Dlaczego wracam do Chorwacji? Dziś Stari Grad:)

Fajnie,fajnie, bardzo lubię czytać opisy podróży, a ponieważ granicę przekraczamy tez w Boboszowie, to miło widzieć znajome miejsca.

Witam. Bardzo dobra relacja i milo sie ja czyta . Masz dar . Czekam na dalszy ciag . Pozdrav

Droga przez Słowenię bardzo przyjemna. Nawet ten odcinek poza autostradą - na Ilirską Bistricę jest całkiem przyjemny , poza jednym półgodzinnym korkiem w mieście i kontrolą policji, która przebiegła bezproblemowo. To jedynie w Czechach POKUTA straszy za każdym rogiem. Kiedyś zatrzymano nas, a że nie mieliśmy wystarczającej gotówki na opłacenie sławetnej POKUTY, policja raczyła odeskortować nas do najbliższego bankomatu... Dopiero po latach dowiedzieliśmy się od znajomych, że wystarczyło domagać się tłumacza i zrezygnowaliby z tego pomysłu... Nie wiem ile w tym prawdy ale swoją drogą ciekawa metoda uniknięcia czeskiej pokuty...Ostatniej jesieni, w drodze do Pecu, czeska policja, widząc auto na polskich rejestracjach, zatrzymała nas do drobiazgowej kontroli. Nie przekroczyliśmy prędkości, alkomat absolutnie nic nie wykazał (Marcin trzyma się żelaznej zasady i nie wsiada do auta nawet po jednym piwku, co mnie zawsze raduje), papiery w porządku... Do czego by tu się przyczepić... Obeszli auto, zajrzeli do bagażnika...Nic. Aż w końcu jest, znaleźli WINĘ: nieodklejone stare winietki na przedniej szybie: NIE WOLNO ! Należy je odklejać od razu po ich wygaśnięciu. Pokiwali głowami, już chcieli nas ukarać ale udało nam się ich przekonać , że nie wiedzieliśmy, że to pierwszy raz... Cudem jakimś nas puścili. Na koniec przypomnieli o tym, że za kilka dni obowiązują opony zimowe, za co również mogliby nam wystawić mandat....No, cóż...W zeszłą majówkę natomiast udaliśmy się do Harrachova na jeden dzień ( wszystko poszło nie tak!) Zaczęło się całkiem fajnie. Piękny , słoneczny dzień. Dojechawszy, postanowiliśmy zjeść coś. Wychodząc, z knajpy, dostrzegliśmy nadjeżdżającą policję, oczywiście stwierdzili, że nie powinniśmy byli tu stać. Mandat - pół budżetu poszło... Póżniej lunął deszcz jak z cebra, burza, grzmoty i my przemoknięci do suchej nitki... Koszmar. Ale to nie koniec. W drodze powrotnej auto zaczęło szwankować. Ledwo dojechaliśmy do domu. Nigdy więcej!

Ale wróćmy do meritum. Zatrzymaliśmy się w okolicach Ilirskiej na postój. Zajrzeliśmy do marketu obok stacji benzynowej. Już zamykali. Ale udało się kupić miętę- metvicę ( zawsze o niej zapominam a na dolegliwości żołądkowe niezbędna), pierwszy ajvar, jakieś słodkości. Jedziemy dalej. Hrvatska już blisko. Zbliżamy się do granicy. Rupa. Zazwyczaj tylko machaliśmy paszportem, dziś kontrola. Ale niespodzianka! Pierwszy raz w życiu wbito nam stempel w paszportach! Popatrzyliśmy na siebie porozumiewawczo i szczęście było wypisane na naszych twarzach. I jesteśmy na ziemi obiecanej! c.d.n.

eystrasalt napisał(a):

Emily napisał(a): (...) Czy jest na to jakieś lekarstwo?

Jest. Zamieszkać w Chorwacji...

I chyba tak kiedyś zrobię! To byłoby najcudowniejsze lekarstwo na świecie:)Któż by nie chciał? Wystarczy tylko fajny pomysł na biznes w Cro .....
Pozdrawiam:)

Strasznego pecha masz do czeskiej policji. A ja mam zupełnie odmienne zdanie o nich. Jechałem przez ten kraj kilkanaście razy i tylko raz mnie zatrzymali do rutynowej kontroli. Obejrzeli papiery, rzucili okiem na winietkę (fakt, wszystkie odklejam zaraz po powrocie) i puścili dalej. Drugie spotkanie to w czeskiej Pradze. Zatrzymałem się aby zapytać jak dojechać do ulicy Zahrebeckiej. Policjanci grzecznie wytłumaczyli drogę oraz poprosili abym szybko odjechał bo .... zatrzymałem auto na zakazie. Odjechałem nawet bardzo szybko. Co innego słowacka policja.
A może to nie Ty masz pecha tylko ja mam jakieś szczęście do nich?

Potwierdzam słowacka policja porażka , choć i chorwacka czasem jest upierdliwa

Jest to najlepsza policja

Myślę, że w moim przypadku chodzi o to, że w Czechach jestem bardzo często. Mam zaledwie godzinę, półtorej do granicy i każdej jesieni jeżdżę w góry a zimą na weekendowe narty. Może dlatego ta częstotliwość nieprzyjemnych spotkań z czeską policją. Sama nie wiem. Ze słowacką czy też chorwacką policją nie miałam póki co do czynienia ale dobrze posłuchać Waszych opowieści i uważać na przyszłość...A zdjęcie mirko jest świetne:)

Emily, w weekend liczę na obszerne posty, bardzo fajnie się je czyta.

