Dolomity - skalne twierdze

plavac napisał(a):P.S. Wrzesień - rzecz jasna ?

Rzecz jasna.

Pozdrawiam,
Wojtek

Krótki fotosuplement - z mającego wkrótce nastąpić poranka - do pozbawionego fotek prologu:

Jeszcze przed budzikiem pobudkę urządza mi przenikliwy chłód. Wciągam ciepłe skarpety i dosypiam, kuląc się w śpiworze. Pobudka o szóstej, rzut oka na świat za szybą i postanawiam jeszcze wrócić w krainę snu. W efekcie wstaję dopiero o siódmej, ścielę samochód, zeskrobuję lód z przedniej szyby i podjeżdżam na przełęcz. Parking płatny, ale o tej porze nie ma nikogo, komu mógłbym opłatę uiścić, pakuję się więc i opuszczam wóz. Poranne słońce właśnie pięknie oświetla ściany po obu stronach przełęczy, a ja - rzucając pełne podziwu spojrzenia na Sellę za sobą - zwracam jednak twarz w drugą stronę. Moim celem dziś jest grupa Puez.

Na poglądowej mapce, można tę grupę znaleźć w lewej górnej części, tuż ponad Sellą.

Znany mi widok
I bliski sercu Gran Cir.
Czyli przynajmniej tu ścieżki się krzyżują

plavac napisał(a):Znany mi widok
I bliski sercu Gran Cir.
Czyli przynajmniej tu ścieżki się krzyżują

Coś trzeba przejść, żeby sobie zarobić na śniadanie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):W efekcie wstaję dopiero o siódmej, ........ zeskrobuję lód z przedniej szyby

To tak jak ja dzisiaj !

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):

Franz napisał(a):W efekcie wstaję dopiero o siódmej, ........ zeskrobuję lód z przedniej szyby

To tak jak ja dzisiaj !

Ja nie musiałem,
ale też auta nie używałem.

pzdr

mariusz-w napisał(a):To tak jak ja dzisiaj !

To masz, jak w Dolomitach we wrześniu.

longtom napisał(a):Ja nie musiałem,
ale też auta nie używałem.

A okularów pewnie nie masz...

Pozdrawiam,
Wojtek

Podejście pod poszarpaną grań Cir stanowi trawiaste zbocze, pocięte licznymi ścieżkami. Wybieram jedną z nich, kierując się w stronę skalnego muru, w którym wyróżnia się masywnością Gran Cir - najwyższy wierzchołek w tej grupie. Powoli rozgrzewają mi się dłonie, zmarznięte podczas pakowania plecaka. Poranny przymrozek nie ustępuje, mimo coraz wyżej wznoszącego się słońca. Zbliżam się do żlebu stromo spadającego na lewo od mojego pierwszego celu. Gdy staję u wylotu, za mną prezentują się już kolejne piętra Selli - to najwyższe przykryte białą kołderką.

Trzecie zdjęcie bajeczne
Pięknie się prezentuje ta Sella o poranku. Mając takie widoki za sobą, to aż chce się iść
Żelazna lina też ciekawie poprowadzona.

blackmore2k3 napisał(a):Trzecie zdjęcie bajeczne

Mnie cieszy i to, że rozpoznaję już na nim poszczególne "składowe" Selli
Zdjęcie przepiękne.

No i serce mocniej bije na widok podejściowego żlebu na Gran Cir. Minęło prawie 16 miesięcy ...
Pisałem Ci już kiedyś, Wojtku, że to mój najważniejszy dolomitowy szczyt , bo zdobyliśmy go całą rodziną

Takie śliczne "maleństwo"

Pozdrawiam.

blackmore2k3 napisał(a):Trzecie zdjęcie bajeczne
Pięknie się prezentuje ta Sella o poranku. Mając takie widoki za sobą, to aż chce się iść

To może skoczysz dla rozgrzewki przy następnej wizycie w Dolomitach. Bo pewnie taka będzie.

plavac napisał(a):Pisałem Ci już kiedyś, Wojtku, że to mój najważniejszy dolomitowy szczyt , bo zdobyliśmy go całą rodziną

Ten dzień w całości przeznaczony na rodzinne trasy.
Dopiero w następnym będzie trochę ostrzej. Zresztą, blisko tego miejsca.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Ten dzień w całości przeznaczony na rodzinne trasy.

Ooo ... to coś dla nas !
Fotki cudo.

pozdrawiam(y)

Franz napisał(a):To może skoczysz dla rozgrzewki przy następnej wizycie w Dolomitach. Bo pewnie taka będzie.

Oj będzie będzie. To na pewno
Nie wykluczam takiej opcji. Tym bardziej, że prezentuje się bardzo zachęcająco

mariusz-w napisał(a):Ooo ... to coś dla nas !

Jak najbardziej.

mariusz-w napisał(a):Fotki cudo.

Po tym dwudniowym wygnaniu przez deszcz nad Gardę, teraz już fotki będą przyzwoite.
Może nie powinienem był tamtych pokazywać. To tak było z kronikarskiego obowiązku, ale chyba jestem nadobowiązkowy.

blackmore2k3 napisał(a):Oj będzie będzie. To na pewno
Nie wykluczam takiej opcji. Tym bardziej, że prezentuje się bardzo zachęcająco

Trzymam kciuki.

Pozdrawiam,
Wojtek