Do Stambułu i z powrotem oraz trochę różności po drodze

Zapowiada się bardzo ciekawie. Podziwiam za odwagę, czekam na ciąg dalszy

Nesebar i Sozopol

Wyjazd wcześnie rano, w Nesebarze jesteśmy ok 9, na prawo od bramy są dość liczne parkingi.
Wchodzimy przez bramę główną



Rozpoczynamy przechadzkę:


W Nesebarze jest kilkanaście cerkwi, niektóre niepozorne, większość zamkniętych, część zamienionych na sklepy:



















Charakterystyczna zabudowa Nesebaru:







Ponieważ Nesebar to perła bułgarskiego wybrzeża zjawjają się tu również takie stateczki:



Opuszczamy Nesebar, żegna nas grajek:



W drodze powrotnej, gdzieś na wysokości Pomorie zwraca moją uwagę tabliczka z informacją o trackim grobowcu - skręcamy:





W środku jest akurat wycieczka z 2 autokarów - robienie zdjęć nie ma sensu.

Dojeżdżamy do Sozopola - zabudowa przypomina tą z Nesebaru:







Resztę dnia spędzamy na plaży na północ od Sozopola - piaszczysta, szeroka, dość długo jest płytko, fundujemy sobie banana:



Wieczorem wracamy do Sinemorca.

Witam ponownie.
Pewnego poranka wskakujemy do aut i opuszczamy Sinemorec. Przez Carewo i Malko Tarnowo dojeżdżamy do granicy Bułgarsko - Tureckiej.
Porada: zatankujcie w Bułgarii, cena paliwa prawie o połowę niższa niż w Turcji.
Droga po stronie Bułgarskiej kiepska, formalności na granicy zajmują nam ok 30 min i wjeżdżamy do Turcji - jakbyśmy trafili do drogowego raju - szosa szeroka, równa, ani jednej dziury, a to tylko podrzędna droga do nic nie znaczącego przejścia. Po drodze próbujemy na stacjach kupić kartę KGS (karta służąca do płacenia za autostrady) ale nie mają. Dojeżdżamy do bramek na autostradę, i co teraz - próbować na pałę?, na szczęście po wezwaniu obsługi (przy każdych bramkach ktoś ma dyżur - nie wiem jak w nocy) pan wzywa nas do budynku i tam kupuję kartę (kaucja 5 tl, można płacić kartą). Wskakujemy na autostradę i po kilku godzinach meldujemy się w Stambule.
Ruch jak pieron, gorąco, małżonki złe, dzieci głodne, nie ma gdzie zaparkować - istne szaleństwo.



Znajdujemy wielopoziomowy parking (pierwsza godzina 11 tl, potem za każdą następną doliczają 1-2 tl w zależności od parkingu), zostawiamy auta i rodziny i idziemy z kolegą szukać noclegu. Hoteli jest mnóstwo, zróżnicowanych cenowo, uczynny Turek z droższego hotelu dzwoni po kumpla i już po kilkunastu minutach jesteśmy przed hotelem Paris w dzielnicy Sultanahmet. Biężemy dormitorium 8 osobowe - 10 E za osobę ze śniadaniem. Sprowadzamy rodziny, auta na zaprzyjaźniony z hotelem parking podziemny ( 15 tl za dobę) i lecimy na miasto.

Postanawiamy w pierwszej kolejności odwiedzić Azję, udajemy się do przystani Eminonu i promem płyniemy na drugą stronę bosforu: tu już Azja:



W Azji jesteśmy tylko przez kilkadziesiąt minut, pijemy kawę w restauracji obok małego meczetu (toaleta w restauracji tylko dla mężczyzn - w stylu tureckim - na narciarza):





Przy przy przystani pucybut (niestety w sandałach nie mam co u niego szukać):



Wracamy na europejską stronę:
po lewej Błękitny Meczet, po prawej Hagia Sophia:



Pałac Topkapi:



Nowy meczet i meczet Fatih:



Most nad Bosforem:



