DOLOMITY ... Les plus belles architectures du monde ...

nomad napisał(a):Album "Piękno gór" autor Mariusz-w (tutaj nick, ale dla wydawnictwa z nazwiskiem) - to powinno być w sprzedaży

Cóż więcej można dodać.

Pozdrawiam.

Dzięki ! ... fajnie, że się podoba !

Pozdrawiam.

-------------------------------------------

No to widokówek ciąg dalszy !












Po krótkim odpoczynku nad wodą, mijamy jeziorko i wspinamy się szlakiem w kierunku zachodniej części Croda Negra ... która stąd wygląda jak skalny mur.



Robi się ponownie bardziej stromo.



Jeziorko zostaje w dole ...



... a my do przodu, co jest dość męczące w coraz większym upale.

mariusz-w napisał(a):... a my do przodu

I o to chodzi!

Pozdrawiam,
Wojtek

nomad napisał(a):Album "Piękno gór" autor Mariusz-w (tutaj nick, ale dla wydawnictwa z nazwiskiem) - to powinno być w sprzedaży

Albo kalendarz. Kupiłabym jak nic!

Absolutnie się z tym zgadzam!

mariusz-w napisał(a):... a my do przodu, co jest dość męczące w coraz większym upale.

Bo trzeba iść do góry....Im wyżej tym chłodniej
O 0.6 stopnia C na każde 100 m wyżej. Wystarczy 1000m aby z 30C zrobiło się bardzo komfortowe 24C

Roxi napisał(a):Albo kalendarz. Kupiłabym jak nic!

mahadarbi napisał(a):Absolutnie się z tym zgadzam!

... dzięki !

Lidia K napisał(a):
Bo trzeba iSć do góry....Im wyżej tym chłodniej
O 0.6 stopnia C na każde 100 m wyżej. Wystarczy 1000m aby z 30C zrobiło się bardzo komfortowe 24C

Tyle teoria !

W praktyce ... tego dnia z minuty na minutę było coraz cieplej.
Im słoneczko wyżej, tym temperatura rosła i bardziej grzało ... my tak szybko wysokości jak ono nie daliśmy radę pokonywać. Było szybsze !

... a i plan ciut inny był ... taki bardziej dół-góra, góra-dół i tak w kółko.
Do tego zupełny brak jakiegokolwiek podmuchu, taka sytuacja utrzymała się gdzieś do 16:00.
Szalenie lubimy ciepło ... ale w tych warunkach dało nam ono w kość !
Dobrze, że od czasu na zielonym dywanie i nad wodą można było odetchnąć.
Czuliśmy się jak adriatyckiej plaży, a nie w górach.

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Czuliśmy się jak adriatyckiej plaży, a nie w górach.

A tam się jeszcze zdarzy litościwa bryza ...
W dolinach nie poruszy się czasem źdźbło,gdy słońce wyciąga ze skóry resztki potu. Kamienna patelnia działa jak otwarty piekarnik , a właściwie kilka, bo żar bucha z wielu stron ... Woooodyyyy

Pięknie malujesz góry !

pozdrawiam

plavac napisał(a):A tam się jeszcze zdarzy litościwa bryza ...
W dolinach nie poruszy się czasem źdźbło,gdy słońce wyciąga ze skóry resztki potu. Kamienna patelnia działa jak otwarty piekarnik , a właściwie kilka, bo żar bucha z wielu stron ... Woooodyyyy

Taaa ... byliśmy, tegorocznymi wrześniowymi upałami zaskoczeni.
Rok wcześniej było pogodnie, letnio ... ale nie tak upalnie.
Mimo naszej "ciepłolubości" momentami było to męczące, odbierało siły w czasie wędrówek.
Ale nie narzekaliśmy za bardzo, lepiej tak, jak by miało być zimno lub deszczowo !
Powiem więcej ... może tak być za każdym razem !

Pozdrawiam.

Po chwili doszliśmy do miejsca skąd znów widoki szersze ...
Za nami Tofana Rozes ... ciągle zasłaniająca twarz przed słońcem !



... a tak przed nami.



Postanawiamy, trochę powspinać się po zachodnim zboczu Croda Negra.
Wąziutka, nieregularna, mało widoczna ścieżka pnie się ostro w górę, między większymi i mniejszymi skałami.









By w pewnym momencie , przejść w praktycznie wspinaczkowy szlak.
Tego w planie nie mieliśmy, jeszcze kilka metrów, kilka kroków ... w kierunku ściany z widocznymi śladami działalności włoskich żołnierzy.
Następnie krótki odpoczynek w połowie piarżyska.

Po pewnym czasie, gdy trasa robi się naprawdę prawie wspinaczkowa, zawracamy i schodzimy inną podobną ścieżką wijąca się zachodnią i południowa stroną góry.



Tu już ponownie wygodniej !





Przed nami cały czas widok na pięknie stad prezentującą się górę Sass di Stria (2477 m).





Zawracamy na wschód, by po pewnym czasie ponownie trafić na tarasy leżące ponad jeziorkiem, by urządzić sobie piknik, na zielonych, pachnących, grubych i miękkich roślinnych dywanach.



Przed nami ponownie Tofana.
Ci co na nią dotarli, to maja jednak dzisiaj widok tylko na jedną stronę. Mimo, że chmury przepływają nad nami jak "statki na niebie" ... to ta jedna uczepiła się Tofany i nie odczepiła praktycznie do końca dnia.







Ponownie życiodajna woda !

Te strzeliste góry, wyglądają jak ruiny wielkiego zamku ...

Aż się wierzyć nie chce, że, miejscami, człowiek nie maczał w tym palców


Pozdrawiam

mnie na dziś wystraczy

mariusz-w napisał(a):Przed nami cały czas widok na pięknie stad prezentującą się górę Sass di Stria (2477 m).

... na którą jest łatwe, wygodne, obfitujące w pozostałości wojenne wejście z przełęczy.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mariusz-w napisał(a):Przed nami cały czas widok na pięknie stad prezentującą się górę Sass di Stria (2477 m).

... na którą jest łatwe, wygodne, obfitujące w pozostałości wojenne wejście z przełęczy.

Pozdrawiam,
Wojtek

Łatwe wejście dzięki pozostałościom wojennym - stalowym linom, schodkom czy łatwa ścieżka po skałach
Poszłoby się na chętnie na szczyt ale nad stawem też pięknie. I woda przestała się marszczyć Odbicie w stawie robi się coraz doskonalsze Zalety bezwietrznej pogody.

weldon napisał(a):Te strzeliste góry, wyglądają jak ruiny wielkiego zamku ...

Aż się wierzyć nie chce, że, miejscami, człowiek nie maczał w tym palców


Pozdrawiam

Toż to nazywają często Dolomity ... twierdzami, białymi zamkami etc.

mahadarbi napisał(a):mnie na dziś wystraczy

Szkoda !

Franz napisał(a):... na którą jest łatwe, wygodne, obfitujące w pozostałości wojenne wejście z przełęczy.

Pozdrawiam,
Wojtek

... tak czytałem o tym ... i nawet mam zapisane na przyszłe wypady !


To dla Małgosi !
Sasso di Stria

Pozdrawiam.