DDR

dids76 napisał(a):Kiedyś jako dziecko, za czasów właśnie DDR często tam bywałem. Ojciec ma tam kuzynkę która mieszka w Waren nad jeziorem Müritz i każde wakacje tam spędzaliśmy.

Ci, którzy mieli mniej turystyczne dzieciństwo, nadrabiają jako emeryci

Na Albertplatz mijamy fontannę






i odbijamy w lewo w Rothenburgerstr. Żałujemy, że pora roku nie ta, w lecie te miejsca tętnią życiem.




































Oto miejscówka, dla której tu goniliśmy- Kunsthofpassage (5).









I ciekawostki, jakich nie zobaczymy gdzie indziej. Oprócz knajpek, sklepików i galerii są bajeranckie instalacje na fasadach budynków.





















Najlepsza dekoracja to grające na deszczu rynny.












































Chwila przerwy pod żyrafami.

Ciąg dalszy ulicznych atrakcji.










































Kościół Martina Lutra (6).




































Słynna mleczarnia Dresdner Molkerei Gebrüder Pfund GmbH (7) wpisana do księgi rekordów Guinessa jako najpiękniejsza na świecie, sklep i knajpa w jednym. Zatłoczona, bo to cel wszystkich wycieczek. W kolejce stoją głównie Azjaci. Wewnątrz nie można robić zdjęć, a ceramika naprawdę ładna.


















To fota- reklama, krążąca w sieci.





A to jedna zakazana, moja.






Pierwszego dnia na tym zakończyliśmy zwiedzanie.

Jakby co to ja czekam na dzień drugi

W Niemczech jestem ( bywałem) bardzo często ale zawsze tranzytem i możne i wiedziałem ,ze ma piękne miejsca ale nie ciągnęło mnie do zatrzymania się i zwiedzania. Może po tym wszystkim warto się wreszcie wybrać i zobaczyć ? Ale jakoś psuto na tych ulicach , aut w niektórych momentach widać sporo zaparkowanych ale ludzi brak. Nie wiem czy to pierwsze symptomy pandemii czy taki okres czy zawsze tak tam jest.
I ostatnia rzecz patrząc na te zdjęcia taki smutek mnie naszedł ,że tak niedawno jeszcze to wszystko wyglądało inaczej , wszystko pootwierane itd.

Oglądając zdjęcia z ostatniego odcinka, miałam wrażenie, że patrzę na fotki z "moich" Gliwic

Podobieństwo jest uderzające:





No ale w końcu to Gleiwitz

Dziwne, bo byłam w Dreźnie (i w Neustadt), a tych ulic nie pamiętam... A przynajmniej nie uderzyło mnie wtedy to podobieństwo.

Kunsthofpassage też bardzo mi się podobał

Łukasz789 napisał(a): Może po tym wszystkim warto się wreszcie wybrać i zobaczyć ? Ale jakoś psuto na tych ulicach

Najpierw się wściekałam, że wszystkie dalekie kierunki diabli wzięli, a potem doszłam do wniosku, że nie dam sobie popsuć sezonu, trzeba zainteresować się tym co u siebie i sąsiadów.

W lutym w Dreźnie jeszcze wszystko hulało normalnie, ale nawet w piątek po południu na ulicach było pustawo i bez korków. W porównaniu np. z Monachium, gdzie stau na pięciu pasach, to miasto wyglądało na wymarłe.

maslinka napisał(a): miałam wrażenie, że patrzę na fotki z "moich" Gliwic

I tych pięknych kamienic nigdy nie widziałam, bo przez Gliwice to trzeba było przejechać i to jak najszybciej

Drugą część zrobiliśmy następnego popołudnia opuszczając Stare Miasto przez Augustusbrucke.
Rzut oka na Stare Miasto z drugiego brzegu Łaby.












Po tej stronie, na prawo z daleka widzimy okazały budynek, siedzibę rządu Saksonii.






Na wprost Złoty Jeździec, pomnik Augusta II Mocnego, elektora Saksonii i króla Polski (8).






Przerwa na pub Watzke am Goldenen Reiter. Ładny dzwon, dobre piwo Watzke, paskudne jedzenie- odgrzewany kotlet- podeszwa z centymetrową panierką.












Przemieszczamy się szerokim deptakiem ukwieconym krokusami (9).

























































Murale w rejonie Alaunstr. kończą nasze oglądanie Neustadt (10).

W rejonach z ostatniego odcinka podziwialiśmy takie dzieło:



Widzieliście to malowidło?

