnej izolacji od "dołu". Chciałbym choć raz sobie tam przenocować i spojrzeć na rozgwieżdżone niebo. Jak to słusznie zauważył Tkaczyk- to są takie jakby góry w górach... a ich odseparowanie i spadzistość ścian odcinających je od otoczenia przypomina mi niezwykły, magiczny i fascynujący mnie wciąż świat wenezuelskich tepuis.
A bivacco po prostu wiem gdzie leży ze zdjęć i znanej mi topografii terenu, zaś Besausega i cały masyw Agnera są takimi moimi miejscami wspomnień, gdyż stałem pewnego ranka u ich stóp i gdyby nie niesprzyjające okoliczności (kobieta- naczynie kruche i słabe!) na bank bym tam do góry polazł. Tym bardziej, że akurat wtedy się wypogodziło po 2 dniach deszczu.

A zdjęcie które mnie kiedyś ujęło a związane jest z tym biwakiem jest tu:
http://images.summitpost.org/original/242778.JPG
można powiększyć i to sporo...

Cóż, mam nadzieję, że wreszcie ponownie stanę u stóp tych gór i ruszę w nie tam wysoko, bo przecież marzenia są po to aby je spełniać.

Pozdrowienia chłopaki!

Fatamorgana napisał(a):...ja tam już kilka razy byłem. Ale w marzeniach i duchem.
... Chciałbym choć raz sobie tam przenocować i spojrzeć na rozgwieżdżone niebo.

Jak ja Cię dobrze rozumiem!

Fatamorgana napisał(a):...gdyż stałem pewnego ranka u ich stóp i gdyby nie niesprzyjające okoliczności (kobieta- naczynie kruche i słabe!) na bank bym tam do góry polazł.

Jak ja Cię dobrze rozumiem!

Fatamorgana napisał(a):A zdjęcie które mnie kiedyś ujęło a związane jest z tym biwakiem jest tu:
http://images.summitpost.org/original/242778.JPG

Jak ja Ci za nie dziękuję! Oczu oderwać nie mogłem!

Trzymam teraz kciuki za Twoje marzenia - i jednocześnie moje...

Dobrej nocy, Panowie!
Pięknych snów!
Piotrek

plavac napisał(a):Czyli,że gdyby pokonać pierwszy fragment, to potem bułka z masłem?

Tak jest. Tylko trasa długa.
Ale... wspaniała.

Fatamorgana napisał(a):Heh, Plavac, ja tam już kilka razy byłem. Ale w marzeniach i duchem.

Ja ten wąwóz przeszedłem przez Ciebie.

Pozdrawiam,
Wojtek

A kiedy ferrata odbija w lewo, to zza filara dają się dostrzec nowe horyzonty. O ile dotąd świat po zachodniej stronie kończył się na Pale di San Martino, to granica teraz przesunęła się odrobinę w kierunku północnym.

(Świadomie wstrzymałem się na moment z rzuceniem nazwami.)

(Kto chciał, to sobie rozpoznał, mogę już nazwać rzeczy po imieniu.)

O ile dotąd świat po zachodniej stronie kończył się na Pale di San Martino, to granica teraz przesunęła się odrobinę w kierunku północnym, odsłaniając zarówno Cimę Uomo, jak i Marmoladę.

Franz napisał(a):(Kto chciał, to sobie rozpoznał, mogę już nazwać rzeczy po imieniu.)

A jak ktoś wraca do domu dopiero o 19.00 to jak ma rozpoznawać o 16.45 ?

Ale rozpoznałem sobie jeszcze Cime Aute i Sasso Vernale i nawet, o cudzie!, Cima Ombretta Orientale
A Królowa filuternie puszcza oko bielą lodowca

Pozdrawiam!
Piotrek