DOLOMITY ... Les plus belles architectures du monde ...

Franz napisał(a):A kiedy miałem już ................. pójść w góry, to zaczęło z nieba lać.

No fakt ... to krótkie dopołudniowe załamanie pogody, pomogło nam trochę na dłużej Ciebie "uwięzić".
Potem już jednak przegraliśmy z Catinaccio.

pozdrawiam.

W środę koło 15:00 pożegnaliśmy się z Wojtkiem, który wyruszył na kolejny dolomitowy szlak.

Chwilkę później skontaktował się z nami Antek. Poinformował, że dwa pierwsze odcinki podróży już ma za sobą , czyli ten z Poznania do Bolonii (samolot) i z Bolonii do Bolzano (koleją).
W Bolzano wystąpił jednak problem z dostaniem się do Pozza di Fassa, gdyż już tego dnia nie było żadnego autobusu. Decydujemy by wziął taksówkę … to już tylko ok. 40 km. (koszt 100 euro) … PZU zaakceptowało także ten wydatek.

Około 20:00 jesteśmy już razem … kolacja, trochę rozmów i opowieści, trochę piwka i kolejny dzień dobiegł końca.

Pozostały nam jeszcze dwa pełne dni pobytu w Dolomitach, w związku z tym postanowiliśmy je młodemu trochę pokazać … a że byliśmy ponownie mobilni, było to już całkiem proste.
Dodatkową atrakcją dla Toniego była możliwość jazdy za kółkiem po dolomitowych serpentynach.


Następnego dnia, zaraz po śniadaniu wyruszyliśmy na Passo Pordoi, przed naszym kierowcą niezliczona ilość agrafek .
Musielibyście widzieć ten błysk w jego oczach podczas jazdy … niezapomniany.

Pogoda wprost wymarzona ...



... przed nami pierwszy cel tego dnia ...





... bez problemów po jakimś czasie meldujemy się na przełęczy.



My siadamy w ciepełku przy kawce i winku, a Antek rusza kolejką zdobyć Saas Pordoi.





Gdy po jakimś czasie wraca na dół, poliki ma w kolorze bluzy ... ... tak z emocji po jeździe wagonikiem jak i po widokach ze szczytu.
Opowiada nam wrażenia, wzmacnia się kawą i po jakimś czasie ruszamy dalej.

Ponownie agrafki.









Po drodze zatrzymujemy się nad małym jeziorkiem w okolicach Hotelu Garni Gonzaga, by zrobić sobie piknik.



My wybieramy ławeczkę w cieniu, natomiast Gosia próbuje "wynegocjować" tę w słońcu ... niestety mimo prób przekonywania to się jej nie udaje.



Później jedziemy na kolejne passo tym razem nad Lago di Fedaia.
Tutaj spędzamy resztę dnia, kręcąc się po okolicy i odwiedzając obydwie strony jeziora.
Widoki jak zawsze w tym miejscu cudne ... robią ogromne wrażenie na Antku, a także kolejny raz i my się nimi zachwycamy.
Oczywiście nie może zabraknąć pamiątkowych fotek.








W końcu słoneczko udaje się na spoczynek, a więc i my wracamy do Pozza di Fassa.
Pozostała nam już tylko wizyta, w pizzerii, by przy pizzy zakończyć ten piękny, pełen wrażeń dzień.



pozdrawiam.

Tak mnie natchnęliście, czy tędy nie wracać...

mariusz-w napisał(a):

pozdrawiam.

To po prostu jest niesamowite!!!

tony montana napisał(a):

mariusz-w napisał(a):

pozdrawiam.

To po prostu jest niesamowite!!!

Potwierdzam ! Bajeczna BAJKA

mariusz-w napisał(a):Pozostały nam jeszcze dwa pełne dni pobytu w Dolomitach, w związku z tym postanowiliśmy je młodemu trochę pokazać … a że byliśmy ponownie mobilni, było to już całkiem proste.
Dodatkową atrakcją dla Toniego była możliwość jazdy za kółkiem po dolomitowych serpentynach.
Następnego dnia, zaraz po śniadaniu wyruszyliśmy na Passo Pordoi, przed naszym kierowcą niezliczona ilość agrafek .
Musielibyście widzieć ten błysk w jego oczach podczas jazdy … niezapomniany.

No i kolejny raz potwierdza się ulubiona maksyma mojej mamy: "nie ma złego co by na dobre nie wyszło".

