Do Włoch przez Przełęcz Świętego Gotarda

Beata W. napisał(a):Te alpejskie widoczki jak z puzzli Pięknie

Ototo, chyba se puzzelki jakieś nabendem (bo od poniedziałku pogoda ma się zwalić )

Beata W. napisał(a):Te alpejskie widoczki jak z puzzli Pięknie

Pozwalały zapomnieć na jakiś czas, że to już droga powrotna do domu.

mysza73 napisał(a):Ototo, chyba se puzzelki jakieś nabendem (bo od poniedziałku pogoda ma się zwalić )

Jak ma się zwalić, to tera, bo za dwa tygodnie chciałbym przywitać się z polskim morzem.

mchrob napisał(a):Sorry że dopiero teraz się tu odzywam ale niedawno nadgoniłem Twoją relacje. Dzięki za te Włochy, za zdjęcia i te szczegóły w relacjach, jestem pod wrażeniem nakładu pracy związanej z tą relacją.

Witam serdecznie. Ruch tu u mnie niewielki, dlatego cieszę się z każdych odwiedzin, szczególnie jeśli to nowy forumowicz.
Podczas długich jesienno-zimowych wieczorów, jakoś udawało się znaleźć czas na pisanie i przeżywać podróż jeszcze raz. Teraz jednak cieszę się, że z relacją dojeżdżamy do mety, bo czas zaczynać nowy sezon.

mchrob napisał(a):Podczas czytania wróciły wspomnienia z mojej "Grand Tour" po Włoszech, było to jeszcze w czasach fotografii analogowej i nie mam zbyt dużo zdjęć, tak więc oglądając Twoje mogłem troszkę powspominać. Mogę się tylko pochwalić że był to rok 2000 czyli Rok Święty i udało mi się zaliczyć wszystkie drzwi święte w bazylikach watykańskich.

Wizyta w Rzymie podczas Roku Jubileuszowego, to na pewno dodatkowe przeżycie.

mchrob napisał(a):Najbliższa okazja za 7 lat

Może zdarzyć się wcześniej. Rok Jubileuszowy jest ogłaszany co 25 lat, ale czasami papież ogłasza nadzwyczajny Rok Święty, jak ten trwający od 8 grudnia 2015 do 20 listopada 2016, jako jubileuszowy Rok Święty Miłosierdzia. Wówczas też otwierane są "Drzwi Święte" w bazylikach większych.

walp napisał(a):

mysza73 napisał(a):Ototo, chyba se puzzelki jakieś nabendem (bo od poniedziałku pogoda ma się zwalić )

Jak ma się zwalić, to tera, bo za dwa tygodnie chciałbym przywitać się z polskim morzem.

Łooooj ... to może być chłodne przywitanie

mysza73 napisał(a):

Beata W. napisał(a):Te alpejskie widoczki jak z puzzli Pięknie

Ototo, chyba se puzzelki jakieś nabendem (bo od poniedziałku pogoda ma się zwalić )

W popularnym sklepie na B.... ostatnio ładne widoczki były
A z tą pogodą to nie czaruj proszę Cię

Garda i Grossglockner... do powtórzenia

mchrob napisał(a):Podczas czytania wróciły wspomnienia z mojej "Grand Tour" po Włoszech, było to jeszcze w czasach fotografii analogowej i nie mam zbyt dużo zdjęć, tak więc oglądając Twoje mogłem troszkę powspominać. Mogę się tylko pochwalić że był to rok 2000 czyli Rok Święty i udało mi się zaliczyć wszystkie drzwi święte w bazylikach watykańskich.

walp napisał(a):Wizyta w Rzymie podczas Roku Jubileuszowego, to na pewno dodatkowe przeżycie.

To naprawdę był bardzo udany objazd. Był wtedy też wystawiony Całun Turyński który udało mi się zobaczyć. A na południe zawędrowaliśmy aż do Neapolu, Pompejów i na Capri.
Planuję się w końcu znowu wybrać na jakiś objazd Włoch tym razem już z rodziną, bo chciałbym żeby i oni doświadczyli tego piękna.

