Dolny Śląsk i nieco dalej... (Sokołowsko)

Za nami mniej więcej 2/3 trasy, ale zwolnić tempa nie ma jak, skoro i tak jest raczej ślamazarne ... Woda niesie sama , prawie bez pomocy wioseł.
Za Suszką jest jednak kilka malowniczych „stopów” na powalonych kłodach , gdyż kolejny odcinek trasy jest znów głównie wśród lasu.

Osiągamy Rudniki – tu trzeba przenieść kajak i przez niewielki jaz przy pstrągarni.









Tuż za jazem wodujemy kajaki i płyniemy dalej





Niezbyt długo, gdyż wkrótce kolejna krótka przenoska…

Tuż za Rudnikami, przy rozległych łąkach, jest pomościk zachęcający do zrobienia sobie odsapki . Jakże moglibyśmy nie skorzystać? Piwko jednak trzeba mieć swoje .

















To już absolutna końcówka Rudej…

Rozlewisko przy ujściu Rudej do Brdy:















Mamy dwie możliwości albo spływamy Brdą aż do Dolinki, do mostu Przechlewo-Rzeczenica (kiedyś kończyliśmy tam spływ), albo nieco krócej, ale pod prąd (tylko jakieś pół kilometra) wiosłujemy do Grabatego Mostu.

My wybraliśmy tę drugą opcję , bo na to popołudnie i wieczór mieliśmy jeszcze inne,równie ciekawe plany towarzyskie .







Okolice Garbatego Mostu bardzo się ucywilizowały – powstała całkiem fajna binduga.



Dzwonimy po transport, Pan Superkajak przybywa błyskawicznie .



Nieco zdziwiony, że już jesteśmy . Czas spływu od Płocicza to przeciętnie około 7,5 godziny, nam zajęło to 5 godzin. A w zasadzie to zdziwiony mocno nie jest – bo przecież już trochę nas zna .

Za rok zapewne Modra, chociaż wcale nie jest to takie pewne, bo przecież wciąż mamy „zaległą” Kłonecznicę . Tyle że na nią to nie z Superkajakiem, bo transport z Przechlewa wyszedłby zbyt drogo, a czerowne kajaki Swornegaciowe też były wygodne . Jacku, a może Ty masz jakieś sprawdzone miejsce na wypożyczanie kajaków na tamtejsze rzeki?

dangol napisał(a): Za rok zapewne Modra, chociaż wcale nie jest to takie pewne, bo przecież wciąż mamy „zaległą” Kłonecznicę . Tyle że na nią to nie z Superkajakiem, bo transport z Przechlewa wyszedłby zbyt drogo, a czerowne kajaki Swornegaciowe też były wygodne . Jacku, a może Ty masz jakieś sprawdzone miejsce na wypożyczanie kajaków na tamtejsze rzeki?

Niestety nie pomogę. Mam własną skorupę i nie korzystam z wypożyczalni.
Z tego co widuje i pamiętam to na pomoście bywają kajaki.pl. agrokajaki.pl, kajakiczernica.pl...

Pozdrawiam

Jaka trasa interesuje na kajaki ?

Asila1 napisał(a): Jaka trasa interesuje na kajaki ?

dangol napisał(a): wciąż mamy „zaległą” Kłonecznicę

Jeszcze nie wiem, czy tradycyjnie jeden dzień, czy może ze spankiem po drodze? Być może spływ rozłożymy na dwa lata , tak jak Chocinę.

dangol napisał(a):Nieco zdziwiony, że już jesteśmy . Czas spływu od Płocicza to przeciętnie około 7,5 godziny, nam zajęło to 5 godzin.

