Doliną Vrbasu nad Adriatyk - wakacje 2011

Super się czyta

Troszkę słońca w tę mroźną noc! Dzięki Ci wielkie

Cosik mi się wydaje, że w tym roku będę podążał Twoimi ścieżkami a relacja jako przewodnik będzie służyła

Jako że w planach Peljesac i kilka dni na dojazd przewidziane to trasa przez BiH kusi bardzo.

Będę często zaglądał do relacji

Trochę czasu spędzamy na plaży łapiąc pierwszą opaleniznę i korzystając z dobrodziejstw Jadranu. Po obiedzie wyruszamy do Orebica - tym razem autkiem. Odmierzamy odległość jaką przyszło nam przejść rano - 3 km w jedną stronę czujemy teraz w nogach. Parkujemy auto i po chwili odpływamy na Korculę - w planach obfocić miasto w promieniach zachodzącego słońca. Snujemy się po korculańskich uliczkach, odwiedzamy dom Marco Polo, konsumujemy lody i kierujemy się w stronę portu, kupując po drodze winko i dżem figowy.

Korcula

Neobarokowe schody z bramą wiodącą na starówkę


Rezydent schodów


Kościół Św. Piotra












Z domu Marco Polo roztaczają się ładne widoczki


W oddali Orebic






Katedra Św. Marka na drugim planie
[/b]

Widzę, że to był kapitalny pomysł z Korculą, najlepsze światło do robienia fotek jest właśnie pod koniec dnia.
Super, pozdrav.

Korculi c.d.





























Zachód słońca na Korculi uwieczniony, Moreska odłożona na następny raz. Wieczór spędzamy na tarasie popijając wino i podziwiając gwieździste niebo nad Peljesacem.

Jeszcze tylko nocne zdjęcie Korculi, naciskam spust migawki...


i w tej samej chwili coś zimnego przemknęło przez moje nogi... okazuje się że mamy lokatora - różową jaszczurkę Długie poszukiwania intruza nie przyniosły rezultatu, schowała się pewnie gdzieś w naszych bagażach nikt nie chciał spać tej nocy w salonie, gdzie ostatni raz ją widziano Ostatecznie zwyciężyła męska odwaga, a panie zaryglowały drzwi do sypialni

Jutro odjazd w dalszą drogę. Tylko dokąd?

Pięknie

trevia napisał(a):Jutro odjazd w dalszą drogę. Tylko dokąd?

To już chyba mniej ważne byle równie pięknie było


Pozdrawiam
Piotr

Świetnie się czyta, ogląda znajome miejsca- czekamy na dalszy ciąg relacji

Super relacja,czekam na cd.

Świetne zdjęcia ! Czekamy na jeszcze i czy można wiedzieć jakiego sprzętu używasz ? Pozdrawiam

Też chętnie poczytam i pooglądam

Na końcu świata

Po śniadaniu pakujemy rzeczy i ruszamy w nieznane.

Czyżby kotek z sąsiedztwa wybierał sie z nami?
[/b]

W drodze przez półwysep obowiązkowo odwiedzamy winnice i robimy zapasy słynnych lokalnych win.







Droga przez Peljesac nie wydaje się już tak ciężka, serpentyny już nam nie straszne być może to efekt degustacji wina Po drodze podziwiamy widoki i robimy pamiątkowe zdjęcia.

Większości znane widoczki








Po drodze mijamy naszego rodaka




Kierujemy się w stronę Dubrovnika i tam chcemy poszukać kwaterki na dłużej. Niebo zasnuło się chmurami - czyżby koniec pięknej pogody?





Przegapiamy zjazd do miejscowości leżących w tzw. Żupie Dubrovackiej więc zajeżdżamy do Cavtatu - miasteczka opisywanego w przewodnikach jako "ciche i spokojne". Jednak nie tego szukamy - w centrum port, brak plaży, dalej kompleks hoteli. Jest dość wcześnie więc wiedzeni ciekawością co jest pod granicą z Czarnogórą ruszamy dalej. Jedziemy, jedziemy, szukając morza zjechaliśmy z głównej drogi, droga zwęża się, znikają domy, oddalamy się znów od morza...

Jesień coraz bardziej widoczna Przynajmniej pogoda się poprawiła





W końcu docieramy do Molunat. Parkujemy i od razu zaczepia nas człowiek oferujący apartament za 10 e od osoby. Ok ale najpierw musimy obejrzeć plażę.





Pamiętacie kota z fotki nr 1? czyżby dotarł tu przed nami ?


Jest południe, upał i duchota robią się nie do zniesienia, mijamy kemping i schodzimy nad morze, po drodze spotykamy kilku Polaków i wypytujemy o okolicę. Jest tu spokojnie... bardzo spokojnie... pomijając cykady, których dźwięku mogę słuchać godzinami
Jednogłośnie zapada decyzja że poszukamy jednak czegoś bliżej cywilizacji

Wracamy do chłodnego autka i jedziemy z powrotem. Skręcamy tym razem bez problemu do miejscowości Soline. Panie kierują się w stronę plaży - rzecz najważniejsza na wakacjach.
Dość stromo w dół, gorzej z wejściem pod górę, przez skałki przedzieramy się do niewielkiej żwirowej zatoczki skąd w górę wiedzie ścieżka. A na niej spotykamy to sympatyczne zwierzątko



Ostatkiem sił wdrapujemy się w stronę zabudowań. Na górze Głowa Rodziny już przejrzała kilka ofert i właśnie namierza odpowiednią. Oglądamy więc apartman - własne wejście z tarasem, dwie sypialnie, dwie łazienki i kuchnia, ustalamy 55 e za noc i zostajemy. Pani właścicielka częstuje nas zimnym sokiem i wodą z lodem (całe szczęście że nie wyciągnęła rakiji ) - w tej chwili o niczym więcej nie marzymy. Po wprowadzinach czas na plażowanie i rekonesans terenu. Nasza zatoczka jest cicha, ludzi niedużo. Do wieczora relaks. Idealne miejsce na tegoroczne wakacje - spokojne i ciche w niewielkiej odległości od miasta tego właśnie szukaliśmy

W bonusie trasa na dziś


cdn

Dzień V Kupari
Przedpołudnie przeznaczamy na plażowanie w naszej zatoczce, od gospodyni dostajemy klucz do schowka na plaży dzięki czemu nie musimy codziennie taszczyć nad morze materaca. Schodki z plaży prowadzą dość stromo pod górę, ale szybko nabieramy kondycji i nie stanowi to już żadnego problemu dla mniej wytrwałych rozmieszczono ławeczki



Na popołudnie zaplanowaliśmy wypad do pobliskiego Kupari. Zabieramy ze sobą sprzęt plażowy - jak się okazuje potem słusznie. Jest weekend więc plaże w Kupari oblegane głównie przez Chorwatów, w tygodniu pewnie jest tu spokojniej. Fajne miejsce do pływania.

Ruiny w Kupari























Przyjemnie spacerowało się w tym zielonym palmiastym zagajniku, gdzie przyroda szybko opanowała to co człowiek zostawił... ma to pewien swój urok, lecz trudno nie myśleć o tym jakże pięknie musiało tu być przed woją...

Grand Hotel Kupari ok. 1928 roku


1930


i trochę później...


Na koniec dnia...

Czytam i oglądam. Fajnie.
Byłem w Kupari ale to dawne dzieje.
Trzydzieści parę lat wstecz.
PZDR.

Aż żal, żo to wszystko tak niszczeje