Do Chorwacji przez Czarnogórę 2013.

Zaczęły pojawiać się pierwsze tunele wydrążone w skałach.




W końcu naszym oczom ukazał się pośredni cel naszej podróży. Rzeka Drina, powstała z połączenia Pivy i Tary.

Dojazd do granicy z Czarnogórą okazał się bardzo emocjonujący. Zaczęło się niewinnie. Zwykła wąska dróżka.



Niestety im dalej tym gorzej. Dróżka zwężała się coraz bardziej, a przepaście były coraz większe i coraz bliżej tej dróżki. Do tego zakręt za zakrętem i żadnej barierki. W pewnym momencie zabrakło nawet asfaltu. Miejscowi jadący od bezpieczniejszej strony pchali się na chama i trzeba było kombinować jak ich omijać. Największy szok przeżyliśmy w momencie mijanki z autokarem. Ja niestety zmuszona byłam przesiąść się do tyłu za kierowcę, tak żeby nie było zbyt wiele widać. Nie polecam tej trasy osobom z lękiem wysokości. (Ja niestety mam i prawie dostałam zawału). Gdyby nie to, że sama wymyśliłam, żeby jechać tą trasą, to kogoś bym zabiła

Jakoś dojechaliśmy do granicy. Tu widok z przejazdu przez słynny drewniany mostek, który dzięki prostej nawierzchni i barierkom po bokach wydał mi się najbezpieczniejszym miejscem na świecie


W końcu wjechaliśmy do Czarnogóry. Za granicą nastąpiła drastyczna poprawa drogi. Nagle pojawiły się dwa pasy i barierki po bokach drogi. Prawie autostrada! Do tego widoki były tak oszałamiające, że w pełni wynagrodziły poprzednie stresy.

Po jakimś czasie dojechaliśmy do słynnej tamy, na której postanowiliśmy się zatrzymać, żeby lepiej wszystko zobaczyć i zrobić kilka zdjęć.







Oprócz nas zjawiło się kilka innych osób chcących podziwiać te widoki. Niestety po chwil przybiegł pracownik tamy i wszystkich wyrzucił. Pojechaliśmy więc w dalszą drogę wzdłuż jeziora zaporowego podziwiając niesamowite pejzaże.

Droga wije się wzdłuż jeziora. Co chwilę przejeżdża się przez tunele wydrążone w skałach. Pomiędzy nimi można podziwiać takie oto cuda:











Wkrótce zostawiliśmy Pivę za sobą i pojechaliśmy dalej w głąb Czarnogóry w stronę zatoki Kotorskiej.

Witam.

Końcem lipca zatrzymaliśmy się na tamie prawie na dwadzieścia minut. Podbiegł do nas pies w niebieskie pasy i z niebieskim pyskiem... . Ekipa kilku chłopaków malowała barierki po obu stronach korony zapory. Psiak należał do brygady.
Nikt nas nie przegonił tylko chłopaki ciągle nas ostrzegali przed świeżo malowanym.

Na waszych zdjęciach woda w zaporze jest przezroczysta. My trafiliśmy na okres, gdzie woda była jakby zmętniona wapiennym mlekiem, przez co jasno niebieska.

Przejazd robi wrażenie to fakt. Zastanawialiśmy się który wariant wybrać. Czy aby nie skręcić na Žabljak. Wygrał jednak wariant na prosto, ze zwiedzaniem monastyru Ostrog.

Jeszcze lepsze wrażenie robi jednak dojazd od Fočy do Hum!

Z zainteresowaniem czytam dalej.

Pozdrawiam
Interseal

GosiaN napisał(a): postanowiliśmy się zatrzymać, żeby lepiej wszystko zobaczyć i zrobić kilka zdjęć.

..niestety w tym dniu co byliśmy ,
natrafiliśmy na jakiegoś służbistę co zaraz wyganiał z tamy

Interseal napisał(a): Zastanawialiśmy się który wariant wybrać. Czy aby nie skręcić na Žabljak.

Możesz zobaczyć
...czy było warto skręcać na ''''
Żabljak''

mervik napisał(a):
...czy było warto skręcać na ''''
Żabljak''

Jasne, że warto!

My jednak pokręciliśmy wyjazd z Sarajeva i drogą przez Pale i Goražde dojechaliśmy do Fočy i dalej do Hum ze sporym opóźnieniem. Potem szukaliśmy dość desperacko na wybrzeżu noclegu na kampingu oferującym minimum przyzwoitości. Namioty rozbijaliśmy już po ciemku... a jeszcze przez pół godziny nie mogłem otworzyć boksu dachowego .

Žabljak i Durmitor może uda się zrobić jeszcze kiedyś przy następnej okazji.

Fajne zdjęcia z kanionu Pivy. Śniegu sporo więcej... i ten kolor wody, jakże inny.

Pozdrawiam.
Interseal

mervik napisał(a):

GosiaN napisał(a): postanowiliśmy się zatrzymać, żeby lepiej wszystko zobaczyć i zrobić kilka zdjęć.

..niestety w tym dniu co byliśmy ,
natrafiliśmy na jakiegoś służbistę co zaraz wyganiał z tamy

Współczuję. My mieliśmy kilka minut, żeby nacieszyć się widokami.

Interseal napisał(a):
Przejazd robi wrażenie to fakt. Zastanawialiśmy się który wariant wybrać. Czy aby nie skręcić na Žabljak. Wygrał jednak wariant na prosto, ze zwiedzaniem monastyru Ostrog.

Interseal

Też długo rozmyślałam nad wyprawą do Żabljaka, ale głównie ze względu na ograniczony czas zrezygnowałam z tego pomysłu. Po obejrzeniu filmików ze zjazdu znad Pivy w stronę Durmitoru bardzo się cieszyłam, z tej decyzji. Widoki przecudne, ale nie dałabym rady. Niestety lęk wysokości ogranicza możliwości
Wystarczająco wymęczyła mnie trasa Focza - Hum.
Miło, że chociaż można pooglądać piękne zdjęcia z wypraw innych.

Kilka widoczków z drogi w kierunku Nikšicia.

Za Nikšiciem minęliśmy malownicze jezioro Slansko.

Jeszcze kilka widoczków z wyjątkowo dobrej, jak na Czarnogórę drogi.

Piękna ta Czarnogóra! Kiedyś muszę ją odwiedzić

agata26061 napisał(a):Piękna ta Czarnogóra! Kiedyś muszę ją odwiedzić

Bardzo piękna. Naprawdę warto ją zobaczyć.