Dolomity - skalne twierdze

Interseal napisał(a):Przyznam, że troszkę już głębiej pogrzebałem w internecie w temacie ferrat, a w szczególności ferrat w Dolomitach... i już wiem dlaczego tą na Prisojnik w Słowenii nazwałeś "ferratką"...

Używam zdrobnień w kilku przypadkach:
- coś jest małe,
- coś jest krótkie,
- mówię o tym z pewną czułością.

a to ja napisał(a):Sonda została zauważona

Bocian, Leszek Skupin - wychodzi na to, że warto ten wątek posnuć.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Franz, dawaj więcej takich fot, szczególnie tych robionych droma palcami i zębami!

Tez proszę o jeszcze i więcej opisów pod zdjęciami.

To na razie - zanim się zacznie - jeszcze kilka luźnych fotek z paru wycieczek .

Widok na Sellę spod Cirspitzen w grupie Puez:


Widok z okolicy przeł. Ciampa w Puez na Langental (Vallunga). Z tyłu Sassolungo (Langkofel) i Sciliar (Schlern):


Schlern (Sciliar): płaskowyż oraz turnie Euringer i Santner widziane z hali Siusi (Seiser):


Z tyłu grupy Puez i Odle, na przedzie skały M.Castello - widok z wykutego okna strzelniczego na Sas de Stria:


Piz Boe w grupie Sella - widok z grani Costabella w grupie Marmolady:


Turnie na pólnocnym krańcu Pale di San Martino - widok z Falcade Alto:


Turnie bocznych grani Moiazza Sud w grupie Civetty - widok ze szlaku powyżej schroniska Carestiato:


Monte Pelmo (z tyłu) oraz Moiazza w grupie Civetty (z przodu) - widok z Monte Agner w grupie Pale di San Martino:


Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Franz wiedziałem, wiedziałem że napiszesz o Dolomitach.
Chodzą (jak wiele innych spraw) strasznie te góry za mną - zwłaszcza okolice Cortiny - grupy Sesto, Cristallo i Tofany.
Byłem tam z żoną w 1999, jeszcze bezdzietny, bagaż i prowiant na tylnym złożonym siedzeniu Daewoo Tico.
Namiocik i kemping.
I niestety "extremale schlestes Wetter" - jak mawiali tubylcy.
Ale i tak było świetnie.
Dzięki i SZACUN wielki dla Ciebie .

Też jestem Twoim stałym czytelnikiem ( a może nie tylko?). Szacunek i pozdrowienia. dareke

Witaj
W tym roku mój pierwszy raz - 5 dni górskiej przygody z Dolomitami i od razu ogromne zauroczenie. Kto by przypuszczał, że w tym wieku jeszcze dam radę znieść tyle "wzruszeń"
Magia tych gór jest ogromna, a dodatkowa energia to 70 -latkowie mijający mnie pod górę z życzliwym "Salve !"
A ponieważ wydaje się, że nieprędko znów przypnę się lonżą do liny - tym chętniej poczytam, popatrzę, powspominam, pomarzę ...
Pozdrawiam, Wojtku !
Do dzieła

Buber, Dareke - dzięki.

plavac napisał(a):W tym roku mój pierwszy raz - 5 dni górskiej przygody z Dolomitami i od razu ogromne zauroczenie. Kto by przypuszczał, że w tym wieku jeszcze dam radę znieść tyle "wzruszeń"

A opisałeś, pokazałeś coś z tego i ja nie potrafię znaleźć czy jeszcze się za to nie zabrałeś?

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Fatamorgana napisał(a):
Btw. zdjęcia znowu doprowadzają mnie do rozpaczy...

I wszystkie kompaktami za kilkaset złotych zrobione.
Lustra moga się załamać

Franz napisał(a):A opisałeś, pokazałeś coś z tego i ja nie potrafię znaleźć czy jeszcze się za to nie zabrałeś?

Nie,nie opisałem tej wyprawy. Podobnie jak i innej tegorocznej i jeszcze jednej ...
"Wzruszenie" odebrało mi mowę
Może, jak opadnie szaleństwo jesiennej pracy i życie zwolni zimową porą ( ha, ha ) się zmobilizuję. A może wkleję tu coś u Ciebie - ad vocem .
pozdrawiam

Istna uczta dla oczu!


Widok Monte Agner z Val d'Angheraz zapadł mi w pamięć bardziej niż twarz matematyczki...

Liczę na zdjęcia z wejścia na Monte Agner i przejścia Stella Alpina (cholernie przepaścista).

Fatamorgana napisał(a):Liczę na zdjęcia z wejścia na Monte Agner i przejścia Stella Alpina (cholernie przepaścista).

Owszem, czuje się tam miejscami tę wysokość, ale na wielu innych ferratach - czasem łatwiejszych, czasem trudniejszych - czułem ją bardziej.
Fotki będą, chociaż na tej ferracie nie miałem nikogo, na kim mógłbym obiektyw powiesić, więc nie ma z niej jakichś specjalnie atrakcyjnych fotek.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaale piękne Ja poproszę o jeszcze i nieważne, że autor wątku informuje, że atrakcyjnych fotek nie ma bo ja mu i tak nie wierzę i na zdjęcie czekam (tyle mojego co sobie pooglądam )

pozdrawiam i wracam do obserwacji


p.s. Plavacu - a może jakieś impersje dolomickie?

Tymona napisał(a):Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaale piękne Ja poproszę o jeszcze i nieważne, że autor wątku informuje, że atrakcyjnych fotek nie ma bo ja mu i tak nie wierzę i na zdjęcie czekam (tyle mojego co sobie pooglądam )

Bardzo się cieszę, że Ci się podoba.
Jeśli chodzi o te "mniej atrakcyjne" fotki dokumentujące drogę, to chodziło mi o to, że jak jest na zdjęciu ktoś, to widać skalę całości, widać czasem jego wysiłek czy figury jakie wyczynia, by pokonać trudniejsze miejsce.
Jak nie mam nikogo, to zdjęcie kawałka stalowej liny niewiele mówi. Czasem na fotce bywają moje stopy, ale to w niewielkim tylko stopniu oddaje ekspozycję danego miejsca.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

WSPANIAŁE- W górach czuję się jakbym Pana Boga chwyciła za nogi.- Nie problemów,samotności,odrzucenia,jest piękno,siła, przed którą trzeba skłonić głowę .Świetnie oddaje to, to "Pytanie "ściagnęłam

Magda Puzio Poeci i Wierszokleci
PYTANIE

Po co jeździsz w góry? czasem ktoś zapyta. Różne odpowiedzi podsuwa ci życie. Wabi cię swym pięknem grań słońcem pokryta, zapach łąk w dolinie, szum wiatru na szczycie...

Czasem jedziesz w góry, bo nie chcesz się nudzić. Dość miasta, szarości, codzienność cię dręczy. Z letargu rutyny pragniesz się obudzić. Jedziesz, by odpocząć i żeby się zmęczyć.

Tam możesz być sobą, zdjąć za ciasne maski, znaleźć przyjaźń, być razem, samotność gdzieś zgubić. W ognia czarodziejskie zasłuchany trzaski, herbatę ze śniegu i siebie polubić.

Nieraz chcesz pomyśleć, wtopić się w gór ciszę, być sam, by ku niebu oczy podnieść skromnie. Kiedy smutne strony twoje życie pisze, zapytany mówisz: Jadę, by zapomnieć.

Zapisuje ten temat do ulubionych