Dolomity - skalne twierdze

plavac napisał(a):Jest. Wypatrzyłem

W najbliższym odcinku lina będzie lepiej widoczna.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wrażenia rewelacyjne!







Przechodzę pod wodną kurtyną, po czym trasa wyprowadza poza wodospad.







Następnie trzeba się odrobinę wspiąć i parę metrów wyżej miniferratka zawraca.

Bardzo ładne miejsce. Zapisuję na niepogodę .

Pozdrawiam

plavac napisał(a):Bardzo ładne miejsce. Zapisuję na niepogodę .

Z deszczu pod rynnę.

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):

Franz napisał(a):Również i tutaj można przejść pod wodną kurtyną. Zatem - zanurzam się.

W tak krótkim czasie dwa razy prysznic ... czy to nielekka przesada !

Lekką przesadą jest jak Wojtek tej wody się boi ....jak diabeł święconej do tego suchą stopą pod wodą przeszedł -" Mag" normalnie

Zazdroszczę podziwiania tej kaskady wody i zieleni

Pozdrowionka.

CROberto napisał(a):Lekką przesadą jest jak Wojtek tej wody się boi ....jak diabeł święconej do tego suchą stopą pod wodą przeszedł -" Mag" normalnie

Te stopy czynią cuda...



Pozdrawiam,
Wojtek

Po chwili mam widok na wodospad niejako z górnego piętra, następnie ferratka przechodzi w zwykłą ścieżkę i po przejściu mostkiem przez potok wracam do drogi. Pogoda coraz gorsza.





Ruszam w drogę powrotną, schodząc z niej tylko w miejscach, gdzie głośniej przebija się huk kolejnych kaskad. Nie byłbym sobą, gdybym do nich nie zajrzał.









W końcu docieram do miejsca, gdzie wcześniej zastanawiałem się nad ferratką G. Barbara. Wprawdzie wilgoć w powietrzu jest coraz bardziej wyczuwalna, ale... co tam! Może mnie zanadto nie zleje. Przechodzę ponownie pod wodospadem i tym razem zaczynam schodzić ferratką na dno kanionu.

Mokro ... i sympatycznie

plavac napisał(a):Mokro ... i sympatycznie

Znasz mnie już - ja bez wody żyć nie mogę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):Mokro ... i sympatycznie

Znasz mnie już - ja bez wody żyć nie mogę.

Normalnie . . . Wojtek - Wodniczek


Pozdrawiam
Piotr

Franz napisał(a):Znasz mnie już - ja bez wody żyć nie mogę.

... no to dolina Fanes Cię baaaardzo szczodrze potraktowała !

pozdrawiam.

piotrf napisał(a):Normalnie . . . Wojtek - Wodniczek

mariusz-w napisał(a):... no to dolina Fanes Cię baaaardzo szczodrze potraktowała !

W sumie - nie tak często daje się przechodzić po wewnętrznej stronie wodospadu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Skała mokra i oślizła. Bolce, klamry, lina asekuracyjna - wszystko mokre i zimne. Nic to.
Schodzę ostrożnie i wkrótce jestem na dnie kanionu. Rozstaja - w lewo zakosami wyprowadza droga, którą Mariusz zna i opisuje, bo tęskni po...
A nie, to z innego dzieła.

Ale ja skręcam w prawo. Przekraczam potok Fanes i tu zaczyna się druga miniferata - L. Dalaita.









Zaczyna kropić coraz wyraźniej. Na szczęście do góry jest równie krótko jak w dół, za to łatwiej - bo do góry.
Wkrótce wychodzę na łatwy teren. Po drugiej stronie kanionu widać zakosy alternatywnego wyjścia.









Zaczyna padać coraz bardziej. Dobrze, że zdążyłem jednak wyrwać kilka pięknych chwil tej paskudnej pogodzie.
W porządnym deszczu docieram do samochodu. Prognozy na następny dzień są wbrew temu, co za szybą - bardzo dobre. Zatem trochę się podsuszam i wieczorem opuszczam to gościnne miejsce. Pora udać się na nocleg gdzie indziej, skąd następnego dnia będę mógł zrobić jakąś ciekawszą wycieczkę.

Franz napisał(a): ... skąd następnego dnia będę mógł zrobić jakąś ciekawszą wycieczkę.

Oj, Wojtku - nieładnie tak traktować miniferratki
To, że krótkie i oślizgłe, nie znaczy , że nie śliczne

Pozdrawiam

Oooo ... nasza drogę widzę !

pozdrawiam.