Do Włoch przez Przełęcz Świętego Gotarda

Kiedy Ty ten mostek w swój plan Aga wciśniesz?

Też dołączam do oglądania i czytania

Fajny ten most, lubię takie miejsca Zaznaczyłem na mapie
Ciekawy jestem wybrukowanej drogi przez przełęcz

pozdrawiam,
M

mysza73 napisał(a):

piekara114 napisał(a):Kiedy Ty ten mostek w swój plan Aga wciśniesz?

A się zdziwisz, bo ja Alpy mam w planie ,
a nawet bardziej mój mąż, więc to już więcej jak połowa sukcesu

Pytanie KIEDY tam jedziesz?

Jak zdasz maturę to do Gr lecisz, jeśli zapomniałaś to Ci przypominam...


Czekamy Walp na Ciebie...

mysza73 napisał(a):

piekara114 napisał(a):

mysza73 napisał(a):

piekara114 napisał(a):Kiedy Ty ten mostek w swój plan Aga wciśniesz?

A się zdziwisz, bo ja Alpy mam w planie ,
a nawet bardziej mój mąż, więc to już więcej jak połowa sukcesu

Pytanie KIEDY tam jedziesz?

No jak zdam matury przecie ...

A mi tu pachnie jakimiś Alpami i Dolomitami na Boże Ciało

Walp, lekko spóźniona z chęcią jadę z Wami do Włoch.

mysza73 napisał(a):

piekara114 napisał(a):Kiedy Ty ten mostek w swój plan Aga wciśniesz?

A się zdziwisz, bo ja Alpy mam w planie ,
a nawet bardziej mój mąż, więc to już więcej jak połowa sukcesu

Twój mąż w Alpy , przecież tam nie ma statków i okrętów do oglądania

Franz napisał(a):Ciekawostką jest też znajdujący się tam pomnik wdzięczności dla rosyjskiej armii Suworowa.

Wojtku, bardzo dziękuję za uzupełnienie.
Jak zapewne wiesz, ten pomnik powstał dla upamiętnienia pewnej ważnej bitwy stoczonej w tamtym miejscu między wojskami napoleońskimi a rosyjskimi,
pod wodzą Suworowa.
Czytałem o tym, ale nie wspomniałem w relacji, bo po pierwsze: zdjęcia nie miałem , a po drugie i tak za dużo piszę. Komu chce się to czytać?

mysza73 napisał(a):No dooobra CHŁOPAKI ... znaczy się ja muszem tam pojechać i obcykać ten mostek w słoneczku

mysza73 napisał(a):... bo ja Alpy mam w planie ,
a nawet bardziej mój mąż, więc to już więcej jak połowa sukcesu

Koniecznie, obcykaj mostek w słoneczku, bo to jest bardzo interesujące miejsce.
Tylko pamiętaj, że szwajcarskie pejzaże nastrajają refleksyjnie. Młody Goethe po powrocie z przełęczy św. Gotarda, zerwał zaręczyny z piękną Lili, bo zrozumiał, że mieszczańskie życie, nie jest dla niego odpowiednią drogą.

marko350 napisał(a):Też dołączam do oglądania i czytania

Witaj marko350

Mikeee napisał(a):Fajny ten most, lubię takie miejsca

Ja również.
Przewagą podróży samochodowych, czy motocyklowych, jest właśnie niezależność i swoboda, w wyborze takich miejsc na trasie przejazdu.

piekara114 napisał(a):Czekamy Walp na Ciebie...

Wiem, wiem, ... jednak nie dostałem urlopu na pisanie relacji, więc proszę o cierpliwość.

Beata W. napisał(a):Walp, lekko spóźniona z chęcią jadę z Wami do Włoch.

Tylko lekko, bo jesteśmy na samym początku podróży. Witam serdecznie.

walp napisał(a): a po drugie i tak za dużo piszę. Komu chce się to czytać?

Mi się chce, więc pisz ile masz ochotę.

Dzień 2 – odsłona 2: Szwajcaria/”Diabelski most”/Przełęcz św. Gotarda. c.d.

Wielu turystów zatrzymuje się w tym miejscu na nocleg. Ceny nie są niskie. W hotelu Albergo San Gotardo (ok. 500 zł za dwójkę z łazienką na korytarzu) albo w zmodernizowanym hospicjum, prowadzonym kiedyś przez kapucynów, St. Gotthard Hospiz (750 zł za „dwójkę)
Znajduje się tu również nowoczesne muzeum „Sasso San Gottardo" z ekspozycjami poświęconymi m.in. energii, zjawiskom klimatycznym, więc gdyby ktoś miał czas i ochotę ...

Jadąc z Andermatt, można do tego miejsca dojechać 4-kilometrową drogą "Strada Vecchia". Jest ona bardziej zalecana dla rowerzystów i nie tak malownicza, więc my zdecydowaliśmy się wjechać na „siodło” łagodnie drogą nr 2. Val Tremola wije się na południowym zboczu przełęczy, więc jadąc do Airolo (na południe) będziemy z wysokości przełęczy zjeżdżać.

Zanim wyruszyliśmy w drogę, w pobliżu parkingu z zapleczem hotelowym, spotkaliśmy św. Gotarda:


Upewniamy się, że jedziemy dobrze:


Droga jest otwarta - właścicielka restauracji miała dobre informacje.


Mgła jakby ustępowała.


Nawigacja pokazuje, że będą "agrafki"


My jedziemy na dół, pod górę wjeżdżała jakaś wycieczka.


Zakręt w prawo, zakręt w lewo i tak przez kilka kilometrów.


W górze widoczna Galleria dei Banchi, która następnie przechodzi w tunel.













W końcu dojeżdżamy do Airolo.



Przejazd serpentynami dostarcza naprawdę wielu wrażeń, a sama droga jest uważana za najdłuższy zabytek w Szwajcarii. Zanim wytyczono serpentyny z kostki brukowej, czyli do roku 1830, przejście przez przełęcz możliwe było tylko pieszo.
Ku naszemu zadowoleniu, podczas przejazdu, pogoda poprawiła się. Nie padało i co najważniejsze, widoczność była całkiem dobra. Do pełni szczęścia zabrakło nam tylko promieni słonecznych.

Zdaję sobie sprawę, że zdjęcia nie oddają uroku tego miejsca, dlatego polecam widok z lotu drona:
Film z Internetu


Jako lekturę uzupełniającą polecam „Legendy o św. Gotardzie” opowiadające o jego związkach z Polską.

To be continued ...

To be continued ...

Czekam z niecierpliwością, zapewne nigdy się tam nie wybiorę, więc chociaż wirtualnie zobaczę.
Pozdrawiam.