DOLOMITY ... Les plus belles architectures du monde ...

weldon napisał(a):Dużym zagrożeniem dla wiekowych pałaców weneckich jest przekraczanie norm szybkości przez stateczki i motorówki, kursujące po Canal Grandę, które powodują silne uderzenia fal o fundamenty zabytkowych budowli.

... dlatego często w bocznych kanałach ograniczenia szybkości do 5 km/h ... a mandaty ponoć słone !

weldon napisał(a):Swoją drogą, ciekawe, ale nie zauważyłem w Wenecji rowerów ... wodnych
Może Mariusz widział?

Rowerów nie ... kajaki i canu tak ... pokazywałem w poprzedniej relacji.

... ale można od czasu do czasu podobno i tak !

Pozdrawiam.

Dzięki za info o plaży i morzu ( może się przydać ... ), bardzo przypadło mi do gustu Punta Sabbioni jako "wenecka" baza. Kto wie, kto wie ...

Dzięki też za strzały z biodra Kto wie, kto wie, kiedy przyjdzie przekroczyć progi Ca'Rezzonico ...

Pięknie tam ...

plavac napisał(a):... bardzo przypadło mi do gustu Punta Sabbioni jako "wenecka" baza. Kto wie, kto wie ...
.

... bo to naprawdę naszym zdaniem fajne miejsce na bazę , w końcu sprawdzone wielokrotnie.
Spokojne, z możliwością skorzystania z plaży i morza, a zarazem doskonałe na wypady po lagunie i do Wenecji.

Pozdrawiam.

Idziemy dalej ...







... niektóre uliczki całkiem, całkiem wąskie ...



... ale Wenecjanie transport także nimi opanowali !





... w końcu mercato del pesce czyli targ rybny .... a to znaczy, że jesteśmy na Rialto w miejscu gdzie osiedlili się pierwsi Wenecjanie po opuszczeniu Torcello.







W końcu pokonujemy Canale Grande mostem Rialto ... a następnie w jego cieniu, nad brzegiem kanału siadamy by zjeść doskonałą autorską pizzę i popić ją serwowanym tutaj zimnym, smacznym monachijskim Paulanerem.

Oczywiście zaraz mamy chętnych na okruchy.











Podjedli ... znaczy się w drogę ...

W końcu jesteśmy na miejscu, które chciałem Wam jeszcze koniecznie pokazać.

Dlaczego ? ... ano dlatego, że uważam ... iż jak już ktoś obejrzy Piazza i Piazzeta San Marko z jego perełkami, przepłynie Canale Grande oraz zobaczy to i owo ... to powinien koniecznie właśnie i tutaj dotrzeć - czyli na Campo Santi Giovanni e Paolo.

Jest to jeden z najbardziej monumentalnych placów Wenecji, popularnie zwany także Zanipolo.

Teren ten w 1234 roku doża Orseolo podarował dominikanom ... i dzięki temu dziś można tu podziwiać wielki gotycki kościół, renesansową konfraternię Scuola Grande di San Marco, a także posąg konny uznawany za najpiękniejszy w północnych Włoszech.

Ale może po kolei ...

Zacznijmy od siedziby bractwa czyli ... Scuola Grande di San Marco.
Jest ona jakby zaprzeczeniem weneckiej reguły ... mianowicie takiej, że budynki w Wenecji z zewnątrz miały przeważnie mniejszy przepych jak wewnątrz.

Scuola powstała w 1260 roku, ale w 1485 roku została zniszczona przez wielki pożar, by następnie w ciągu dwudziestu lat zostać przebudowana według projektu Pietro Lombardo (1435-1515)- architekt i rzeźbiarz, przedstawiciel wczesnego renesansu weneckiego).

Fasada budynku to arcydzieło renesansowego klasycyzmu składająca się z polerowanych marmurowych elementów, z delikatne zdobionymi niszami i pilastrami oraz białymi marmurowymi posągami.

W 1819 roku siedzibę tu znalazł austriacki szpital wojskowy.
Obecnie to także szpital ! ... tylko że miejski.
Prowadzi do niego brama z iluzjonistycznymi lwami po bokach.

Budynek wygląda pięknie i robi naprawdę duże wrażenie.

mariusz-w napisał(a):

A mnie zaciekawiły te "donice" na dachu.
Czy to tylko ozdoba architektoniczna (specyficzna) czy to ma jakąś funkcję?


Pozdrawiam

Jacek S napisał(a):A mnie zaciekawiły te "donice" na dachu.
Czy to tylko ozdoba architektoniczna (specyficzna) czy to ma jakąś funkcję?

"Dachy weneckie zdobiły charakterystyczne kominy zwane fumaioli, które miały najrozmaitsze kształty: odwróconego stożka lub dzwonu na nóżce, łuku gotyckiego, kostki, wazy, trójzębna itd. Niektóre z nich, jak to widać na obrazach Carpaccia i Belliniego, były ozdobione kolorowymi ornamentami."

... na temat ich "technicznych" funkcji ... poza tym, że to kominy to niestety nic nie wiem !

