Dalmacja: powrót do przeszłości (2005, 2006)

Coś patrzę na te zdjęcia i korka ani widu ani słychu.....

Widocznie korek nie był interesującym tematem dla Maćka .
Ale na trasie korek był - uwierz mi Madziu Przed tunelami, bo za nimi jakimś dziwnym trafem momentalnie znikał.
Na drugim w kolejności zdjęciu za Sv Rokiem - my już bez korka , ale u jadących w drugą stronę widać samochód za samochodem.
Korek na fotkach będzie lepiej widoczny za jakiś czas, jak już będę kończyć opis 2006, bo w drodze powrotnej popstrykałam co nieco . Dla niecierpliwych - już to zresztą kiedyś pokazywałam TU.

Ponieważ z gospodarzem naszej hvarskiej kwatery umówiliśmy się na wieczór, nie sprawdzamy czy uda nam się załapać na prom w Splicie. Zapada decyzja, że przejedziemy Jadranką do Drvenika, aby cała większość naszej ekipy, która w Cro jeszcze nie była, zobaczyła co nieco z pięknej Riwiery Makarskiej . Na wszelki wypadek nie informujemy reszty, co wyczytaliśmy na temat drogi Sucuraj - Jelsa, jaką przyjdzie nam przejechać o szarówce przez wyspę...

Przed Omišem oczywiście znów korki - ale dzięki temu można pstrykać przez okno do woli. Rok wcześniej przemknęliśmy tędy jak burza i jakoś za zdjęcia się nie wzięliśmy...



Takich widoków z Jadranki chyba nikt nie zapomina :







Zresztą, wszędzie jest tu niesamowicie pięknie:

Nic dodać nic ująć - ta część Jadranki rzeczywiście jest niesamowita.
A za chwilę thriller "Sucuraj - Jelsa"

Po przygodach zimowych Zawodowcowych i prawie zimowych powrotach PAPowych, rozgrzawszy się (uch jaki mi trudny imiesłów wyszedł ) nieco w Plavacowej Grecji, wreszcie można znów obrać kurs na jakąś cropalemkę, włożyć na głowę kapelusz , poprawić okularki i wyciągnąć się w słoneczku z czymś z palemką w szklance Znów cieplutko! Dzięki Danuś!

plavac napisał(a): A za chwilę thriller "Sucuraj - Jelsa"

Plavacu, tę drogę to Ty powinieneś opisać , w takim stylu jak w swoich "Bałkańskich Impresjach" , to wówczas niewtajemniczeni jeszcze forumowicze zrozumieliby, o co tam chodzi...

A u nas - zanim będzie ten triller - jest pora na obiadek i kolejny dłuższy odpoczynek (minęła 15-ta). Wybieramy na to ubiegłoroczną (2005) znajomą Bašką Vodę.



Przy okazji odwiedzamy kantor (trochę lepszy przelicznik niż na wyspie) i zaopatrujemy się w sprzęt do nurkowania dla wodolubnej reszty naszej rodziny (do tej pory maskę i płetwy miał tylko Grzegorz). A jak już jesteśmy blisko plaży, to i pierwsze moczenie w Jadranie trzeba zaliczyć .
Plaża zatłoczona , chociaż to pora obiadowa i liczne stoliczki przy promenadzie w tym celu są zajęte; To nie to, co za naszej poprzedniej wrześniowej tu bytności, chociaż i wtedy pusto zdecydowanie o tej porze dnia tu nie było.

Popas kończymy ok. 17:20. Jeszcze tylko dopełniamy baki na stacji w Makarskiej, żeby się tym już nie kłopotać na wyspie...

dangol napisał(a):A u nas - zanim będzie ten triller - jest pora na obiadek i kolejny dłuższy odpoczynek (minęła 15-ta). Wybieramy na to ubiegłoroczną (2005) znajomą Bašką Vodę.

Pamiętam z różnych partyzanckich opowieści, że na akcję nie idzie się z pełnym brzuchem Będzie thriller

Ruszamy do Drvenika, żeby przypadkiem nie przegapić ostatniego promu (bo wtedy to naprawdę byłby thriller ).





