Dolny Śląsk i nieco dalej... (Sokołowsko)

maslinka napisał(a): Sądziłam, że ten wagon tramwajowy
stoi już w Przesiece. A tu się okazuje, że to jednak Podgórzyn Ale to "prawie" Przesieka, bo chyba można powiedzieć, że bar "Pod skałką" jest na granicy Podgórzyna Górnego i Przesieki (?), więc tak bardzo się nie myliłam

Administracyjnie to jeszcze Pogórzyn, ale faktycznie prawie Przesieka



Stare fotki dawnej linii tramwajowej można oglądnąć TUTAJ.

Góry Bystrzyckie: Nowe Bobrowniki (Szczytna) -Schronisko Pod Muflonem - Stare Bobrowniki (Szczytna) - Nowe Bobrowniki (Szczytna) 30 czerwca 2012

Zapraszam Was na spacerek po górkach w okolicy Szczytnej.



Startujemy w Nowych Bobrownikach, dawniej samodzielnej wsi założonej w XVII/XVIII w., obecnie dzielnicy Szczytnej.





Początkowo idziemy asfaltem bez znaków asfaltem ulicą Bobrownicką, potem podążamy za napotkanymi znakami czerwonymi.

Leśniczówka Nowe Bobrowniki:











Urocze miejsce, gdyby nie to...

Jeszcze trochę do góry asfaltem, potem poziomo leśną drogą do miejsca, gdzie otwiera się widok na Szklany Stok.



Tu zaczyna się krótkie, ale strome zejście wąską ścieżką pełną wykrotów, do małego strumyczka .



Za nim połogą ścieżynką najpierw przez las, a potem przez podmokłe łąki...









... a potem znów stromo, tym razem do góry.







Wychodzimy na szeroką leśną drogę, mijamy samotne gospodarstwo...



... a potem stokówką dochodzimy ponad schronisko Pod Muflonem położone na zboczu Ptasiej Góry, na granicy Szczytnej i Dusznik Zdroju.

W miejscu dzisiejszego schroniska w połowie XIX w. stanęła hodowlana chata pasterska, do której na świeże krowie mleczko przychodzili kuracjusze z Dusznik. Chatę później rozbudowano i przekształcono w górską gospodę, w której oprócz mleka pijano także inne napoje, zwłaszcza piwko. Na początku XX w. budynek stał się schroniskiem z 20 miejscami noclegowymi. Przed II wojną światową nosiło ono nazwę "Liebe Stille" (Miła Cisza), żartobliwie przekręcaną na "Stille Liebe" (Cicha Miłość).

Fotka z netu:

Dawne schronisko w znacznym stopniu spłonęło w 1959 r. Zostało gruntownie odbudowane (przy okazji budynek rozbudowano, zachowując jednak pierwotny kształt), w roku 1964 schronisko znów służyło turystom.





Od zawieszonej w jadalni głowy muflona (zwierzaki te sprowadzone zostały w Sudety z Korsyki) otrzymało nazwę "Pod Muflonem".

Fotka z netu:

Kilka fotek z wnętrza schroniska...









Przed schroniskiem można przysiąść w cieniu dwóch jesionów . Najstarszy z nich zwany Bolko liczy sobie prawie 150 lat (drzewo posadzono w 1866 r.).





Wejście na drewnianą platformę widokową obecnie jest zagrodzone...



Rozległą panoramę można podziwiać z miejsca nieopodal tej platformy, z naturalnego tarasu widokowego.

Widać cale Duszniki, Wzgórza Lewińskie, Góry Stołowe, Góry Sowie i Bardzkie. Przy dobrej pogodzie można ponoć zobaczyć nawet Karkonosze.











Pijemy zimnego żubra i słuchamy mini-koncertu... Bluesowe klimaty to specyfika schroniska, organizowane są tutaj liczne imprezy muzyczne.









Potem ruszamy w dalszą drogę...

Ładne schronisko, ładne widoki na Lewin Kłodzki, całkiem sporo kwiatków nazbierałaś, no i chyba mieliście szczęście, że nikt nie nadeptał wylegującej się na ścieżce w ciepełku żmiji.
1 lipca w tvpinfo wrocław pokazano kilkuletnią dziewczynkę, która nieświadoma nadepnęła żmija na ulicy w Głuszycy. No i błyskawicznie spuchła jej noga. Przebywa w szpitalu i jest już całkiem dobrze ale jeszcze nie może swobodnie chodzić. W Górach Sowich i okolicach Wałbrzycha spotyka się żmije często. Panie mówiły, że są agresywne i atakują, no i może powinno się je odłowić. Ale żmija jest pod ochroną i trzeba nauczyć się respektować jej prawo do życia i jej prawo do własnego terytorium.

Samego Lewina to specjalnie widać nie było...
Kwiatków wszędzie było pełno, ale na różę kłodzką czyli pełnik europejski było już za późno... Szkoda, bo mijaliśmy miejsca, gdzie w porze kwitnienia powinno być od niej żółto na całej łące... Może gdzieś się uchował jakiś spóźniony kwiatek, ale ze względu na żmije, w głąb łąki się nie zapuszczałam, a przy ścieżce nie było...
Żywej żmiji na szczęście nie spotkaliśmy, ale że tabliczka ostrzegała przed realnym zagrożeniem, przekonaliśmy się widząc na asfalcie rozjechane autem resztki gadziny...

Nie mam takiego talentu do odgadywania ze zdjęć co to jest za miejscowość ale tu i nan następnych zdjęciach byłam pewna, że to Lewin Kłodzki.

Jak nie, to co to za miejscowość.

Duszniki

Przy okazji... jak ktoś będzie w Dusznikach, to niech zaglądnie do widocznego na fotce kościoła. Jest tam ciekawa ambona , ksiądz na kazaniu siedzi sobie w paszczy wieloryba

Do Nowych Bobrownik wracamy szlakiem żółtym, schodzącym początkowo łagodnie drogą dojazdową do schroniska.



Ze stoku Nawojowej podziwiamy widoki nie tylko na Duszniki, ale również na Stare Bobrowniki i otaczające je wzgórza, a w oddali widzimy Szczytną i górujący nad nią Szczytnik.

Przy rozdrożu szlaku żółtego i niebieskiego (ten ostatni towarzyszył nam od schroniska, teraz odbija w lewo do Dusznik) robimy sobie kolejny popas w urokliwie wyglądającym "Góralskim Dworze".











Mają tu naprawdę wyśmienite cappuccino, chyba najlepsze jakie piłam w ciągu kilku ostatnich lat...





Stare Bobrowniki (obecnie część Szczytnej) są ładnie położone na stokach Nawojowej i Gołębiej oraz w dolince pomiędzy nimi.
Schodzimy stromą zarośniętą ścieżką na dno dolinki.

Wkrótce zaczyna się podejście...







Po wejściu w las ścieżka rozszerza się i znacznie łagodnieje, aby po jakimś czasie (już na kolejnych łąkach ) pójść nawet lekko w dół.





Dochodzimy do granicy lasu na stoku Kobyły (a może Kobyli?).





Tu szlak skręca ostro w prawo i sprowadza nas w dół do punktu startowego wycieczki w Nowych Bobrownikach.