Wieża Galata:



Wieża Leandra - latarnia morska na wysepce na Bosforze:



Most Galata z wody:



I z lądu z wieżą Galata w tle:



Udajemy się w kierunku nowego meczetu:









jego wnętrze (wszystkie wielkie meczety wyglądają prawie tak samo):









Tuż obok jest Egipski Bazar - przyprawowy - dziś już niestety zamknięty, jedynie obok sprzedają jeszcze różne różności:







Gołębie częstują się "na sępa":



Powoli wracamy w kierunku hotelu, uliczki powoli wyludniają się, zapada zmrok:







Dochodzimy na plac pomiędzy Hagią Sophią (zdjęcia "z ręki"):





a Błękitnym Meczetem:





Przechodzimy przez Hipodrom (obeliski Konstantyna i w głębi Teodosiusza):



Wszyscy padamy z nóg, dochodzimy do hotelu, kąpiel i spać.

Stambuł dzień 2.
Wstajemy, jemy śniadanko i wyruszamy na zwiedzanie.
Po drodze mijamy niewielki meczet:



Dochodzimy do hipodromu, widziane wczoraj wieczorem kolumny:





Dochodzimy do błękitnego meczetu - największego w Stambule, posiada 6 minaretów jako jedyny z 2 na świecie - drugi w Mekce:



















Wychodzimy w stronę Hagii Sophii:



Do niej kolejka na 3 godz. stania:



Na razie odpuszczamy, kierujemy się do Cysterny Basilica (służyła jako rezerwuar wody dla miasta, mogła pomieścić do 100000 l wody):









Płacząca kolumna:



Głowy meduzy:





W wodzie zamieszkują inne potwory:



Po wyjściu przy ul.Divan Yolu mijamy zerowy słup milowy:



Podążamy na zachód, mijamy czarną kolumnę (Konstantyna):



Schodzimy niżej i docieramy do wielkiego bazaru:







Włóczymy się po wąskich uliczkach i docieramy powtórnie do Bazaru Egipskiego, obowiązkowe zakupy przypraw, herbaty i kawy oraz słodyczy:







Po Stambule na większe odległości najwygodniej jest podróżować tramwajami, tak dostajemy się przez most Galata do dzielnicy Beyoglu, dochodzimy do wieży Galata:





Z niej roztacza się wspaniały widok na Stambuł:









Można zajrzeć komuś do kieliszka:



Azja:



Nad Stambułem zachodzi słońce:



Schodzimy na dół i tramwajem udajemy się do dzielnicy Sultanahmet, do hotelu.
Dzień był pełen wrażeń, nie wszystko zmieściłoby się w tej relacji ( jak choćby to, że żona weszła do sklepu kupić torebkę a kupiliśmy tam dywan), padamy na łóżka.

zasiadam

Dołączam z zaciekawieniem

Po dłuższej przerwie powracam do relacji.



Co tam wystaje zza krzaczka???



Aaaaa to Hagia Sophia!!!!!!!!!!!!!!!!




Jak już pisałem rano kolejka do kasy była na kilka godzin stania, ale po południu podchodzimy do kasy "od strzału"
(najlepiej pojawić się wieczorem ok godz. przed zamknięciem - w sezonie 18.30 - wtedy mam całą hagię prawie wyłącznie dla siebie)

Dzieci do 12 roku życia wchodzą za darmo (ale otrzymują bilet), tak samu jest w Topkapi Sarayi.

Nie będę się rozpisywał o Hagii Sophii bo każdy zainteresowany znajdzie w necie mnóstwo informacji. Powiem tylko, że gdyby w Stambule nie było nic więcej, tylko Hagia to i tak dla niej samej warto by było przyjechać.
Robi kolosalne wrażenie, zarówno z zewnątrz jak i w środku, a jeżeli uświadomimy sobie, że powstała 1500 lat temu (zbudowana w ok 5 lat) to właściwie koniec gadki.