Na szczęście na przystani promowej luzik , a prom właśnie nadpływa - czekania więc nie ma . Wg rozkładu złapany prom na dziś jest przedostatni, więc ryzyka niedotarcia dziś na Hvar nie było zupełnie .





Troszkę fotek z promu w kierunku oddalającego się stałego lądu (tu wreszcie intensywniej nie tylko Maciek uwiecznia naszą wyprawę):







A przed nami już NASZA wyspa i jej śliczny początek z latarnią na przylądku:



Sama przystań w Sucuraju oświetlona jest ciepłym słoneczkiem, które za chwilę pójdzie spać (wszak to już godzina 19:10).



Zjeżdżamy z promu



i ruszamy słynną hvarską drogą główną.

Widoki stąd niesamowite. A droga jest jaka jest - sami wiecie.
Thrillera jednak nie będzie , bo zestresowana (dziwne, baaaardzo dziwne ) zupełnie nie byłam! Może dlatego że jest coraz ciemniej (a wkrótce będzie CAŁKIEM ciemno) i wszystkiego nie widzę
Na dodatek z przodu obok Grześka siedziała teraz Gocha, a z tylego siedzenia w Vicie perspektywa jest zuuuuupełnie inna .
Tylko Ula, która przez całą tę drogę kierowała drugim autkiem, zapytała mnie z przekąsem, jak już dotarliśmy po ciemku do naszej zatoczki: "Gdzieś ty nas chol.... zabrała????"

Przed zjazdem do naszej zatoczki z głównej drogi (już tej wygodniejszej między Starim Gradem i Hvarem) czeka na nas Zoran. Tak się wcześniej umawialiśmy, że jak już będziemy tuż tuż, to dzwonimy do niego, żeby po nocy nie błądzić w poszukiwaniu naszego raju...

Metę osiągamy o 20:30.
Strasznie długa była ta podróż, ale innego wyjścia nie było, żeby dotrzeć bezpiecznie i w miarę mało męcząco dla naszego kierowcy. Padnięty nie jest na pewno , bo jeszcze długo siedzimy na tarasie przy nabytym po drodze chorwackim winku

Niemniej jednak postanawiamy, że w drodze powrotnej zatrzymamy się gdzieś na normalne spanie, skoro i tak ostatnią noc na Hvarze mamy zarezerwowaną z piątku na sobotę...

Rano pierwsza budzi się Ula. Kiedy i ja wypełzam z łóżka, wita mnie takimi słowami: "Już ci wszystko wybaczyłam - tak tutaj pięknie! Tylko mi obiecaj, że nie będziemy wracać na ląd tą samą drogą."

Od razu się robi cieplej na duszy gdy się oglada te znajome widoki,nieprawdaż ?
A co do drogi Sucuraj - Jelsa:pamiętacie dreszczowiec Jacunia?
Daję linka - może ktoś nie czytał

Pewnie,że pamiętam zawisanie połową samochodu nad przepaścią
Dangol'ko - jeżeli Ula jeszcze tego nie czytała, koniecznie jej pokaż
My jechaliśmy do Sucuraja w oberwaniu chmury. Nie muszę nic więcej pisać
A Hvar - przepiękny. Aż się boję jechać w tym roku na Krk
Pozdrawiam

Ja jechałem i w dzień i po ćmoku, ale w oberwaniu chmury jeszcze nie. Raz jechałem tam i z powrotem sam jak moja połówka została na kampie, to mogłem bardziej dać czadu Dużo by opowiadać, Hvar to dla mnie coś ważniejszego
Dangolka, super fotki z trasy, czekam na coś więcej z Hvaru!