Beata W. napisał(a):

mysza73 napisał(a):

Beata W. napisał(a):Te alpejskie widoczki jak z puzzli Pięknie

Ototo, chyba se puzzelki jakieś nabendem (bo od poniedziałku pogoda ma się zwalić )

W popularnym sklepie na B.... ostatnio ładne widoczki były
A z tą pogodą to nie czaruj proszę Cię

Zajrzę do tego sklepu
Czy Ty mnie za czarownicę uważasz

mysza73 napisał(a):

Beata W. napisał(a):

mysza73 napisał(a):

Beata W. napisał(a):Te alpejskie widoczki jak z puzzli Pięknie

Ototo, chyba se puzzelki jakieś nabendem (bo od poniedziałku pogoda ma się zwalić )

W popularnym sklepie na B.... ostatnio ładne widoczki były
A z tą pogodą to nie czaruj proszę Cię

Zajrzę do tego sklepu
Czy Ty mnie za czarownicę uważasz

Aga nigdy w życiu
Ale jak masz jakieś moce sprawcze to na majówkę zamów słonko

Beata W. napisał(a):

mysza73 napisał(a):Czy Ty mnie za czarownicę uważasz

Aga nigdy w życiu
Ale jak masz jakieś moce sprawcze to na majówkę zamów słonko

Jak Ci zaświeci, to pamiętaj, że to ja

mysza73 napisał(a):

Beata W. napisał(a):

mysza73 napisał(a):Czy Ty mnie za czarownicę uważasz

Aga nigdy w życiu
Ale jak masz jakieś moce sprawcze to na majówkę zamów słonko

Jak Ci zaświeci, to pamiętaj, że to ja

Oczywiście

No dobra, to może już wystarczy tego suspensu... Ciekaw jestem, czy Was puścili, czy nie.
Tak swoją drogą, to nieźle ośnieżone te szczyty.

Podobno dłuższe przerwy między ekspozycją elementów, wpływają korzystnie na lepsze kodowanie.

Tak poważnie, to czasu brakuje, ale wkrótce będzie kontynuacja i wyjaśni się, jak wróciliśmy do domu.

Dzień 15 – Grossglockner Hochalpenstrasse i powrót do domu - c.d.

W końcu, pięć minut przed godz. 11, osoba z obsługi wydała werdykt: trasa zostaje otwarta dla samochodów, ale motocykle muszą zawrócić.
Naprawdę było mi żal tych kilkudziesięciu motocyklistów.

Krótko przed otwarciem drogi, na parking zajechała rodzina z Polski. Muszę powiedzieć, że byłem pełen podziwu dla nich, bo z tego co pamiętam, nadrobili ponad 200 km, żeby tu przyjechać. Nie pocieszyła mnie jednak informacja przekazana przez rodaka, który śledził dokładnie prognozę pogody. Powiedział, że nawet jeśli nas teraz puszczą, to niewykluczone, że będą później problemy, bo około godz. 13 zapowiadają obfite opady śniegu. No cóż, zobaczymy.

Podjeżdżamy do bramki i kupujemy bilet, a właściwie Tageskarte, czyli kartę dzienną, za którą płacimy 35,5 euro (cena na 2018 to 36 euro) cennik
Na pocieszenie jest wiadomość, że można w ciągu dnia przejechać trasę dowolną ilość razy, a przejazd następnego dnia kosztuje już tylko 12 euro.
To tak na wypadek, gdyby ktoś chciał pojeździć wte i wewte.

Należy też pamiętać, że wzdłuż Grossglockner Hochalpenstrasse znajdują się liczne atrakcje, jak np.:
- wystawa "Najwyższe salzburskie szczyty - fascynujący świat gór."
- muzeum przyrodnicze z wystawą na temat ekologii
- wystawa poświęcona historii budowy drogi
- szlak geologiczny
- szlak dydaktyczny pt. "Śladami Celtów, Rzymian i handlu jucznego" - do których jest dostęp w cenie karty.

Natomiast osobno płatne są takie atrakcje jak: kolejki linowe.

Wraz z biletem dostaliśmy broszurę informacyjną z mapką


oraz naklejkę na szybę, czyli die Glocknerstraßen-Vignette, o której jeszcze wspomnę.


Jak podają liczne źródła - jest to jedna z najpiękniejszych tras w Europie. Nie lada gratka dla miłośników górskich krajobrazów oraz fanów ekstremalnych przeżyć, choć wbrew temu, co piszą na niektórych stronach, nie jest to trasa szczególnie wymagająca. (wyłączając oczywiście odnogę na szczyt Edelweissspitze)

Na odcinku niespełna 50 kilometrów, pokonuje się różnicę poziomów wynoszącą 1766 metrów! Po drodze można podziwiać zmieniającą się szatę roślinną oraz poczuć jak maleje ciśnienie atmosferyczne. Rozpoczynamy jazdę od zielonych łąk, potem wspinamy się przez kolejne strefy, aż dojedziemy do wiecznego lodu, aby znowu zjechać, gdzie jest zielono. Wzdłuż całej trasy znajduje się wiele punktów widokowych, na których raz po raz zatrzymujemy się dla podziwiania widoków.

