Σιγά, σιγά..... czyli jesień na Krecie….

piekara114 napisał(a):Jaskini Niedźwiedziej…

... ... i to wszystko w jeden dzień ... ...
Pozdrawiam.

To dopiero 3 punkt dnia, i to w zależności jak liczyć klasztor Gouverneto. A pora młoda, coś koło 13....

piekara114 napisał(a):…i po 13 minutach jesteśmy w ruinach..

Co za precyzja .

piekara114 napisał(a):

Trzeba przez nie przejść, aby znaleźć się przed wejściem do naszego kolejnego celu… Jaskini Niedźwiedziej…

Zapowiada się ciekawie .

Ciekawe czy był jakiś misio w środku

Beata W. napisał(a):Ciekawe czy był jakiś misio w środku

Pewne jest ,że będą fajowe widoczki

marze_na napisał(a):

piekara114 napisał(a):…i po 13 minutach jesteśmy w ruinach..

Co za precyzja

No wiesz, w dobie cyfryzacji wszystko można prześledzić

Beata W. napisał(a):Ciekawe czy był jakiś misio w środku

No podobno był

ajdadi napisał(a):Pewne jest ,że będą fajowe widoczki

Jakieś będą...

25.10.2017, środa, dzień 5 – Jaskinia Arkudas

Jesteśmy przy ruinkach, ale czego to nie wiem, i Marzena muszę Cię rozczarować ten łuk to najbardziej interesujący element tych ruin…reszta to najzwyklejsze gruzowiska…. Przechodzimy przez to gruzowisko (w jednym miejscu jest nawet jakieś ogrodzenie, czyżby ktoś tu owce lub kozy trzymał??), dobrze że mamy adidasy na nogach…i już widać wejście go groty…. Grota, bo wg mnie to znacznie lepsza nazwa niż jaskinia… ”Pieczara pełniła miejsce funkcę miejsca kultu religijnego już w czasach neolitu i epoki minojskiej”.
Przy wejściu wita nas krzyż…


…dzwonek…


….i stół….


Wchodzę najpierw do pokoju, w którym jest tylko stół z ikonami…


…a w następnej jest prosty ikonostas, który musi być kapliczką Ipapanti, o której tylko wspomniał mój przewodnik …..


To wchodzę to jaskini-groty – jest to jedna duża sala z niewielką ilością szaty naciekowej i to niezbyt spektakularnej….






Na środku jaskini znajduje się biały stalagmit (widoczny już od wejścia), który ma swoim kształtem przypominać właśnie niedźwiedzia – i to w sumie był nasz cel… Niestety zdjęcia oglądane wcześniej w sieci tylko potwierdzają moje odczucia, że ktoś kto się w tym dopatruje niedźwiedzia albo był mocno zmęczony kreteńskim słońcem, albo był pod wpływem używek…. Na dokładkę stalagmit biały jest ewidentnie od farby i to miejscami łuszczącej się…no chyba, że ja po prostu na zajęciach z geologii na AGH ominęłam te o zjawiskach krasowych związanych z białym nalotem…..


Dla mnie ten stalagmit bardziej przypomina mi starca lub mnicha wchodzącego po schodach na ołtarz, ewentualnie pochylającego się nad stołem…..



I tyle z wizyty w Jaskini Niedźwiedziej….

To rzeczywiście niespodzianka - też się czego innego spodziewałem.
Normalnie: " Miś, miś, ś.. r..., a nie MIŚ" .
Mam nadzieję, że przynajmniej jest tam jakieś zejście i widok na Morze Kreteńskie.

PR dobrze działa a nikt na tym nie zarabia przecież....

Buber napisał(a):Mam nadzieję, że przynajmniej jest tam jakieś zejście i widok na Morze Kreteńskie.

Jeszcze chwileczkę, jeszcze minutkę...

25.10.2017, środa, dzień 5 – Jaskinia Arkudas

Wychodzimy z jaskini, bo na zewnątrz jest ciekawiej


Z jaskini można udać się jeszcze dalej do kolejnego trzeciego już monastyru Katholiko, gdzie obok w skale jest pustelnia Św. Jana Pustelnika z z Gouverneto (który po ucieczce z Bliskiego Wschodu zamieszkał w grocie i dołączyło do niego z 98 innymi pustelników. A Św. Jan zmarł przypadkowo zastrzelony przez myśliwego….). Dalej można też dojść do niewielkiej zatoczki wciskającej się w skały półwyspu… Nas zadowalają widoczki….








Odpoczęliśmy…


...i trzeba wracać.....

Jaskinia Arkudas - czy warto? Spacer do jaskini jest miły i przyjemny. Sama jaskinia nie powala… Jeśli to ona ma być celem, a nie kolejny monastyr to nie na mawiam na tą wizytę. Ale jeśli mamy czas, pogoda bardziej na zwiedzanie niż na plażowanie to można tu się wybrać, choć w okolicy jest jeszcze sporo ciekawych miejsc wartych odwiedzenia….

Tą samą kamienną ścieżką, tym razem pod górę wracamy.... Mijamy turystów zmierzających w dół, chyba będzie za raz tłok…. Klasztor dalej zamknięty i już jesteśmy na parkingu i kierujemy się na wschód…..

