Dolomity - skalne twierdze

weldon napisał(a):Takiego orła to Sat-Okh by się nie powstydził

Ciekawe, ilu Indian (choćby tylko półkrwi) w obozie koncentracyjnym siedziało...


Pozdrawiam,
Wojtek

plavac napisał(a):
Zdjęcia potwierdzają odwieczną prawdę - góry nigdy nie są takie same.

Taaa ... zdjęcia niezaprzeczalnym dowodem.
Marmolada piękna.

Franz napisał(a):Długo stoję pod gorącym prysznicem, starając się docenić dobre strony tej sytuacji. Potem kładę się w wygodnym łóżku - co by nie mówić o moich zwykłych noclegach, tu jednak jest przyjemniej.

Nie ma tego złego, co by ....

Franz napisał(a):Val di San Nicolo. Piękna...

... bez dwóch zdań !

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):

Franz napisał(a):Val di San Nicolo. Piękna...

... bez dwóch zdań !

Mało kto tak docenił jej piękno, jak Wy.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mysza73 napisał(a):zapisane .

A tak wygląda ta dolina z parteru:

P1830122.JPG

Pozdrawiam,
Wojtek

Jak dla mnie - równie ładnie wygląda stąd jak i z góry (choć Ty pewnie preferujesz z góry)

tony montana napisał(a):Jak dla mnie - równie ładnie wygląda stąd jak i z góry (choć Ty pewnie preferujesz z góry)

Na dole miałem ładniejszą pogodę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Podchodzę pod pionowe urwiska, jakimi Sella broni się przed natrętami i kieruję się w prawo, w stronę schroniska Kostner.

Po chwili dochodzę do punktu startu ferraty Cesare Piazzetta. Wspaniała, pionowa ściana z dobrze przymocowaną, napiętą liną kusi, ale... nie nastawiałem się na nią już choćby z uwagi na panujący ziąb. Poza tym, na tablicy przeczytałem napis potwierdzający informację z przewodnika Tkaczyka, że w górnej części ferraty, gdzie już tylko trudno (C), w miejsce poręczówki zastosowano tylko specjalne haki, w które łatwo wpiąć linę bez pętli i karabinków. No tak, ale trzeba mieć ze sobą tę linę oraz... kogoś na jej drugim końcu.

Ale groźnie ... i jak pięknie
To jest jedna z tych tras, które czekają w pierwszej kolejności na przejście.
Cieszę się, że zweryfikuję jej pozycje

Pozdrawiam! Górsko i wielkanocnie!
Piotrek

plavac napisał(a):Pozdrawiam! Górsko i wielkanocnie!

Witaj świątecznie

plavac napisał(a):Ale groźnie ... i jak pięknie
To jest jedna z tych tras, które czekają w pierwszej kolejności na przejście.
Cieszę się, że zweryfikuję jej pozycje

Masz na myśli drogę, którą podążam czy tę ferratę? Ale pewnie ferratę. Może kiedyś też ją obiorę za cel.

P.S.
W wolnej chwili zerknij sobie tutaj. To tak w kontekście Twoich wspaniałych koziorożców.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Masz na myśli drogę, którą podążam czy tę ferratę? Ale pewnie ferratę. Może kiedyś też ją obiorę za cel.

Oczywiście drogę i Cresta Strenta.
Milo mi, że przymierzasz mnie do C.Piazetty - i na tym (nie mówię, że radośnie...) pozostanę.

Pozdrawiam.

plavac napisał(a):Oczywiście drogę i Cresta Strenta.
Milo mi, że przymierzasz mnie do C.Piazetty - i na tym (nie mówię, że radośnie...) pozostanę.

Wszystko jest dla ludzi...
Osobiście się nie nastawiam, że muszę ją kiedyś przejść. Przecież... niczego nie musimy.
A piękno jest wszędzie...

Pozdrawiam,
Wojtek

Z żalem oddalam się od tego miejsca, ale ścieżka robi wszystko, by mi sowicie wynagrodzić niemożność wejścia w skałę. Prowadzi tuż pod potężnymi urwiskami, zza kolejnych filarów ukazując następne rzeźbione wieże i barbakany. Niezliczone mniejsze i większe turnie, których wierzchołki giną w obłokach, skalne iglice o czubkach, na których nie mieści się nawet stopa, wąskie kominy oraz nagle wypadające szersze kamienne żleby. Wchodzę pod skalne okapy, by po chwili zamienić je znów na niebo, które jednak powoli zasnuwa się coraz bardziej granatowymi chmurami. Widoczny jeszcze przed chwilą szczyt Marmolady, teraz ginie już w burym morzu obłoków.

Buuuuuuuu Chcę tam być

No przecież jestem. Co z tego, że wirtualnie. Ale jestem!

Grazie mille, Adalbert!

plavac napisał(a):Buuuuuuuu Chcę tam być

W pamięci ten dzień zachował mi się jakoś tak bezbarwnie. Ale teraz, gdy po latach do niego wracam - nie wygląda aż tak źle.

plavac napisał(a):Grazie mille, Adalbert!

Nie wiedziałem, że znasz te konotacje.

Pozdrawiam,
Wojtek