Dalmacja: jachtem (2007,2008, 2009)

Danusiu wiedzialam że cudownie będzie się podróżowało po Waszej relacji

Agnieszko, to teraz robimy sobie przerwę w podróży i cumujemy w winiarni

Piwko z winkiem sa w przyjaźni, więc miejsce się znajdzie

Ukoronowaniem wieczoru jest otwarta 2009 roku "Pinetta" winiarnia w wiekowym, pięknie zaadaptowanym domu. Fotki z zewnątrz były w jednym z wcześniejszych odcinków. Miejsce poleciła nam oczywiście Kasia.



Niektórzy goście siedzą przy uliczce tuż przed wejściem, my wolimy wejść do środka i szybko stwierdzamy, że to był dobry wybór . Początkowo udajemy się na tarasik na samej górze...



Nieźle , ale salka poniżej wygląda jeszcze przytulniej , więc przenosimy się tam.









Wybór win taki, że moglibyśmy zostać tu do rana , a i tak nie pokosztowalibyśmy każdego trunku z hvarskich winnic. Nie dalibyśmy rady nawet wtedy, gdybyśmy mieli odpowiednie ku temu fundusze... Portfele mamy jednaj już mocno odchudzone , toteż musimy ograniczyć się do degustacji tylko kilku gatunków win, na dodatek nie tych za ponad 1000 kun za literek. Na szczęście jest do wyboru kilka również w przystępniejszej cenie, 90 - 120 kun za litrową butelkę, dzięki czemu nie musimy opuszczać Pinetty wkrótce po zatopieniu ciał w wygodnie siedziska .
A siedzi się świetnie w tak klimatycznym otoczeniu, picie wyśmienitego winka umila dalmatyńska muzyczka, z naszym hymnem włącznie. Czasze wina są coraz smaczniejsze...









Chciałoby się zostać tu jeszcze dłużej, ale to co mamy w portfelu musi nam jeszcze wystarczyć do soboty! Świadomość tego sprowadza nas na ziemię, co w tym przypadku brzmi nieco przewrotnie , bo oznacza konieczność powrotu na wodę . A trap Talithy jest taki wąski...

Piątek, 11.09.2009 ostatni dzień rejsu, chociaż na szczęście w Chorwacji dopiero dzień przedostatni .

Rano ja i Grzegorz wyruszamy zdobyć na śniadanie burka . Piekarni kilka, więc udaje się bez problemu, ale niestety nie trafiamy na ciepłe... Może spaliśmy za długo?
Ze śniadaniem w ręku, robimy rundkę wzdłuż nabrzeża.











Potem przysiadamy (już w komplecie) na kawce-srawce tuż naprzeciw wejścia do pałacu Hektorovicia. Ciepła kawka wkrótce zmienia się w zimne piwko. Upał od rana, więc ochłoda wskazana .





Reszcie załogi nic więcej do szczęścia nie potrzeba, więc w puste uliczki muszę ruszyć samotnie...

Tvrdalj zostawiam na koniec - godzina jeszcze zbyt wczesna i póki co jest zamknięty.



Teraz można co najwyżej popatrzeć na pomnik poety stojący na placu przed pałacem...



... oraz na mury otaczające włości Hektorovcia od wschodu, z napisem w okolicach kościółka św. Rocha.





Ponownie św. Roch...



Z uliczki wiodącej w stronę klasztoru dominikanów jest fajny widoczek na Tvrdalj od strony ogrodu...



Klasztor dominikanów z kościołem sv. Petra, który wczoraj wieczorem nie doczekał się fotki...











Powinna być jeszcze fotka kościółka sv. Ivana ( bo to przecież najstarszy świątynia Starego Gradu), ale nie ma! Wczoraj po ciemku nie wyszła, dziś za widna nie dotarłam... Nie chciało mi się również podejść ciut dalej do kościółka sv. Lucije...
Za to udało się ze sv. Nikole.

Ta "Pinezka" super wygląda.
Dopisuję ją do obowiązkowego zestawu pielgrzymkowego 3 x K w Starim Gradzie .

Jeszcze trochę uliczek

Kiedy za oknem temperatura, że lepiej nie sprawdzać, śnieg zasypał drogi , jak przyjemnie wygrzać się w blasku chorwackiego słoneczka, skosztować miejscowych przysmaków, zobaczyć delfiny i powłóczyć się urokliwymi uliczkami.
Oj, strasznie by się chciało zobaczyć te miejsca na własne oczy.

Pozdrawiam gorąco
Kasia

Kasia.K napisał(a):
Oj, strasznie by się chciało zobaczyć te miejsca na własne oczy.

Kasiu, na szczęście do cieplejszych dni już coraz bliżej, w końcu Pani Zima musi odejść , a my wszyscy będziemy mogli ruszyć nad Jadran lub inne równie fajne morza i powłóczyć się tu i tam .
A póki co, pozdrawiam cieplutko i zapraszam Cię na kolejny słoneczny starigradzki odcinek...

Dochodzi dziesiąta, wracam więc pod piwne parasolki i wyłapuję Jolę, bo zwiedzać Tvrdalj będziemy tylko my dwie. Męska część załogi tymczasem przygotuje Talithę do odpłynięcia, spotkamy się już na łódce.

Renesansowy pałac Hektorovicia zwiedzałam już w 2006, jakiś nasze fotki już były na cropli.
Sporo fajnych ujęć w swych relacjach pokazali też m.in. maslinka, Kulki, Thomas81, tadeusz2, e-lka, ines, Buber ... a pewnie i inni tu nie wymienieni.

Wychodząc z założenia, że od przybytku głowa nie boli (najczęściej, bo są sytuacje, które temu przeczą ), wrzucę i ja swoje foty z ostatnich odwiedzin u Hektorovicia.



Na początek oczywiście otoczony krużgankami basen z rybkami oraz wyryte w kamieniu mądrości ze strof poety.























Cdn.

Mała wystwa etnograficzna...



Wieża z gołębnikiem widoki z krużganków oraz z tarasu ponad ogrodem













Na zakończenie zwiedzania ogród na tyłach pałacyku.

Wracamy na łódkę, bo nasi panowie już z pewnością gotowi do odpłynięcia.







Starigradski port opuszczamy około 10:50. Wreszcie trochę wieje, więc przez zatokę na skrzydłach żagli sunie się świetnie .



Mijamy Rt Kabal... przed nami Brač.