Dolomity - skalne twierdze

Franz napisał(a):Najlepiej od lipca do września.

W drugiej połowie czerwca też długi weekend się szykuje. Może wtedy spróbujemy....

plavac napisał(a):Na to Twoje odwlecze liczę - bo moje odwlecze już nieodwołalnie odwlekło się na ... przyszły rok.

Tym chętniej powędruję Waszymi dolomitowymi ścieżkami.

Może coś Ci się jeszcze pozmienia... Tego też życzę

blackmore2k3 napisał(a):W drugiej połowie czerwca też długi weekend się szykuje. Może wtedy spróbujemy....

Bądź przygotowany na to, że fragmenty niektórych ferrat mogą być jeszcze pod śniegiem lub lodem.
Co prawda, lód to ja i we wrześniu spotykam. Ale już nowy.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wertuję mapę i znajduję sobie krótką wycieczkę, o której w innych okolicznościach zapewne bym nie pomyślał - przejadę przez Passo di Fedaia do Rocca Pietore, skieruję się na północ w kierunku Passo Falzarego, ale krótko przed przełęczą zjadę do Castello, skąd zrobię pętlę przez Col di Lana. Ta mała i niezbyt wybitna grupa górska stała się symbolem zaciętości walk w czasie I Wojny Światowej. Obsadzony przez Austriaków szczyt był przez ponad rok oblegany przez Włochów. W końcu podeszli na tyle blisko, że udało im się wykuć sztolnie w skale i wysadzić w powietrze kopułę szczytową. Sukces był jednak iluzoryczny, gdyż Austriacy utrzymali się na sąsiednim Setsas.

Opuszczam więc Albę, gdzie mój wóz tkwił przez ostatnie kilka dni i przejeżdżam w kierunku Passo Falzarego, zatrzymując się po drodze na zdjęcia - po przejściu zimnego frontu spore fragmenty nieba się wypogodziły i Dolomity ukazały się w nieco zimowej szacie. Niestety, gdzieś udaje mi się przeoczyć zjazd na Castello i w efekcie dojeżdżam aż na przełęcz. Nie chce mi się wracać, zwłaszcza że mijany po lewej Col di Lana jakoś mnie nie zachwycił swoimi pokrytymi śniegiem trawiastymi zboczami sięgającymi aż po wierzchołek. Natomiast tuż nade mną sterczy zachęcająco skalna piramida Sas de Stria. Przejeżdżam więc jeszcze dwa kilometry w stronę Passo di Valparola i zostawiam wóz w pobliżu.

Franz napisał(a):Bądź przygotowany na to, że fragmenty niektórych ferrat mogą być jeszcze pod śniegiem lub lodem.
Co prawda, lód to ja i we wrześniu spotykam. Ale już nowy.

Wiem. Pamiętam to z Twoich relacji...
Będę miał to na uwadze

Franz napisał(a):... mijany po lewej Col di Lana jakoś mnie nie zachwycił swoimi pokrytymi śniegiem trawiastymi zboczami sięgającymi aż po wierzchołek. Natomiast tuż nade mną sterczy zachęcająco skalna piramida Sas de Stria.

Jasne, przecież pisałeś, że ręce zgrabiałe z zimna - kto by je pakował w śnieg! Co innego lodowata skała ...

I znów Góry dają Ci to, co najlepsze ...

Pozdrawiam

plavac napisał(a):Jasne, przecież pisałeś, że ręce zgrabiałe z zimna - kto by je pakował w śnieg! Co innego lodowata skała ...

Piramida od drugiej strony oferuje spacerowe wejście - w sam dla mnie.

plavac napisał(a):I znów Góry dają Ci to, co najlepsze ...

Widoki były zacne.

Pozdrawiam,
Wojtek

Obniżam się kilkanaście metrów do drogowskazu ze szlakiem. I to jest jedyny szlak, jaki będę widział, gdyż malowane na kamieniach znaki giną zupełnie pod białą kołderką. Ruszam bardzo ostrożnie w górę po śliskich, pokrytych warstwą śniegu, kamieniach, klucząc i wybierając łagodniej nachylone odcinki. Po prawej widzę, jak podchodzące od północy skośne, skalne płyty, po osiągnięciu grzbietu Setsas, obrywają się na południe pionowym urwiskiem. Wyobrażam sobie wściekłość Włochów, którzy po takim wysiłku i wysadzeniu góry w powietrze, mieli przed oczyma kolejne umocnienia Austriaków, odległe raptem o trzy kilometry.

Matko i córko
Wszystkie piękne, ale to pierwsze - fenomenalne
Ta ośnieżona skalna piramida, wysadzona w powietrze przez żałosnego w swojej zaciętości Człowieka, wspiera się na skalnym, czarnym klocu, który wygląda, jakby się miał za chwilę zwalić pod ciężarem...

Ale uchwyciłeś Chwilę, Wojtku ...

Idę popatrzyć na nią raz jeszcze ...

P.

plavac napisał(a):Matko i córko
Wszystkie piękne, ale to pierwsze - fenomenalne

Dlatego ja tym razem się nie wypowiedziałam, bo ciężko się zdecydować ,
ale pierwsze cudne .

mysza73 napisał(a):

plavac napisał(a):Matko i córko
Wszystkie piękne, ale to pierwsze - fenomenalne

Dlatego ja tym razem się nie wypowiedziałam, bo ciężko się zdecydować ,
ale pierwsze cudne .

W najbliższych odcinkach znajdzie się - tak mniemam - kilka nie najgorszych fotek.

A z tej paczki mnie najbardziej podoba się trzecia fotka.

Pozdrawiam,
Wojtek

Z kolei nade mną odbywa się inna walka. Na polu błękitu przepychają się bure chmury i białe obłoki. Trzymam kciuki za białych, chociaż przyznaję, że krajobraz zyskuje na takim wymieszaniu kolorów.

Franz napisał(a):Trzymam kciuki za białych

W Alpach biało, tu biało ,
kiedy wróci lato ,
drugie daje małą nadzieję .

mysza73 napisał(a):W Alpach biało, tu biało ,
kiedy wróci lato

W Alpach pozostał mi już tylko powrót do domu. A następny wyjazd już wiosenny.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):
A z tej paczki mnie najbardziej podoba się trzecia fotka.

Pozdrawiam,
Wojtek

A mnie z tamtej paczki - piąta - niezły rządek gór

tony montana napisał(a):A mnie z tamtej paczki - piąta - niezły rządek gór

Witaj po przerwie. Mam nadzieję, że to nie jakieś większe kłopoty ją spowodowały.

Pozdrawiam,
Wojtek