DOLOMITY ... Les plus belles architectures du monde ...

mariusz-w napisał(a):

mysza73 napisał(a):
Je też tylko na krótką się zgadzam .

"Już za chwileczkę, już za momencik, piątek z Pankracym zacznie się kręcić " ...

pozdrawiam

Jestem czujna .

mysza73 napisał(a):

mariusz-w napisał(a): "Już za chwileczkę, już za momencik, piątek z Pankracym zacznie się kręcić " ...

Jestem czujna .

Ojej , a ja jeszcze nie gotowy !


No dobrze ... to na początek trochę słowa pisanego.


---------------------------------------------------------------------


Wstał kolejny piękny dzień ... a więc kolejna wycieczka.

Ta … jeśli chodzi o kilometry przejechane - ciut dłuższa od poprzednich, ale jeśli chodzi o kilometry piesze - to krótsza. Choć z uwagi na strome podejście i zejście w ponownie upalnym dniu … to wyciskająca momentami wcale nie mniej potu jak poprzednie.

Decyzję o sposobie spędzenia tego dnia , podjęliśmy … hmmm … właściwie to ja wymyśliłem .
Z uwagi na w sumie dość długie poprzednie wędrówki i zapowiadaną wysoką temperaturę, oraz bardzo słoneczny dzień oznajmiłem „całej naszej grupie”, że dzisiaj będzie spokojny spacer, a nawet trochę plaży.

Ogólnie rzecz biorąc relaks … pełen relaks !
Reszta "timu" wyraziła ochoczo zgodę i okazała duże zadowolenie, że nadszedł dzień odpoczynku …

… ta radość co do tego faktu … chyba była jednak ciut za wczesna !
No ale pewnych elementów naprawdę można było się doszukać ! … o czym przekonacie się w dalszej części tej relacji.


No dobrze … tradycyjnie startujemy między ósmą a dziewiątą .
Do przejechania 21 kilometrów.
Kierunek na północ do Cazane, później na wschód na Passo di Fedaia i jezioro o tej samej nazwie.
Podróż mimo serpentyn, trwa niecałe pół godziny.

Zatrzymujemy się praktycznie przy wjeździe na tamę Diga Fedaia i parkujemy przed schroniskiem Rifugio Castiglioni Marmolada al Passo Fedaia.

Zmiana butów , plecak i jazda … ) … znaczy się nie jazda, a „per pedes aposto …” szlakiem nr 698 na

zielony grzbiet wśród skał … czyli Padon.


Padon leży między Marmoladą, Sellą a doliną Cordevole.
Co ciekawe … nie należy on do żadnej z grup Dolomitów.
Jest długim zielonym grzbietem górskim, cały porośnięty bujną trawą z urozmaicony skałkami granią.
Zbudowany w większości ze skał wulkanicznych.

Jego zachodnią część wizytowaliśmy w czasie naszych wędrówek w 2010 roku.
Wówczas „wpadł” nam on w oko, gdy patrzyliśmy na niego z Sas de Pordoi (Sella).
Śledzący nasze wędrówki, zapewne pamiętają tę naszą pierwszą po nim wycieczkę.

… a ci co „z nami na niej nie byli”, mogą ją w międzyczasie, zanim wybiorę fotki obejrzeć TUTAJ.


pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Zmiana butów , placek i jazda …

Też tak robimy.

Na górskie wycieczki placek najlepszy

mniam, mniam

longtom napisał(a):Na górskie wycieczki placek najlepszy

Ten automatyczny poprawiacz, mnie już denerwuje ... jak nie filety(zamiast fioletów) to placki wychodzą.
Jakiś taki kulinarny bardzo on jest !

Ps.
Placka nie było ... tylko kanapki, owoce, czekolada, woda, piwo !

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Ten automatyczny poprawiacz, mnie już denerwuje ... jak nie filety(zamiast fioletów) to placki wychodzą.
Jakiś taki kulinarny bardzo on jest !

U Ciebie kulinarny.
Jak w Slalomie między minami napisałem "Zelena Glava", to mi automatycznie zmienił na "Helena Glaca".

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Jak w Slalomie między minami napisałem "Zelena Glava", to mi automatycznie zmienił na "Helena Glaca".

... jeszcze lepiej !


---------------------------------------------------------

No to z uwagi na strome trawiaste zbocze kijki w dłoń, plecak (bez placka) na plecy i się wspinamy.

Robimy to bardzo, bardzo, baaaardzo powoli … i to wcale nie dlatego, że stok jest bardzo stromy, ale za plecami zostawiamy widok, który po prostu nie pozwala, by zrobić więcej jak dziesięć kroków.

Potem musimy stanąć ... i tak stojąc jak wmurowani … patrzeć … patrzeć … patrzeć … patrzeć ...

No bo za nami jest tak … że nie można i nie wypada odwracać się od czegoś takiego (powiedzmy) plecami.


Marmolada, błękitne wody Lago Fedaia, jasna wstęga zapory, a w prawym rogu schronisko gdzie zostawiliśmy samochód.




Za nim piękne i szalenie moim zdaniem eleganckie Gran Vernel (3210 m n.p.m.) i Piccolo Vernel (3098 m n.p.m.)



... Vernel raz jeszcze !



... i ciut inaczej ...





... i ponownie "STOP" ... ale trochę wyżej ...



... w pionie ...



... i w poziomie ...



... i to co po drugiej stronie , ale bliżej ! ...



... i dolomitowa "Królowa" w porannej kąpieli !




pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):No to z uwagi na strome trawiaste zbocze kijki w dłoń, plecak (bez placka) na plecy i się wspinamy.

Znajome widoki. Jakoś musiałem kiedyś podobnie podchodzić.

