Dolny Śląsk i nieco dalej... (Sokołowsko)

weldon napisał(a):Jako cichy wielbiciel twoich podróży

Cicha wielbicielka Twoich podróży dziękuje za wyróżnienie i zapewnia, że podróże wciąż trwają , ale nie ma szans na opisanie ich wszystkich...

A co do wpływu Twoich podróży na moje, to wszysko wskazuje na to, że tegoroczne lato powitam w Budapeszcie . Na roztańczone Mazowsze może też kiedyś przyjdzie pora... Wieki całe mnie tam nie było, chociaż mam w Warszawie "metę" w postaci trzech ciotek mieszkających na Żoliborzu

Tak się wczoraj zasugerowałam krzątaniną Grześka przy pakowaniu na tradycyjny (już od lat kilkunastu, więc chyba można pisać o tradycji?) bożociałowy męski wypad, że jakoś pomyślało mi się, że ja też dzisiejsze popołudnie już będę w podróży.... A tu muszę poczekać jeszcze dobę...
Faceci w tym roku tratwują się na Biebrzy, babska część ekipy odkrywa od nowa (po latach ponad trzydziestu) uroki Budapeszu .
W oczekiwaniu na przyjemności dugiego weekendu w nieco dalszym oddaleniu od domu niż w weekendy krótkie kolejny odcinek zwiedzania bliższych okolic .

Nawiązując do postu o zrujnowanym kościele ewangelickim w Goszczu i tego, że ostatnia wycieczka była na pograniczu dolnośląsko-wielkopolskim teraz będzie kilka fotek z ruin innej ewangelickiej świątyni, położonej również w pobliżu granicy województw, ale po stronie wielkopolskiej. Byliśmy tam dwa tygodnie wcześniej, przy okazji świętowania Dni Sycowa i odwiedzin w leśnym arboretum (Stradomia Dolna).

Syców jest w granicach województwa dolnośląskiego, ale oddalone tylko o około 4 km Pisarzowice są już na terenie Wielkopolski. Interesujący nas obiekt znajduje się na skraju wioski.

Kościół nie jest specjalnie stary (wybudowany został w latach 1901-1902, ale wykończenie wnętrza trwało aż do 1912 r.), ale za to całkiem spory. Ewangelicką świątynię wzniesiono na zlecenie sycowskiego księcia Gustava Birona von Curland, który w ten sposób chciał upamiętnić śmierć swego jedynego syna Wilhelma. Według legendy, 13-letni Wilhelm zginęła właśnie w tym miejscu, po nieszczęśliwym upadku z konia. Historycy podają jednakże jako przyczynę śmierci (23.12.1899 r.) ciężką chorobę, a samo miejsce zgonu lokalizują w Berlinie, gdzie młody książę uczył się w renomowanym gimnazjum.
Świątynia została opuszczona po 1945 r., kiedy to oddział milicji wysadził drzwi piwniczne w poszukiwaniu niedobitków niemieckiej armii. Od tego czasu rozpoczęło się rozkradanie tego, co znajdowało się w kościele, oraz jego stopniowe niszczenie... Część wyposażenia uratowała się tylko dlatego, że w porę została przeniesiona do kościołów w pobliskich Mąkoszycach i Mikorzynie.
Ponoć w latach 80-tych pisarzowicki obiekt był jeszcze w stosunkowo niezłym stanie...

Oto kilka zdjęć ukazujących co pozostało z neoromańskiej budowli z granitu i czerwonego piaskowca...























Jeszcze w ubiegłym roku można było wejść do środka, bo nie było tam znajdujących się obecnie drzwi. Drzwi dziś zamkniętych... Ale to z pewnością dobrze zrobi niszczejącej budowli...

Zainteresowani mogą sobie obejrzeć sporo fotek (także z wnętrza) zamieszczonych przez kogoś w necie na TEJ stronie.

Od lata był jeszcze trochę dolnośląskich weekendów, ale raczej już nie wrócę to ich wspominania, chyba że się jakoś tematycznie połączą z wypadami, które kiedyś nastąpią... Jakoś jednak trzeba było zakończyć rok 2011...

Ścinawka i okolice (grudzień 2011)

Sylwestrowy weekend 2011/2012 spędziliśmy w Ścinawce Górnej, miejscu jakoś skutecznie ominęliśmy przez całe półwiecze...
Wioska ciągnie się przez około 2 km bo obu stronach rzeki Ścinawki, poniżej ujścia do niej rzeczki Włodzicy.
W XVIII wieku Ścinawka Górna była bardzo dużą wsią, która jednakże zaczęła się wyludniać około połowy XIX wieku.