Na żywo robiło duże wrażenie. Na zdjęciu, niestety, nie widać efektu 3D. Może trochę bardziej jest to widoczne na fotce, na której przycupnęłam na murku :

maslinka napisał(a): W rejonach z ostatniego odcinka podziwialiśmy takie dzieło

Fajne. Ale jakoś w to nie wdepnęliśmy

Drezno Altstadt.


Tu repertuar będzie się powtarzał, szczegółowe opisy tych miejsc już są na Forum.
Ze względu na zimno ( o dziwo deszcz nas oszczędził) zaliczyliśmy standarty, do których wiadomości encyklopedyczne dostępne są w każdym przewodniku.

Mapka. Odległości akurat na spacer.





Poranna (pod słońce) panorama Starówki z Marienbrucke (1).












Po prawej zostaje meczet Yenidze.





















Wejście przez fosę do pałacu Zwinger (2).

















Obejrzeliśmy to co na zewnątrz i krużganki (3).

Wyszliśmy po przeciwległej stronie, wprost na plac Teatralny pod budynkiem opery, Semperoper Dresden (4).



















Zarówno z góry jak i z poziomu gruntu bardzo okazale prezentuje się zamek (5), który był rezydencją książąt Saksonii- Wettynów. W kompleksie budynków należących do zamku mieści się muzeum Grünes Gewölbe. Nie tak dawno, bo jesienią 2019 o miejscu było głośno za sprawą zuchwałej kradzieży. Zniknęły klejnoty ze skarbca Augusta II Mocnego. Precjoza o trudnej do oszacowania wartości przetrwały drugą wojnę światową, a zaopiekował się nimi jakiś kolekcjoner i nie słyszałam żeby niemiecka policja odtrąbiła sukces w poszukiwaniach.








Na ulicach w centrum dziwacznie wyglądają niebieskie rury sieci wodociągowej.















W odległości małego spacerku od Zamku oglądamy, trudny do sfotografowania bo ciasno, Kościół Świętego Krzyża (6).

































Wracamy w kierunku skupiska zabytków. Na Nowym Rynku przed hotelem Steinberger stoi pomnik Martina Lutra.















Ale najbardziej rzucającą się w oczy budowlą jest Kościół Mariacki, Frauenkirche (7).





















Z tyłu za nim, nad Łabą, podziwiamy kopułę budynku należącego do Akademii Sztuk Pięknych (8).

Po schodkach wchodzimy na wyższy poziom, stąd mamy widok na rzekę. Statki wycieczkowe o tej porze jeszcze nie kursują. Z góry widać dachy kompleksu pałacowego.




































Schodzimy na plac przed Katedrą Świętej Trójcy (9).









Na murze, za pomnikiem Fryderyka I Augusta zaczyna się słynna dekoracja zwana „Orszakiem Książęcym”. Na dwudziestu pięciu tysiącach płytek z miśnieńskiej porcelany można podziwiać najdrobniejsze szczegóły ubioru i ekwipunku członków dynastii Wettynów.






























Jeszcze spacer między zabudowaniami pałacowymi w stronę opery i to był koniec ekspresu po Starówce.

































Przez most Augusta przeszliśmy na drugą stronę Łaby.

Miśnia - Manufaktura Porcelany i Muzeum.


Już w nocy lało okrutnie. Rano było jasne, że po miśnieńskiej starówce pospacerować się nie da.






Ale przejść pod parasolką do muzeum, owszem.













































Pooglądaliśmy, posłuchaliśmy. W cenie biletu jest system audio guide w języku polskim. Jakoś nie znalazłam kubka, za który chciała bym zapłacić A ceny ciekawsze od sztuki





























Gdybym chciała dokonać poważnej transakcji, przyjęto by mnie tu





Prześledziliśmy cały procesu produkcji i ozdabiania tych cacek.

To, co można tu obejrzeć i kupić.





































































W drodze powrotnej na konkrety wstąpiliśmy do znanej nam Opałkowej Chaty w Bolesławcu, nie ma to jak polskie jadło. Wtedy jeszcze nie myśleliśmy, że tą knajpę przyjdzie nam długo wspominać zanim zasiądziemy w następnej.



























A potem to już było „zostań w domu” …






PS. Za tydzień jedziemy z rowerami do Pałacu Wojanów (rundka po pałacach i ogrodach), a pod koniec czerwca do Międzywodzia. Dawno tak się nie cieszyłam z wycieczek po Polsce