Noooooooo... Emili relacje są super:) pozdrawiam

Super, że się majówka tak udała. Po takiej zapowiedzi niecierpliwie czekam na c.d. Szczególnie ciekaw jestem wrażeń z Krku Pozdrav, Emily

Chyba w końcu czas rozważyć przeprowadzkę na stałe gdzieś na południe Polski, wtedy takie majówki w moim przypadku też byłyby możliwe , a tak wyjazd to cala eskapada i na mniej jak 10 dni + podróż nie opłaca się w ogóle jechać PS. Ja też wciąż wracam do Cro Dzięki za relację, którą się czyta naprawdę z przyjemnością, a w wielu opisywanych emocjach widzę po porostu siebie

zauroczona napisał(a):Chyba w końcu czas rozważyć przeprowadzkę na stałe gdzieś na południe Polski, wtedy takie majówki w moim przypadku też byłyby możliwe , a tak wyjazd to cala eskapada i na mniej jak 10 dni + podróż nie opłaca się w ogóle jechać PS. Ja też wciąż wracam do Cro Dzięki za relację, którą się czyta naprawdę z przyjemnością, a w wielu opisywanych emocjach widzę po porostu siebie

Zapraszamy w nasze rejony:) Cieszę się, że ktoś czyta te moje wypociny...

I dotarliśmy do sedna mojej majówkowej wyprawy. Wjechaliśmy do Chorwacji. Z czasem stoimy wyjątkowo dobrze. Przed wyjazdem zdecydowaliśmy się wykupić Groupon (noclegi Hotel Dramalj, wycieczka statkiem na KRK Vrbnik, śniadania, 1 kolacja 4 noclegi). Stwierdziliśmy, że 599 zł to całkiem przystępna cena za dwie osoby. A i tak przecież ma to być baza wypadowa. Dodatkowe dwa noclegi zarezerwowaliśmy na Krk w Basce. Miałam opory przed wyjazdem do Crikvenicy/ Dramalj - jakoś te miejscowości nie przemawiały do mnie, zresztą tak jak i cała Zatoka Kvarner. Ale po pierwsze: było blisko i wychodziło względnie tanio, po drugie nigdy nie zwiedziliśmy tych miejsc a nie lubię skreślać czegoś tylko na podstawie opinii innych lub jakichś moich przeczuć...

Zbliżaliśmy się do Rijeki i Marcin zaproponował, żebyśmy zatrzymali się w mieście na chwilę i poznali je trochę lepiej (zawsze tylko z samochodu jak zjeżdżaliśmy z promu). Zrezygnowaliśmy jednak z tego pomysłu, chcąc dotrzeć do celu tak szybko, jak to możliwe. Zresztą byliśmy totalnie nie przygotowani, nie oczytani i nie nastawieni na zwiedzanie wielkiego miasta....Uff, dobrze, że jedziemy dalej. Jeszcze chwila i dotrzemy. Mijamy wielki MacDonald, w którym spędziliśmy miły poranek zeszłego lata, gdzie zwykły fast food smakował jak wykwintne danie . No tak, było to po nocy spędzonej na Jadrolinji...Są takie dziwne miejsca, niepozorne, czasem śmieszne, czasem błahe, które potrafią utkwić w pamięci w jakiś przedziwny sposób i wciąż przypominać o sobie... Cóż fajnego może być w Mac Donaldzie? No właśnie. Ale zmęczeni i wygłodniali ludzie, marzący o przyzwoitej kawie, patrzą na świat inaczej:) To słoneczko, góry, morze, poranna prasa, sprawna obsługa ... Coś fantastycznego!

Ale wracając do tematu. Minęliśmy Rijekę. I wjeżdżamy na cudowną lokalną drogę, która prowadzi przez malutkie miejscowości. Urokliwe miejsca (Krasica, Praputnjak...). Niestety, moja druga połowa schowała aparat do bagażnika i nie udało mi się uwiecznić tej fantastycznej drogi...Oczywiście, Marcin zawsze mawia, że zrobimy te zdjęcia w drodze powrotnej a jak to bywa, wracaliśmy inną drogą... Tak samo jest z zakupami! Gdy planujemy coś zakupić do domu np.przyprawy, Marcin zawsze odkłada to na ostatni dzień a póżniej okazuje się , ze zapominamy o tym, fundusze się kończą albo nieoczekiwanie jest granica i wyjeżdżamy wcześniej z Hrvatskiej niż przewidywaliśmy i przykra świadomość, ze już nie zahaczymy o żaden market...

Jest znak na Dramalj. Zjeżdżamy. Cały czas w dół. Kilka zakrętów. W ręku instrukcje biura CRV, które organizuje grouponowe wyjazdy. Całkiem dobrze nam idzie. I w końcu znak na nasz hotel. Super. Zza rogu wyłania się nawet znak "Groupon". I po 5 minutach zjeżdżania w dół z drogi głównej jesteśmy w naszym hotelu. Poza pogodą - chmurzy się i brak chorwackiego słoneczka, czujemy się spełnieni:) c.d.n.

Widok z Hotelu Dramalj, smutne pochmurne niebo nas przywitało....