Dolomity - skalne twierdze

Dzięki Twojej relacji - jedno już wiem !!!
A to...to ...gdzie nie mamy wchodzić.



Pozdrawiam

Profesjonalnie zbudowane napięcie ...
Trasę znam z opowiadania kolegi, był w lipcu, nie miał sopli, ale i tak po kilku miesiącach od przejścia miał nadal, gdy mówił o amfiteatrze - błysk w oku i emocję w głosie ...
Czekamy zatem ...

mariusz-w napisał(a):Dzięki Twojej relacji - jedno już wiem !!!
A to...to ...gdzie nie mamy wchodzić.

Ale, na szczęście, można na Tofanę wejść też zwykłym szlakiem.

plavac napisał(a):Profesjonalnie zbudowane napięcie ...

Może dlatego, że nieubłaganie zbliżam się do zakończenia tego etapu...

plavac napisał(a):Trasę znam z opowiadania kolegi, był w lipcu, nie miał sopli, ale i tak po kilku miesiącach od przejścia miał nadal, gdy mówił o amfiteatrze - błysk w oku i emocję w głosie ...

Trasa niby nie jest trudna - "C" (trudna) ale jest dosyć długa, a amfiteatr z jego przestrzenią jest zdecydowanie wart zwiedzenia.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):To mała obszarowo grupa, której rdzeń stanowią trzy potężne trzytysięczniki, od pólnocy idąc: Tofana di Dentro, najwyższa Tofana di Mezzo oraz oddzielona od nich głęboką przełęczą Tofana di Rozes.
Od grupy Fanis na zachodzie oddziela je wysokogórska dolina Travenanzes, a od Monte Cristallo na wschodzie - komunikacyjna Valle d'Ampezzo ze słynną Cortiną, leżącą u ich stóp.

Wyobraźnia to zbyt mało, żeby wiedzieć gdzie wędrujesz więc wspomagam się taką obrazkową mapą.


Amfiteatr będzie.
Czy szept zamieniał się dobrze słyszalny dźwięk. Spadały kamienie z ogromnym hukiem
Będą widoki przy takiej pogodzie.

Lidia K napisał(a):
Wyobraźnia to zbyt mało, żeby wiedzieć gdzie wędrujesz więc wspomagam się taką obrazkową mapą.

Lidio - nie jesteś w tym osamotniona... ja już od drugiego postu Wojtka...

.... czytając jego wędrówkę ...otwieram automatycznie "Google Earth"

Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):Dzięki Twojej relacji - jedno już wiem !!!
A to...to ...gdzie nie mamy wchodzić.

O, właśnie to samo mi przychodzi do głowy, z tym, że ja jestem jak kot
- wleźć, to może bym i wlazł, ale z powrotem to chyba po strażaka by trzeba było ...

Są tam jacyś?

Lidia K napisał(a):Wyobraźnia to zbyt mało, żeby wiedzieć gdzie wędrujesz więc wspomagam się taką obrazkową mapą.

mariusz-w napisał(a):Lidio - nie jesteś w tym osamotniona... ja już od drugiego postu Wojtka...

.... czytając jego wędrówkę ...otwieram automatycznie "Google Earth"

Na zakończenie wstępu teoretycznego, przed pierwszym wejściem w trasę, zamieściłem analogiczną mapkę poglądową, nieco lepiej obrazującą proporcje szerokości do długości geograficznej: http://cro.pl/forum/viewtopic.php?p=450606#450606
Myślę, że zmieszczanie jej przy każdej nowej grupie byłoby przesadną redundancją, ale może będę w tej sytuacji podawał linka do tej mapki.

Lidia K napisał(a):Amfiteatr będzie.
Czy szept zamieniał się dobrze słyszalny dźwięk. Spadały kamienie z ogromnym hukiem
Będą widoki przy takiej pogodzie.

