Dalmacja: jachtem (2007,2008, 2009)

Z latarni się rozpościera
widok że aż dech zapiera
na wszystkie strony filują
i marzenia snują...

Do Lastowa czy do Ižu
płyną w wyżu, płyną w niżu
gdzie popłyną w roku przyszłym?
Oby plany wyszły!

Dangol widoki nie do opisania...zazdroszczę ci, że tyle mogłaś zobaczyć...!
cały czas czytam Twoją wspaniałą relację...Pozdrawiam Serdecznie

W oczekiwaniu na tych, co z widokami z latarni pożegnać się nie mogą...





Które miejsce wybrać na pluskanie?







Odpowiedź jest jednogłośna







Panowie mają dobrze, im wszystko jedno, w jakich gaciach będą się kapać . Nie ma kąpielówek? może być zwykła bielizna. Damska część załogi trochę ma opory bez odpowiedniego kostiumu, zwłaszcza gdy bieliźniana góra i dół z jednego kompletu nie są... Żeby tak już zupełnie nie zaburzać ujawniania wewnętrznej potrzeby estetyki na zewnątrz, decydujemy się na rozwiązanie awaryjne. Co prawda wyborów na miss mokrego podkoszulka nie będzie (zresztą i tak zajęłybyśmy wszystkie trzy miejsca na podium , a rywalizacji między nami o kolejność przecież nie byłoby), ale sam taki strój do kąpieli w tych okolicznościach jest jak najbardziej wskazany...

Jadran cieplutki , kolejny raz w ciągu tego tygodnia (jak się potem okazało - ostatni) temperatura sprzyja bardziej pod powierzchnią wody, niż nad nią. Zupełnie odwrotnie, niż rok temu... Korzystamy więc z tego fenomenu i kąpiemy się, kąpiemy, kąpiemy... Każdy rzecz jasna na miarę swoich potrzeb i możliwości dla mnie zostaje opcja statyczna , .ale reszta w wodzie jest bardziej ruchliwa i upaja się urokami zatoczki, wypływając na nieco głębsze wody.









Ale i to niektórym nie wystarcza , chcą być bardziej dynamiczni.

No to sobie ćwiczą skoki wytrwale, wiedząc że dno, chociaż świetnie widoczne , jest od powierzchni wody daleko...











I kolejny skok...















Moglibyście tak skakać z nami przez kilka kolejnych odcinków ...















... ale nie będę Was seriami takich fotek dłużej maltretować

My zresztą też w końcu, aczkolwiek z wielkim żalem, rezygnujemy z dalszej kąpieli...
Powracając, rozkoszujemy się jeszcze zapachem wyspy (chociaż do wspomnień z Hvaru porównać tego nie da się w żadnej mierze) i zielenią przydrożnych roślinek, zaprzyjaźniamy się też z niektórymi mieszkańcami zarośli



Jeszcze tylko pontonowa przeprawa (już z dwoma oryginalnymi wiosłami) i możemy ruszać dalej.
Na niektórych czeka wkrótce kolejna atrakcja , zaplanowana jeszcze przed wyjazdem na rejs... W opracowaniu tego planu dzielnie wspierałam kapitana i samozwańczego pierwszego oficera, pomimo świadomości, że to nie jest zabawa, w której i ja będę mogła czynnie uczestniczyć...

Danusiu doskonale się razem z Wami bawiłam a to za sprawą zarówno komentarzy, jak i adekwatnych do sytuacji zdjęć I dzięki Tobie znowu mi się włączyło:"...do lata ... do lata ... piechotą będę szła ...." oby jak najprędzej

Kapitan już na nas czeka.



Podążamy więc czym prędzej w jego kierunku...





Razem ruszamy w stronę Soline...



Do wioski jednak wpływać nie zamierzamy, nasz cel to pobliska zatoczka Lučica. W czasie postoju w Lučicy ja mam przede wszystkim widoki na Soline i okolice, ale rzecz jasna nie z powodu tych widoków tu jesteśmy , bo miejsce - chociaż ciche i przytulne - naszych estetycznych zmysłów nie poraziło, wszakże cały czas buzują w nas wrażenia z zatoczki pod latarnią .

Właściwym celem, dla którego dotarliśmy do Lučicy, jest wrak. Mijany poprzedniego popołudnia wrak pod latarnią już sobie odpuściliśmy, ale chociaż przy jednym z zaplanowanych przed rejsem trzeba przecież ponurkować. Zwłaszcza że rupieciarstwo leży płytko pod wodą (a malutka część nawet wystaje ponad powierzchnię), nie trzeba jakiegoś ekstra sprzętu nurkowego, wystarczą płetwy, rurka i maska . Jedynym mankamentem jest zimna woda. Pierwszy raz od wypłynięcia na ten rejs! Ale ekipa podwodnych eksploratorów wraku sobie nie odpuści, chociaż po całej tej akcji postanowili, że za rok na wszelki wypadek będą zabierać ze sobą piankowe kombinezony ( raczej jednak nie będą potrzebne, bo trasa planowana na 2009 żadnych wraków nie przewiduje).









Mój czynny udział w nurkowaniu skończył się na obserwacji na wyżej pokazanych terenów nadwodnych. To, co było pod wodą, zobaczycie tradycyjnie dzięki reszcie ekipy .

















W zimnej wodzie nie dało się jednak za długo wytrzymać, pora więc ruszać w dalszą drogę

dangol napisał(a): Mój czynny udział w nurkowaniu skończył się na obserwacji na wyżej pokazanych terenów nadwodnych. To, co było pod wodą, zobaczycie tradycyjnie dzięki reszcie ekipy .

No takiej podwodnej Chorwacji to ja na pewno nigdy nie zobaczę, bo (nawet jeżeli będzie taka możliwość) mój czynny udział skończy się tak jak twój czynny udział
pozdrawiam

Po tej dawce zdjęć, forum trzeba zamknąć...

Piękne foty!

FUX napisał(a):Po tej dawce zdjęć, forum trzeba zamknąć...

Dziś samo się na moment zamknęło , pewnie przestało się wyrabiać z ilością wklejanych przeze mnie zdjęć ... Może to sygnał, że powinnam dać sobie spokój z dalszą częścią tej relacji

Danusia, nie kokietuj

Fotki przepiękne,czytam relację z dużym zaciekawieniem...

Myślę, że i mi temperatura wody byłaby nie straszna, bo uwielbiam takie podwodne "skarby"

Dangol droga, czy możesz coś więcej napisać o tym wraku?

POzdrawiam.

Madziu, niestety nie dysponuję wiedzą od kiedy ten stateczek stał się wrakiem, ani jaka to była łódź, ani jaki czort ją poniósł na mieliznę.
O wraku wiedzieliśmy, bo jest zaznaczony w "808 portów i zatok", którą pewnie ma niemalże każdy skipper planujący rejsik po Cro. Nasz kapitan coś na ten temat wyczytał również w którymś z numerów "Żagli" - być może podane były tam jeszcze jakieś bardziej szczegółowe informacje, ale tego to nie wiem...