Dolny Śląsk i nieco dalej... (Sokołowsko)

Już w drodze powrotnej zatrzymaliśmy się na moment przy drewnianym, niszczejącym młynie stojącym przy wyjeździe z Lubiąża w stronę Wołowa. Wiatrak zbudowany w pod koniec XVIII w., przebudowany w 1960 r., działał do 1973 r.

















Niedaleko wiatraka znajduje się szachulcowa zagroda łużycka z przełomu XVIII i XIX wieku, przeniesiona tu spod Bogatyni.

Fotka z netu:

Miała wejść w skład skansenu wsi dolnośląskiej, ale projektu nie zrealizowano. Obecnie mieści się tam stowarzyszenie artystyczne „Ale wiocha”. Fotka powyżej została zapożyczona, bo ilość psów za ogrodzeniem zniechęciła mnie do zrobienia własnego ujęcia, a przesłonięta drucianym płotem zagroda wyglądałaby niezbyt fajnie.

Kościół Najświętszej Marii Panny zjawiskowy!

Ale tym cukrem to mnie rozwaliłaś Danusiu

Cały czas jestem i powoli oglądam wszystkie fotki, oczywiście dziękuję za wstawki historyczne!

Spływ Brdą (2009):

Zbliżają się moje kolejne wakacje na Gochach - z obliczeń wynika, że w tym roku będziemy świętować ich 20-tą rocznicę!
Oczywiście nie zamierzam opisywać wszystkiego, co się tam przez tyle lat wydarzyło, ale podręczę Was fotkami z kilku ostatnich spływów (tradycyjnie już, co roku jeden dzionek spędzamy w taki sposób) po okolicznych urokliwych rzekach. Fakt, w większości to już poza granicami Gochów, ale jednak dość blisko , bo od naszego obozowiska da się w każde z tych miejsc dojechać rowerem .

Na początek wspominki z 2009: Brda - jej górna część.



Tak się jakoś składa, że podczas naszych letnich wakacji w rzece nigdy nie ma aż tyle wody, aby kajaki zwodować już w Świeszynie, w miejscu w którym teoretycznie zaczyna się szlak wodny. Ba, nawet nieco niżej z płynięciem może być problem… Szuwarowe „piesze” kajakarstwo któregoś roku trafiło nam się na Baryczy. Za takimi atrakcjami nie przepadamy, dlatego też spływ Brdą rozpoczynamy zazwyczaj nieco niżej, ale tak czy owak jest to górna Brda .

Latem 2009 zdecydowaliśmy się na start koło Żołny, a konkretnie z pola biwakowego położonegona południe od wioski, niedaleko mostu drogowego Lipczynek -Miastko. Do przepłynięcia około 22 km , akurat na cały dzień

Widok na Brdę z mostu koło Żołny – w oczekiwaniu na kajaki, „wizja lokalna” stanu wody w rzece .





Ostatnimi czasy pola biwakowe nad górną Brdą mocno się ucywilizowały. My co prawda nie nocujemy tam, więc nie zależny nam na luksusach prysznicowych i tym podobnych (zwłaszcza, że „u siebie” na łące nad jeziorem też takich udogodnień nie posiadamy), ale bardzo nas cieszy regularnie sprzątanie ustawionych przy wiatach śmietników, chociaż czasem można trafic pechowo... Od czasu do czasu trzeba przecież wysiąść z kajaka, fajnie gdy wokół jest czyściutko.
Pole biwakowe koło Żołny jest niewielkie, luksusów tam nie ma, na łące stoi jedynie mała drewniana wiata, a pod krzaczorami latrynka. No chyba że w tym roku coś przybyło…

Naszą ulubioną wypożyczalnią kajaków (o ile startujemy w tych okolicach, bo czasem zdarza nam się korzystać z usług kogoś innego) jest Superkajak z Przechlewa.



W Przechlewie jest jeszcze inna wypożyczalnia (niedaleko tej „naszej”), zapewne też dobra, ale osobiście nie mamy porównania. Przyzwyczailiśmy się, z Superkajakiem fajnie jest – więc po cóż zmieniać?

Tym razem naszej załodze trafił się „Prosiaczek” :



No to co – płyniemy?

Płyńcie, a ja będę Wam towarzyszył. Coś takiego, "moja" rzeka na Cro.pl
Nad Brdą się wychowałem, jako chłopiec pływałem po niej tratwą. Co prawda w jej dolnym biegu.
Królowa kujawsko-pomorskich rzek w swym górnym i środkowym biegu płynie szybkim nurtem przez najpiękniejsze knieje Borów Tucholskich. Potem nurt zwalnia i pawie zamiera, aby rozlać się i utworzyć wody Zalewu Koronowskiego. Następnie leniwie płynie ku Bydgoszczy, by zasilić wody Królowej Polskich Rzek.
Pozdrawiam.

dangol napisał(a): „Prosiaczek” :

Niebieskie kajaki najlepsze

pzdr

walp napisał(a): Nad Brdą się wychowałem, jako chłopiec pływałem po niej tratwą. Co prawda w jej dolnym biegu.

Dolny bieg nie dla mnie – za szeroko, a przede wszystkim za głęboko .
Wpław pływać nie potrafię, więc gdy woda głęboka, to na kajaku zestresowana jestem, a spływ ma przecież być przyjemnością .

