Dolomity - skalne twierdze

piotrf napisał(a):Pod warunkiem , że nie jest pokryta zlodowaciałym śniegiem

Wtedy tylko łyżwy.

Pozdrawiam,
Wojtek

Ale patrzy się miło , śnieg i lód wtedy nie przeszkadzają

dangol napisał(a):Ale patrzy się miło , śnieg i lód wtedy nie przeszkadzają

Znasz mnie - wolę widoki bez śniegu - ale trzeba przyznać, że... ładnie...

Pozdrawiam,
Wojtek

Najrozsądniej byłoby zawrócić...

Ale... z powrotem drzeć pod górę i powtórzyć całą drogę?.. Szkoda tak, bez walki oddać...
Sprawdzam ten lodośnieg. Nie, żadnych szans. Zostaje jeszcze jedna możliwość - ominąć białą pułapkę i schodzić bez szlaku po stromym piargu. I na to się decyduję.
Ostrożnie, małymi krokami zaczynam schodzić, ale piarg okazuje się wyjątkowo ruchliwy. Raz po raz wyjeżdżam do przodu szybciej, niż bym chciał i muszę czynić ekwilibrystyczne próby wyhamowania. W pewnym momencie dostrzegam kogoś schodzącego na lewo ode mnie. Może... spróbować przetrawersować w jego stronę?

Jednak pozostaję przy swoim wariancie. W efekcie z narastającym hurmem toczących się kamieni w błyskawicznym tempie zsuwam się w kierunku doliny...

Franz napisał(a): W efekcie z narastającym hurmem toczących się kamieni w błyskawicznym tempie zsuwam się w kierunku doliny...

A palec boli ...

Franz napisał(a):

P2335427.JPG

( znaczy, trzecie od dołu )

Baśniowe ...



Pozdrawiam.

Siedzę wygodnie , ale jak czytam o ślizgu po piargu , to jakoś dziwnie plecy mnie bolą


Pozdrawiam
Piotr

plavac napisał(a):Baśniowe ...

Eech, te światłocienie...

piotrf napisał(a):Siedzę wygodnie , ale jak czytam o ślizgu po piargu , to jakoś dziwnie plecy mnie bolą

Tiaa... kto wlazł na górę, musi jakoś z niej zleźć.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wprawdzie kilkukrotnie moja równowaga zostaje poważnie zachwiana, jednak za każdym razem udaje mi się uniknąć najgorszego - wyrżnięcia nosem w ruchome kamienie o ostrych krawędziach. Nieco zziajany osiągam wreszcie łatwiejszy teren, mniejsze nachylenie - mogę uznać wariant za zaliczony.

Synowi pokazałem Dumny jestem - Sellę rozpoznał i Sassolungo !

Aha - dzięki za kolejne światłocienie

plavac napisał(a):Synowi pokazałem Dumny jestem - Sellę rozpoznał i Sassolungo !

Nadejdzie czas, kiedy będzie lepszy i od Ciebie, i ode mnie...

Pozdrawiam,
Wojtek

Ech ... pięknie !

mariusz-w napisał(a):Ech ... pięknie !

I od tego momentu już bezpiecznie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Trafiam w końcu na wydeptaną pośród piargu ścieżkę. Wkrótce docieram do rozstajów, a po chwili pod stopami zaczyna się robić zielono.

Ładnie. Szerokie przestrzenie.
Chmurna Królowa ...

Pozdrawiam