Szept bał się opuścić ściśnięte gardło, by drobny szelest osuwających się kamyczków nie przemienił się nagle w niszczący wszystko na swej drodze potworny łoskot walących się głazów, przygniatających bezbronną zwierzynę i nieświadomych swego losu wędrowców, pozostawiając monstrualną, bolesną ranę w górskim zboczu, zanim wszystko nie ucichnie w grobowej ciszy, czujnie strzeżonej przez nieme, zdawałoby się wieczne, turnie...



Pozdrawiam,
Wojtek

Twoją mapkę, już wcześniej skopiowałem do założonego folderu "Dolomity"

a nawet wydrukowałem w kolorze

....lecz "Google Earth"pozwalają zejść bardzo nisko a właściwie wysoko ...

...ach...choinka sam już nie wiem .

Pozdrawiam

Franz napisał(a):Na zakończenie wstępu teoretycznego, przed pierwszym wejściem w trasę, zamieściłem analogiczną mapkę poglądową, nieco lepiej obrazującą proporcje szerokości do długości geograficznej: http://cro.pl/forum/viewtopic.php?p=450606#450606
Myślę, że zamieszczanie jej przy każdej nowej grupie byłoby przesadną redundancją, ale może będę w tej sytuacji podawał linka do tej mapki.

Jak widzisz jednak nie tylko ja stale potrzebuję mapy (wiem, Ty masz ją w głowie - choćby z tego powodu, że tam byłeś kilka razy), bo po tych kilkunastu stronach i 3 miesiącach i wielu innych relacjach poczytanych w międzyczasie zapomniałam, że kiedyś była fajna czytelna mapa.

weldon napisał(a):O, właśnie to samo mi przychodzi do głowy, z tym, że ja jestem jak kot - wleźć, to może bym i wlazł, ale z powrotem to chyba po strażaka by trzeba było ...

Sam też mam kocią naturę.
A włażąc, czasami się zastanawiam, jak stamtąd wylezę. Ale na tych szlakach często na zejście zaplanowana jets o wiele łatwiejsza trasa, niż na wejście.

weldon napisał(a):Są tam jacyś?

Z takimi autami?
Strażaków w Dolomitach chyba nie spotkałem. Remizy po miastach widywałem.
Ale ta fotka, to akurat nie Dolomity, tylko Chorwacja. Kiedy robiliśmy sobie kawkę w cieniu jedynego, dużego drzewa na płaskowyżu ponad samostanem Visovac w zdecydowanie mniej zatłoczonej części N.P. Krka, zaczęli się zjeżdżać strażacy, by tenże cień wykorzystać na popołudniowy relaks i wypicie chłodnego piwka...

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):....lecz "Google Earth"pozwalają zejść bardzo nisko a właściwie wysoko ...

Najchętniej, to bym zamieszczał wycinki map topograficznych, ale tu już pewnie by kolizja z prawem zachodziła.

Lidia K napisał(a):Jak widzisz jednak nie tylko ja stale potrzebuję mapy (wiem, Ty masz ją w głowie - choćby z tego powodu, że tam byłeś kilka razy), bo po tych kilkunastu stronach i 3 miesiącach i wielu innych relacjach poczytanych w międzyczasie zapomniałam, że kiedyś była fajna czytelna mapa.

Dziękuję za poprawienie literówki w cytowanym tekście.

Link do mapki będę zamieszczał przy każdej zmianie rejonu działania.

Pozdrawiam,
Wojtek

W Cro to się nie liczy W Cro to oni pożary, jak widziałem, gasili,
a nie koty ze słupów ściągali.

Przypomniał mi się taki stary dowcip (może nie spalę);

Chłopina wciągnął babę, dla przyjemności, na Gubałówkie.

- Patrz kochanie, jak tam w dole jest pięknie.
- To jak tam w dole jest tak pięknie, to po cholerę, żeś mnie tu na górę ciągnął?!