Teraz i w Twojej, i w mojej relacji Dolomity się w tafli jeziora przeglądają.

Pozdrawiam,
Wojtek

Czy w pionie, czy w poziomie, widok jest cudny .


Zawsze lubiłam oglądać Piątek z Pankracym

Franz napisał(a):

mariusz-w napisał(a):No to z uwagi na strome trawiaste zbocze kijki w dłoń, plecak (bez placka) na plecy i się wspinamy.

Znajome widoki. Jakoś musiałem kiedyś podobnie podchodzić.

Teraz i w Twojej, i w mojej relacji Dolomity się w tafli jeziora przeglądają.

Znów razem
Choć to już 3 lata ...

A że Cię ta prawdziwie szklana Góra czarowała, to się nie dziwię
Dobrze, że prawdziwie nie skamieniałeś
Pięknie

Lago Fedaia widziałam zamarznięte; muszę przyznać, że bez lodu ładniejsze

A schronisko, przy którym zostawiliście samochód, mijałam na nartach. Zdaje się, że właśnie tuż obok biegnie trasa prowadząca z Marmolady

Franz napisał(a):Teraz i w Twojej, i w mojej relacji Dolomity się w tafli jeziora przeglądają.

... przecież często powtarzamy, że woda w górach nas przyciąga.

mysza73 napisał(a):Czy w pionie, czy w poziomie, widok jest cudny .
Zawsze lubiłam oglądać Piątek z Pankracym

... no to się cieszę, że i ten "mój Pankracy" się spodobał !

plavac napisał(a):

Franz napisał(a):

mariusz-w napisał(a):No to z uwagi na strome trawiaste zbocze kijki w dłoń, plecak (bez placka) na plecy i się wspinamy.

Znajome widoki. Jakoś musiałem kiedyś podobnie podchodzić.

Znów razem
Choć to już 3 lata ...

No i pięknie ... nie ma to jak przetarty szlak !
Ale pewnie ścieżki nasze się rozejdą ... tę Wojtka to nawet pamiętam.

plavac napisał(a):A że Cię ta prawdziwie szklana Góra czarowała, to się nie dziwię
Dobrze, że prawdziwie nie skamieniałeś
Pięknie

No nie ... na szczęście tylko chwilowo zamieniałem się w słup !

Królowa faktycznie oczarowuje, głównie czysto białym błyszczącym lodowcem.
A skąd się wziął Ghiacciaio della Marmolada, to oczywiście mówi ladyńska legenda.

"... głosi ona, że niegdyś u podnóża ściany Marmolady panował władca, którego żoną była księżniczka z księżyca.
Niestety żyła ona cały czas w wielkim smutku, tęskniąc za blaskiem swojej planety. Aby ulżyć jej tęsknocie karły przyniosły odrobinę księżycowego blasku i zakuły go na zawsze w ścianie Marmolady. Odtąd urwiska królowej Dolomitów lśnią zimnym światłem, które przyciąga wspinaczy i turystów... "

O ... i wszystko jasne !

Nawiązując do prowadzonej kiedyś Twojej z Wojtkiem dyskusji, skąd nazwa Marmolada (ladyńskie Marmoleda) ... czy znaczy to marmur czy błyszczący to ...

... nie byłbym sobą, gdybym tego nie próbował dojść i nie zapytał autochtonów oraz człowieka z Bolonii, ale biegłego w ladyńskich tematach (z którym miałem trochę czasu na pogawędki ).
Z ich wyjaśnień wynika, że obydwoje macie rację ... gdyż podobno "marmoleda", po ladyńsku ma znaczenie szersze jak jedno słowo ... i może wyglądać np tak:
błyszczący jak marmur albo marmur ale błyszczący.

Co by to jednak nie było ... mnie takie wyjaśnienie pasuje.

maslinka napisał(a):Lago Fedaia widziałam zamarznięte; muszę przyznać, że bez lodu ładniejsze

A schronisko, przy którym zostawiliście samochód, mijałam na nartach. Zdaje się, że właśnie tuż obok biegnie trasa prowadząca z Marmolady

Narty to piękny sport i na pewno fantastyczna zabawa. Ale ja ciepłolubny jestem i jednak wolę góry latem.
No i co by nie mówić o pięknej śnieżnej słonecznej zimie ... to latem góry są bardziej urozmaicone.
Dlatego i jezioro musi wyglądać lepiej, bardziej kolorowo.

Co do schroniska, to nasze było po północnej stronie jeziora i mimo, że w nazwie ma Marmoladę, to nie leży na jej zboczu.
Natomiast u podnóża Marmolady, na jej stoku znajdują się trzy schroniska i co śmieszne nie mają w nazwie słowa Marmolada, są to:
- Rif. Vernel
- Rif. Cima Undici
- Rif. Dolomia
... i to przy którymś z nich kończyłaś szusować.

Na tej fotce zaczerpniętej z internetu zaznaczyłem czerwonym kółkiem nasze i żółtym te 3 przy wyciągu i narciarskiej trasie.
Widać je także na przedostatniej fotce z poprzedniego postu.




pozdrawiam

Pięknie.


Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):obydwoje macie rację

Iście Salomonowy wyrok.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mariusz-w napisał(a):obydwoje macie rację

Iście Salomonowy wyrok.

Takie "spory" to ja mogę prowadzić bez końca. Zawsze mam wtedy uśmiechniętą facjatę i błogość w sercu

Pozdrawiam

P.S. Maslinko, jeśli zjeżdżałaś lodowcem do Malga Ciapela , to byłaś jeszcze przy kolejnym schronisku, na Passo Fedaia. To zaznaczone przez Mariusza ma osobną czerwoną trasę nie komunikującą się z trasą na lodowcu.
Chyba - że coś się zmieniło ...