Dolny Śląsk i nieco dalej... (Gochy)

piotrf napisał(a): nie został już nikt z rodziny . . . został sentyment i groby do odwiedzenia

No niestety... Moje rodzinne miasteczko też odwiedzam teraz właśnie ze względu na groby Rodziców.

Z plakatu wynika, że Rada Miasta zorganizowała otwarcie Ratusza na bogato. Niedzielny, bezpłatny koncert Agnieszki przyciągnął pewnie tłumy ludzi . I rzeczywiście mają co świętować, bo budynek wygląda pięknie. Wkomponowane, ale odkryte pozostałości wieży są bardzo wymowne i przypominają, że miasto ma smutną pożarowo - wojenną przeszłość.
Ale co tam koncerty, budowle czy eksponaty jak jest małpi gaj i tym podobne atrakcje, to dziadkowie nie mają szans .

wiola2012 napisał(a):
Ale co tam koncerty, budowle czy eksponaty jak jest małpi gaj i tym podobne atrakcje, to dziadkowe mają szans .

Na dodatek to spotkanie w wnukami było tego dnia najważniejsze (a otwarcie ratusza tylko jako dodatek), gdyż wcześniej we wrześniu widzieliśmy się z nimi tylko przez moment. Od momentu, gdy byli z nami przez dwa tygodnie na kaszubskich wakacjach, trochę czasu już upłynęło

Zaczął się rok akademicki, wstawiam więc zrobione w sobotę zdjęcia wrocławskiego Szermierza z szablą, póki ją jeszcze ma .



Fontanna jest jednym z najstarszych wodotrysków w moim mieście, niedawno przeszła remont. Zaprojektowana została przez profesora berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych Hugo Lederera. Ustawiono ją na placu Uniwersyteckim jesienią 1904 roku.
Ponoć postać Szermierza to sam Lederer, który w czasach studenckich prowadził we Wrocławiu frywolny żywot, miał też spory problem z hazardem. Któregoś razu przegrał w karty nie tylko sporo kasy, ale też swoje ubranie. Zostawiono mu jedynie szablę, do obrony własnego honoru.

Trudno zliczyć, ile razy skradziono Szermierzowi szablę. Może tym razem uda mi się ją zachować, chociaż do juwenaliów ? Zwłaszcza, że na pomnik patrzą obecnie dwie kamery .
Na wszelki wypadek, w magazynie znajduje się ponoć zapas szpad dla Szermierza. Jedna szpada jest też (chyba? bo nie sprawdzałam) wyeksponowana w gmachy głównym uniwersytetu, aby można ją było dotykać. Legenda głosi bowiem, że dotknięcie szpady Szermierza zapewni pomyślne zaliczenie sesji egzaminacyjnej . Tylko, czy dotyczy to także szpady, której Szermierz nie trzyma ?



Rzeźba wykonana jest z brązu i stoi na kamiennej podstawce, na której znajdziemy powykrzywiane w różnych grymasach twarze, służące za wodne dysze. Podobno symbolizują one potok nudnych słów, wydobywających się z ust wykładowców Uniwersytetu Wrocławskiego . Podstawę pomnika podpiera się na podobiznach dwóch nagich kobiet. Ponoć Szermierz ożyje, kiedy uniwersytet z tytułem magistra ukończy dziewica .

Danusiu , doszliśmy do wniosku , że bardzo dawno nie odwiedzaliśmy Twojego miasta ,w tym roku jedynie przejechaliśmy praktycznie bez zatrzymania . Strasznie dużo zmieniło się we Wrocławiu , zapadła więc decyzja o wiosennej wizycie


Pozdrawiam
Piotr

Daj znać, gdy już będziecie znać termin. Może uda się dopasować i spotkać gdzieś w rynku?

Dam znać , to oczywiste , będzie nam bardzo miło spotkać się z Wami
Wrocław tak się zmienił , że na Bielanach prawie zabłądziłem


Pozdrawiam
Piotr

Na Bielanach bywamy nieczęsto , ale do Rynku mam spacerkiem jakieś 20-30 minut .

