Dolny Śląsk i nieco dalej... (Sokołowsko)

dangol napisał(a):Kolejne bliskie spotkanie z górami to już chyba wiosną .

Podsumowując temat zimy, to w czasie obecnej ( ) ani razu nie udało nam się na biegówki wybrać .

Nie powiem do czego z taką zimą.

pzdr

longtom napisał(a):

dangol napisał(a):Kolejne bliskie spotkanie z górami to już chyba wiosną .

Podsumowując temat zimy, to w czasie obecnej ( ) ani razu nie udało nam się na biegówki wybrać .

Nie powiem do czego z taką zimą.

pzdr

A w sobotę ludzie w Gorcach na biegówkach pomykali....

Wrocław

Tym razem nie z okolic, lecz z samego miasta . Chodzę po różnych wrocławskich zakątkach już od kilkudziesięciu lat, fotek też sporo by się znalazło - ale jednak nie tyle, co z wypadów za miasto. Cudze chwalicie … Weldon jest chlubnym wyjątkiem od reguły. Na cropelce znalazłoby się wprawdzie jeszcze kilkoro propagatorów „własnego podwórka”, ale chyba przyznacie, że u Piotrka jest najlepszy przewodnik po jego mieście? I nie tylko po jego własnym, bo z Wrocławia też pokazał tyle, że nie ma szans, abym Mu dorównała. Nawet nie mam takich zamiarów... Czasem jednak pojawi się tu co nieco o Wrocławiu . Co prawda nie jest to moje miasto rodzinne, tu jednakże mieszkam przez większość z moich 55 lat życia, więc chyba mogę mówić, ze to moje miasto?

Tym razem co nieco o polskokatolickiej katedrze Św. Marii Magdaleny (u Piotrka też się pojawiła - poczynając od osobliwości, jaką jest Mostek Pokutnic (czy jak kto woli – Mostek Czarownic).
Łączy on dwie kościelne wieże, jest najwyższym z licznych wrocławskich mostów, bo wznosi się na poziomie 47 metrów (wg niektórych źródeł – 52 m).





O legendzie za chwilę, teraz kilka faktów historycznych.
Pierwsze wzmianki o mostku pochodzą z 1459 r.. Od początku istnienia mostek był świetnym punktem widokowym na miasto, tu także występowała orkiestra uświetniająca rozmaite wrocławskie uroczystości.

Pierwsza renowacja mostku miała miejsce w 1632 r., kolejna odbyła się po pożarze w 1887 r. (skutek pokazu fajerwerków z okazji urodzin cesarza Wilhelma I), odbudowy dokonano w latach 1888-1892.
Wybuch z maja 1945 r. (już po kapitulacji niemieckich obrońców miasta wybuchła składowana w wieży amunicja) spowodował rozerwanie południowej wieży świątyni, zniszczeniu uległ wtedy również mostek… Odbudowano go dopiero w 2001 r.



Aby znaleźć się na mostku, trzeba wejść tam po 247 (ponoć, bo nie liczyłam) schodach, wcześniej uiszczając kilka złotych za wstęp . Płaci się na samym dole, więc nie ma odwrotu , wypada wspinać się do końca, nawet jak komuś braknie tchu. Na szczęście schodki są dość szerokie, więc śpieszyć się nie trzeba bo nie jest się dla innych zawalidrogą, złapać oddech można na kolejnych poziomach wieży.
W każdym bądź razie wejść na mostek warto, bo widoki z niego są fajne. Na poniższych fotkach akuratnie nie wiosenne, ale z tegorocznych Trzech Króli.













A teraz legenda .
Jakiś czas po powstaniu mostu, wśród mieszkańców Wrocławia zaczęły krążyć opowieści o tym, że po zmroku słychać dochodzące z góry dziwne odgłosy, jęki i szuranie mioteł zamiatających posadzkę.
To dusze zmarłych kobiet, tych które postanowiły nie zaznać obowiązków mężatek, teraz w ramach pokuty musiały po wieczne czasy sprzątać mostek pomiędzy kościelnymi wieżami!
Wykorzystali to rodzice krnąbrnych panienek, które nie chciały wychodzić za mąż, gdyż bardziej od wychowywania dzieci i prowadzenia domu odpowiadały im beztroskie zabawy i zwodzenie kolejnych adoratorów. Kilka pouczających wieczornych wizyt pod Świętą Marią Magdaleną i można było załatwiać weselisko