A miało być ślamazarnie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Nie znam tej rzeki możesz coś więcej napisac może z kajakami będę mogła pomóc

..fajnie..zostawiam ślad bo w tym roku już, aż (do wyboru ) Rozpuda i Krutynia zaliczone, fakt że 5 godzinne spływy ...ale apetyt na dłuższe rozbudzony. Może jeszcze w tym roku Wieprz, wszakże pod samym nosem prawie no i znajomi mają wypożyczalnię. Pozdrawiam serdecznie Andrzej

Asiula1 napisał(a): może z kajakami będę mogła pomóc

To przyszłego roku jeszcze bardzo czasu dużo...
Kajaki zapewne będziemy brać gdzieś jak najbliżej Kłonecznicy, bo wówczas koszty będą niższe, a i wypożyczalnia będzie zorientowana do do stanu wody w rzece. Już kiedyś z powodu takich niedoborów musieliśmy odpuścić, bo zamiast płynąć, musielibyśmy z kajakami spacerować:wink:

Franz napisał(a): A miało być ślamazarnie

I było! W każdym bądź razie moje wiosłowanie do takich się zaliczało, chłopaki zapewne trochę mocniej się przykładali .

lubelski napisał(a): zostawiam ślad

Witaj, Andrzeju

Kilka miejsc na Gochach jeszcze Wam pokażę, jednakże głównie bez opisywania przebiegu kolejnych wycieczek... Często zresztą niektóre odcinki rowerowych tras nakładały się na tych wycieczkach, a szczegółów i tak nie pamiętam - no, może poza tegorocznymi kilkoma wyprawami.

Mój stary rower gotowy do wyjazdu z naszego obozowiska:



Na początek tegoroczna wizyta na Górze Lemana…
Byliśmy tam kiedyś przed laty, więc poniekąd była to wycieczka wspomnieniowa , jednakże wzbogacona wizualnie o to, co nowego w międzyczasie pan Leman wybudował.

Tytułem wstępu - kilka zdjęć z trasy dojazdowej.

Ciemno ( widok na jezioro Spore z drogi od Trzebiatkowej):





Droga „na skróty” z Ciemna przecinająca dolinę Kamienicy:





Niby nie od dziś wiadomo, jak się na takich skrótach wychodzi , a mimo to za każdym razem popełniamy podobne głupstwa. Piachy na drogach Gochów to pryszcz, w porównaniu z zarośniętą łąką bez drogi, na dodatek pod górę (fotki stromizny rzecz jasna nie pokazują)…





Piaszno:



Końcówka trasy po leśno-łąkowo-polnych „skrótach” była już przyzwoita ...



… ale zwykłą , w sumie niewiele dłuższą drogą z Ciemna przez Gliśno byłoby niemalże komfortowo, chociaż obok cmentarza.



Przez moment nawet asfalt nam się pojawił.





Wkrótce jednak znów była normalna (chociaż aż do wieży nawet niespecjalnie piaszczysta) droga…

Zanim pokażę zdjęcia z Góry Lemana, kilka słów o innej atrakcji okolic Piaszna.
W tym roku pominęliśmy to miejsce, ale trafiliśmy tam wiele lat temu, przy okazji innej wycieczki rowerowej . Wówczas do Piaszna jechaliśmy pagórkowatą polną drogą z Tuchomia (odchodzącą od szosy na Borzyszkowy)... Zupełnie przypadkowo wjechaliśmy wówczas do parku rzeźb, będącego częścią Europejskiego Laboratorium Sztuki założonego latach 90-tych ubiegłego wieku przez Barbarę i Andrzeja Piwarskich.
My znaleźliśmy się tam wówczas niedługo po tym, jak park rzeźb powstał – poniższe zdjęcia to fotki zrobione naszym starym zdjęciom papierowym:





Piaszno jest jedną z najwyżej położonych wiosek na ziemi bytowskiej. Niecałe 2 km na pd. wsch od wioski znajduje się najwyższa kulminacja morenowych wzgórz okolic Bytowa - Góra Siemierzycka (252 m). Wspomniałam o niej kilka postów wcześniej, przy okazji odpowiedzi na pytanie Jacka . Już przed laty góra była na tyle porośnięta lasem, że widok z wieży widokowej nie był tak wspaniały, jak można było tego oczekiwać. Góra Lemana , chociaż niższa (220 m), dała nam pod tym względem więcej wrażeń .



Masywną drewnianą konstrukcję (wysokości 20 m) zbudował w 1999 roku właściciel pobliskiego gospodarstwa, Klemens Leman.





W wiacie obok wieży znajduje się piec do pieczenia chleba, czasem można się na załapać na poczęstunek . My nie mieliśmy farta, ale na szczęście w sakwie przywieźliśmy sobie coś na ząb, na popitkę również.

Widoki z wieży :

Cuda panie, cuda