Dolny Śląsk i nieco dalej... (Gochy)

Lanckorona słynie z aniołów , więc jakiś z nich, nabyty w którejś z galerii, były najlepszą pamiątką. Tyle że ja i tak nie mam odpowiedniej przestrzeni w mieszkaniu, aby anioła właściwie wyeksponować, a Iwona już sprawiła sobie anioła w Zakopanem.
Zbyt wielu aniołów w Lanckoronie i tak nie pooglądałyśmy, bo „anielska” galeria była akuratnie zamknięta…





Anioł w Cafe Pensjonat nie był oczywiście na sprzedaż, więc nawet nie próbowałyśmy pytałyśmy o cenę.



Artystyczna kawiarenko-galeria Cafe Pensjonat mieści się w budynku dawnego magistratu, miejsce zasługuje aby tu przysiąść i poczuć klimat Lanckorony.



Niewykluczone, że tak by było, ale wcześniej trafiłyśmy w inne miejsce, które ujęło nas tak, że nie mogłyśmy się powstrzymać i kawkę wypiłyśmy tam właśnie . Konkretnie – w „Arce” przy ulicy Świętokrzyskiej.

Tuż obok znajduje się galeria Arka - jedna z wielu galerii w Lanckoronie, ale ta jakoś najbardziej nam przypadła do gustu. Iwona nawet coś tam kupiła…















Tuż przed wyjazdem z Lanckorony, zaglądnęłyśmy do kościoła Narodzenia św. Jana Chrzciciela, ufundowanego przez Kazimierza Wielkiego, zbudowanego w latach 1336-1359. Z pierwotnie gotyckiej świątyni zachowały się tylko mury z przyporami, obecny wygląd to efekt przebudowy w połowie XVI wieku oraz w latach 1878 i 1891.











Pożegnałyśmy Lanckoronę…



… nie był to jednak ostatni przystanek w drodze powrotnej do domu.

Zdecydowałyśmy się na Wadowice – co prawda bez zaglądania w miejsca, w których być chciałybyśmy, no i w których być wypadałoby… Tym razem tylko obiad i słynne kremówki na deser.

Po drodze nie miałyśmy już nigdzie się zatrzymywać, no ale rzucił nam się w oczy drewniany kościółek w Barwałdzie Dolnym . Stajemy? Jasne, że tak!

W ubiegłym roku w podobnym odruchu zatrzymałyśmy się na zakopiance, przy kościółku św. Krzyża na Obidowej. Wówczas jednak trwała tam msza św., więc zwiedzanie nie wchodziło w grę. Tym razem trafiłyśmy korzystniej , bo msza właśnie się skończyła. Wokół kościółka było jeszcze mnóstwo płatków kwiatowych po procesji – no bo przecież trwała oktawa Bożego Ciała.







Stacje Drogi Krzyżowej w murze obwodowym są niezbyt stare…



… ale kościółek jest zabytkowy .

Wcześniej w tym samym miejscu stał kościółek Wniebowzięcia NMP ufundowany w 1512 roku. Obecna świątynia powstała pod koniec XVIII wieku i ma niezbyt popularnego patrona – świętego Erazma.
Kościół był wielokrotnie remontowany, ale najstarsza jego część (wieża) pochodzi częściowo z XVI w. Umiejscowienie wieży po wschodniej (a nie zachodniej) stronie prezbiterium, to rzadko spotykane rozwiązanie konstrukcyjne.

Trafiłyśmy idealnie, bo pani opiekująca się świątynią, kończyła właśnie porządki po mszy i sama zaproponowała nam zwiedzenie kościółka. Na dodatek opowiedziała sporo o jego historii oraz o tym, co wewnątrz jest cennego.

W ołtarzu głównym, ponad barokowym tabernakulum, umieszczono obraz św. Erazma namalowany w 1877 r. przez jednego z braci z klasztoru Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej.