Taki samochodowo kolejkowy sposób zwiedzania też chętnie bym zaakceptowała.

mariusz-w napisał(a):Następnego dnia, zaraz po śniadaniu wyruszyliśmy na Passo Pordoi

Po Rosengarten chciałem wracać przez Passo Fedaia. Ale wiedząc, że planowaliście Pordoi, zmieniłem plany i wypatrywałem Was na przełęczy. Trzeba było jechać jednak przez Fedaję...

Pozdrawiam,
Wojtek

mysza73 napisał(a):Wszystko sobie zanotowałam ...

... to dobrze ... a nasze "chodzone relacje" z tych miejsc są na wcześniejszych stronach !

FUX napisał(a):Tak mnie natchnęliście, czy tędy nie wracać...

"Szosa Dolomicka" warta tego ... aczkolwiek przejazd z uwagi przede wszystkim na atrakcje widokowe szybki nie jest.

tony montana napisał(a):To po prostu jest niesamowite!!!

Potter napisał(a):Potwierdzam ! Bajeczna BAJKA

...

Lidia K napisał(a):No i kolejny raz potwierdza się ulubiona maksyma mojej mamy: "nie ma złego co by na dobre nie wyszło".

... to prawda !

Lidia K napisał(a):Taki samochodowo kolejkowy sposób zwiedzania też chętnie bym zaakceptowała.

... Dolomity dają i taką możliwość zwiedzania.

Franz napisał(a):

mariusz-w napisał(a):Następnego dnia, zaraz po śniadaniu wyruszyliśmy na Passo Pordoi

Po Rosengarten chciałem wracać przez Passo Fedaia. Ale wiedząc, że planowaliście Pordoi, zmieniłem plany i wypatrywałem Was na przełęczy. Trzeba było jechać jednak przez Fedaję...

No właśnie ... nasza wina, że nie puściliśmy sms-a.
Rozdzielił nas tylko i aż ... zielony grzbiet Padon, a szkoda bo jeszcze jedno małe piwo by się nam udało wypić.
Włochy to taki dobry kraj, że i kierowcom się tej przyjemności nie broni ... z czego również Antek był zadowolony niezmiernie.

pozdrawiam.

Następnego dnia kontynuujemy zwiedzanie.
Tym razem z uwagi , że to ostatni nasz pełen dzień pobytu … i że dnia poprzedniego przejechaliśmy około 80 kilometrów po serpentynkach , postanawiamy pokręcić się trochę bliżej.

Na początek wybieramy naszą ulubioną dolinę San Nicoló.
Zajeżdżamy tam zaraz po śniadaniu.
Gosia i ja instalujemy się wygodnie w przy górskiej chacie z barem , natomiast Antka „wypuszczamy” na szlak po dolinie w kierunku wodospadów.
Jest pięknie ciepło, a więc korzystamy z wrześniowego słońca . W związku z tym iż jest po sezonie, w dolinie jesteśmy praktycznie sami. Na szczęście bar jest czynny, a więc nie grozi nam uschnięcie z pragnienia.
Antek znika na parę godzin. Po powrocie także regeneruje siły i łapie kosmiczne promienie.
W końcu czas włoskiej sjesty jeszcze się nie skończył.




















Po sjeście wracamy do Pazza, by zrobić ostatnie zakupy, aby zabrać trochę włoskich klimatów do domu. Tradycyjnie zaopatrujemy się w sery, oliwki, oliwę, wino etc., by w domu w czasie jesiennych dni jeszcze trochę korzystać z włoskich smaków.

Drugą część dnia poświęcamy najpierw na spacer nad Lago di Carezza.

Gosia z Antkiem idą pospacerować nad jezioro, ja zostaję w parkingowym kompleksie sącząc z wolna espresso.
Wody w jeziorze po ostatnich poniedziałkowych opadach, przybyło. Tym razem nimfa „Ondina” zamoczona była po szyję.






W drodze powrotnej wstępujemy na kolację do restauracji Hennenstall

Tutaj także spokojna, można powiedzieć nawet senna atmosfera, ale restauracja czynna i w dodatku serwująca doskonałe jedzenie.
Wszystkim będącym w tej okolicy gorąco ją polecamy.








Później już tylko na chwileczkę zatrzymujemy na Passo Costalunga , by ostatni raz w promieniach zachodzącego słońca popatrzeć na Catinaccio /Rosengarten .






Powolutku, już praktycznie o szarówce wracamy do apartamentu.




