Dolny Śląsk i nieco dalej... (Gochy)

piekara114 napisał(a): W muzeum jeszcze nigdy nie byłam, ale za to miałam okazję dokładnie móc obejrzeć zamkową kaplicę , która chyba obecnie nie jest udostępniana...

W listopadzie do kaplicy można było wejść, jak się miało bilet do muzeum.

Wystawa „Z historii suskiej kolei”…





Kolejne sale…

Wystawa archeologiczna „Najstarsze osadnictwo w dolinie Skawy” …

Główną komnatą (w zamku znajduje się około 100 pomieszczeń) jest Sala Rycerska, zwana też Marszałkowską.



Z dawnego wyposażenia zachował się tylko piaskowcowy manierystyczny kominek z 1617 roku, zwieńczony kartuszami herbowymi Piotra Komorowskiego i jego żony Katarzyny (herby: Korczak i Nowina). Kominek ma bogate zdobienia: ornamenty liściasto-kwiatowe, konchy, maszkarony…

Na zakończenie zwiedzania zamku niewielka kaplica zamkowa św. Piotra i Pawła, mieszcząca się w wieży zegarowej. Kaplica powstała w pierwszej połowie XVII wieku, ufundował ją Piotr Komorowski.



We wnęce ołtarzowej znajduje się XIX-wieczny obraz „Złożenie do grobu” namalowany przez krakowskiego artystę Gustawa Grzywińskego.





Najcenniejszy element kaplicy do odsłonięte fragmenty późnogotyckiej polichromii „Tajemnice Mszy Świętej według Żywota Pana Jezusa” pochodzącej z początku XVII wieku. Dekorację malarską kaplicy uzupełniają kwatery z motywem ornamentu kandelabrowego i girland owocowo-kwiatowych.





Zamek Suski bardzo fajnie jest pokazany TU.

Na tym kończę moje listopadowe wspomnienia…

Świętokrzyskie 2022

Tegoroczny BożoCielny Babski Wypad odbył się w Górach Świętokrzyskich. Był to więc raczej Sabat Czarownic , tyle że mioteł zapomniałyśmy .



Przez moment była szansa na udział w BBW dwunastu uczestniczek, ostatecznie skończyło się na dziewiątce. Tradycyjnie już, długi weekend rozpoczęłyśmy w środę rano. Z Wrocławia w Łysogóry droga daleka, a (jak wspomniałam) mioteł było brak, więc o szybkim dotarciu mowy nie było.

Po drodze, w pobliżu przydrożnego parkingu w Jurze ( Skałki Niegowonickie)

Pierwszym świętokrzyskim punktem naszego programu był skansen w Tokarni. Lubię zwiedzać takie miejsca, więc przy planowaniu BBW, skansenu nie mogłam pominąć . Inna sprawa, że po ubiegłorocznym Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, Muzeum Wsi Kieleckiej palmy pierwszeństwa u mnie zdobyć nie mogło

Po długiej jeździe, przed wejściem do skansenu chciałyśmy nieco odsapnąć w „Kuźni Smaków”tuż przy parkingu. Niestety, karczma była zamknięta, tego dnia była zarezerwowana na jakieś wesele.



Na szczęście była otwarta mała karczma ( naprzeciwko spichlerza klasztornego z Chęcin - obecnie kasa biletowa i informacja turystyczna) mieszcząca się w chałupie z Siekierna z końca XIX wieku. Z głodu i pragnienia więc nie padłyśmy , wybór nie był jednak imponujący. Samo miejsce jednak spoko, więc nie narzekałyśmy . Fotek jednak nie mam…

Bilety można kupić albo we wspomnianej kasie, albo w biletomacie przed wejściem na właściwy teren skansenu (cena 18 zł, ulgowy 12 zł).