Wiadomo więc, skąd się wzięła nazwa Mostek Pokutnic. A ta druga – Mostek Czarownic?
Podobno kobiety oskarżone o czary musiały przejść po wspomnianym mostku, a jeśli im się to udało, to konszachty z szatanem były pewne. Uniewinnieniem było jedynie runięcie w dół …

dangol napisał(a):Płaci się na samym dole, więc nie ma odwrotu

Lepsze to, niż niespodziewana kasa na górze.

Pozdrawiam,
Wojtek

Twoje miasto jest piękne Danusiu. Wspominam je bardzo dobrze, nawet wizytę w 15 stopniowym mrozie na dwie noce w drodze do Szklarskiej w styczniu 2012 roku

Pokazuj jak najwięcej Wrocławia

Ostatnio spotkałem Szwedów zauroczonych Gdańskiem, oni jechali drugi raz z Gdyni, ja rowerem Koleją Miejską jechałem do Gdańska aby wrocić z powrotem rowerem - byli zachwyceni mówiąc, że u nich takich miejsc nie ma

Chwalmy swoje!

Ja też bardzo lubię Wrocław Byłam w nim w sumie 6 razy, z czego dwa razy na dwudniowe pobyty

Uwielbiam szukać krasnali (rewelacyjny pomysł na promocję miasta!), spacerować po wyspach i oczywiście po starówce. Bardzo podobało mi się w Ogrodzie Botanicznym UW i Ogrodzie Japońskim. Muszę się jeszcze wybrać do Waszego zoo

Na Mostku Pokutnic (Czarownic) też jeszcze nie byłam... Sfociłam go tylko z daleka:



Danusiu, wrzucaj jak najwięcej zdjęć. Pooglądam (i poczytam) z przyjemnością

Franz napisał(a): Lepsze to, niż niespodziewana kasa na górze.

Jak na Valdickiej Bramie w Jičinie ... No ale tam wchodzi się trochę niżej .

tony montana napisał(a): Ostatnio spotkałem Szwedów zauroczonych Gdańskiem

Doskonale ich rozumiem , bo też byłam zauroczona, gdy po wieeeeelu latach znalazłam się w Gdańsku latem 2012 – niestety, tylko na kilka godzin…

A Wrocławia trochę jeszcze pokażę, chociaż nie mogę obiecać, że odcinki ukazywać się będą z należytą systematycznością . Na razie przez kilka odcinków pociągnę temat o Marii Magdalenie. Co potem – ani kiedy – to w tej chwili trudno powiedzieć.

maslinka napisał(a): Muszę się jeszcze wybrać do Waszego zoo

Ja też , bo ostatnia moja tam wizyta miała miejsce wtedy, kiedy od czasu do czasu bywałam tam z moimi dziećmi, kiedy jeszcze dziećmi były . Im od tamtego czasu jakieś wyjścia do ZOO się zdarzały , ja co najwyżej zerkałam przez ogrodzenie, przy okazji rowerowych przejażdżek po nadodrzańskich wałach. Do środka następnym razem wejdę zapewne dopiero z wnukami.

maslinka napisał(a): Na Mostku Pokutnic (Czarownic) też jeszcze nie byłam... Sfociłam go tylko z daleka

No i dzięki temu masz bardzo fajne ujęcie.

Z kościołem św. Marii Magdaleny związana jest jeszcze jedna legenda – o Dzwonie Grzesznika .
Ogromny dzwon zawieszono w południowej wieży w 1386 r. , został zniszczony w 1945 r. podczas wybuchu, który rozerwał wieżę (i Mostek Pokutnic).

Dzwon wykonał Michał Wilde, w owym czasie najlepszy mistrz ludwisarski we Wrocławiu. Ponoć gdy grały dzwony mistrza Michała, w mieście słychać było śpiew aniołów.

