Dolny Śląsk i nieco dalej... (Jawor)

Podczas zejścia z Gęsiej Szyi na Rówień Waksmundzką była okazja do obserwacji roślinek . Potem przy czerwonym szlaku do Polany pod Wołoszynem oczywiście też sporo ich rosło, ale… Nie zachwyciła mnie jednak ( tak jak w ubiegłym roku urdzik karpacki i dębik ośmiopłatkowy) żadna z nich. Kilka fotek i tak zrobiłam . W zakresie rozpoznawczym… skutki różne.















Kuklik zwisły:

dangol napisał(a):Co to takiego

Chyba Gnidosz okółkowy

dangol napisał(a):

Spodziewałam się ludzi ale aż tylu?
Mało wysokich gór a narodu dużo chętnego do górskich spacerów.

dangol napisał(a):...była okazja do obserwacji roślinek ...

Widzę, że właśnie powstaje konkurencja dla dzieła prof. Rostafińskiego.

longtom napisał(a): właśnie powstaje konkurencja dla dzieła prof. Rostafińskiego

Wespół w zespół może by nam się udało .

Małgosiu, tym razem to ja dziękuję za odnalezienie właściwej roślinkowej informacji.

Lidia K napisał(a): Spodziewałam się ludzi ale aż tylu?

Ładna pogoda plus długi weekend – więc jakże mogło być inaczej?
W sumie to aż tak źle nie było , bo miejsce przy drewnianych ławeczkach dało się znaleźć bez czekania . A prawdziwe tłumy to poszły drogą z Palenicy Białczańskiej do Morskiego Oka, o czym przekonałyśmy się w końcówce naszej czwartkowej trasy. Na tej drodze było niemalże tak gęsto, jak na Krupówkach. Tak więc, na Rusinowej Polanie i na Gęsiej Szyi, w porównaniu był luzik!

dangol napisał(a):
…albo to

A to może być kozłek bzowy.

dangol napisał(a):Tak więc, dotarłyśmy na Palenicę Białczańską. Tu płatny parking również pękał w szwach

Mam pytanie o parking w Palenicy Białczańskiej, niestety nie uda mi się tam przyjechać rano, będę w granicach godziny 10:00 (sobota), czyli rozumiem o parkingu mogę zapomnieć? Czy mogę znaleźć jakieś inne miejsce parkingowe niedaleko? podobno Łysa Polana jest otwierana dopiero gdy Palenica będzie pełna, czy to prawda?
I pytanie strategiczne czy do Łysej Polany warto przyjechać od strony Słowackiej? czy po stronie Polskiej korek może zaczynać się już długo przed Łysą Polaną?
Proszę bardzo o jakieś informacje.

Pomimo szczerych chęci, nie potrafię nic doradzić w kwestii parkowania, no bo my byłyśmy "busikowe" i na parking raczej uwagi nie zwracałyśmy. Jego zapełnienie rzucało się w oczy samo, ale z pewnością wpływ na taki stan miała inwazja na Bożocielny weekend, do tego fajna w ten dzień pogoda... Mogę sie mylić, ale wydaje mi się, że w zwykłe weekendy jest tam luźniej .

Gdy dojeżdzałyśmy busikiem do Łysej Polany, korka żadnego nie było , a pora już zdecydowanie nie była poranna .
Parking na Łysej nie wyglądał na zapełniony, ale to zapewne później się zmieniło, gdyż kiedy jechałyśmy z powrotem (oczywiście busikiem, cena Zakopane - Palenica Białczańska to 10 zł), w rejonie Łysej Polany auta stały wzdłuż drogi (ale nie były to żadne wielokilometrowe tasiemce).
Mały koreczek był natomiast w miejscu, gdzie budowane jest rondo (na połączeniu drogi z Zakopanego z drogą z Bukowiny) - jest tam małe wahadełko, trzeba było przeczekać chyba ze dwa cykle, więc też żadna tragedia, biorąc pod uwagę oblężenie na parkingach i zaczynające się powroty.

Waksmundzki Potok:







Z dna doliny oczywiście znów trzeba było podejść nieco w górę , na szczęście krótko . Wkrótce pojawił się widok będący dowodem na to, że chociaż powoli, to jednak zmierzałyśmy do wyznaczonego celu.



Nie ma co się gapić w niebo, trzeba iść dalej.

Za Polaną pod Wołoszynem zaczęła się przyjemna wędrówka w dół .









Ten widok przywołał wspomnienia z młodych lat…



Wkrótce dotarłyśmy do asfaltu, którym niestety trzeba było podreptać (razem z tłumem wracającym z Morskiego Oka) do Palenicy Białczańskiej…

Chociaż wracając busem mogłyśmy wysiąść na Chłabówce, to pojechałyśmy aż do centrum Zakopanego. Przez Krupówki przeszłyśmy , no bo chociaż luda mnóstwo, to jednak i tak idzie się tamtędy przyjemniej, niż wzdłuż ulicy pełnej pędzących aut. W nagrodę za tę drobną niedogodność, zafundowałyśmy sobie deserek w „Samancie”.