Głównym zabytkiem wsi jest renesansowy zamek Sarny, wzniesiony około 1590 roku przy XIV-wiecznym folwarku nad rzeką Ścinawką.
W XV wieku ówcześni właściciele hrabiowie von Reichenbach zbudowali tu skromny dwór. Po wojnie 30-letniej posiadłość nabył hrabia von Götzen i przebudował dwór na swą siedzibę rodową.





Od czasu II wojny światowej dwór nie był remontowany i obecnie popada w coraz większe zaniedbanie.





W równie kiepskim stanie jest zabytkowy spichlerz z dwoma renesansowymi szczytami.

Dwór był kilkakrotnie przebudowywany. W latach 30-tych XVIII wieku nadbudowano klatkę schodową i postawiono obecną ośmioboczną wieżę zwieńczoną barokowym hełmem.

Mniej więcej w tym samym czasie (1722-1730) powstała barokowa kaplica Św. Jana Nepomucena z malowidłami iluzjonistycznymi autorstwa Jana Franciszka Hoffmanna (1738 r.) przedstawiającymi sceny z życia patrona i upamiętniającymi dokonania rodziny von Götzen. Kaplicę dworską zbudowali najprawdopodobniej ci sami mistrzowie, którzy prowadzili budowę przy obecnej bazylice w Wambierzycach, zlecone w latach 1715-1720 przez hrabiego von Götzen. W rodzinie Götzenów imię Jan miało spore znaczenie. Dumą rodu był Jan Józef Götzen, wielki komtur joannitów. Imię Jan nosił również pierwszy z rodu z tytułem hrabiego. Zwyczajowo każdy pierworodny syn dostawał takież imię... Patronem kaplicy został św. Jan Nepomucen, którego kanonizacja odbyła się w 1728 roku, a więc w czasie budowy kaplicy. Pasował idealnie do ważnego dla rodu imienia...

W 1762 roku dobudowano kolejne skrzydło mieszkalne w pałacu.

Można wejść na dziedziniec i przez dziurkę od klucza zaglądnąć do eliptycznej kaplicy połączonej z pałacem. Ściany i stropy kaplicy wciąż jeszcze są pokryte malowidłami zdradzającymi ślady dawnej wspaniałości.









Na drugim brzegu rzeki znajduje się barokowy pałac letni zbudowany około połowy XVIII wieku. Przeszedł on wielokrotne przebudowy i remonty (2 połowa XIX wieku, 1935 rok, lata 70-te XX wieku). Wokół pałacu rozciąga się park krajobrazowy założony w 1880 roku w miejscu barokowego ogrodu.

Smutno patrzeć ale na te zdjęcia ale nadzieja na poprawę chyba jest bo to właśnie ten pałac ma być podobno zrewitalizowany we współpracy z Brytyjczykami.

No chyba że na planach się skończy, z Twoich zdjęć nie widać aby póki co coś wskazywało że idzie ku lepszemu. Nie tak dawno Irlandczycy też roztaczali świetlane wizje na temat pałacu w Bożkowie...

Nie było żadnych śladów, które mogłyby świadczyć o rozpoczęciu jakichkolwiek prac renowacyjnych. No chyba że rewitalizacja rozpoczęła się od mniej zdewastowanych wnętrz tego małego letniego pałacyku... Ponoć są w nim jakieś miejsca noclegowe, ale szczerze mówiąc, żadnych oznak życia nie zauważyliśmy przechodząc obok...

A co do księcia Karola, to ostatnio odkrył i ogłosił swe powiązania rodzinne z Drakulą, więc bardziej będzie zainteresowany inwestycjami w rumuńskie, a nie polskie mocno zniszczone zabytki...

Teraz sobie dokładnie nie przypomnę, o co chodziło, ale mam jakieś nieprzyjemne skojarzenia, ze Brytyjczycy już kilkukrotnie robili nadzieję na inwestycje w polskie zabytki, tylko za każdym razem kończyło się tym, że nasze i ich oczekiwania co do przebudowy i późniejszego wykorzystania tych obiektów mocno się rozjeżdżały - my liczyliśmy na renowację i odbudowę zabytkowego dziedzictwa - oni liczyli na szybki zysk i budowę na uzyskanych tanim kosztem terenach hoteli, kortów itp.

Najgorzej, że te przepychanki ciągną się potem latami, blokując całkowicie możliwość podjęcia jakichkolwiek prac, nawet zabezpieczających i powodując tylko przyspieszenie degradacji takich miejsc :/



Wszędzie to samo ...

weldon napisał(a):Teraz sobie dokładnie nie przypomnę, o co chodziło, ale mam jakieś nieprzyjemne skojarzenia, ze Brytyjczycy już kilkukrotnie robili nadzieję na inwestycje w polskie zabytki,...