W lewym ołtarzu bocznym znajduje się XVI-wieczny obraz Matki Boskiej Barwałdzkiej, namalowany na desce, w barokowych sukienkach z XVIII w.
Obraz zwany jest Madonną z Gruszką, gdyż w Matka Boska trzyma w lewej ręce gruszkę, co nieczęsto zdarza się na wizerunkach Maryjnych.





Na belce tęczowej znajduje się późnogotycki krucyfiks z 1 poł. XVI w.





Rokokowe organy wykonano pod koniec XVIII w.



Barokowa kamienna chrzcielnica pierwotnie znajdowała się najprawdopodobniej w pierwszym parafialnym kościele św. Andrzeja w Barwałdzie Średnim.



Polichromia ścienna wewnątrz świątyni pochodzi z końca XVIII wieku, są na niej motywy figuralne, roślinne i geometryczne. Na suficie prezbiterium znajduje się obraz Zwiastowanie NMP, a na suficie nawy obraz Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor, a na ścianach namalowano herby szlacheckie.

Na koniec, w dość błyskawicznym tempie, Wadowice. W zasadzie ograniczyłyśmy się do przejścia przez plac Jana Pawła II…. Nawet nie oglądnęłyśmy wnętrza bazyliki Ofiarowania NMP, bo akurat trwała msza święta.















Zjadłyśmy obiad w jednej z restauracji w rynku. Na deser miała być papieska kremówka, ale nie było już miejsca w brzuszkach, więc wzięłyśmy po ciasteczku na wynos, już do zjedzenia w domu.





A w kolejny Bożocielny weekend być może Pieniny?
Ale do tego momentu jeszcze daleko… Za to już jutro ruszmy w stronę Grecji .

dangol napisał(a):
Za to już jutro ruszmy w stronę Grecji .

Powodzenia

pozdr

Pięknie pokazana Lanckorona, pozdrawiam ciepło.....

Lekko spóżniony...ale życzę udanego wypoczynku w pięknej Helladzie

Pozdrawiam

3 Maja we Wrocławiu:

Ostrów Tumski , Kolegiata Świętego Krzyża oraz pomnik św. Jana Nepomucena:

Czerwcowy długi weekend 2015 w …


Aby tradycja nie umarła, w tym roku również wybrałyśmy się w babskim gronie (tym razem było nas cztery) na długi Bożocielny weekend.

Kierunek został ustalony już rok temu , teraz przyszła pora realizacji planów.
Dwie z nas nie były jeszcze w tym rejonie kraju, jedna miała sobie powspominać urlopowanie sprzed 10 (a może 12 ?) laty, a dla mnie to był powrót po latach trzydziestu (podpisy przy nielicznych czarno-białych fotkach wskazują na majówkę 1985). Powrót jednakże mocno ograniczony, gdyż większość odwiedzonych miejsc była jednakże teraz zupełnie inna, a te, które pamiętam sprzed ponad ćwierćwiecza, zmieniły się diametralnie!

Na przykład to miejsce praktycznie już nie istnieje, a w każdym bądź razie nie nadaje się do spacerowania.



Czy ktoś z Was wie (a raczej - zgadnie), gdzie powyższa fotka została zrobiona?

dangol napisał(a): Na przykład to miejsce praktycznie już nie istnieje, a w każdym bądź razie nie nadaje się do spacerowania.



Czy ktoś z Was wie (a raczej - zgadnie), gdzie powyższa fotka została zrobiona?

W tle jakby zbocze doliny widać
A stwierdzenie, że spacerować tam się nie da sugeruje, że być może można tam popływać

Może to dolina Dunajca gdzieś w okolicach Czorsztyna

pzdr

Tomku, odpowiedź perfekcyjna
Droga między Niedzicą i Czorsztynem, dziś fragment Jeziora Czorsztyńskiego

dangol napisał(a):Droga między Niedzicą i Czorsztynem, dziś fragment Jeziora Czorsztyńskiego

Na zdjęciu płasko, droga, słupy, drzewa wokół - tylko jedno takie miejsce...

Pozdrawiam,
Wojtek

Oczywiście że jedno , skoro Tomek tak szybko dał trafną odpowiedź .