Wchodzimy niejako z boku do długiego korytarza (wszystkie zdjęcia były robione "z ręki" - niektóre mogą być poruszone):



Sklepienie:



Podążamy dalej i wchodzimy do głównej części:







Nad całością góruje kopuła średnicy ponad 30m:





Pod nią na kolumnach uwidocznione są postaci serafów (serafinów?):






Podążamy w kierunku "prezbiterium", mijamy omfalion - miejsce, gdzie koronowani byli cesarze bizantyńscy:



W miejscu ołtarza znajduje się mihrab wskazujący kierunek Mekki:



Po prawej miejsce dla imama:



oraz miejsce modlitwy sułtana:



Na "ołtarzem" mozaiki:
Matka Boska z Dzieciątkiem:



i Archanioł Gabriel:



w cała Hagia wyłożona jest przepięknymi płytami z marmuru, zwracają uwagę również misterne zdobienia:











Cofamy się do przejścia na galerie, w wąskim korytarzu mijamy mieszkańca:



podnoszę głowę do góry cykam zdjęcie sklepienia:



patrzę pod nogi, by nie rozdeptać kotka, ale już go nie ma. Odszedł? A może w ogóle go nie było?

Z galerii mamy widok na część główną kościoła: w stronę "ołtarza":





i do tyłu:



Na górze mamy mozaiki:







Hagię Sophię opuszczamy przez cesarskie wrota:





Nad nimi jeszcze jedna mozaika:



CDN.

Monumentalne....

FUX napisał(a):Monumentalne....

. . . , pięknie i ciekawie

Co było dalej też jest ciekawe


Pozdrawiam
Piotr

Poproszę dalszy etap podróży.

Haga Sophia - zazdroszczę...

Pozdrawiam

Świetna relacja, śledzę od początku

Witam ponownie,
dziękuję za słowa uznania i zachęty, czyta moje wypociny.
Po wyjściu z Hagii kierujemy się w lewo i za rogiem dochodzimy do pałacu Topkapi.
Przed nim ozdobny kiosk:



Wchodzimy na zewnętrzny dziedziniec ( tu robimy interes życia kupując dzieciom 2 bączki za jedyne 2 tl za sztukę - przed wielkim bazarem kupiliśmy jeszcze 5 na prezenty za 1 tl !!!), dochodzimy do ogromnej kolejki do kas, zajmuję sobie miejsce i idę do przodu na przeszpiegi - okazuje się, że ta kolejka jest do 1 samoobsługowej kasy, dalej jest niewielka kolejka do ok 5 okienek z miłymi paniami kasjerkami - po ok 15 min mam bilety.

Wchodzimy do właściwego pałacu:



W pałacu dużo ludzi, pełen przekrój ras i kultur ( to jeszcze zdjęcie sprzed kas - w tle 1 kasa automatyczna):





Najciekawszy w pałacu jest skarbiec - niestety nie można robić zdjęć - znajdziemy tam kolekcję przepięknych szat, broni, biżuterii i innych dzieł jubilerskich, trony sułtańskie i inne różności. POLECAM!!!!!

Po drugiej stronie dziedzińca jest wejście do haremu i komnat prywatnych sułtana - trzeba wykupić dodatkowy bilet - moim zdaniem strata pieniędzy. W dalszej części można za darmo zwiedzić wiele ciekawych pięknie zdobionych pomieszczeń.





























Na pałac Topkapi trzeba poświęcić co najmniej 3-4 godz, ale raczej polecałbym godziny popołudniowe - wyślę, że byłoby mniej ludzi - szczególnie w skarbcu.

Po wyjściu włóczymy się po Stambule, odwiedzamy jeszcze raz wielki bazar, dochodzimy do Uniwersytetu - niestety jest już zamknięty.



Wracamy do hotelu i w kimono.
Jutro rano wyjazd - kierunek Grecja, wyspa Thassos.

Coś cisza w temacie a czekam na dalsza cześć relacji

rewelacyjna relacja, az zacheca do zaplanowania wyjazdu do stambulu