Zagórze Śląskie, czerwiec 2023

Miała być relacja z pożegnania lata na Małych Cykladach, ale … już o tym pisałam, że wakacje nie doszły do skutku. Za oknami jesień, w duszy też niezbyt cieplutko, jakie wspomnienia przywołać, by było ciut lepiej? Można byłoby powspominać letni wypoczynek na Kaszubach, ale fotek w tym roku niewiele, no bo ile razy można (od ponad ćwierćwiecza ) fotografować niemal to samo? No to może czerwcowy weekend z córą i wnukami w Zagórzu?

Ponieważ w planie był nocleg „na dziko”, wybraliśmy się dwoma autami, aby można było nasze wykorzystać jako sypialnię . W związku z tym, na miejsce „zbiórki” wylosowaliśmy Sieniawkę położoną niedaleko Łagiewnik, tam bowiem kilkukrotnie „namiotowaliśmy” weekendowo w czasach, gdy nasze dzieci były małe (nawet mniejsze, niż nasze wnuki teraz).
Wybór może nie tyle sentymentalny, co chęć sprawdzenia, czy jeszcze kiedyś da się tam spędzić jakąś noc nad trzcinowym stawem, skoro nie jest to daleko od naszych miejsc zamieszkania?

(fotka ze strony https://doba.pl/ddz/artykul/staw-trzcin ... o-/65718/0 )

Sieniawka

Spora cywilizacja nastała przez te lata (szczególnie ostatnio), ale czy na pewno nadal jest to miejsce dla nas? Raczej nie… Wcale nie dlatego, że trafiliśmy akurat wtedy, gdy padał deszcz.









Oczywiście przesadzam, miejsce na krótki wypad nad wodę jest spoko. Ale wolimy inne, mniej „ugładzone”. Kiedyś zalew Sieniawka był taki właśnie.

Czy Zagórze też nas nieco rozczaruje po latach? Tam ostatnio byliśmy w 2009, a więc nie aż tak dawno, jak w Sieniawce .

Zamek Grodno

Auta zaparkowaliśmy w Zagórzu przy ulicy Głównej, w pobliżu wejścia na szlak wiodący do zamku.



Trasa niedługa, ale ze względu na niepewną pogodę, wystarczająca. Zwłaszcza, gdy jedno z dzieciaków miało 3,5 roku, a nosić go nie zamierzaliśmy.



Wnuczka pięć lat starsza, więc dla niej taka trasa to pestka.

Zamek Grodno opisałam i relację opatrzyłam zdjęciami już przed laty. Co nieco jednak od tamtej pory się zmieniło, więc aktualne fotki też wstawię, nawet tego, co zmianie nie uległo . Zapraszam więc na kolejne odcinki!

Z przyjemnością będę śledził , ostatnim razem zabrakło nam czasu na zwiedzanie Grodna . . .



Pozdrawiam
Piotr

W lutym będę w Zieleńcu z wymagającymi turystami czyli młodzieżą szkolną . Zawsze po drodze do ... zwiedzamy jakieś ciekawe miejsce. Ostatnio była to kopalnia soli w Bochni. Jak myślisz Danusiu, czy zainteresuje ich Zamek Grodno? Zamek Książ zwiedziliśmy w czerwcu . Nie mam pomysłu co po drodze im "zaserwować".

piotrf napisał(a):Z przyjemnością będę śledził

Bardzo mnie to cieszy

wiola2012 napisał(a):W lutym będę w Zieleńcu z wymagającymi turystami czyli młodzieżą szkolną .(...) Jak myślisz Danusiu, czy zainteresuje ich Zamek Grodno?

Z tak wymagającymi turystami nigdy nie wiadomo, co im przypadnie do gustu . Mojej wnuczce się podobało
Sporo z Grodna wkrótce pokażę (a póki co, zaglądnij na zamkową stronkę https://zamekgrodno.pl/) , znając swoją młodzież zdecydujesz, czy wybór Grodna będzie OK.

Grodno należy do najlepiej zachowanych dolnośląskich zamków.
Mimo dość znacznych zniszczeń, przede wszystkim najstarszej gotyckiej części, dobrze zachowała się bryła zamku i jego rozwinięty układ przestrzenny składający się z gotycko-renesansowego zamku górnego i renesansowego zamku dolnego.

Zamek został zbudowany prawdopodobnie w XII wieku przez księcia Bolesława I Wysokiego (syna Władysława Wygnańca, wnuka Bolesława Krzywoustego), ale brak brak jest źródeł to potwierdzających. Według jednej z legend, już około 800 roku stała w tym miejscu drewniana strażnica, później rozbudowana przez księcia Bolesława.

