Dalmacja: jachtem (2007,2008, 2009)

Zostawiam ślad, żeby mi nie umknęło

moscatel napisał(a):Zostawiam ślad, żeby mi nie umknęło

Starczy na dole kliknąć i zacząć śledzić temat...

Naprawdę?? Coś niesamowitego...

Danusiu, czekam niecierpliwie na ciąg dalszy.

To działam dalej

Kościółek Matki Boskiej Uzdrowicielki - w ubiegłym roku nie dotarliśmy tutaj. Teraz mamy po drodze, udaje się nawet zaglądnąć na momencik do środka.





Stąd już całkiem blisko do katedry św. Anastazji. Wszystko, łącznie z wnętrzem, w tempie błyskawicznym niestety. Znów mam niedosyt , ale cóż! Niektórych bardziej ciągnie do mariny i zabytki Zadaru zdają się nie robić na nich wrażenia...









Tak więc "w biegu" jeszcze św. Donat i św. Chryzogon.









Ale nawet ci z naszej grupki, których pomniki przeszłości nie ruszają, nie mogą się oprzeć zaglądnięciu na targowisko .



A potem jeszcze kościół św. Szymona (chociaż dalej nie udało mi się zobaczyć relikwiarza).





Na pożegnanie Zadaru rodzinna fotka przy placu Pięciu Studni.

No to jeszcze na pożegnanie Zadaru 9 minut morskich organów

Dzięki-przynajmniej teraz wiem co mnie ominęło w św. Anastazji (z wiadomych względów)

JacYamaha napisał(a): ...przynajmniej teraz wiem co mnie ominęło w św. Anastazji (z wiadomych względów)

Mieliśmy trochę więcej szczęścia, bo żadna babcia - cerber nie stała przy wejściu . Była za to inna, która dokładnie respektowała (głośno to wyrażała) zakaz pstrykania fotek we wnętrzu... Tę pokazaną w mojej relacji Zbynkowi udało się zrobić jakiś cudem

Około południa jesteśmy w marinie w Sukošanie.
Jak zwykle gwarno tutaj! Czuję się trochę tak, jakbym nie opuszczała naszego kraju: tyle aut z polską rejestracją i dookoła słychać rodzimą mowę . Mam wrażenie, że na żaglach będzie w "naszym" terminie znacznie więcej rodaków, niż rok temu.

Jędrek załatwia formalności związane z odbiorem łódki. Niestety, dopiero zaczęli ją sprzątać po poprzedniej załodze, nie ma więc szans na szybkie wyjście z portu, jak to się nam udało w poprzednim roku. Gdybyśmy wiedzieli co nas czeka, poszwendalibyśmy się jeszcze trochę po Zadarze. A tak koczujemy z manelami w pobliżu naszego pirsu .





Co jakiś czas zaglądamy w pobliże "naszego" Polluxa z nadzieją, że może jednak sprzątające panie zajmą się klarem na jachcie, a nie plotkowaniem. Niestety, zupełnie nic sobie nie robią z naszych wymownych spojrzeń przecież do oddania nam łódki mają czas do 17-tej.

W ramach odświeżania tego, co przeżyliśmy w ubiegłym roku, odnajdujemy nasze poprzednie pływadło (Kroki są wszakże tylko kilka kroków od AC, to jakże tam nie zajrzeć?).



I jakoś w końcu doczekujemy końca porządków i możemy wprowadzić się na jacht .



Odpłynąć jednak wciąż nie możemy , bo ... popsute są klamki w toalecie (zarówno od drzwi wychodzących na mesę jak i od tych łączących toaletę z kabiną dziobową), a trudno żeby to intymne pomieszczenie było przez cały tydzień salą widowiskową . Musimy uzbroić się w cierpliwość, bo konserwator z firmy czarterowej nie spieszy się zupełnie tak samo, jak wcześniej sprzątaczki (godzina 17-ta przecież wciąż jest dość odległa ). Jędrek zaczyna już coś pobąkiwać, że może nie będziemy dziś w ogóle wypływać i spędzimy tę nockę w marinie. Rozumiemy, że swój dziewiczy kapitański rejs wolałby odbyć nie po ciemku, ale nie bardzo mamy ochotę na pierwszą urlopową noc w mało przytulnej marinie, tym bardziej że na 100% przybijemy tu na ostatnią noc przed oddaniem łódki. Owszem, z pierwotnych planów o Dugim Otoku nici, ale przecież tyle jest innych przystani w bliskiej odległości od Sukošanu!

