Dolny Śląsk i nieco dalej... (Sokołowsko)

Docieramy do końca grobli



Podobne ujęcie z 2003



Dróżka wiodąca groblą kończy się tutaj, zamiast niej pojawia się plątanina kanałów i przepustów. Wychodzi na to, że dalej na wprost nie da się jechać... Tak jak przy wycieczce przed laty, skręcamy więc przed kanałem w lewo i leśnymi wykrotami docieramy do innej dróżki, która doprowadza do kolejnego (?) kanału przy starym jazie. Przedostajemy się na drugą stronę, dalej jest ścieżka prowadząca do duktu wiodącego w kierunku Grabownicy.









Rok 2003:





Tak, wiem... Jesteśmy tu trochę nielegalnie , ale szkoda byłaby wielka, gdybyśmy tu nie dotarli. Ten dziki odcinek przez rezerwat to naprawdę najciekawszy fragment naszej dzisiejszej trasy.





I to samo bagienko w 2003:



Znajdujemy sobie fajne miejsce nad Stawem Grabownica - idealne na wysłuchanie koncertu przyrody .



A potem dojeżdżamy na skraj stawu już przy wiosce.



Do Rudy Milickiej wracamy tą samą drogą w pobliżu cmentarza ewangelickiego.

Z kolejną trasą rowerową po Dolinie Baryczy poczekam, aż opadną powodziowe emocje. Chyba nikomu nie spieszno nad wodę w takich momentach...

To zależy...
P.S. Ładnie ten wąż Ci zapozował.

Fatamorgana napisał(a):To zależy...

Masz rację, czasem wręcz trzeba... Miałam na myśli wyłącznie pomysły rekreacyjne...

dangol napisał(a):

Fatamorgana napisał(a):To zależy...

Masz rację, czasem wręcz trzeba... Miałam na myśli wyłącznie pomysły rekreacyjne...

A komary Was nie zjadły
W moich weekendowych okolicach są wielkie i mnóstwo

longtom napisał(a):
A komary Was nie zjadły
W moich weekendowych okolicach są wielkie i mnóstwo

FUX napisał(a):wbrew pozorom, za duzo zwiedzania nad stawami nie ma... Trochę lasów, stawów i w 3 d komarów...

Wbrew pozorom , obecność zastraszającej ilości konarów w Dolinie Baryczy nie jest taka oczywista . Albo po prostu mamy szczęście wybierając się tam w okresach prawie bezkomarowych .
Niestety, szczęście nie trwa wiecznie i pewnie następnym razem komary nas zjedzą. Chyba, że w porę zmienimy rejon weekendowych wycieczek

Na ten weekend Wrocławia absolutnie nie polecam!
Co prawda bardzo ciężka sytuacja jest aktualnie (i niestety się pogarsza ) tylko na Kazanowie, ale to faktu nie zmienia...
W części miasta, w której mieszkam, jest zdecydowanie lepiej niż w 1997, chociaż wodę w piwnicy mamy i teraz Ale tylko w piwnicy .
No i wiadukty na Trzebnickiej i Reymonta też przez większość dnia były nieprzejezdne (ponoć już odpompowano wodę, ale nie sprawdzałam). Stanu wody pod wiaduktami na szczęście nijak porównywać z tym, co było przed 13 laty wówczas żeby przepłynąć pontonem przez prześwit, trzeba było się położyć... A więc teraz luzik! Mam nadzieję, że się nie pogorszy ! Fala przecież będzie przechodzić aż do poniedziałku (a nawet do wtorku), z wałami może być różnie...

Kilka dzisiejszych fotek z tej lepszej (w porównaniu z Kozanowem, na który się nie wybieram) części miasta ...

Okolice Mostu Trzebnickiego:





Widok z Mostu Trzebnickiego w kierunku Mostu Osobowickiego:



Krzyż przy Moście Trzebnickim postawiony po powodzi 1997.





