Dolny Śląsk i nieco dalej... (Jawor)

ziemniak napisał(a): Wpisuje na obowiązkową listę w tym roku.

Warto zaglądnąć najpierw do Kościoła Pokoju w Jaworze, a dopiero potem w Świdnicy (tam jeszcze nie byłam, ale przytaczam opinię znajomych, którzy zwiedzili obie te świątynie).

Ołtarz główny wykonany został w 1672 roku przez mistrza stolarskiego Michała Schteudnera z Kamiennej Góry, fundatorem była rodzina Hochbergów. Ołtarz ma wysokość 9,2 m, szerokość 5 m, został odrestaurowany w 2005 roku.





Figury Mojżesza (z tablicą przykazań), Jana Chrzciciela (z krzyżem owiniętym w chorągiew) i trzech aniołów (trzymają wstęgi z napisem „sanctus”) otaczają obraz “Modlitwa w Ogrójcu” namalowany w 1855 roku , umieszczony w ołtarzu w rocznicę 200-lecia wybudowania kościoła. Obraz ten zastąpił pierwotny obraz ołtarzowy „Ostatnia Wieczerza”.

Przy ścianie zachodniej znajdują się organy zbudowane w 1855 roku przez organmistrza Aleksandra Lummerta z Wrocławia. Poprzednie organy pochodziły z 1663 roku, poddane wielu naprawom i renowacjom (m.in. w 1704, 1737, 1802), wymienione zostały na nowe na 200-lecie kościoła. W latach 1896-1899 organy zostały rozbudowane przez firmę Henryka Schlaga ze Świdnicy, w XX wieku instrument przeszedł kolejne (co najmniej dwa) remoty. Rekonstrukcja organów została przeprowadzona w latach 2002–2005 przez firmę Hermann Eule Orgelbau z Budziszyna. Stan obecny to 27 głosów, 2 manuały + pedał, traktura mechaniczna. Każdego roku od maja do września w świątyni organizowane są Koncerty Pokoju, kiedyś załapaliśmy się na jeden z takich koncertów .



Ewangelicy na Śląsku praktykowali spowiedź aż do początku XIX wieku, stąd w kościele znajdują się konfesjonały z XVII - XVIII wieku.

Naprzeciwko wejścia do świątyni, na północno-wschodnim przedłużeniu nawy bocznej, znajdują się drzwi prowadzące do zakrystii. Poprzednim razem nie byłam w jej wnętrzu, więc teraz chętnie weszłam do tego najcieplejszego pomieszczenia w Kościele Pokoju, pełniącego do dziś funkcję zakrystii i kaplicy zimowej i kaplicy chrztów.



Znajduje się tu ołtarz z 1715 roku ufundowany przez baronową von Hochberg. Pierwotnie zamiast obrazu umieszczono tu odsyłacz do Ewangelii Św. Marka (Mk 10) „Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie…”, a 300 lat po powstaniu ołtarza ołtarz zyskał obraz (dzieło jaworskiej artystki Iwony Lopko) nawiązujący do wskazanego tekstu.

Weszłyśmy jeszcze na najniższą emporę, żeby popatrzeć na świątynię z jakiegoś wyższego poziomu.









I to tyle z kolejnej wizyty w jaworskim Kościele Pokoju…





… ale nie koniec spaceru po mieście.

W tym kościele nawet skrzypiącymi schodami można się zachwycać




Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):W tym kościele nawet skrzypiącymi schodami można się zachwycać

Zdecydowanie TAK

Podeszłyśmy do zamku książąt świdnicko-jaworskich, aczkolwiek to nie jest miejsce, które zachęca do odwiedzin. Już od lat stan jest fatalny i niestety nie widać, aby coś miało się zmienić. Z zewnątrz, od strony targowiska (zajmuje teren dawnych zamkowych ogrodów) może aż tek tego nie widać…



Im bliżej, tym gorzej to jednak wygląda…



… a już po wejściu na dziedziniec, po prostu fatalnie .

Zupełnie nie zachęca do robienia fotek, tym razem więc tylko jedna, na którym zapuszczenia tego miejsca może nawet tak bardzo nie widać .



Sporo zdjęć wstawiłam poprzednio (str. 78), teraz nie jest lepiej. Jedyna poprawa, to otwarte okienko (czego poprzednio nie było) w drzwiach do jednej z cel więziennych, można więc tam zaglądnąć. Fotki jednak nie zrobiłam…

O historii zamku warto jednak poczytać (chociażby tylko w wikipedii https://pl.wikipedia.org/wiki/Zamek_Pia ... _w_Jaworze , albo nieco więcej na stronie https://www.zamkipolskie.com/jawor/jawor.html ) aby mieć świadomość, że jest długa i ciekawa i że miejsce to kiedyś było ważne. Czy znajdzie się jednak ktoś, kto przywróci zamkowi choć trochę dawnego blasku?

Słyszałem o tym kościółku, ale jakoś nigdy się nie składało w tamtym kierunku. Twoje zdjęcia spowodowały modyfikacje wyprawy do Wrocławia .

Bratwojciech napisał(a):Twoje zdjęcia spowodowały modyfikacje wyprawy do Wrocławia .

Fajnie, jeśli zachęciłam

O wiele przyjemniej niż przy zamku jest na jaworskim rynku, chociaż i tu przydałoby się jeszcze sporo zrobić. Wielu kamieniczkom kłania się remont, zwłaszcza tym najstarszym (zbudowanym w XVI-XVIII wieku) w południowej pierzei. Wschodnia pierzeja to kamieniczki nowsze, zbudowane po II wojnie światowej, gdy zniszczona została pierwotna zabudowa.

Rausz jest jednak ładny . Powstał w latach 1895-1897, zastępując starszy średniowieczny (jednakże wielokrotnie przebudowany), którego nie oszczędził pożar.
Zdjęć tym razem nie mam (nie licząc tych, dla których ratusz jest pamiątkowym tłem dla naszej babskiej ekipy), więc znów zachęcam do zaglądnięcia na stronę 78. Jedyne teraz nadające się do wstawienia fotki to te:





Widać na nich wysoką ratuszową wieżę, jedyną zachowaną z pierwotnego ratusza. Zbudowano ją w 1394 roku, z tym że później została przebudowana.

Trochę czasu spędziłyśmy w restauracji „Ratuszowej”, przecież trzeba było jakoś uczcić nasze święto .

dangol napisał(a):Trochę czasu spędziłyśmy w restauracji „Ratuszowej”, ... .

To ona jeszcze istnieje.
Nie wspominamy dobrze, ale może się zmieniło.

pzdr

Tomek, do "Ratuszowej" wpadłyśmy tylko na winko i piwko , pod tym względem było OK. Na obiad miałyśmy zarezerwowany stolik w innym miejscu.

Kościół Pokoju jest niesamowity! Muszę w końcu go zobaczyć, przecież często kręcimy się w tamtych okolicach

Poszła dobra reklama