Czwarty raz w Chorwacji, czyli do trzech razy sztuka

piekara114 napisał(a):Fajne odcinki przed nami.... z miejsc całkiem mi nieznanych...

Mam nadzieję, że te miejsca przypadną Ci do gustu.

piotrf napisał(a):Gosiu , tej perspektywy Trogiru nie widziałem

Cieszę się, że udało mi się pokazać coś, czego jeszcze nie widziałeś.

maslinka napisał(a):Fajna trasa wycieczki My w 2016 roku płynęliśmy odwrotnie - z Šolty (tylko ze Stomorskiej) do Trogiru

Czytałam i oglądałam zdjęcie z Waszego rejsu w Twojej relacji a teraz z ciekawości przejrzałam ją ponownie, aby przypomnieć sobie, co zobaczyliście podczas tego rejsu.

Trogir już ledwie widoczny.



Przez chwilę mieliśmy fajne towarzystwo.


Łódź płynęła wzdłuż wybrzeża stałego lądu




aż do pomostu przy plaży Belvedere w miejscowości Seget Vranjica, gdzie dosiadło się kilka osób.


Na szczęście tłoku na łodzi nie było.


Po chwili płynęliśmy dalej.


Łódź przepłynęła w niewielkiej odległości od wysepki Čelica, więc mieliśmy okazję podziwiać ją z bliska.




Przez cały czas zastanawiałam się, jak to się dzieje, że dzbanki z napojem stały stabilnie na stolikach, pomimo tego, że łódź skakała na falach. I niestety nie udało mi się znaleźć wytłumaczenia tego zjawiska.

megidh napisał(a):Przez cały czas zastanawiałam się, jak to się dzieje, że dzbanki z napojem stały stabilnie na stolikach, pomimo tego, że łódź skakała na falach. I niestety nie udało mi się znaleźć wytłumaczenia tego zjawiska.

Pewnie jakaś czarna fizyka zadziałała

piekara114 napisał(a):

megidh napisał(a):Przez cały czas zastanawiałam się, jak to się dzieje, że dzbanki z napojem stały stabilnie na stolikach, pomimo tego, że łódź skakała na falach. I niestety nie udało mi się znaleźć wytłumaczenia tego zjawiska.

Pewnie jakaś czarna fizyka zadziałała

To z szacunku jaki ma dzbanek soku ( lub innego rodzaju napojów ) do morza . Nie śmiały kołysać się w innym rytmie jak Jadran


Pozdrawiam
Piotr

piekara114 napisał(a):

megidh napisał(a):Przez cały czas zastanawiałam się, jak to się dzieje, że dzbanki z napojem stały stabilnie na stolikach, pomimo tego, że łódź skakała na falach. I niestety nie udało mi się znaleźć wytłumaczenia tego zjawiska.

Pewnie jakaś czarna fizyka zadziałała

piotrf napisał(a):To z szacunku jaki ma dzbanek soku ( lub innego rodzaju napojów ) do morza . Nie śmiały kołysać się w innym rytmie jak Jadran

Póki Jadran kołysał się lekko, to dzbanek z napojem dawał radę. Gorzej było, gdy Jadran się wzburzył i łódź skakała po falach. Wtedy dzbanki zaczęły taniec na stołach i trzeba je było powstrzymywać przed zbyt frywolnymi figurami .

Po godzinie i 15 minutach od wypłynięcia z Troguru łódka Žižula zaczęła wpływać do Uvali Maslinica. Okazało się, że zmieniła się kolejność odwiedzania miejsc, które były w planie rejsu, i zamiast na Błękitną Lagunę, przypłynęliśmy do Maslinicy na wyspie Šolta.












Po dobiciu do brzegu opuściliśmy łódkę Žižula.


Dostaliśmy tutaj dwie godziny wolnego czasu, więc udaliśmy się na pobieżne zwiedzanie Maslinicy.

Część pasażerów łódki poszła na plażę, a my udaliśmy się w stronę centrum miasteczka. Mieliśmy ochotę na kawę, więc ciągnęło nas do jakiejś kavany.


Po drodze trafiliśmy na kawiarnię (chyba jedyną czynną), więc zdecydowaliśmy się usiąść przy stoliku i zamówić kawę (americano w cenie 3 euro) z apetycznym croissantem (w cenie 2 euro).



I tak siedząc delektowaliśmy się zarówno dobrą kawą,


jak i widokami na słoneczną Maslinicę.

Po kawie, która dodała nam energii, ruszyliśmy na zwiedzanie Maslinicy. Nie zagłębialiśmy się w boczne uliczki, gdyż nie mieliśmy na to czasu. Postanowiliśmy jedynie przejść się wokół zatoki do mariny, zaglądając w miłe dla oka zaułki.
Maslinica była bardzo pusta, co bardzo nas zdziwiło, ale i ucieszyło, bo fajnie się zwiedza bez towarzystwa sporej ilości turystów.