Sobota to już czas wyjazdu.
Zzbieramy się zaraz pośniadaniu, żegnamy z właścicielami od których na drogę dostajemy dwie butelki białego i czerwonego wina i kolo godziny 10:00 wyruszamy w drogę do Polski.
Przejazd przez passo Costalunga do Bolzano, a potem już cały czas autostrada.

Początkowo jeszcze ciekawie z Bolzano do Brener …









… później Monachium … co widać po chmielu



… i dalej już płaskie nudne autostradowe Niemcy.



Około 23 jesteśmy w domu.
Koniec podróży, koniec wakacji !



W tym miejscu pragniemy podziękować Wam wszystkim za towarzyszenie nam w naszej wędrówce.

Szczególne podziękowania dla Wojtka za wsparcie w naszych gorszych chwilach i spowodowanie tego, że stały się one takimi, iż nie zapomnimy ich nigdy.

Dziękuję także Piotrkowi ("plavac"), za to że wspierał mnie mailowo fachowymi radami w okresie rehabilitacji.
Dzisiaj po ośmiu miesiącach od tamtego czasu, ponownie myślę pozytywnie o przyszłych naszych podróżach w góry.
Noga się ładnie zrosła, 18 kwietnia poddałem się kolejnej operacji, tym razem wyrzucenia materiału stabilizującego.
Wyjęte śruby i blacha, są już tylko „egzotyczną” pamiątką z wakacji, leżącą w domowej szufladzie .




Ten sezon to dalsza rehabilitacja … a za rok kto wie !? … jak nic nie stanie na przeszkodzie to znowu Dolomity.


No i to by było na tyle, tej naszej dolomitowej przygody 2012 … no może jeszcze, na koniec cytat będący kwintesencją tego, co w niniejszej relacji starałem się pokazać.

„Góry są jednym z niewielu środowisk, gdzie można zapomnieć o nękających nas kłopotach, oderwać się od powszechnej czasami szarej rzeczywistości, a także doświadczyć czegoś nowego, zobaczyć miejsca fascynujące, przyjrzeć się z bliska dzikim zwierzętom, spotkać interesujących ludzi- i być może zdobyć przyjaciół.”

Maciej Tertelis


Pozdrawiamy Małgorzata, Mariusz + Antek

Super!

Spacery sprzyjają rehabilitacji...

Mariuszu - dziękuję za tę porcję wrażeń, świetnych opisów, niesamowitych zdjęć. Jesteś(cie) znakomitym(i) obserwatorem(ami) natury, przyrody!

Czytać i oglądać Twoje relacje to prawdziwa uczta dla ducha!

mariusz-w napisał(a):Szczególne podziękowania dla Wojtka za wsparcie w naszych gorszych chwilach i spowodowanie tego, że stały się one takimi, iż nie zapomnimy ich nigdy.

Nie będę się tu spierał, czyje podziękowania i wdzięczność są większe. Myślę, że to sobie już wyjaśnialiśmy.

Do następnego razu, w bardziej sprzyjających okolicznościach.

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):Następnego dnia kontynuujemy zwiedzanie.
...

Tym mi najbardziej zaimponowałeś

Po różnych górkach spacerowaliśmy, więc zapewne i niektóre Wasze dolomitowe szlaki byśmy z przyjemnością przeszli. Jednego jestem pewien. Ześrubowany i zagipsowany uciekałbym do domu a nie kontynuował dolomitowe peregrynacje

pzdr dla teamu "W"

FUX napisał(a):Super!
Spacery sprzyjają rehabilitacji...

... tak jest ... i będziemy się tego trzymać.

tony montana napisał(a):Mariuszu - dziękuję za tę porcję wrażeń,...

... a mnie (nam) miło było Ciebie tutaj gościć ...
Teraz mogę już ze spokojem wędrować po Efezie.

Franz napisał(a):Nie będę się tu spierał, .................. Myślę, że to sobie już wyjaśnialiśmy.

Do następnego razu, w bardziej sprzyjających okolicznościach.

Ok ... ja też nie ! ... do następnego !

longtom napisał(a):

mariusz-w napisał(a):Następnego dnia kontynuujemy zwiedzanie.
...

Tym mi najbardziej zaimponowałeś
pzdr dla teamu "W"

Myślę, że może i Tobie by się punkt widzenia w takiej sytuacji zmienił.
Dzięki w imieniu całego teamu.

pozdrawiam.