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):... na temat ich "technicznych" funkcji ... poza tym, że to kominy to niestety nic nie wiem !

Święty Mikołaj tędy wchodzi ...

weldon napisał(a):Święty Mikołaj tędy wchodzi ...

... pewnie tak !

.......................................................................

Najważniejszą budowlą na campo jest jednak ...

Kościół Santi Giovanni e Paolo ... ascetyczny z zewnątrz, o prostych ceglanych murach ... co mocno kontrastuje z fasadą dominikańskiej konfraterni (obecnie szpitala) ... powstał pod koniec XIII wieku. Jego gotyckie pinakle widać z obu brzegów Canale Grande.

Ozdobę głównego portalu stanowią bizantyjskie kolumny i ornamenty uratowane z Torcello.
Nawa główna jest ogromna, ale w sumie dość uboga w zdobienia.
Krzyżowe sklepienie opiera się na drewnianych belkach i kamiennych filarach.

Mimo swej surowości i prostoty ... to właśnie ten kościół pełni rolę weneckiego panteonu, w którym uczczono najznamienitszych obywateli od arystokratów, admirałów po artystów jak choćby Bellini.
Najważniejszym faktem jest jednak chyba to, że jest to miejsce spoczynku 25 dożów, których chowano tu z wielką pompą i upamiętniano wspaniałymi pomnikami/grobowcami.




















Aha ... i jeszcze słowo o wspomnianym wcześniej pomniku ...

Przedstawia on Bartolomea Colleoniego (1400-1476) sławnego najemnika (condottiere), który zapisał miastu wszystko co posiadał, pod warunkiem, że zostanie uhonorowany pomnikiem na placu św. Marka (Piazza San Marco).

Ówczesne władze jednak nie wypełniły tego warunku i posadowiły pomnik w "pośledniejszym" miejscu.
Choć tak sobie myślę, że może nie do końca nie wypełniły ... przecież słowa "San Marco" w swojej nazwie nosi stojąca przy campo Scuola.





Pozdrawiam.

Nadal ciekawie i nadal pięknie

Kopie pomnika Bartolomeo Colleoniego mamy w Polsce , a dokładnie w Szczecinie , w Parku Lotników i w Warszawie , koło Akademi Sztuk Pięknych . No , ale to kopie . . .


Pozdrawiam
Piotr

mariusz-w napisał(a):Kościół Santi Giovanni e Paolo

Wspaniałe wnętrze.

Pozdrawiam,
Wojtek

piotrf napisał(a):No , ale to kopie . . .

Dokładnie, to szczecińska to kopia, a nasza to kopia kopii

piotrf napisał(a):Nadal ciekawie i nadal pięknie
Kopie pomnika Bartolomeo Colleoniego mamy w Polsce

Dziękuję ... także za uzupełniające informacje .
Co prawda pozrzynam się, że ja takie "pomysły" z kopiami nie za bardzo lubię.
Wolę Sfinksa w Gizie ... a Fryderyka Chopina w Parku Łazienkowskim.

weldon napisał(a):

piotrf napisał(a):No , ale to kopie . . .

Dokładnie, to szczecińska to kopia, a nasza to kopia kopii

"Kto daje i odbiera ... " ... ten robi kopie z kopi.

Franz napisał(a):

mariusz-w napisał(a):Kościół Santi Giovanni e Paolo

Wspaniałe wnętrze.

Wiedziałem, że budowle na tym campo przypadną tobie do gustu.
W końcu to gotyk i renesans, a nie jakiś barok, jak w Ca' Rezzonico.

Ps.
Książka dotarła ... zacząłem od II rozdziału !

Pozdrawiam.

No dobrze, to przenieśmy się teraz ponownie w drugi koniec Wenecji ... tym razem północno-zachodni w okolice Piazza Roma i popatrzmy na Canale Grande, z najnowszego na nim mostu, a mianowicie Ponte della Costituzione.

Pokazywałem ten most w poprzedniej relacji, a także pisałem o jego historii, a właściwie "historiach".







W związku z tym, że trochę się pewnie nachodziliście - to wsiądźmy tutaj na vaporetto i opływając Wenecję od południa, popatrzmy jeszcze na okolice portu i Canale della Giudecca.




























Mijamy San Giorgio Maggiore ...





... by ostatecznie, "wylądować" na Biennale w okolicach La Donna Partigiana.

Teraz już tylko spacer wzdłuż Riva degli Schiavoni na przystań "Actv" by wrócić do Punta Sabbioni, ale te miejsca już przecież widzieliście i znacie.





Mocno podejrzewam, że już możecie być Wenecją w naszym wydaniu zmęczeni ... jednak ciąg dalszy jeszcze będzie.

Obiecuję natomiast solennie, że krótki ... taki tylko z ostatniego popołudnia tych naszych kolejnych weneckich wakacji.

No ale o tym w następnym odcinku.

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):

Ostatnio tego typu statki kojarzą mi się z włoskimi "Costa..."

Pozdrawiam,
Wojtek