Zaskoczyła nas żółta łódź podwodna, stojąca na trawie. Dlaczego nie na wodzie .

Doszliśmy do luksusowej mariny Martinis Marchi.





Za mariną droga wije się w górę i można nią dojść do kościoła św. Mikołaja,


ale my odpuściliśmy sobie ten spacer, ponieważ czas nas gonił, a chcieliśmy jeszcze dotrzeć do plaży, znajdującej się po drugiej stronie zatoki.
Obejrzeliśmy więc tam jedynie poprzez konary drzew miejsce do kąpieli, znajdujące się tuż przy marinie.





Marina oferuje do wypożyczenia rowery elektryczne, nie wiem jednak, czy mogą z niej korzystać wszyscy, czy tylko goście mariny.


Ale ponieważ znajduje się tam taka instrukcja wypożyczenia rowerów, to chyba każdy może z nich skorzystać.


Po schodach zeszliśmy na teren mariny, która okazała się bardzo elegancka i bardzo nam się tam podobało. Biały kamień i sporo pięknie utrzymanej zieleni sprawiały, że chciało się w tym miejscu spędzić więcej czasu, którego niestety nie mieliśmy.











W barokowym zamku, usytuowanym tuż obok mariny, znajduje się luksusowy Martinis Marchi Heritage.
Chciałoby się wypoczywać w takich wnętrzach, ale ceny zapewne są powalające.
Nawet ich nie podają na stronie, więc zapewne nie byłoby mnie stać na wynajęcie apartamentu w tym hotelu.

Marina w Maslinicy już lata temu miała ceny z kosmosu.
Na małej plażyczce przy pomoście nasz Kapitan wbił sobie w stopę kolce jeżowca i zamiast oglądać z nami zachód słońca wyciągał cały wieczór te kolce.....

Kapitańska Baba napisał(a):Marina w Maslinicy już lata temu miała ceny z kosmosu.

Ciekawi mnie, dlaczego akurat w Maslinicy postawili na taki luksus ?.

Kapitańska Baba napisał(a):Na małej plażyczce przy pomoście nasz Kapitan wbił sobie w stopę kolce jeżowca i zamiast oglądać z nami zachód słońca wyciągał cały wieczór te kolce.....

To miał spory niefart. Ja zawsze gdy wchodzę do wody, nawet na piaszczystej plaży, to zakładam buty do wody.

Opuszczamy marinę.


Idziemy ponownie tą stroną nabrzeża, przy której stoi nasza Žižula.




Žižula na nas czeka, ale jeszcze nie będziemy odpływać.


Mijamy ją i idziemy dalej w kierunku miejskie plaży.



Ta namalowana sowa to Čuvita, która jest symbolem wyspy Šolta.



Plaża jest dosyć wąska i kamienista.


Rozszerza się jedynie w okolicach baru, stojącego na cyplu.





Na samym końcu cypelka ujrzeliśmy taką ramkę do zdjęć.



Na plaży nie spędzamy zbyt dużo czasu, bo już pora wracać na Žižulę.
Idziemy więc w jej kierunku po drodze podziwiając roślinność.

Ciekawi mnie, dlaczego akurat w Maslinicy postawili na taki luksus ?.

Nie mam pojęcia

[/quote] To miał spory niefart. Ja zawsze gdy wchodzę do wody, nawet na piaszczystej plaży, to zakładam buty do wody.[/quote]

On wtedy nie założył bo nawet nie wchodził na plażę. Poszedł popływać z córkami. Niestety pod wodą kawałek od brzegu była jakaś skała i uderzył w nią stopą w trakcie płynięcia i trafił prosto w jeżowca

Kapitańska Baba napisał(a):

megidh napisał(a):

Kapitańska Baba napisał(a):Marina w Maslinicy już lata temu miała ceny z kosmosu.

Ciekawi mnie, dlaczego akurat w Maslinicy postawili na taki luksus ?.

Nie mam pojęcia

Szkoda

Kapitańska Baba napisał(a):

megidh napisał(a):

Kapitańska Baba napisał(a):

Kapitańska Baba napisał(a):Na małej plażyczce przy pomoście nasz Kapitan wbił sobie w stopę kolce jeżowca i zamiast oglądać z nami zachód słońca wyciągał cały wieczór te kolce.....

To miał spory niefart. Ja zawsze gdy wchodzę do wody, nawet na piaszczystej plaży, to zakładam buty do wody.

On wtedy nie założył bo nawet nie wchodził na plażę. Poszedł popływać z córkami. Niestety pod wodą kawałek od brzegu była jakaś skała i uderzył w nią stopą w trakcie płynięcia i trafił prosto w jeżowca

Ja asekuracyjnie buty do wody zakładam nawet wtedy, gdy skaczę do wody ze statku (co będzie widać z następnym odcinku).
Taka fobia .