CZY TEN PAN I PANI...SĄ W POVLJI ZAKOCHANI ? 2014

Pisz, bo tak pięknie na duszy się robi.

Jeszcze 98 dni i ponownie zobaczę te wszystkie cudowne miejsca.
Ta wyspa jest boska. A jak przeglądam Twoją relację to jeszcze bardziej nie mogę się doczekać.

JustynaKC napisał(a):Jeszcze 98 dni i ponownie zobaczę te wszystkie cudowne miejsca.
Ta wyspa jest boska. A jak przeglądam Twoją relację to jeszcze bardziej nie mogę się doczekać.

Szczęściara z Ciebie
A dokąd na Brač się wybierasz?

Ja jak zwykle do Mircy. Już piąty raz. Choć są lepsi, w tamtym roku poznaliśmy Polaków którzy na stałe mieszkają w Belgii i byli w Mircy 15 raz z rzędu.

W zeszłym roku byliśmy z mężem w Mircy. To wspaniała, cicha miejscowość. Polecam spacer "oliwkowym szlakiem", który tam się zaczyna. Pozdrawiam serdecznie wszystkich wielbicieli wyspy

15 września 2015

Veni, vidi, vici


Jako się rzekło zaległości nadrobić trzeba.
Ruszamy zaraz po śniadaniu do Sumartinu, a stamtąd piechotą do Zatoki Rosatica.
W poprzednim roku nie udało się nam tam dojść wiec tym razem przygotowaliśmy się solidniej by nie pobłądzić wśród gajów oliwnych, małych poletek uprawnych, starych domów, kapliczek i szutrowych dróżek prowadzących do nikąd.



















Po ponad 4 kilometrowym marszu docieramy do celu.
Malownicza zatoka wcinająca się dość daleko w ląd, kołyszące się na wodzie jachty i kilka kąpiących się osób, jakaś wycieczka początkowo robią pozytywne wrażenie.
Po zejściu na brzeg ukazują się wszelkie brudy niesione przez wodę i wyrzucone na ląd.
Jesteśmy rozczarowani. A tak pięknie opisywali tę zatokę Nerowie w swojej relacji.
No nic Veni, vidi, vici




























Za namową sympatycznych Czechów, z którymi ucięliśmy sobie pogawędkę przy miejscowej studni a w zasadzie zbiorniku wodnym ruszamy bardziej cywilizowaną drogę w stronę Sumartinu.



Droga prowadzi wzdłuż wybrzeża wyspy i co jakiś czas można zejść do kolejnej zatoczki by odpocząć po trudach wędrówki i ochłodzić w morzu.
Zatoczki puste, nie ma na nich nikogo. No tak to przecież koniec sezonu.





























Śmiało można tędy podróżować autem, mimo że droga szutrowa to dość szeroka i prowadzi do centrum miasteczka.


Po powrocie do Povlji i zasłużonym obiadku wyruszamy na ostatni plażing.
No cóż to już koniec lata, koniec wakacji…























Ale jutro też jest dzień

Dziękuję! Piękne to było. Ale się rozmarzyłam... Wybieram się w lipcu z mężem i trójką dzieci po raz pierwszy do Chorwacji, mam nadzieję, że też będzie tak pięknie W planach wyspa Pag, Zadar i Plitwickie jeziora. Pozdrawiam!

Miło było popatrzeć na tą cudną wyspę-tak się składaże Povlji i jej okolic nie widzieliśmy. ..i już wiem, że trzeba będzie to nadrobić Nie w tym roku, na ten rok plan już jest, ale kiedyś na bank

Dotarłam tu trochę późno ale za to przeczytałam całość ,,na raz" Fajna relacja i moje klimaty Pozdrawiam

16 września 2014

Koniec lata w Povlji

No i nastał ten dzień.
Ostatni dzień wakacji.
No cóż, co dobre szybko się kończy.
Ale trzeba ten dzień wykorzystać.
Jedziemy po ostatnie souveniry i chodzimy bez celu po miasteczku odwiedzając stare kąty by zapamiętać na długo ten klimat, ten czas, to zakochanie

O godzinie 13.00 mamy proszony pożegnalny obiad.










Potem pakowanie.
Walizki już czekają na powrót do domu.
My jeszcze nie gotowi.
Ruszamy na ostatni wieczorny spacer po okolicy.
Zaglądamy do naszej winniczki a potem to już tylko zachód słońca i pożegnanie u gospodarzy.



















Jesteśmy ostatnimi turystami, którzy w tym roku wybrali Villę Graccin, jako swój dom na dziesięciodniowe wakacje. Jesteśmy im wdzięczni za takie wspaniałe przyjęcie nas pod swój dach , za pyszne obiadki, uśmiech i dobre serce.
Dziękujemy

Jutro wyjeżdżamy, a gospodarze kończą sezon wakacyjny.
Z racji chłodniej i deszczowej pogody ten sezon był krótki i mało owocny w turystów.
Następny będzie lepszy

17 – 19 września 2014


Powroty też są cudowne

17 września rano skoro świt żegnamy nasz Raj na Ziemi.

Udajemy się do Supetaru by promem o godzinie 10.00 pożegnać wyspę i dobić do Splitu.
Jeszcze tylko tankowanie i szerokimi autostradami dojeżdżamy do Lenti na Węgrzech gdzie tradycyjnie zatrzymujemy się na nocleg.

18 września po śniadaniu ruszamy dalej przez Węgry drogą 86 a potem autostradą przez Słowację i zatrzymujemy się w czeskim Třincu na ostatnie zakup przed wjazdem do Polski.

Ale został nam jeszcze jeden dzień wakacji, który spędzamy w Ustroniu w Bażanciej Chatce.

Następnego dnia (19 września) rano ruszamy do hodowli kotów brytyjski, Daymon mieszczącej się nie opodal Żywca po naszego nowego członka rodziny – po naszą cudną koteczkę Georgię.



Wieczorem docieramy do domu.

Teraz jest nas troje

Zmęczeni, szczęśliwi nadal zakochani w Povlji, w Braču w chorwackiej ziemi


PS. Wszystkim, którzy czytali moja relację bardzo dziękuję za dotrwali ze mną do końca.
Życzę dobrych i słonecznych chorwackich wakacji :D

Do zobaczenia

Dzięki za relację Do zobaczenia w kolejnych

Kolejna relacja to co najmniej za rok .
Jeśli się uda nam się wyjechać w 2016 roku to relacja będzie jak najbardziej
W tym roku pozostajemy w kraju.
Urlop na bieszczadzkich połoninach

Bardzo dziękuję za tę relację (i poprzednie oczywiście też). Fajnie mieć takie piękne swoje miejsce na ziemi.
Już się cieszę na wakacje w Povlji.