Podobny tekst usłyszałem, jak do Medjugorie skręciliśmy, i na górze,
próbowałem małżonkę uspokoić, pokazując jej piękny widok doliny Neretwy.
Jeszcze coś o tym, że aż taka wierząca to ona nie jest, żeby drugi raz taką droga pod taka górę się tarabanić,
no i, jeszcze coś mówiła gdzie ona ma pewnego świętego - wstyd się przyznać.
Jerzy mu na nasze ...

A to wszystko - kołami.

Tak więc, jak widzisz, chętnie poczytam ...
Tym bardziej, że niektóre twoje trawersy to do alkoholizmu mogą doprowadzić ...
no bo jak, bez seteczki na odwagę, tam wejść?

pzdr

Teraz już zdecydowanie mniej pionowych ścianek do pokonania. Amfiteatr Tofany trawersuje się w większości piarżystymi półkami.



Były tu kiedyś ubezpieczenia. Może w przyszłości znów będą. Idę bardzo ostrożnie, z uwagi na łatwość wykonania niekontrolowanego ślizgu. Bez wątpienia, znalazłbym się kilkaset metrów niżej. Ale może mówiliby o mnie wtedy w TV?..



Na Marmoladę wziałem ze sobą czekan i raki, gdyż w planie był lodowiec. Tu muszę sobie dać radę bez tego sprzętu. Ale - przy zachowaniu ostrożności - nie jest to wcale aż takie trudne.
Oglądam się za siebie - amfiteatr, choć nie jest trudny, robi wrażenie.



Teraz już zwykłą ścieżką przez piargi na coraz bliższy wierzchołek.



Po wejściu na grań, pierwsze, co rzuca się w oczy, to imponujący biust sąsiednich Tofan.



Pełen wrażeń i szczęśliwy docieram na szczyt.



Przechodzę kawałek dalej, by spojrzeć w zielone doliny.



Dolomity są dla mnie jeszcze wielką niewiadomą. Korzystam więc z podpowiedzi czterech Niemców, którzy krótko po mnie weszli tą samą ferratą. Pokazują mi co ważniejsze szczyty.
Tu masz Sorapis i Antelao.



Ostre turnie tuż poniżej linii horyzontu, to Bosconero.

Samotny i dumny - Monte Pelmo. Na prawo od niego Schiara. Poniżej Croda da Lago i Formin.
Monte Pelmo?.. Zbyt pięknie wyglądasz, bym nasze spotkanie mógł zanadto odwlekać. Mam nadzieję, że poznamy się bliżej przy następnej okazji.



Civetta z wierzchołkiem ginącym w chmurach. W dole szosa biegnąca na Passo Giau.
Civetta?.. Podobno poprowadzono na Ciebie kilka pięknych ferrat? Musisz być moja przy następnym wyjeździe.



Pale di San Martino. Rozległa grupa.
Notuję sobie na następny raz - koniecznie w Pale.



Pojawia się wiele obłoków, przysłaniających dalsze plany. Ale nie przeszkadza to w podziwianiu piękna i potęgi Dolomitów.





Ponad Val Travenanzes północna ostroga Fanis, dalej grupa Braies.



Gra światła i cieni na Tofanie di Mezzo oraz di Dentro.



Ginący w chmurach szczyt Monte Cristallo, a pod stopami ścieżka, którą wkrótce będę schodził ze szczytu.
Monte Cristallo?.. Zanotowałem. Przyjdę.



A w dole - Cortina d'Ampezzo.
Czas schodzić. Jak się zaraz okaże, również moment wyczerpania ostatniego akumulatorka, jaki miałem ze sobą. Zdecydowanie - czas powrotów.



Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Franz napisał(a):A w dole - Cortina d'Ampezzo.

Wydaje mi się, że moje dziecko tam właśnie pierwsze kroki na nartach czyniło ...

Franz, mam pytanie: w jednym ręku trzymasz aparat, mały, jednoręczny,
bo, jak kiedys wspominałeś, drugą ręką musisz trzymać się jakiegoś sznurka czy tam kamienia.

W takim razie - czym ty notujesz?

Bo jeżeli tak to wszystko z pamięci, toś mi zaimponował w dwójnasób