Pierwszy zachowany dokument świadczący o istnieniu zamku pochodzi z 1315 r, zamek stanowił wówczas część księstwa świdnicko-jaworskiego. Budowę murowanego zamku przypisuje się Piastowi Śląskiemu księciu Bolkowi I Surowemu. W I połowie XIV w., za panowania księcia Bolka II Małego, rozbudowany został zamek górny, który wtedy składał się już z wieży obronnej, dwóch kamiennych budynków stanowiących pomieszczenia załogi, wieży bramnej, drewnianych zabudowań gospodarczych oraz dużego dziedzińca. Wszystko to otoczone było grubym murem obronnym. W 1392 roku (po śmierci żony Bolka II, księżnej Agnieszki Habsburskiej) zamek wraz z całym księstwem świdnicko-jaworskim został wchłonięty do Korony Czeskiej.

W XV wieku był w posiadaniu rodzin rycerskich, które podczas wojen husyckich zajmowały się rozbojem. W 1545 roku na zlecenie cesarza Ferdynanda I zamek przeszedł na własność Macieja von Logau, który zaniedbaną warownię przebudował w stylu renesansowym. Przebudowę kontynuował do 1587 r. jego syn – Jerzy von Logau. Powstał wówczas dolny dziedziniec otoczony murem obronnym z pięcioma bastejami, brama wejściowa z budynkiem mieszkalnym, piekarnia, łaźnia i budynki gospodarcze. Z tego okresu pochodzą wspaniałe portale z szarego piaskowca w pomieszczeniach zamku górnego oraz przepiękny portal budynku przedbramia.

W czasie wojny trzydziestoletniej zamek został zdobyty przez Szwedów i częściowo zniszczony. W 1680 r. wybuchł tu krwawo stłumiony bunt chłopów, przeciwko ówczesnemu właścicielowi baronowi Jerzemu von Eben. W 1689 r. w wyniku uderzenia pioruna spłonęła wieża zamkowa.

Od 1774 roku w zamku zamieszkiwała już tylko służba, budowla niszczała. W 1789 roku osunęło się częściowo skrzydło południowe zamku górnego, W 1823 r. okoliczni chłopi nabyli zamek na licytacji, celem rozebrania go i pozyskania tanim kosztem materiałów budowlanych. Planom tym zapobiegł profesor Johann Gustav Büsching z Wrocławia, któremu sąd po protestach przyznał Grodno w dożywotnie użytkowanie. Podjęto wówczas prace remontowo-zabezpieczające, jednakże niezgodne z historycznym kształtem budowli. Następcy profesora, hrabia Fryderyk von Burghaus w latach 1840–1855 oraz baron Maksymilian von Zedlitz w latach 1860–1907, przeprowadzili wiele prac adaptacyjnych, zmieniając oblicze zamku i przystosowując go do celów turystycznych.

Do zakończenia II wojny światowej Zamek Grodno był w posiadaniu rodziny von Zedlitzów. Dalsze zabiegi konserwatorskie miały miejsce już po wojnie. Od 2008 roku zamek jest własnością gminy Walim.

(widok zamku z 1906 r.)

Na zamek wchodzi się przez renesansowy budynek bramny z dekoracją wykonaną w technice sgraffito w 2.połowie XVI wieku. Dekoracje te odnowiono w 1904 roku.



Sgraffitowe dwa lwy zostały umieszczone po obu stronach bramy. W portalu bramnym znajduje się herb Zedlitzów oraz ich hasło Fortiter et fideliter! (Silny i wierny).

Przez budynek bramny weszliśmy na dziedziniec dolny, dostępny bez biletu wstępu.



Ładnie tu !



Elewacje pokryte późnorenesansowymi płaskorzeźbami (wykonanymi tą samą metodą co lwy na zewnątrz budynku) bardzo fajnie wyglądają. Uwagę zwracają dwa zegary: słoneczny i księżycowy. Ten ostatni prawidłową godzinę wskazuje ponoć tylko o północy podczas pełni księżyca, w pozostałe noce czas różni się o 48 minut (śpieszy lub późni - w zależności od tego, czy jest przed pełnią, czy po niej).