No właśnie, u nas grota była przystankiem w drodze do ruin trzeciego monastyru, świetnie położonego .
Bo Arkoudospilia faktycznie taka sobie, ale w upalny dzień to miłe miejsce na krótką odsapkę (my w chłodku wypiliśmy tam Zorbasa ). Ruiny obok niej najprawdopodobniej były miejscem zamieszkania kilku mnichów z Gouverteno, stąd ta kapliczka w skałach, do której zaglądnęliście. No i dzwon samej grocie (oczywiście, sprawdziliśmy jaki ma dzwię ).
A miś?... Pamiętacie tekst Barei?
"On odpowiada żywotnym potrzebom całego społeczeństwa. To jest miś na skalę naszych możliwości. Ty wiesz, co my robimy tym misiem? My otwieramy oczy niedowiarkom. Patrzcie – mówimy – to nasze, przez nas wykonane i to nie jest nasze ostatnie słowo”

dangol napisał(a):No właśnie, u nas grota była przystankiem w drodze do ruin trzeciego monastyru, świetnie położonego .

Pamiętam Wasz spacer i nawet się zastanawiałam się czy iść dalej i może gdybyśmy mieli ze sobą stroje kąpielowe lub choć krótkie spodenki to zeszlibyśmy w dół pomoczyć nogi w zatoczce...No ale kąpieli na ten dzień nie przewidywaliśmy opuszczając hotel, a szkoda, bo może nawet by się udało w okolicy Stavros - w tej chwili było ciepło, słonecznie i bezwietrznie....

dangol napisał(a):Ruiny obok niej najprawdopodobniej były miejscem zamieszkania kilku mnichów z Gouverteno, stąd ta kapliczka w skałach, do której zaglądnęliście.

Tego nie pamiętałam z Twojej relacji

dangol napisał(a):A miś?... Pamiętacie tekst Barei?
"On odpowiada żywotnym potrzebom całego społeczeństwa. To jest miś na skalę naszych możliwości. Ty wiesz, co my robimy tym misiem? My otwieramy oczy niedowiarkom. Patrzcie – mówimy – to nasze, przez nas wykonane i to nie jest nasze ostatnie słowo”

25.10.2017, środa, dzień 5 – zatoka Souda

Po opuszczeniu regionu monastyrów jedziemy na wschód. Daleko nie mamy, droga opada cały czas w dół, z niewielką ilością zakrętów. Już z daleka widzimy ogromne statki zakotwiczone w zatoce Souda… Ale najpierw zatrzymujemy się przy głównym naszym celu w tym regionie…

Jesteśmy na niewielkim parkingu przed Cmentarzem Wojskowym z okresu II WŚ, na którym pochowanych jest 1,5 tys. żołnierzy brytyjskich i australijskich, uczestników krwawej bitwy o Kretę w 1941 r.


Tyle słów wystarczy….







Na parkingu rosło duże drzewo oliwne, z którego zerwałam gałązkę, aby móc położyć ją na grobie jedynego Polaka pochowanego w tym miejscu (po wejściu lewy sektor ostatni grób w pierwszej alejce)…


Po chwili zadumy jedziemy dalej ku portowi…





Zatoka Souda jest wąska na 2 km i rozciąga się na 15 km w głąb lądu. Dopływają tu statki z Pireusu, jest to także port towarowy i wojskowy…. Jest tu także jedna z kreteńskich latarni morskich i właśnie do niej chciałaby dobrzeć….. Kierujemy się do centrum, ale znaki drogowe „nie wpuszczają” nas w okolice nabrzeża z latarnią. Jazda na azymut na nic się nie zdaje, bo latarni nie widać, mimo że lokalne zabudowania do wysokich nie należą… Po kilku minutach jazdy po miasteczku, rezygnujemy i wjeżdżamy na National Road i po krótkiej jeździe zjeżdżamy zgodnie z wypatrzoną już 2 dni temu strzałką…..

piekara114 napisał(a): Tego nie pamiętałam z Twojej relacji

Bo takiej wzmianki tam nie było , jak więc mogłabyś pamiętać?
Zresztą, to tylko przypuszczenie , nie wiem czy faktycznie takie właśnie było przeznaczenie tych zrujnowanych zabudowań.

Cmentarz wojskowy widzieliśmy tylko "od góry", z drogi. Chociaż przejeżdżaliśmy tamtędy wielokrotnie, jakoś nie udało się go wpleść w nasz plan zwiedzania. Fajnie, że Wy to zrobiliście.

dangol napisał(a):

piekara114 napisał(a): Tego nie pamiętałam z Twojej relacji

Bo takiej wzmianki tam nie było , jak więc mogłabyś pamiętać?
Zresztą, to tylko przypuszczenie , nie wiem czy faktycznie takie właśnie było przeznaczenie tych zrujnowanych zabudowań

No i wszystko jasne

dangol napisał(a):Cmentarz wojskowy widzieliśmy tylko "od góry", z drogi. Chociaż przejeżdżaliśmy tamtędy wielokrotnie, jakoś nie udało się go wpleść w nasz plan zwiedzania. Fajnie, że Wy to zrobiliście.

Z góry mignął nam ze dwa razy na zakrętach...
Miejsce na pochówek wybrali bardzo ciekawy.... a jaka tam cisza.....głęboka, zapadająca w pamięć.... i te rzędy białych tablic....
Od razu skojarzył mi się wiersz: Czy widzisz ten rząd białych krzyży? Tam Polak z honorem brał ślub.... ...pod MC też kiedyś trzeba się wybrać....