Całe miasto zaangażowało się w dostarczenie materiałów do wytopienia spiżu na dzwon do św. Marii Magdaleny - mistrz Michał otrzymał od mieszkańców Wrocławia mnóstwo cynowych garnków i miedzianych ozdób… Kiedy prace nad dzwonem dobiegały już końca, a zakopana w ziemi gliniana forma czekała na spiż, który wrzał w tyglu, mistrz postanowił nieco odsapnąć. Czeladnikowi kazał pilnować tygla, a sam wyszedł z warsztatu do karczmy. I to był początek nieszczęścia…
Uczeń nie posłuchał mistrza i otworzył zawór tygla, a płynny spiż wlał się do formy. Czeladnik przerażony szybko pobiegł do karczmy po Michała. Gdy ten usłyszał, co się stało, przestraszył się, że cała wielomiesięczna żmudna praca poszła na marne. Wpadł w furię, chwycił nóż i zabił nieposłusznego czeladnika. Gdy wrócił do warsztatu, okazało się jednak, że spiż wypełnił całą formę i dzwon udał się wspaniale. Mistrz natomiast stanął przed sądem i za zabójstwo został skazany na śmierć. Zgodnie z ostatnim życzeniem skazańca, przed wykonaniem kary pozwolono mu usłyszeć dźwięk dzwonu zawieszonego już na kościelnej wieży.
Od tej pory zaczęto bić w Dzwon Grzesznika przy każdej egzekucji …

Balladę o Dzwonie Grzesznika znajdziecie TUTAJ.

maslinka napisał(a):Ja też bardzo lubię Wrocław

Uwielbiam szukać krasnali (rewelacyjny pomysł na promocję miasta!), spacerować po wyspach i oczywiście po starówce. Bardzo podobało mi się w Ogrodzie Botanicznym UW i Ogrodzie Japońskim. Muszę się jeszcze wybrać do Waszego zoo

Ja podobnie jak maslinka z tym, że ZOO mnie rozczarowało. Tutaj wygrywa Poznań, a także nadal Oliwa
Natomiast Ostrów ma swój niepowtarzalny klimat.

ZOO pokazywać nie będę - o przyczynach braku materiałów wspomniałam odpowiadając Maslince.

Krasnali też nie będzie, bo po początkowym zachłyśnięciu się tym, że się pojawiają , tak się do nich przyzwyczaiłam, że… zazwyczaj nie zwracam na nie uwagi .

maslinka napisał(a):Ja też bardzo lubię Wrocław Byłam w nim w sumie 6 razy, z czego dwa razy na dwudniowe pobyty
.... Muszę się jeszcze wybrać do Waszego zoo ...

Nie wiem czy wiesz, ale czasami w tym mieście pije się też "Cromaniackie" piwo...anonsowane wcześniej w odpowiednim wątku...no więc

Zapraszamy ... (fotek z kuflami nie wrzucamy na forum)
Pozdrav

dangol napisał(a):Wrocław

Tym razem nie z okolic, lecz z samego miasta . Chodzę po różnych wrocławskich zakątkach już od kilkudziesięciu lat... Cudze chwalicie … A teraz legenda …

Fajne tematy i klimaty
Kiedyś będąc w Rynku przystanąłem w okolicy przechodzącej wycieczki z przewodnikiem. Jakie ciekawe rzeczy opowiadał... Wstyd się przyznać, ale nie znałem tych, ciekawych historii...
Pozdrav

W historii Wrocławia (jak zresztą i innych miast) można zna znaleźć mnóstwo ciekawostek, zwykły mieszkaniec zazwyczaj nie ma szans poznać je wszystkie...
Ostatnio w RAM-ie sporo fajnych rzeczy opowiada o naszym mieście pani Beata Maciejewska, jest też cykl o wrocławskich ulicach.

A co do "Cromaniackiego" piwka... jak dotąd nie udało mi się zgrać swego wolnego czasu z anonsowanymi terminami...

Pierwsza świątynia stała w tym miejscu już w XII (być może nawet pod koniec XI) wieku, kolejna powstała w latach 1226-1232, została zniszczona podczas najazdu tatarskiego 1241 r.