Budowa tej drogi była prowadzona w latach 1930-1935, ale historia projektu sięga pierwszej poł. lat 20. XX wieku. Wówczas Franz Wallack, inżynier z Karyntii, otrzymał zlecenie wytyczenia w Wysokich Taurach prowadzącej przez przełęcz Hochtor wysokogórskiej drogi widokowej, której głównym celem miało być przyciągnięcie do Austrii zamożnych turystów z zagranicy.

Przebieg zaprojektowanej drogi pokrywał się mniej więcej ze znanym od Starożytności transalpejskim szlakiem handlowym, którego najwyższym punktem jest przełęcz Hochtor.

Franz Wallack miał podobno nadzieję, że drogę po jej ukończeniu, będzie odwiedzać 120 tys. osób rocznie, ale w 1938 roku było już prawie 400 tys. odwiedzających, a dziś stanowi ona jedną z największych atrakcji turystycznych Austrii, odwiedzanych rocznie przez ok. 1 mln turystów z całego świata, porównywalną z Wiedniem, czy Salzburgiem.

Kiedy droga została ukończona, inżynier Wallack musiał oczywiście upewnić się, że będzie ona znana. Aby to zrobić, opracował winietę die Glocknerstraßen-Vignette, którą otrzymywał każdy pojazd, który jechał drogą. Wkrótce nie było żadnego europejskiego kraju, w którym przynajmniej kilka samochodów nie jeździło z taką naklejką.

No to ruszamy ...

Przełęcz Hochtor jest kluczowym punktem trasy. Leży na granicy austriackich regionów Salzburga i Karyntii. Granicę przekracza się w tunelu o długości 311 m, na wysokości 2504 m, który jest poprowadzony pod właściwą przełęczą Hochtor (2575 m), oddzielającą masywy zwane Glocknergruppe, z najwyższym szczytem Grossglockner (3798 m) i Goldbergruppe, z najwyższym szczytem Hocharn (3254 m).

Na przełęczy można zapoznać się z historią tej drogi, jako tradycyjnego transalpejskiego szlaku handlowego oraz z historią Hochalpenstrasse jako atrakcji turystycznej. Z parkingów po obu stronach tunelu, podobnie jak z całej drogi, rozciągają się wspaniałe widoki (w szczególności na południe, w stronę Karyntii).
Jeśli jedziemy od strony Fusch an der Glocknerstrasse, (od północy) od bramek w Ferleiten do przełęczy jest 20 km, natomiast jeśli jedzie się od strony Heiligenblut, do tunelu jest 15 km.


Cytat z Psalmu ma dodawać otuchy


Ci za nami też co chwilę robią zdjęcia ...


Co jakiś czas mijamy sprzęt do odśnieżania drogi ...



Podziwiamy Wysokie Taury ...















W końcu ukazuje nam się najwyższy dostępny punkt tej wysokogórskiej drogi - Edelweissspitze.


Zbliżamy się do dużego parkingu ...



I pytanie, czy uda nam się tam wjechać naszym "bolidem"? Dodam, że ten punkt nie leży na trasie, to jest wycieczka fakultatywna.

walp napisał(a):oraz naklejkę na szybę, czyli die Glocknerstraßen-Vignette, o której jeszcze wspomnę.

faaajne trofeum, chętnie zaliczyłbym tę traskę, na razie zadowolę się zdjęciami i Waszymi przeżyciami

walp napisał(a):Na odcinku niespełna 50 kilometrów, pokonuje się różnicę poziomów wynoszącą 1766 metrów!

nie wiem czy moja Meggy dałaby radę (może bez balastu to tak), dlatego odkładam tę trasę, aż do pojawienia się godnego następcy

walp napisał(a):W końcu ukazuje nam się najwyższy dostępny punkt tej wysokogórskiej drogi - Edelweissspitze.
(...)
I pytanie, czy uda nam się tam wjechać naszym "bolidem"? Dodam, że ten punkt nie leży na trasie, to jest wycieczka fakultatywna.

jeśli można się tam przejść z buta, to wjazd bym sobie odpuścił, chociaż z drugiej strony jak pojawi się lepsza furka to Kto wie;
pytanie czy przy wjeździe na tę trasę również informują, że wjazd tylko na własne ryzyko (spotkałem się z tym przy Mangarcie)