Dalmacja: jachtem (2007,2008, 2009)

Danka. Dawaj relacje bardziej marynistyczne...
Skorupy bardziej dygresyjnie...

FUX napisał(a): Dawaj relacje bardziej marynistyczne...

Tyle że ja się na żeglarstwie zupenie nie znam , więc chyba nie sprostam... Ale będę się starać, bo teraz czeka nas kilka godzin na morzu

dangol napisał(a):

FUX napisał(a): Dawaj relacje bardziej marynistyczne...

Tyle że ja się na żeglarstwie zupenie nie znam , więc chyba nie sprostam... Ale będę się starać, bo teraz czeka nas kilka godzin na morzu

No wiesz. Lokalne konoby, źródła dobrego winka, serów, knajpek...
Myslisz, ze podnoszenie żagli miałem na mysli...

piotrf napisał(a):Od portu , do portu
Morskie Wilki goni
"Bavaria" pomyka
Po Jardana toni

Następne będzie Lastovo
A to dobrze wróży
Dowiemy się to i owo
O dalszej podróży

Bardzo przepraszan ale potrzebna jest drobna poprawka, Jadrana nie Jardana . A w ogóle to są bardzo zgrabne rymy!

termondar napisał(a):
Bardzo przepraszan ale potrzebna jest drobna poprawka, Jadrana nie Jardana . A w ogóle to są bardzo zgrabne rymy!

Moja wina , moja bardzo wielka wina

Mam nadzieję , że zostanie mi to wybaczone

Dzięki za poprawkę
Pozdrawiam

FUX napisał(a): Lokalne konoby, źródła dobrego winka, serów, knajpek...

W tym roku chcieliśmy trochę zaoszczędzić na wydatkach w Cro, toteż sporo żarełka mieliśmy ze sobą (zwłaszcza sery), więc na miejscu mało kupowaliśmy. Ba, nawet woleliśmy nie patrzeć , żeby nie było pokusy.

Całkiem jednak bez konoby się nie dało , ale jak już była, to danego dnia tylko jedna, tak jak w Visie... Stąd też nie ma szans na porównania, gdzie byłoby lepiej... Przewodnika po konobach w mojej relacji raczej nie można oczekiwać... Odwiedzane konoby będę oczywiście pokazywać i być może któraś z nich przypadnie komuś do gustu - maslinka przecież miło wspomina swój tegoroczny wieczór w "Lučicy", którą pokazywałam po rejsie 2007.
Wspomnę też, gdzie nabywaliśmy winko (o kasztelańskim spod lady już było, viskie "źródełko" też pokazałam na fotkach). Jeśli winko nam smakowało, robiliśmy od razu odpowiedni "plastikowy" zapas, tak więc miejsc zaopatrzenia zbyt wielu nie mieliśmy. Oprócz zapasów zabieranych na łódkę, winko było też w każdej konobie, w której przysiedliśmy.

piotrf napisał(a): Moja wina , moja bardzo wielka wina
Mam nadzieję , że zostanie mi to wybaczone
Dzięki za poprawkę

W ramach wybaczenia czasza wina dla Ciebie, Piotrze

in vino veritas

Dziękuję bardzo

Przyszedł - więc go piastuję
Wierząc , że nie minie
Pomysł : jak zejść z tego świata -
Utopić się w zacnym winie.

O niebo lepiej w winie, niż w Jadranie . Musimy więc uważać, bo zaraz wypływamy na głębokie wody

Mnie namawiać nie potrzeba
Często pijam i smakuję
A żeby mi nie zabrakło
Zacne wina produkuję

To byś się nam Piotrze nadał do załogi .


Kapitan miałby z kim pogadać o produkcji wina (też mu wychodzi zacne ), bo cała reszta nadaje się tylko na winobranie - zwłaszcza tej wersji ostatecznej

Višką Lukę opuszczamy około 11:50.



Prawą burtą mijamy mały półwysep sv. Juraj z Češką vilą zbudowaną w XIX w. przez rodzinę Topić. Kolejnymi właścicielami byli Kovačeviciowie, następnie przez jakiś czas był tam hotel prowadzony przez Czechów zagadkowa nazwa jest więc wyjaśniona .
W pobliżu znajdowały się kolejne obiekty militarne JNA m.in. składowisko min podwodnych.



Do Češkiej vili niestety nie dotarłam ani wczoraj, a ni podczas porannego spaceru. Aby mój przewodnik po Visie był w miarę pełny, to mimo "niebycia" akurat w tym miejscu, podaję co tu można zobaczyć (wybacz FUX, ale nie mogę się powstrzymać).
A więc jest kościółek Sv. Jurja, w którym w XIV wieku mieszkali pustelnicy. Potem kaplicę kilkakrotnie przebudowano.
Na półwyspie znajduje się ponadto brytyjski cmentarz wojskowy, na którym początkowo były jedynie mogiły z czasów wojen napoleońskich (głównie poległych w bitwie morskiej z 1811 r.), potem doszły groby ofiar II wojny światowej, co upamiętnia pomnik postawiony w 1992 r.

Mijamy wysepkę Host - z innej strony , niż wczoraj.



Nieco dalej jest Hrid Krava ...





...a potem wita nas otwarte morze.



Będziemy teraz płynąć wzdłuż Visu, rozkoszując się wiatrem i falami oraz widokiem na dzikie brzegi wyspy z ukrytymi wejściami do małych zatoczek.
Wkrótce otwiera się większa zatoka Stončica, którą kiedyś polecał mirek111jako sympatyczne miejsce, przyjazne również żeglarzom. Chciałoby się tam zakotwiczyć i uradować ciała kąpielą w błękitach, ale...Głos rozsądku przypomina, że nie mamy luzów czasowych! Jeśli chcemy w końcu osiągnąć zaplanowane od ubiegłego roku Lastovo (a nie tylko chcemy, ale wręcz musimy przecież dziś tam będzie na nas czekać nowy GPS), to trzeba płynąć dalej, a nie wciągać się w chwilową przyjemność.





Widok na dużą latarnię Stončica (wysokość 38 m - zbudowana w 1865 r.) na cyplu o tej samej nazwie, towarzyszy nam już od jakiegoś czasu.
Dopływając wczoraj wczesnopopołudniową porą do Visu, widzieliśmy błyski tej latarni, Dziś latarnik jest bardziej zdyscyplinowany i za dnia oszczędza energię .





Wraz ze Stončicą oddala się cały Vis...

Hrid Greben



W końcu po Visie zostaje tylko niebieskawy zarys na horyzoncie...

Więc żegnamy Vis...
Wiem, że się powtarzam, ale Vis mnie zachwycił. Wyspa oraz samo miasto.

Myślę, że ania006 byłaby tą częścią relacji zainteresowana. Nie wiem tylko czy zagląda jeszcze na forum.

Kolejny przystanek waszej morskiej wędrówki też zapowiada się ciekawie.
Tylko nie wierszem... tylko nie wierszem

Pozdrawiam
Mariusz Interseal

Pożegnanie z Vis

Vis już na horyzoncie
Jacht nasz płynie dalej
Kasa jeszcze jest na koncie
Kapitanie piwa nalej

A ja chętnie bym się dosiadła obok Grześka na ławeczce i pogrzała w tym ciepełku i słoneczku. I dlatego popatrzę sobie na zdjęcia. Zwłaszcza stara latarnia bardzo mi się podoba.

Ech kiedyś budowle latarni miały architekturę, ech to były czasy. A co powzdychać nie można.