Dolny Śląsk i nieco dalej... (Gochy)

piotrf napisał(a):
Dawniej bardzo chętnie używaliśmy rowerów , teraz moje kolana buntują się przy dłuższych dystansach i przestaje to być przyjemnością . . .

Kolano, kiepski wzrok, inne przypadłości pojawiające się wraz z przybywającym wiekiem... No cóż, jakoś trzeba zastąpić dotychczasową aktywność, najważniejsze żeby się w tym odnaleźć

dangol napisał(a):Czasem nad wodą trzeba się zadowolić takimi ptaszorami .

Atak różowego ptactwa Toż to jakimś służbom trzeba było zgłosić...

dangol napisał(a):Rower… były czasy, że piachy i pofalowanie terenu aż tak bardzo mi nie przeszkadzało, dzięki czemu kiedyś udało się pozwiedzać Gochy i nieco miejsc ciut dalej, właśnie rowerem .

Mnie jeżdżenie rowerem po piachu zawsze przerażało i do tej pory tego nie lubię...mam wrażenie, że tracę na takim podłożu kontrolę nad rowerem...

Na początek Przystanek Alaska, tam bywaliśmy dość często (ale nie zawsze robiliśmy zdjęcia), jako że znad Gwiazdy nad Kamieniczno nie jest daleko.

(2004)

Zazwyczaj jechaliśmy najpierw do Łąkiego, potem na Alaskę, a powrót przez Gliśno, Borzyszkowy, Ostrowite i Prądzonę. Takie kółeczko w sam raz , – ani za krótkie, ani za długie, z dłuższym przystankiem na Przystanku Alaska, a potem przy sklepie u Dupika (wtedy jeszcze działał w Prądzonie).

Trochę fotek z wycieczki w 2012

Przed zjazdem nad jezioro Wiejskie…



Trasa wzdłuż rynnowego jeziora Kamieniczno…

piekara114 napisał(a):
Mnie jeżdżenie rowerem po piachu zawsze przerażało i do tej pory tego nie lubię...mam wrażenie, że tracę na takim podłożu kontrolę nad rowerem...

Na naszych kaszubskich trasach tego piachu niestety zawsze sporo . Ze względu na to, że mój rower (poprzednie zresztą też) nie ma grubych opon, dość często zmuszona jestem (ostatnio to raczej reguła) rower prowadzić, niż na nim jechać, zwłaszcza gdy trafiał się pagórek

Przystanek Alaska znajduje się nieco w bok od znakowanego szlaku "Krainy lasów i jezior", na terenie dawnego gospodarstwa za zabudowaniami z przełomu XIX i XX wieku.









To bardzo klimatyczne miejsce inspirowane kultowym ongiś serialem „Przystanek Alaska”, idealne na popas podczas rowerowej wycieczki (ale także na dłuższy pobyt lubiących takie otoczenie).

Znajdziemy tu wiele miejsc kojarzących się z serialem, ale nawet jeśli ktoś tego nie oglądał, to kaszubska Alaska i tak mu się spodoba, jeśli nie jest niewolnikiem luksusu .











Dalej polną drogą do Gliśna…







Potem asfaltem do Borzyszkowych…

Obok kopalni Lafarge, dalej do Prądzony...







Teraz cała droga od Borzyszkowych jest wyasfaltowana, przed laty dopiero „na górce” trafiało się na gładkie podłoże. Za Prądzoną początkowo szutrem w kierunku Borowego Młyna, ale po trafieniu na las, leśną ścieżką w kierunku jeziora.

Teraz inna z udokumentowanych zdjęciami wycieczek (rok 2006), zahaczająca w drodze powrotnej o Przystanek Alaska, ale znacznie dłuższa.





Tym razem najpierw Prądzona…





… a potem przez Ostrowite, obok żwirowni Lafarge, do Borzyszkowych.

dangol napisał(a):... kultowym ongiś serialem „Przystanek Alaska”,

Mam sporo odcinków na płytach DVD.

pzdr

Pierwszy sezon - niektóre odcinki oglądałem w 1990 roku w San Francisco , potem już cały serial w Polsce
Chyba wszystkich fascynował ten popularny serial . . .


Pozdrawiam
Piotr

To było tak dawno, że mnóstwo z "Alaski" już zapomniałam . Trzeba chyba serial odświeżyć , ale nie mam nic na DVD, jak Tomek. DVD też zresztą już nie , na szczęście są inne możliwości odnalezienia odcinków (chociaż, nie wiem czy wszystkich) i oglądnięcia w wolnych chwilach. Muszę o tym pomyśleć!
Czy pomieszkujący w Przystanku Alaska na Gochach mają możliwość oglądnięcia chociaż części serialu, nie mam pojęcia. Jakoś nigdy nie przyszło nam do głowy, by o to zapytać.

Dalej kierunek Rekowo! Nie ma tam żadnego oznakowanego szlaku, a asfaltem do Lipnicy , skąd główną drogą Chojnice-Bytów, jechać nie zamierzamy . Trzeba więc kluczyć lasem i polami, zdecydowanie na czuja . Wtedy jeszcze nie mieliśmy smartfonów z mapy.cz, z którymi byłoby łatwiej .





Nieświadomie, wpakowaliśmy się w tereny zdewastowane przez Lafarge.









Dalej było już dobrze .

Rekowo…





Kaplica św. Antoniego (2 poł. XIX w.) i pomnik upamiętniający walki o polskość tych terenów…



Zaglądnęliśmy do informacji turystycznej…

Celem tej wycieczki była Góra Siemierzycka (256 m n.p.m.) - najwyższe wzniesienie Pojezierza Bytowskiego, drugie (po Wieżycy) na Kaszubach.





Drewniana wieża widokowa, na jaką wówczas weszliśmy, powstała w 2005 roku.



Obecnie od 2020 roku w jej miejscu stoi wieża metalowa. Czy przez to widok jest lepszy, nie wiem. Wówczas gdy tam byliśmy, rozczarowaliśmy się nieco. Kilka lat później chyba jednak bardziej podobały nam się panoramki z wieży na niższej Górze Lemana.









Miejsce na odsapkę było jednak spoko.

Ponieważ chcieliśmy dotrzeć na Przystanek Alaska, musieliśmy jakoś dotrzeć do prowadzącego tam szlaku niebieskiego „Krainy Lasów i Jezior”. Najłatwiej było dotrzeć ścieżką przyrodniczą do Pustkowia Rekowskiego, skąd do szlaku było już blisko.



Pustkowie Rekowskie to polana, na której jeszcze w latach 70.XX wieku znajdowało się gospodarstwo, staw i pola uprawne (obecnie już zalesione). Zatrzymaliśmy się na troszkę w stojącej tu wiacie turystycznej.


Na polanie rośnie okazały świerk o ciekawie zniekształconym pniu