Dolomity - skalne twierdze

Przerywnik dla ocieplenia wizerunku:

Franz napisał(a):Przerywnik dla ocieplenia wizerunku:

No już miałam pisać, że znowu śnieg .

mysza73 napisał(a):No już miałam pisać, że znowu śnieg .

Widzisz tu gdzieś chociaż jeden płatek śniegu??


Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mysza73 napisał(a):No już miałam pisać, że znowu śnieg .

Widzisz tu gdzieś chociaż jeden płatek śniegu??


Pozdrawiam,
Wojtek

No całe szczęście nie
i do tego pojawiło się nieco zieleni ,
niebo też ma kolor prawie idealny ,

poproszę o więcej, bo potrzebuję coś optymistycznego po przegranym meczu .

mysza73 napisał(a):poproszę o więcej, bo potrzebuję coś optymistycznego po przegranym meczu .

Masz na myśli wczorajszy mecz z Ukrainą, czy coś z Twojej dziedziny?
Może pytanie naiwne, ale ja w dziedzinie sportu jestem zupełnym ignorantem. Jeśli jednak chodzi o mundial, to chyba nadal mamy matematyczne szanse? Wystarczy, żeby kilka drużyn zostało zdyskwalifikowanych.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mysza73 napisał(a):poproszę o więcej, bo potrzebuję coś optymistycznego po przegranym meczu .

Masz na myśli wczorajszy mecz z Ukrainą, czy coś z Twojej dziedziny?
Może pytanie naiwne, ale ja w dziedzinie sportu jestem zupełnym ignorantem. Jeśli jednak chodzi o mundial, to chyba nadal mamy matematyczne szanse? Wystarczy, żeby kilka drużyn zostało zdyskwalifikowanych.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kopacze średnio mnie interesują, chociaż mogliby wreszcie zacząć grać jak ludzie ,

miałam na myśli przegraną Czarnych Radom, którzy po 11 latach wrócili do siatkarskiej elity,
no ale przegrali z wicemistrzem, więc chyba im wybaczę .

mysza73 napisał(a):miałam na myśli przegraną Czarnych Radom, którzy po 11 latach wrócili do siatkarskiej elity,
no ale przegrali z wicemistrzem, więc chyba im wybaczę .

Pewnie już wybaczyłaś, więc i moja próba rozweselenia przychodzi zbyt późno...

Jak w następnym meczu (a będzie to też ciężki mecz )
wejdą na taki szczyt swoich możliwości, jak ten szczyt u Ciebie , będzie równie pięknie .

mysza73 napisał(a):Jak w następnym meczu (a będzie to też ciężki mecz )
wejdą na taki szczyt swoich możliwości, jak ten szczyt u Ciebie , będzie równie pięknie .

Wszystko jest do zrobienia.

Na tym z ostatniej fotki osobiście nie byłem, ale na tym z poprzedniej już tak. To Monte Agner - zacna ferrata na niego prowadzi.

Pozdrawiam,
Wojtek

Pierwsza fotka na tej stronie (przerywnik) - prawdziwe piękno Gór!

Mycha a Ty nie na wycieczce? (ja zapadłem na bardzo bolesne zapalenie ucha)

tony montana napisał(a):Pierwsza fotka na tej stronie (przerywnik) - prawdziwe piękno Gór!

Należy do moich ulubionych.
Przykro słyszeć, że ucho daje Ci się we znaki. Szybkiej poprawy życzę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Do tego miejsca szedłem wciąż jeszcze w pełnym rynsztunku - kask na głowie, założona uprząż - nie wiedziałem, czy mnie jakieś niespodzianki nie czekają. Teraz mogę już to wszystko ściągnąć i schować do plecaka. Wprawdzie przede mną piekielnie trudne zejście bardzo łatwą ścieżką. Piekielnie trudne, bo wszystko jest zalodzone i bardzo przydatne byłyby tu raki... jednak sprzęt ferratowy do niczego mi się nie przyda.

Zaczynam schodzić z maksymalną ostrożnością, zapierając się mocno kijkami, żeby zmniejszyć ryzyko poślizgu.









Pot znowu spływa mi po plecach - zarówno z włożonego wysiłku, jak i przez słońce, które grzeje na tym zboczu. I wtedy nagle słyszę z góry złowrogi hałas - dalekie stuki i gwałtownie narastający furkot. Kamienie! Dwa, trzy, pięć.. kilkanaście. Coś przelatuje tuż obok mojej głowy, następne pędzą w moją stronę, nabierając prędkości.

Tu nie ma ani jednego głazu, za którym mógłbym próbować się schować - teren w pełni otwarty, gdzie jestem wystawiony, niczym kaczka na kanonadę myśliwskich strzelb...
Rzucam się na ziemię, zakrywając głowę rękoma. Oczywiście, na przymarzniętych do gruntu kamykach od razu zaczynam się obsuwać po zboczu...

Franz napisał(a):Przerywnik dla ocieplenia wizerunku:

Pięknie !

mariusz-w napisał(a):Pięknie !

I tak jeszcze... mało jesiennie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Do tego miejsca szedłem wciąż jeszcze w pełnym rynsztunku - kask na głowie ...nie wiedziałem, czy mnie jakieś niespodzianki nie czekają. Teraz mogę już to wszystko ściągnąć i schować do plecaka ... nagle słyszę z góry złowrogi hałas - dalekie stuki i gwałtownie narastający furkot. Kamienie! Dwa, trzy, pięć.. kilkanaście. Coś przelatuje tuż obok mojej głowy ...
Rzucam się na ziemię, zakrywając głowę rękoma. Oczywiście, na przymarzniętych do gruntu kamykach od razu zaczynam się obsuwać po zboczu...

Scenariusz filmu gotowy. W tym momencie kończy się odcinek, widownia przed kolejnym murowana - zabił się czy przeżył ... Ufff ...

Zdjęcia prześliczne !

Pozdrawiam