Czy odkryjemy miłość nieznaną? - Hvar, wrzesień 2013

Przysiądę, poczytam i popatrzę, również nieco spóźniony, no ale cóż...

Ciekawi mnie co się stało z Borje. Dlaczego straciło w twoich oczach urok?
Położenie miejscowości (n.p. ograniczona ilość miejsc pod budowę nowych obiektów) uniemozliwia przekształcenie w kurort...

A mnie interesuje co się stało z panelami słonecznymi do koniec pobytu? Czy coś przegapiłam?

MKB napisał(a):Ciekawi mnie co się stało z Borje. Dlaczego straciło w twoich oczach urok?
Położenie miejscowości (n.p. ograniczona ilość miejsc pod budowę nowych obiektów) uniemozliwia przekształcenie w kurort...

Zdziwiłbyś się bardzo. Mnie się też wydawało, że tam to już na pewno nic się nie wybuduje...a jednak. Wydrążają skały, budują, zabudowują każdy wolny metr kwadratowy...jeszcze niedawno na plaży w Borje byliśmy my i może z 5-6 innych osób, teraz często nie ma gdzie ręcznika wcisnąć. Ot i wszystko. Nadal kocham to miejsce, nadal ma szczególne miejsce w moim sercu, wrócę tam jeszcze nie raz....ale wiele straciło.

heca7 napisał(a):A mnie interesuje co się stało z panelami słonecznymi do koniec pobytu?

Popsuły się tak jakoś, wiat zawinił....nie wiadomo w sumie, bo gospodarze się do nas nie pofatygowali, a prądu nie było.

Nie ma kiedy wybrać zdjęć, a co za tym idzie kontynuować relacji, buu

Poczekamy jesień dopiero się zaczyna . . .


Pozdrawiam
Piotr

Wpadłam złapać trochę promieni hvarskiego słoneczka.
Od razu zrobiło mi się cieplej (przynajmniej na duszy).
Cudne zdjęcia, zwłaszcza urzekają mnie te podwodne.
Czekam na kolejne.

I ja jeśli pozwolisz popatrzę na te piękne miejsca, również byłem w tym czasie na Hvarze, może nawet mijaliśmy się gdzieś...

Wklejaj i opisuj jak najwięcej, dobrze jest powspominać...

No to co? Powłóczymy się jeszcze wspólnie po uliczkach Hvaru...i nie tylko?

Odcinek 8, włóczęgi ciąg dalszy, 04 września


113.


114.


115.


116.


117.


118.


119.


120.


121.


122.


123.


124.


Tak się włóczymy powoli i okazuje się, że znajdujemy się na drodze krzyżowej

125.


126.


Docieramy do miejsca gdzie mam wrażenie koncentruje się życie Hvaru. Niektóre jednostki pływające, które tam widzę przyprawiają mnie o zawrót głowy

127.


128.


129.


130.


131.


132.


133.


134.


135.


136.


137.


138.


Powoli opuszczamy nadbrzeże, kierując się w górę w kierunku Twierdzy Fortica (Španjola), która to została wybudowana w połowie XVI w. na wzgórzu górującym ponad starą częścią miasta.

ciąg dalszy - Twierdza

Tak sobie idziemy powoli ku górze podziwiając widoki. Do twierdzy z tego co wiem można dojechać samochodem, my jednak wybieramy spacer...choć Julia lekko protestuje

139.


140.


141.


142.


143.


144.


145.


146.


147.


148.


149.


150.


Widoki przepiękne, a do celu jeszcze kawałek

151.


152.


153.


154.


155.


156.


157.


158.


159.


160.


161.


I dotarliśmy

162.

Aldonko, dzięki za trzymanie kciuków .

Aldonka napisał(a): Nasza koleżanka ośmiorniczka, siedziała w tych kamieniach kilka dni

Grzegorzowi w tym roku dwa razy udało się spotkać oko w oko z ośmiorniczkami, fotek niestety nie mamy, bo podwodnego aparaciku nie posiadamy .
Ośmiornice były za szybkie , więc na naszych talerzach nie wylądowały. Znalazła się tam inna, w tym celu zakupiona .

Wasz spacer po Hvarze bardzo mi się podoba, trochę mi w tym roku brakowało klimaciku kamiennych dalmatyńskich miasteczek…

Aldonka napisał(a):... po uliczkach Hvaru...

Ciekawe czy Wam się spodobał
Bo my do wyspy tęsknimy, do miasta już nie.

pzdr

my też 2 lata temu na twierdzę wspięliśmy się na własnych nogach widoki cudne z góry, zresztą wchodząc na górę już było co podziwiać ...w tym roku...no cóż...jak już pisałam tydzień to za mało, niestety nie dotarliśmy do Hvaru....dlatego też chętnie oglądam i wspominam

pozdrawiam

Hvar jest piękny jak twoje zdjęcia. Byliśmy w sierpniu 14 dni i było za mało czasu aby wszystko zobaczyć.
Aby poczuć klimat wyspy najlepiej przejechać się szutrowym zboczem Sveta Nedjelja-Luciste-Dubovica-Hvar.
Te widoki zapadły nam głęboko w pamięci. Czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg relacji.
pozdrawiam

Aldonka napisał(a):Tak naprawdę to chciałabym tą relację zadedykować.......
-.........
-........
CROberto za Twojego Dżina w hvarskim skwarze - Dżin czarował,czarował i ......

.......w końcu się zameldował pomimo tego że miałaś te drzwi i zamykałaś na klucz a nawet krzesło podstawiałaś.....

Dzięki serdeczne za tą dedykację z przyjemnością czytam i oglądam .
Mam mnóstwo zaległości z relacjami , ale sam dopiero co wróciłem....... troszkę przez te parę dni się ogarnąłem
i teraz to już tylko rozpusta na forum

P.S.
Z tą miłością do Dżina to nie przesadzaj , niezły gagatek z niego przecież.......

W sierpniu też zauroczyła mnie ta uliczka - chyba ta sama