Dalmacja: jachtem (2007,2008, 2009)

dangolku - pomyślnych wiatrów i będziemy z cierpliwością czekać na relacje... w końcu cała zima przed nami, a coś trzeba będzie czytać...

Agnieszko, Madziu (i reszta Witków) dziękuję za życzenia

maslinka napisał(a): Jestem ciekawa, czy zatrzymacie na Scedro, które zatoczki na Hvarze i Korculi odwiedzicie.

Też jestem ciekawa

I jeszcze najnowsza wiadomość, żeby było dramatyczniej . Znów tak jak rok temu, w ostatnim momencie musimy wymienić jednego załoganta. Oczywiście, tym razem też padło na Romana... Ten to ma pecha! Ciekawe, kto wskoczy na jego miejsce?

Cała naprzód ku nowej przygodzie...pomyślnych wiatrów - ahoj

Pozdrawiam i do zobaczenia po
Jacek

No i po rejsie... Za to znów mam dostęp do netu w godzinach, które powinnam przeznaczyć dla rodziny, a trochę tego czasu "podkrada" mi cropla. Czy to już uzależnienie wymagające leczenia???

WRÓCIŁA!!!!!! Uściski Danusia. Ale ten czas zleciał. Wydaje mi się, że dopiero się żegnałaś

Aaaaaaa. jakieś powiadamiania mnie sie wylączyłyyyyy.....!!!

Ula, bo to było dopiero co! Tydzień w Cro mija jak z bicza trzasnął , nie to co trzy tygodnie w egzotycznych kolorkach

FUX-sie, miło mi że zaglądnąłeś, pomimo wyłączonych powiadomień. Bądź czujny , bo zaczynam na dobre, chociaż regularności odcinków nie gawrantuję

Dalmacja jachtem: 2009

Ostatecznie popłynęliśmy w siódemkę, bo miejsca po Romanie jakoś nikt nie chciał zająć. Może nas nie lubią???
Gocha niestety tym razem nie zdążyła z zastępstwem . Gdy my ruszaliśmy w drogę, ona była gdzieś przy granicy serbsko-węgierskiej. Co prawda została jej już końcówka trasy, która w tym roku wyniosła 12 400 km, ale to było i tak stanowczo za daleko, żeby wpasować się na nasze last minute.

*** *** ***

Piątek 04.09. - Sobota 05.09.

Z Wrocławia ruszamy piątkowym popołudniem, po drodze tradycyjnie wyłapując Kapitana. Z jego domu do czeskiej granicy mamy już przysłowiowy rzut kamieniem. W tym roku znów możemy pojechać naszą ulubioną trasą przez Červenohorské sedlo (o otwarciu drogi wiem dzięki wzmiance w relacji janusza.w. , który tamtędy jechał odkrywać greckie wyspy). Niestety, przełęcz otulona jest mgłą i kolorami nadchodzącej nocy, nie zatrzymujemy się więc ani na moment. Trzeba będzie pomyśleć o jakimś weekendzie w Filipovicach, to sobie tu przyjdziemy na spacerek.
Przy zjeździe serpentynami mgły przemieniają się w deszczyk, z początku niepozorny, niestety nasilający się wraz z pokonywanymi kilometrami. Przez Czechy jest jeszcze jako tako, nocny przejazd od granicy w Mikulovie do Wiednia też ujdzie - mimo kółek na szybie kreślonych przez wycieraczki, o tej porze dnia (a właściwie nocy) teren budowy autostrady szczególnie upierdliwy nie jest i objazd inną drogą nie ma wystarczającego uzasadnienia. Na autostradzie z Wiednia do Grazu leje już na dobre, tak samo na objeździe słoweńskich kosztownych dróg. Wybraliśmy trasę przez Mureck, Lenart i Ptuj, znaną nam już z poprzedniego roku. Tegoroczne modyfikacje z przejazdem przez most Puhov idą szybko i gładko , jakbyśmy tędy jeździli codziennie . Szczegółowe mapki z ptujskimi rondami i croplowe opisy spisały się na medal .

Granica Gruškovlje -Macelj zaskakuje nas pozytywnie: nie ma najmniejszego nawet korka , od razu podjeżdżamy do bramek, przy których nikt nie jest zainteresowany zaglądnięciem w nasze dokumenty, a tym bardziej w głąb auta. Cro stoi przed nami otworem , tyle że leje łzy na nasze powitanie i będą one kapały przez jeszcze spory fragment drogi...
Na szczęście, wraz z przejazdem przez kolejne tunele robi się nieco optymistyczniej, świat jaśnieje nie tylko dlatego, że po nocy przychodzi dzień. W końcu zza zasłony chmur nieśmiało wygląda słoneczko. Kiedy zjeżdżamy z autostrady w stronę Trogiru, jest już wymarzone jadranskie lato, może jeszcze trochę zbyt wietrzne i zamglone, ale dobrze rokujące na najbliższe dni .









Zdjęcia zamieszczane w relacji tradycyjnie będą "dziełem" wspólnym. Chciałabym co prawda wstawiać fotki gównie moje i Grześka, ale nasz stary olimpusik w tym roku wyraźnie daje do zrozumienia, że jego dni są policzone... Szczególnie Trogir wypadł blado i nieostro (przede wszystkim dlatego, że jakieś krasnoludki przestawiły tryb na makro, a sierotka Marysia nie dostrzegła i musiała niemal wszystko wrzucić do kosza). Będę więc się wspomagać fotami Zbynka i Mecenasa, których w tym roku popełnili jednak duuuużo mniej, niż ongiś. Głównie dlatego, że ich znacznie młodsze i lepsze canony też się w tym roku zbuntowały... Do tego stopnia, że pod koniec zrobił się z nich sprzęt jeden: z pierwszego body z drugiego obiektyw (albo odwrotnie?). Na szczęście to dopiero w połowie rejsu, więc coś się wybrać da do relacji.
Był jeszcze aparat Kapitana, ale On z kolei był w tym roku jeszcze mniej zainteresowany foceniem niż na ubiegłych rejsach (a też się wtedy lenił ) i w zasadzie poza porcyjką z Trogiru, zdjęć z innych miejsc cyknął zaledwie kilka.
Tegoroczny rejs jest więc pod względem ilości zdjęć dość ubogi, chociaż tragicznie nie jest .

Kolejną relację z rejsu i wszystkie foty obejrzę z przyjemnością

Janusz Bajcer napisał(a):Kolejną relację z rejsu i wszystkie foty obejrzę z przyjemnością

Ja też , tym bardzie j , że od strony Jadrana wszystko troszkę inaczej wygląda

dangol
no to trafiłem w odpowiednim momencie...

To i ja się zamustruję czy jakoś tak

Przysiadam się cichutko w messie i zaczynam chłonąć Twoją morską opowieść.

Pozdrawiam
Rafał

Jestem i ja Dobrze, że macie na pokładzie jedno miejsce wolne, zmieścimy się i my . Chętnych na rejs z Wami jak zwykle nie zabraknie.

Trogir - super

pozdrav