Muzeum Wsi Kieleckiej jest jednym z największych polskich skansenów (powierzchnia około 7 ha), więc obejrzenie wszystkich jego obiektów zajęłoby znacznie więcej czasu, niż mogłyśmy na to przeznaczyć. Niemniej jednak, trochę zobaczyć się udało .



Obiekty przeniesione do skansenu eksponowane są w kilku sektorach: małomiasteczkowym, wyżynnym, świętokrzyskim, dworsko-folwarcznym, lessowym i nadwiślańskim. Ich lokalizacja ukazuje historyczne układy osadnictwa na Kielecczyźnie (np. sektor budownictwa wyżynnego prowadzi „ulicówką”). Obiekty przeniesione do skansenu datowane są na XVII wiek – pierwsza połowa XX wieku, wszystkie wyposażone są w meble i sprzęt codziennego użytku typowe dla regionu, z którego pochodzą.

Po przekroczeniu bramek sprawdzających bilety, wizytę rozpoczęłyśmy od chałupy z Klonowa, gdyż znajduje się w niej WC. Na terenie skansenu można co prawda skorzystać z tojtojek, tu jednak znacznie przyjemniej .
Właściwe zwiedzanie zaczęłyśmy od sektora małomiasteczkowego, część obiektów jednakże pominęłyśmy (zapewne szkoda, ale cóż…).

Modrzewiowy spichlerz z Wyszmontowa (XVIII w.)…



Pierwotnie ten spichlerz stał w w Zawichoście nad Wisłą, w XIX wieku został rozebrany i przeniesiony do Wyszmontowa (gmina Ożarów). Tam wraz z dworem i gorzelnią wchodził w skład zespołu dworskiego należącego rodziny Załęskich.

Okazały dom ze Skorzewa został zbudowany pod koniec II połowy XIX wieku przez właścicieli gospodarstwa rolnego o powierzchni około 20 hektarów.



Wewnątrz możemy oglądnąć ówczesny gabinet lekarski. Wyposażenie ukazuje gabinet doktora Witolda Poziomskiego, pracującego w tych czasach w Suchedniowie (ok. 25 km od Kielc). Ciekawostką jest przedwojenny elektryczny aparat do naświetlań (w Suchedniowie prąd do wielu domów doprowadzono już w latach 30.XX wieku).









W pozostałych izbach domu ze Skorzewa zaaranżowano poczekalnię dla pacjentów, kuchnię, sypialnię i salon, wyposażając je w sprzęty sprzed II wojny światowej, pochodzące między innymi z mieszkania doktora Poziomskiego. Obok znajduje się przenośna umywalka (uruchamiana naciskiem nogi na specjalny pedał) oraz fotel ginekologiczny.

Naprzeciwko domu lekarza znajduje się dawna apteka, umieszczona organistówce z Bielin zbudowanej z drewna jodłowego prawdopodobnie w I połowie XIX wieku.



Z każdej strony domu umieszczono altankowy ganek o szczycie zdobionym dekoracyjnie wyciętymi listwami i kratownicami.





Pomieszczenia wewnątrz domu połączone są centralną przelotową sienią.



Oprócz małomiasteczkowej apteki, zobaczyć można wnętrza z wyposażeniem domu aptekarskiej rodziny Górbielów z Suchedniowa.







Laboratorium apteczne:

Dzwonnica z Kazimierzy Wielkiej zbudowana w 1848 roku …



Modrzewiowy szpitalny kościół Matki Bożej Pocieszenia z Rogowa nad Wisłą, ufundowany w 1763 roku przez dziedzica Rogowa Michała Wodzickiego, który był podkanclerzem wielkim koronnym i biskupem przemyskim.





W roku 1976 zapadła decyzja o przeniesieniu kościółka do skansenu w Tokarni, jednakże długo nie było środków finansowych, aby to zrealizować. Wreszcie w roku 1996 kościółek rozebrano, do skansenu trafił w 1997 roku, prace konserwatorskie zakończono w 2002 roku.