Jest więc mały bunt na pokładzie . Kapitan nie będzie ryzykować, że jego kariera zakończy się (a jeszcze się na dobre nie rozpoczęła ) znienacka, tak jak ta nieszczęsnego skippera na Hvarze... Popłyniemy Wespół w zespół uzgadniamy, że dziś celem będzie wyspa najbliższa Ugljan. I port na niej też najbliższy Kukljica, zupełnie nie planowana na tegoroczny rejs, ale skoro los tak chce, to tam dziś zawiniemy .

Ale na razie czekamy...

Czekaaaaaamy na naprawę klamek...
W takcie pływanie wyjdzie potem, że jeszcze kilka elementów wymagało jeśli nie naprawy, to co najmniej regulacji, ale nie zostało to przez nas zauważone w trakcie odbioru jachtu. Na szczęście męska cześć naszej załogi z techniką jest za pan brat, poradzą sobie więc sami z mankamentami na tyle, że nie będą one jakimś szczególnym utrudnieniem na rejsie.

Teraz trochę o łódce "Pollux" to Bavaria 36:





Fotka wnętrza pobrana z netu na niej tak czyściutko i schludnie , naszego bałaganu może lepiej nie pokazywać .



Kabina dziobowa przypadała w udziale Zbynkowi, bo było to idealne miejsce dla jego funkcji na jachcie. Dzielił ją z Nowym Majtkiem Mecenasem.

Kabiny rufowe: tę od strony kuchni zasiedliłam ja z Grześkiem, a od strony stolika nawigacyjnego - Kapitan z Kapitanową.

A reszcie mojego klanu G trafiły się kanapy w mesie, zapewniające nieustanny udział w życiu załogi (wstawanie w pierwszej kolejności, chodzenie spać na końcu ).

W sumie mniej miejsca niż w ubiegłym roku na Oceanisie, ale i tak całkiem niezły pływający apartamencik .

O godz. 16:50 w końcu możemy płynąć .







Jest jeszcze trochę czasu do zachodu słońca, zanim dopłyniemy do Kukljicy możemy więc zrobić jeszcze małe kółeczko w stronę Zadaru, zapoznając się przy okazji trochę lepiej z łódką.





Dla mnie po próbnym rejsiku pewne jest jedno na tej łódce (może dlatego że gabaryty jachtu mniejsze ?) będzie zdecydowanie bardziej kołysało, niż rok temu na Oceanisie. Postanawiam jednak, że plasterki (rzecz jasna mam ze sobą awaryjny zestaw ) nalepię tylko przy absolutnie niesprzyjających warunkach... może jakoś do tej pory uda się przyzwyczaić błędnik do bujania

No i zaczęło się na dobre - teraz nie ma już odwrotu .
Z niecierpliwością czekam na c.d.

p.s.
ja bym nie dała rady na takim rejsie - pływałam po Mazurach i jak zabujało mocniej, to...było ciężko, a co dopiero po morzu

"...Gdyby tak ktoś przyszedł i powiedział:
Stary, czy masz czas?
Potrzebuję do załogi jakąś nową twarz,
Amazonka, Wielka Rafa, oceany trzy,
Rejs na całość, rok, dwa lata, to powiedziałbym:
Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht,
Gdzie ta koja wymarzona w snach,
Gdzie te wszystkie sznurki od tych szmat,
Gdzie ta brama na szeroki świat..."
Nabijam fajkę i czekam

Czytam, oglądam i czekam na ulubiony C.D.

O jeny, ale luksus
Ja namiotowiec... nie przyzwyczajony

pozdr

JacYamaha napisał(a):"...Gdyby tak ktoś przyszedł i powiedział:
Stary, czy masz czas?
Potrzebuję do załogi jakąś nową twarz,
Amazonka, Wielka Rafa, oceany trzy,
Rejs na całość, rok, dwa lata, to powiedziałbym:
Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht,
Gdzie ta koja wymarzona w snach,
Gdzie te wszystkie sznurki od tych szmat,
Gdzie ta brama na szeroki świat..."
Nabijam fajkę i czekam

O ho hooooo przechyły i przechyły
to i ja czekam na C.D.

janusz.w. napisał(a):O jeny, ale luksus
Ja namiotowiec... nie przyzwyczajony

Podstawową część urlopu (Kaszuby) też spędzam zawsze pod namiotem . W Cro pozwalam sobie na odrobinę luksusu