Widok z Mostu Osobowickiego na Most Trzebnicki:



Kąpielisko Różanka całkowicie pod wodą:



Most Osobowicki:



Przy wiadukcie nad ulicą Trzebnicką ...



Przy wiadukcie ul. Reymonta...

A w Poznaniu sucho

longtom napisał(a):A w Poznaniu sucho

Do czasu przyjścia fali kulminacyjnej.
W Brzegu od piątku woda opadła tylko pół metra, to bardzo mało, gdyż poziom wody był tylko o jeden schodek niższy niż w 1997r, ale we Wrocławiu poziom wody wydaje się o 2 metry niższy niż wtedy. Z czego się bardzo cieszę

Też się cieszę .
I oby wody ubywało w lepszym tempie

U mnie tym razem poziom wody wyniósł około 20 cm i to w piwnicy . Rowery ewakuowaliśmy na czas, wodę spod wiaduktów po kilku godzinach wympompowano, to i woda z piwnicy szybko zniknęła .
W 1997 poziom wody w mojej kamienicy wynosił mniej więcej metr (przy wiadukcie na Trzebnickiej prawie trzy metry), więc wszystko co było w piwnicy, musieliśmy wyrzucić. W mieszkaniu na trzecim piętrze miałam oczywiście sucho , także w kranach . A w tych akurat by się przydała, bo skutki powodzi dotknęły w pewnym sensie i moje mieszkanie. Konkretnie, helikoptery wmuchnęły mi przez piec całe mnóstwo sadzy zalegającej w kominie. Sporzątnięcie tego było możliwe dopiero po jakichś 2 tygodniach... Ale to i tak lepiej, niż mieć w mieszkaniu wodę powodziową...

dangol napisał(a):...Widok z Mostu Osobowickiego i jego okolic w dół Odry:


...

W uzupełnieniu (dla nie Wrocławiaków) dodam, że patrząc wzdłuż południka, powyższa fotka zawiera ca. 40 % wody z Odry, bo jest to tzw. Stara Odra plus Kanał Miejski zasilona jeszcze wcześniej Kanałem Żeglugowym i Powodziowym,
- następne ca. 40 % rzeki to główny nurt płynący przez centrum Wrocławia...no i
- pozostałe ca. 20% zostało skierowane w okolicy dzielnicy Strachocin Kanałem Odpływowym do rzeki Widawy, by po przepłynięciu północną częścia Wrocka.....ponownie wpłynąć do Odry na granicach miasta.

Dodać należy, że w granicach administracyjnych Wrocławia do Odry uchodzi jeszcze kilka rzeczek niosących swe wody z różnych stron Dolnego Ślaska - w tym 4 znaczące: Widawa, Bystrzyca, Ślęza i Oława....no i raz na 100 lat (a jak się okazało i częściej ) nie mogą one do tej Odry wpłynąć.

To te "plusy ujemne", a "plusy dodatnie" ...mamy tu w ......mostów tzn. bardzo dużo

Sorki Dangol za małe wcięcie w relację...

To bardzo fachowe wcięcie . Dzięki

A ja w ramach mniej fachowego uzupełnienia dodam, że woda pod obu wiaduktami to pośredni efekt dużej wody w Odrze. W 1997 była to cofka z pobliskiego portu. Teraz też z portu, a konkretnie ze znajdującego się tam kolektora ściekowego, który jak zwykle nie wyrobił się w takiej sytuacji... No i studzienki kanalizacyjne oddawały to i owo... Dobrze, że tylko tyle!

dangol napisał(a):Konkretnie, helikoptery wmuchnęły mi przez piec całe mnóstwo sadzy zalegającej w kominie. Sporzątnięcie tego było możliwe dopiero po jakichś 2 tygodniach...

Sadza to rzeczywiście diabelski wynalazek . Też miałem z nią do czynienia . Trzy kominiarskie wory na podłodze brrrrrrrrrrr

longtom napisał(a):

dangol napisał(a):Konkretnie, helikoptery wmuchnęły mi przez piec całe mnóstwo sadzy zalegającej w kominie. Sporzątnięcie tego było możliwe dopiero po jakichś 2 tygodniach...