Dolna Brda jest mi jednak znana , gdyż Grzegorz wiele lat mieszkał w Bydgoszczy – wyjechał stamtąd na studia do Wrocławia i jakoś go tu zatrzymałam . Brdę w Bydgoszczy i trochę wyżej znam więc (od strony brzegu oczywiście ) całkiem nieźle.
Jej środkową część trochę też, w Woziwodzie byliśmy pod namiotem na pierwszych wakacjach z naszą córką, wówczas 17-miesięczną. Czasy pieluch z tetry - po wypraniu, ostateczne płukanie najlepiej wychodziło w którymś z bystrzy Brdy . Lasy wokół przepiękne, gdyby nie przywiązanie do Gochów, z pewnością mogłabym spędzić któreś wakacje w pobliżu Tucholi czy Rytla.

longtom napisał(a): Niebieskie kajaki najlepsze

I to jest odpowiednia argumentacja, aby zachować wierność Superkajakowi – konkurencja ma kajaki czerwone .

Przez jakiś czas Brda wije się dość leniwie wśród leśnych ostępów poprzecinanych pachnącymi łąkami. Najwspanialszy (jak dla mnie) zapach daje mięta wodna, gęsto porastająca brzegi rzeki...



(Z)

Znaczkiem (Z) oznaczać będę fotki z aparatów innych uczestników spływu.



Czasem jednak trzeba się trochę pogimnastykować , gdy trafi się na dzieło pracowitych bobrów albo wichury.



Konary drzew przegradzające nurt Brdy to dość pospolity widok, a dla nas fajne urozmaicenie spływu.
Metody pokonywania przeszkód są urozmaicone, każdy musi dostosować ją do swoich warunków wszelakich . Ja duża nie jestem, więc często udaje mi się wpasować w dno kajaka .







(Z)

W nagrodę, za pokonanie przeszkody bez wywrotki należy się Specjalek. Oby tylko w rozsądnych ilościach , bo kolejna bobrza tama może się zemścić na tych, co nie znają umiaru.

dangol napisał(a):

Metody pokonywania przeszkód są urozmaicone, każdy musi dostosować ją do swoich warunków wszelakich . Ja duża nie jestem, więc często udaje mi się wpasować w dno kajaka .

(Z)

dangol napisał(a):Spływ Brdą (2009):

Właśnie w sobotę wróciłem ze spływu Brdą. Od Swornegaci do Gostycyna.

maslinka napisał(a): jedyne moje kajakowe doświadczenie to wody Jadranu

W Jadranie woda cieplejsza , ale jak dla mnie - na kajak za zbyt głęboka. Wystarczyły mi katusze pontonowe, gdy czasem trzeba było dotrzeć z łódki na brzeg. Na kajak sama się nie skuszę, ale zawsze z wielką ochotą podglądam pływanie Wasze i Longtomów.

maslinka napisał(a): macie wesołą ekipę, to na pewno będzie bardzo sympatycznie

Tyle, że tych najsympatyczniejszych momentów to tu nie pokażę, bo więcej nikt by nie chciał ze mną popłynąć.

Bocian napisał(a): Od Swornegaci do Gostycyna.

Ja jak dotąd dopłynęłam tylko do miejsca, gdzie Ty teraz startowałeś.
Kilka lat temu Grzegorz z dzieciakami (wówczas jeszcze małolatami) przez cztery dni spływał tą częścią Brdy, ja jednakże nie mogłam się wówczas z nimi zabrać.

dangol napisał(a):

Bocian napisał(a): Od Swornegaci do Gostycyna.

Ja jak dotąd dopłynęłam tylko do miejsca, gdzie Ty teraz startowałeś.
Kilka lat temu Grzegorz z dzieciakami (wówczas jeszcze małolatami) przez cztery dni spływał tą częścią Brdy, ja jednakże nie mogłam się wówczas z nimi zabrać.

Drugi raz spłynęliśmy ten odcinek, byliśmy tu już kilka lat wstecz. Rzeka spoko, odcinek przed Mylofem ciężki, bo woda stoi przed zaporą. Ale za to kapitalne pstrągi u Stokrotek No i dopłynięcie do Gostycyna też monotonne przez Zalew Koronowski.

dangol napisał(a):Przez jakiś czas Brda wije się dość leniwie wśród leśnych ostępów poprzecinanych pachnącymi łąkami. Najwspanialszy (jak dla mnie) zapach daje mięta wodna, gęsto porastająca brzegi rzeki...



(Z)

Znaczkiem (Z) oznaczać będę fotki z aparatów innych uczestników spływu.



Czasem jednak trzeba się trochę pogimnastykować , gdy trafi się na dzieło pracowitych bobrów albo wichury.



Konary drzew przegradzające nurt Brdy to dość pospolity widok, a dla nas fajne urozmaicenie spływu.
Metody pokonywania przeszkód są urozmaicone, każdy musi dostosować ją do swoich warunków wszelakich . Ja duża nie jestem, więc często udaje mi się wpasować w dno kajaka .







(Z)

W nagrodę, za pokonanie przeszkody bez wywrotki należy się Specjalek. Oby tylko w rozsądnych ilościach , bo kolejna bobrza tama może się zemścić na tych, co nie znają umiaru.

Brde juz mam zwiedzona w wiekszym stopniu polecam Chocine na Kaszubach

A ja Wdę i Drawę.