Chyba w Książu jakaś afera była

dangol napisał(a):Faceci w tym roku tratwują się na Biebrzy,...

Po "starej znajomości" jakąś , choć mini, relacyjkę z drugiej ręki dało by radę
Ostatnio Biebrza jakoś chodzi za mną.

pzdr

Jak dla mnie, zamiast rozwalającego się zamczyska, mógłby pojawić się odrestaurowany pałac - hotel, nawet jeśli nie wszystkie szczegóły budowli byłyby wierną kopią pierwowzoru .
Nie wiem, na ile taką wierność zachowały pałacowe hotele w dolinie Bobru (Wojanów, Łomnica), ale jak pamiętam ich stan z czasów "bezpańskich", to wolę jak są czyimiś hotelami .

longtom napisał(a): jakąś , choć mini, relacyjkę z drugiej ręki dało by radę
Ostatnio Biebrza jakoś chodzi za mną.

Hmmm... Moja druga połówka już mnie czasem op*** za zbyt długie przesiadywanie przy komputerze w związku z pisaniem o tym, co sama widziałam... Jak więc mam wydobyć odpowiednią ilość danych do zamieszczenia relacyjki z miejsc, w kórych nigdy mnie nie było? Co najwyżej mogłabym wstawić kilka fotek, o ile przeszłyby cenzurę

O Biebrzy to chyba Atojka mogłaby sporo napisać, blisko miała . Ja ewentualnie mogłabym wydobyć odpowiedzi na jakieś bardziej konkretne pytania odnośnie tratwowania.

Od Saren idziemy szlakiem żółtym na Górę Świętej Anny (647 m), drugie pod względem wysokości wzniesienie Wzgórz Włodzickich, położone ponad Nową Rudą.

Dochodzimy do celu, już dobrze widać kamienną wieżę widokową (1911 r.), obecnie z powodu przekaźników nie udostępnioną dla turystów.



W źródłach pisanych wzniesienie pojawia się po raz pierwszy w 1515 roku, kiedy to na pobliskiej przełączce postawiono drewnianą kaplicę św. Anny, a niewiele później pierwsze domy niewielkiej osady.
Podczas wojny 30-letniej kaplica i okoliczne domy zostały spalone, ale wkrótce (1644 r.) stanęła kolejna kaplica, tym razem murowana, która szybko stała się popularnym miejscem pielgrzymkowym.



Fragment tablicy:

Niestety, kaplica jest zamknięta... Nie zobaczymy znajdującej się tam późnogotyckiej rzeźby św. Anny Samotrzeć z 1495 r.

Wracamy początkowo bez szlaku, polnymi drogami, którymi dochodzimy do wąskiej szosy prowadzącej przez Bieganów w kierunku Ścinawki Średniej. Do tej ostatniej nie dochodzimy, skręcając przy torach kolejowych do Ścinawki Górnej.





Kolejny spacer jest bardziej emerycki (no bo jeszcze nie zdziadziały ) niż poprzedniego dnia pokręcimy się tylko po Ścinawce Górnej i Ścinawce Średniej.

dangol napisał(a):Dochodzimy do celu, już dobrze widać kamienną wieżę widokową (1911 r.), obecnie z powodu przekaźników nie udostępnioną dla turystów.

Gdyby ktoś szukał czynnej wieży widokowej...

"Kawałek" dalej, na szczycie Góry Wszystkich Świętych (648 m), powyżej Słupca znajduje się pochodząca z 1913 roku wieża widokowa imienia feldmarszałka Helmutha Karla von Moltke. Wieża ma wysokość 15 metrów, zbudowana jest z pozyskanego na miejscu czerwonego piaskowca i szczęściem znajduje się w zdecydowanie lepszym stanie niż ta śnieżnicka:



Wzniesienie i oczywiście sama wieża to świetny punkt widokowy na góry otaczające Kotlinę Kłodzką, dolinę Ścinawki i samą Kotlinę:


Gór Bardzkie i przełom Nysy Kłodzkiej, na pierwszym planie górniczy Słupiec (dzielnica Nowej Rudy)


Góra Świętej Anny


Góry Sowie


Dolina Ścinawki, Wzgórza Ścinawskie, w głębi Szczeliniec i Góry Stołowe


Kamieniołom "Gabra" w Słupcu

Nieco poniżej wieży widokowej znajduje się Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej:



Pierwszy kościół w tym miejscu powstał w 1680 roku, po wojnie obiekt niszczał ale na szczęście jak widać udało się go uratować i ładnie odremontować.

Otoczenie sanktuarium:





I jego wnętrze:



Sorki za wtręty, czekam na dalszy ciąg