Jeszcze jeden mały mostek ...
... i jesteśmy w miejscu do którego zmierzaliśmy ... a jest nim palazzo
Ca'Rezzonico.
Warto tutaj trafić głównie z tego powodu, iż jest uznawany za najsłynniejszy i również dlatego, że to jeden z nielicznych pałaców położonych nad Canale Grande udostępnionych dla zwiedzających.
Dodatkowo wnętrza wyglądają tak ... jak wyglądało życie w tamtych czasach.
Są one umeblowane meblami z epoki ... co prawda w części pozbieranymi z innych weneckich pałaców, ale fakt ten zupełnie nie zmienia wrażenia, o którym wspomniałem powyżej.
Palazzo pochodzi z XVIII wieku.
Jego budowa została rozpoczęta na początku 1649 roku przez przedstawicieli szlacheckiego rodu Bon. Historia budynku jest bogata, skomplikowana ... a zarazem ciekawa.
Projekt jest dziełem jednego z najlepszych architektów weneckiego baroku
Baldassare Longhena, którego najważniejszym osiągnięciem jest bazylika Santa Maria della Salute.
Śmierć Longhena, na pewien czas przerwała budowę palazzo - doprowadził ją tylko do pierwszego piętra.
Zostaje jednak ona dokończona przez nowych właścicieli rodzinę Rezzonico.
Giambattista Rezzonico ... pochodzący z Anglii kupiec i bankier, kupił ten budynek w 1751 i powierzył jego ukończenie Giorgio Massariemu , jednemu z najbardziej uznanych i eklektyczny architektów połowy XVIII wieku.
Od tego czasu prace przebiegały już sprawnie i w 1758 roku budynek został ukończony. Wówczas też młodszy brat Giambattista, Carlo Rezzonico (biskup Padwy), został wybrany na papieża Klemensa XIII.
Co nie było bez znaczenia dla wyjątkowego, bogatego wystroju wnętrz.
Wkrótce jednak, bo zaledwie po pięćdziesięciu latach, ta potężna rodzina wymarła.
Wówczas nastał okres upadku
Ca'Rezzonico spowodowany długami i walkami między spadkobiercami.
W końcu budynek podzielony między spadkobierców został przez "rozproszenie" pozbawiony części wyposażenia, a w skutku także swej świetności.
W XIX wieku przechodził z rąk do rąk, aż został zakupiony przez angielskiego malarza Roberta Barrett Browninga, który wybrał go na miejsce zamieszkania dla swojego ojca, pisarza
Roberta Browninga, który mieszkał tam do dnia śmierci, to jest do 12 grudnia 1889 roku.
Później budynek został kupiony przez hrabiego Lionello de Hirschell Minerbi - członka włoskiego parlamentu, który po długich i skomplikowanych negocjacji ostatecznie sprzedał palazzo w 1935 roku miastu Wenecji.
W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku pałac gruntownie odrestaurowano, przywracając mu jego dawną świetność.
Po wejściu, od strony Calle del Traghetto, trafiamy do obszernego holu, gdzie wita nas zabytkowa gondola. Znajdują się tu także kasy, elegancka księgarnia oraz niewielka kawiarenka.
W pomieszczeniach pałacu urządzono także
Museo del Settecento Veneziano (Muzeum XVIII Wenecji). Oprócz oryginalnych wnętrz podziwiać tu możemy plafony
Giovanni Battista Tiepola i XVIII wieczne obrazy największego z malarzy rodzajowych tego okresu
Francesca Guardiego.
Zgodnie z weneckim stylem w pomieszczeniach mebli jest niewiele, ale za to kosztownych. Do tego oczywiście lustra ścienne oraz dużo modnej wówczas chinoiserie (chińszczyzny).
Do sali balowej i pomieszczeń na piętrze prowadzi zdobna klatka schodowa. W sali balowej i sąsiadujących pomieszczeniach wszystkie sufity są dziełem Tiepola.
W
Ca'Rezzonico Tiepolo udawania, że mistrzowsko opanował sztukę malarstwa iluzjonistycznego, tworząc olbrzymie kompozycje pełne światła i powietrza, z tłumem starannie rozplanowanych postaci. Oprócz tych dzieł jego prace można także podziwiać w wielu innych miejscach Wenecji, zwłaszcza w dzielnicy Dorsoduro.
Najwyższe piętro mieści natomiast galerię ze zbiorami jednego z najbardziej znanych mecenasów sztuki Egidia Martiniego. Pinakoteka ta ... to przeszło 200 obrazów powstałych w przeciągu czterech wieków.
W całym obiekcie (prócz holu) obowiązuje całkowity zakaz fotografowania, pilnujących pełno ... przynajmniej po jednym w każdej sali ... ale coś tam, choć niewiele "z biodra podkradłem".
Kończąc zwiedzanie warto wyjść na platformę/przystanek dla łodzi od strony Canale Grande, by popatrzeć na kanał, a także przyjrzeć się fasadzie palazzo z kolumnami, arkadami, balkonami i rzeźbami.
... i jeszcze widok "pleców" palazzo, od strony ogrodu.
Pozdrawiam.
kaszubskiexpress napisał(a):Ciekawe na jakiej diecie był ten budynek po lewej ?
.png "Cromaniak")
napisał(a) CROberto » 05.03.2012 13:13 .png "Koneser")
... a drugi raz już nie będziesz musiał. 
.png "Weteran")
.png "Legenda")