Obiad jednakże absolutnie NIE na Krupówkach, lecz na Kościeliskiej „U Wnuka”, gdyż to miejsce przypadło nam do gustu rok temu. . Zdania nie zmieniłyśmy! Jeśli za lat kilka los skieruje nas w te strony, na pewno znów U Wnuka przysiądziemy …

dangol napisał(a):

A obrazki pewnie p. Walczakowej

Pewności to nie mam , ale zapewne tak

W piątek miał być Kopieniec… Trzeba go było jednak przesunąć … na inny czas. No bo jak wędrować z bąblami na stopach? Niestety, jedną z moich koleżanek dopadło takie nieszczęście! Co prawda powiedziała, że jakoś wytrzyma …

„Bąbel zrobi się na nodze, to użądli osa srodze,
Lecz nieważne to problemy, no bo my przecież wędrujemy”
(fragment jednej z piosenek Andrzeja Starca, mam pierwsze wydanie „Śpiewniczka Bieszczadniczka” z autorską dedykacją)

Nie mogłyśmy być jednak takie wredne, żeby pozwolić jej na nadmierne cierpienia. Przyszło nam to stosunkowo łatwo , no bo może bąbli nie miałyśmy, ale nóżki jednak trochę bolały. Na dodatek pogoda za oknem była zdecydowanie gorsza od czwartkowej…

Zapadła decyzja, że zejdziemy na kawkę do „Nosalowego Dworu” i tam podejmiemy ostateczną decyzję: Nosal (no bo bliżej i niżej niż na Kopieniec), czy tylko spacer po Zakopanem?

Po drodze była kaplica w Jaszczurówce, tym razem otwarta i jeszcze bez turystycznego oblężenia (oprócz nas była tylko jedna dziewczyna, pisała sobie coś w kąciku , w podcieniach obok wejścia do wnętrza).















Nosalowy Dwór nas rozczarował. Z zewnątrz całkiem fajny, ale w środku tak jakoś… pomimo góralskich akcentów, za bardzo hotelowo .



Kawkę jednak wypiłyśmy .



Nad Nosalem wisiała chmura, uznałyśmy więc to za znak , iż w góry iść nie powinnyśmy.





Wobec tego będziemy odnajdywać swe ślady (już trochę zatarte) na zakopiańskich uliczkach, przejdziemy się też po miejscach, na które rok temu zabrakło czasu i chęci.

Ponownie kościółek Bernardynów...

dangol napisał(a):W piątek miał być Kopieniec… Trzeba go było jednak przesunąć … na inny czas. No bo jak wędrować z bąblami na stopach? Niestety, jedną z moich koleżanek dopadło takie nieszczęście! Co prawda powiedziała, że jakoś wytrzyma …

„Bąbel zrobi się na nodze, to użądli osa srodze,
Lecz nieważne to problemy, no bo my przecież wędrujemy”
(fragment jednej z piosenek Andrzeja Starca, mam pierwsze wydanie „Śpiewniczka Bieszczadniczka” z autorską dedykacją)

No to buty okazały się nie wychodzone.
Zrobiłam sobie kilka dni temu bąbla na środku dłoni i też mi dokucza, i nic nie mogę zrobić a jak źle mi się jeździ na rowerze. Mimo wszystko łatwiej poradzić sobie z bąblem na dłoni niż na pięcie.

„Ślimak rzekł do ślimaczycy – Popatrz, idą wędrownicy
Liście z wiatrem poszeptują – Poptarz tylko jak wędrują…”
(A.Starzec)

A my wędrowałyśmy sobie obok skoczni .





Powooooooooli, ale nie ze spuszczoną głową . Raczej z zadartą , bo na Wielkiej Krokwi właśnie trwał jakiś trening.



Słychać jednak nic nie było,więc nie wiedziałyśmy, kto trenował. No więc, poszłyśmy dalej …
Przez moment przemknęła myśl, czy jednak nie wrócić do Nosalowego pomysłu (akurat na chwilkę zaświeciło słonko), ale szybko uznałyśmy, że NIE. Ile razy można zmieniać zdanie? Dla obolałych stóp spacer Drogą pod Reglami był zresztą najlepszym rozwiązaniem. Nudno też nie było, bo rosły przy niej rozmaite kwiatki , miedzy innymi moje tegoroczne „odkrycie” – zerwa kulista.



No i storczyki . Egzemplarze może niezbyt okazałe, za to była to dobrze mi znana kukułka plamista (jak byłam dzieckiem, to na łące w pobliżu mojego ówczesnego domu rosło ich wtedy mnóstwo!).



Minęłyśmy wylot Doliny Białego, potem Spadowiec, a następnie przysiadłyśmy na ławeczce pod lasem, z widokiem w stronę Gubałówki , Polany Szymaszkowej i Butorowego Wierchu.











Rok temu z tego miejsca w zasadzie nie widziałyśmy nic!

Kwiaty super,a jeszcze bardziej superowe są ich oryginalne nazwy

Pozdrawiam