Wojan, fajnie że przypomniałeś Jacuniową klasykę

Czar wyspy Hvar

Doświadczył tego niemalże każdy, kto na wyspie się znalazł... Niemalże, bo jednak są wyjątki potwierdzające regułę.
A ja ... chętnie wróciłabym tam nawet dziś . I pewnie wrócę przy każdej nadarzającej się okazji , albo taką okazję wynajdę , żeby chociaż przez moment poczuć niesamowitą wręcz mieszankę zapachu pinii, rozmarynu, lawendy, oregano...
Widoki na wszystkich cro-wyspach są przepiękne, więc tu oczywiście też, ale zdecydowanie Hvar kojarzy mi się z aromatami natury, których w takim natężeniu nie spotkałam jeszcze ( przy dotychczasowych trzykrotnych wyjazdach) w żadnym innym miejscu w Chorwacji...

Na pewno nie uda mi się opisać Hvaru nawet w małej części tak, jak na to zasługuje. Cóż, nie ma się tego daru . Może jednak te prymitywne "przewodnikowe" opisy uzupełnione fotkami przybliżą choć trochę wyspę tym, którzy na nią jeszcze dotąd nie trafili i będzie to dlań jakaś zachęta, żeby ten stan rzeczy zmienić ? A dla tych, których Hvar zauroczył tak jak mnie, będzie do miłe wspomnienie...

Zastanawiam się, w jakiej formie opisać ten hvarski tydzień 2006. Chyba jednak nie zrobię tego w tradycyjnym układzie pamiętnika dzień po dniu, bo pierwsza połowa każdego dnia w naszej zatoczce była niemalże podobna .
Odmiany zaczynały się w popołudniowej porze, kiedy słońca i wody zaczynaliśmy mieć już nieco dość , wówczas wyruszaliśmy na zwiedzanie dalszych i bliższych zakątków wyspy.
Tydzień do jednak zdecydowanie za krótko , żeby wyspę poznać do głębi, a nie tylko "liznąć" to, co polecają przewodniki i całkiem przypadkiem trafić w przepiękne zakątki mniej renomowane. Koniecznie muszę więc na Hvar jeszcze powrócić nie tylko ze względu na magię jej zapachów, ale również aby poznać to całe mnóstwo miejsc, pominiętych w czasie tamtego pobytu.

Na pierwszy rzut - Stari Grad.

Dla nas ulubione miasteczko na wyspie, chociaż spotkałam się z opiniami (też i na tym forum) że nie ma tu nic szczególnego... Nas urzekł spokój tego miejsca, zwłaszcza w porównaniu z przeraźliwymi wręcz tłumami turystów w niewątpliwie piękniejszym Hvarze. Zazdroszczę więc Kasi, że właśnie tam znalazła swoje miejsce ma ziemi .

Stari Grad w czasie tego tygodnia odwiedzaliśmy kilkakrotnie i o różnych porach dnia.

Był więc smakowity obiadek lub piwko w pustej restauracyjce w pobliżu nabrzeża, . kawka, burek albo lodzik w czasie porannych wyjazdów "zaopatrzeniowych" (dogodne miejsce do zaparkowania auta, dobrze zaopatrzone sklepy, targowisko - o wiele lepiej robiło nam się zakupy tu, niż w Hvarze, a odległość od naszej zatoczki podobna) ...







Spacerki po nabrzeżu - poranne, popołudniowe i wieczorne...











... czasem połączone z zakupem proszka i plavaca prosto z beczki - na kolejne dłuższe posiedzenia na naszym tarasie



No i oczywiście - zwiedzanie, bo w dawnym greckim Pharos założonym już w IV wieku p.n.e. zabytków sporo...

sam nie wiem jak to sie stalo, ze na Twoje relacje wpadlem dopiero teraz.
naprawde swietnie sie je czyta, duzy plus takze za bogata w zdjecia forme przekazu.
pozdrawiam

Stari Grad jeszcze na mnie czeka. Rzeczywiście wygląda na dużo spokojniejszy niż Hvar, a równie malowniczy. I te ryby prosto z morza - aż czuć zapach
Co dalej
pozdrawiam

plavac napisał(a):Co dalej

Dalej będzie jeszcze Stari Grad - ale nie wcześniej niż za jakieś 1,5 tygodnia... A potem reszta miejsc, do których dotarliśmy.
Teraz żyję wyjazdem (już w niedzielę ) do Maroka i hvarskie wspomnienia muszą troszkę poczekać.