Dolomity - skalne twierdze

FUX napisał(a):Ciekawe, skąd wiedziały, że na ruszt nie trafią...

No risk, no fun.

Pozdrawiam,
Wojtek

Uśmiechnąłem się od ucha do ucha
No przecież nie dlatego, że bobki trafiały na ziemię a kozy uciekły z rusztu ... Wszak to nie Bałkany
Wiesz dobrze, skąd ta radość ...
Dolomity ? Tak, oczywiście także. Także ...

Pozdrawiam ciepło!
I teraz już rzeczywiście - a rivederci ...

P.S. A tak mi się barometr tęsknoty od wczoraj odezwał, że tylko knuję i knuję, jak by tu choć na godzinę do Val d'Oten zabłądzić ...

plavac napisał(a):Wiesz dobrze, skąd ta radość ...

plavac napisał(a):A tak mi się barometr tęsknoty od wczoraj odezwał, że tylko knuję i knuję, jak by tu choć na godzinę do Val d'Oten zabłądzić ...

Dolina, w której spędziłem najwięcej czasu...

Pozdrawiam,
Wojtek

Próbuję je odganiać, ale kozy zupełnie ten fakt ignorują. Takoż nie zwracają uwagi na moje pohukiwania. Może się kija wystraszą? Biorę do ręki gałąź...

Gdzie tam! Chyba dobrze wiedzą, że nie uderzę. A ich bezczelność narasta z każdą chwilą - zaczynają mi już hasać po stole...

Wreszcie kozy dają mi wytchnienie, przenosząc się do lasu. Później jednak wracają, a ja mam akurat rozstawioną swoją kuchnię, czytelnię na stole i z trudem się przed nimi bronię. Zmuszony zostaję do uprzątnięcia mojego majdanu, ale decyduję się nie oddawać pola bez walki. Zabieram się za rozpalenie ogniska - zobaczymy może jakąś przypaloną kozinę - a wtedy akurat zatrzymuje się przejeżdżający samochód. Wysiada z niego rosły mężczyzna, zakłada rękawice, podchodzi w moją stronę i... łapie największego kozła za rogi. Wyciąga go z miejsca piknikowego i - cały czas ciągnąc nieco oporne zwierzę - znika we mgle, a za tą dwójką rusza bez szemrania całe stadko.

Reszta deszczowego w sporej mierze dnia upływa już w absolutnym spokoju.

Franz napisał(a):... rozpalam ognisko...

Co weekend, wieczorem rozpalam ogieniek w żeliwnej kozie na działce.
Piecyk pomrukuje, ogień mruga,
piękne chwile.

pzdr

longtom napisał(a):Co weekend, wieczorem rozpalam ogieniek w żeliwnej kozie na działce.
Piecyk pomrukuje, ogień mruga,
piękne chwile.

Myślałem, że w tym kontekście napomkniesz coś o wyspiarskich kozach, a Ty o rozpalonej kozie...

Pozdrawiam,
Wojtek

Dzień czwarty

Nadal jest nieciekawie i raz po raz przelatują deszcze niespokojne. Jednak prognoza na następny dzień jest już dobra, więc około piątej po południu zwijam majdan i zjeżdżam w dół. Przy kaplicy łapię zasięg i upewniam się, że jutro w ogóle nie ma padać, nie ma być żadnych chmur. Samo słońce!



Zatem zjeżdżam całkiem w dolinę i ruszam w okrężną trasę, po drodze tylko zatrzymując się w celu zakupienia pieczywa. Mam jeszcze na dwa dni, ale przede mną weekend. Droga wiedzie na południe, potem południowy zachód - przejeżdżam przez Passo Cibiana, Passo Duran, gdzie lustruję teren pod kątem jednego z kolejnych noclegów, z Agordo kieruję się na Falcade i dalej na Passo Pelegrino. Na przełęczy łapię boczną asfaltową dróżkę i podjeżdżam ponad szosę, gdzie staje mój hotel na kółkach. Niebo faktycznie się w znacznym stopniu zdążyło wypogodzić, pozwalając żywić nadzieję na piękny dzień...

Poprzednia wycieczka bardzo fajna.
Nawet ta ciut wymuszona przerwa na lekturę przy kominku i wizyta niespodziewanych gości ma swój urok.
Mimo to dobrze, że się wypogadza ... znaczy się w dalszym ciągu będą piękne widoki.



Ps.
W związku z chwilowym brakiem komputera z normalna klawiaturą trochę zaniedbałem wpisy, ale nie czytanie i oglądanie.
Tablet za dużo problemów z pisaniem mi sprawia.
Jednak już wszystko wróciło do normy.

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):dobrze, że się wypogadza ... znaczy się w dalszym ciągu będą piękne widoki.

O to możesz być spokojny.

mariusz-w napisał(a):Tablet za dużo problemów z pisaniem mi sprawia.
Jednak już wszystko wróciło do normy.

Można dokupić klawiaturę do tabletu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Dzień piąty

W nocy budzi mnie burza i ulewa. Czyli nie jest tak dobrze, jak miało być...
Potem zapada cisza, zasypiam i znowu mój sen przerywa kolejna burza z ulewą. Fatalnie - co z tymi prognozami?!

O szóstej dzwoni budzik. Nie słyszę deszczu, ale za oknem zupełnie ciemno - pewnie wszystko zaciągnięte. Kicham, nie wstaję. Kiedy się budzę pół godziny później, okazuje się, że za oknem bezchmurne niebo...

Aaaa.
1, 2, 3.
ODLOT.

FUX napisał(a):Aaaa.
1, 2, 3.
ODLOT.

Na pierwszym księżyc w pełni.

Pozdrawiam,
Wojtek

W tej sytuacji nie ma czasu do stracenia. Wyskakuję sprawnie - szybkości ruchów sprzyja przenikający chłód, na pewno jest poniżej zera - przyklejam plaster na drugą stopę, gdzie pojawiło się małe obtarcie pod językiem buta i o siódmej zamykam samochód. Najwyższy czas wyruszyć w góry.

Franz napisał(a):W nocy budzi mnie burza i ulewa. Czyli nie jest tak dobrze, jak miało być...
Potem zapada cisza, zasypiam i znowu mój sen przerywa kolejna burza z ulewą. Fatalnie - co z tymi prognozami?!

No właśnie - o co chodzi? Przecież Tobie, Wojtku, pogoda zawsze dopisuje

Zdjęcia zachwycające