Sadza to rzeczywiście diabelski wynalazek . Też miałem z nią do czynienia . Trzy kominiarskie wory na podłodze brrrrrrrrrrr

Ja też miałam z tym czarnym pyłem do czynienia. Na szczęście nie moje to było zmartwienie i nie pamiętam, żebym się zmartwiła. Ot, nagle pękł sobie kaflowy piec i cały pokój pokrył się równo na czarno, firanki, ściany, meble, podłoga i my z siostrą (kilkuletnie dzieci) też.

Kolejna wycieczka rowerowa dla odmiany w zachodniej części rezerwatu Stawy Milickie, a konkretnie w pobliżu dużego kompleksu stawów między Sułowem a Żmigrodem.

Dolina Baryczy: Ruda Sułowska- Grabówka - Niezgoda - Radziądz - Ruda Żmigrodzka - Ruda Sułowska (maj 2009)

Długość trasy podobna do poprzedniej, też około 30 kilometrów. Wycieczkę rozpoczynamy niewielkiej wsi Ruda Sułowska . Wioska ze wszystkich stron otoczona jest stawami, a stodoły i kominy "opanowały" bociany, które upodobały sobie wioskę na założenie gniazda. Prawdopodobnie jest jedna z najbardziej "zabocianionych" wsi na Dolnym Śląsku. Wyżerkę w okolicy mają bociany jak trzeba - stawów i mokrych łąk w okolicy dostatek, więc żabek nie brakuje . Świadczy o tym chociażby nazwa stawów przylegających do wsi - Żabieńce.
Wieś powstała w XVI w., wytapiano tu wówczas żelazo z rudy darniowej.

Auto zostawiamy na parkingu przy łowisku komercyjnym. Pod trzcinowymi parasolami znajduje się mały bar, w którym można skonsumować smażoną rybkę, niekoniecznie karpia . Jeśli kogoś nie bawi łowienie ryb, a chce sobie świeżą zabrać do domu, może skorzystać z punktu sprzedaży znajdującego się przy łowisku. Oprócz karpia, zazwyczaj można kupić też jakąś inną hodowaną tu rybę.











Ruszamy szosą w kierunku Grabówki, podziwiając po drodze duży Staw Duża Grabówka po prawej i Stawy Wąskie po lewej. Te ostatnie wyglądają trochę gorzej, gdyż właśnie są bez wody.





Mijamy Grabówkę (zabudowa głównie XIX/XX w.) i skręcamy z asfaltu w lewo szutrowo-piaszczystą drogą wzdłuż Młynówki Sułowsko-Radziądzkiej, mając po obu stronach podmokłe lasy pełne komarów, a nieco dalej z prawej Staw Niezgoda. We wsi Niezgoda wpadamy na szosę z Milicza do Żmigrodu. Postanawiamy, że do Rudy Żmigrodzkiej nie pojedziemy szlakiem przez rezerwat Olszyny Niezgodzkie (chociaż pewnie warto i klimat tam podobny do tego, który pokazałam na fotkach z pierwszej trasy rowerowej), lecz dłuższą droga przez Radziądz. Taka wersja powoduje, że dość długi odcinek będziemy jechać drogą główną, ale nie ma to większego znaczenia, bo ruch na niej znikomy .
W Niezgodzie skręcamy więc w prawo, mijamy kilka starych chałup szachulcowych i toczymy się asfaltem przez las, mając po obu stronach największe w tej okolicy stawy: Staw Jeleń po lewej i Stary Staw po prawej.



Wieś Radziądz Ponieważ nadeszła pora na krótki odpoczynek, zaglądam do barokowego kościoła Św. Karola Boromeusza. Nie znam się na tym zupełnie, ale wyczytałam, że to ewenement na Śląsku, gdyż tylko tu stanęła świątynia na nietypowym planie łańcuchowym.





Na terenie przykościelnym znajduje się stary cmentarz.