Po pożarze w 1342 r. , w ciągu kolejnych lat (1355-1369) z funduszy zebranych przez mieszczan zbudowano większą, późnogotycką świątynię św. Marii Magdaleny i św. Andrzeja. Zyskała ona kształt w znacznej części zachowany do dziś (ośmioprzęsłowa trójnawowa bazylika). Do połowy XV w. między przyporami zbudowano kaplice, a obok prezbiterium zakrystię z biblioteką na piętrze. Pod koniec średniowiecza świątynia miała 58 ołtarzy i 17 kaplic…

Monumentalne 72-metrowe wieże (oraz łączący je mostek ) wybudowano w 2 połowie XV wieku. W 1481 r. ukończono pokryte ołowianą blachą iglicowe hełmy - ze względów bezpieczeństwa jeden z nich usunięto w 1533 r., o drugi w 1564 r.



Nowe pokryte miedzią renesansowe hełmy powstały w latach 1565-1581, jeden z niuch runął po pożarze w 1887 r. (skutek wspomnianych wcześniej fajerwerków). Pod koniec II wojny światowej świątynia straciła drugi hełm oraz dach nawy. Świątynię prowizorycznie zabezpieczono w latach 1946-1947, odbudowano wtedy południową wieżę. Do 1948 r. ewangelicy odprawiali nabożeństwa w dobrze zachowanej zakrystii.
Gruntowna odbudowa kościoła przeprowadzona została w latach 1960-1970, w 1972 r. przekazano świątynię diecezji polskokatolickiej.

O randze świątyni w średniowieczu świadczy to, że w 1365 roku sam cesarz Rzeszy Karol IV ofiarował jej relikwie patronki oraz cierń z korony Chrystusa i drzazgę z Krzyża św., a biskup wrocławski Przecław z okazji tego daru ustanowił odpust generalny.
W 1523 r. uczeń Marcina Lutra - Jan Hess wygłosił w kościele pierwsze na Śląsku kazanie ewangelickie, Wkrótce po tym wydarzeniu kościół stał się świątynią protestancką, otrzymując renesansowy wystrój (usunięto wtedy średniowieczne witraże), a potem barokowy. Do 1945 r. w kościele przeprowadzano wiele remontów, nie zmieniając jednak wystroju wnętrza.

Po odbudowie powojennej należy do kościoła polskokatolickiego. Ze względu na wspaniałą akustykę, w kościele odbywają się koncerty festiwalu Wratislavia Cantans.

Katedra św. Marii Magdaleny to budowla długości 62,8 m i szerokości 32 m. Nawa główna ma wysokość prawie 23 m.



Do świątyni wchodzi się przez ostrołukowy główny portal umieszczony od zachodu (ulica Szewska). Portal powstał około 1360 r., zdobią figury (obecnie są to kopie wykonane w 1995 r. – oryginały znajdują się w zbiorach wrocławskiego Muzeum Narodowego) Marii Magdaleny i Jana Chrzciciela.





W południową ścianę świątyni wbudowano portal romański pochodzący z nieistniejącego już opactwa św. Wincentego na Ołbinie..
Portal powstał około 1150 -1175 roku, jest jednym z najstarszych i najpiękniejszych tego typu portali w środkowej Europie. Do katedry św. Marii Magdaleny został przeniesiony w 1546 r., po wyburzeniu w 1529 r. ołbińskiego opactwa ufundowanego przez Piotra Włostowica, zniszczonego na rozkaz luterańskich władz miasta.





Wykute w piaskowcu kolumny i archiwolty pokrywają płaskorzeźby z ornamentem geometrycznym, roślinnym i figuralnym (m.in. Zwiastowanie, Narodzenie, Pokłon Trzech Króli , Ofiarowanie w świątyni, Chrzest w Jordanie). Rzeźbiony tympanon tego portalu (ze scenami: Zdjęcie z krzyża, Zstąpienie Chrystusa do otchłani, Sprawiedliwy łotr w raju, Zaśniecie NMP) obecnie jest w zbiorach Muzeum Narodowego.
Portal był dwukrotnie konserowany – w latach 1933-1934 oraz w 1996 r.









Figura Madonny z Dzieciątkiem na półksiężycu została wykonana w 1499 r. i ustawiona w narożnej szkarpie dawnej zakrystii i biblioteki kościelnej. Obecnie w tym miejscu znajduje się kopia, oryginał przeniesiono do wnętrza kościoła.