Czternaście dni na Gib Sea A.D. 2019

trinity napisał(a):Hej, zajrzałam tu i jestem pod wrażeniem i tak się wciągnęłam w Twoją relację, że w dwa dni przeczytałam "od deski do deski"
Super wyprawa i fajny sposób na ciekawe, niemonotonne wakacje extra delfiny, przygody i przestrzeń po horyzont
Kiedyś też marzyliśmy o takiej wyprawie, do czasu aż nas porządnie wybujało (raz w Chorwacji i raz na dużym promie w drodze na Sardynię) po czym część rodziny określiła się, że noce woli spędzać na twardym gruncie. Ale z nas żadni pływacy... i tak zostaliśmy przy windsurfingu

A Jelsa jest u mnie we wspomnieniach sentymentalna, romantyczna i szkoda, że przez takie nieprzyjemne sytuacje pozostaje trochę niesmak.
Ciekawa jestem, gdzie zawitacie dalej
Pozdrawiam

Witaj trinity Dzięki za dobre słowo - obiecuję kontunuację, ta przerwa taka chwilowa

Od windsurfingu do zeglarwtwa cąłkiem niedaleko - w sumie zasady poruszania się podobne
Bujającymi falami nie trzeba się zrażać - wiadomo, czasami przywieje mocniej i potrzęsie ale Chorwacja w sezonie to jednak spokojne morze, popatrz - opisałam ponady tydzień płynięcia i w zasadzie fali nie było. Powiem Ci że nasz pierwszy w życiu dzień na morzu to też był niezły hardcore Końcówka września, wsiedliśmy na małą łódeczkę - pełni entuzjazmu i ciekawi nowego - a po wyjściu z mariny - naprawdę silny wiatr Na początku wszyscy byli przeszczęśliwi z przechyłów i bujania ale po kilku godzinach, jak fale na Murtersko More urosły a nam śniadanie zaczęło opuszczać żołądki i podchodzić do gardła przestało być zabawnie. Jak w końcu zacumowaliśmy w Murterze ze łzami w oczach mówiłam ze chcę wracać do domu. Całą noc zastanawiałam się co będzie jutro. A jutro....wyszło słońce, nie było fali - totalny luz i szczęście. Już nie boję się fal, zresztą - do bujania człowiek się po prostu przyzwyczaja i to uczucie staje się po prostu przyjemne

Jesla - tak ją lubię że cieżko mnie zrazić. Na szczęście nie za każdym razem trafiamy na festiwal - w maju 2019 spędziliśmy tam cudowne popołudnie w totalnie pustym miasteczku, jakże innym od tego sierpniowego

Zapraszam na ciąg dalszy - myślę że po Świętach w końcu wrócę do pisania. Pozdrawiam Cię serdecznie

pomorzanka zachodnia napisał(a):
W mojej pracy akurat więcej roboty zamiast mniej a do tego w domu pilnowanie młodego, żeby lekcje zrobił...Jakoś ciężko mi było coś pisać, ale teraz mam trochę urlopu. Nadal nie jest łatwo czytać o podróżach ale może razem łatwiej będzie przetrwać. Pozdrawiam i czekam na dalszy ciąg.

Nawet nie mów o tych lekcjach - koszmar jakiś, jedyne co trzyma to myśl że to stan przejściowy
Razem damy radę - co nas nie zabije to nas wzmocni, wyjdziemy z tego lepsi

pavlo napisał(a):Ech, co tu dużo mówić.
"Kapitańska Babo" (trudno mi tak kobietę nazywać, język mi się łamie na to Babo.
Twoja relacja i foty trzymają mnie jeszcze przy zdrowym duchu w pogodzeniu się, że w tym roku CRO nie odwiedzę.
Moja Chorwacja, mój cudowny kraj na wakacje, mój Adriatyk kryształowy, po prostu cudowny,... .
No jak żyć?

Jak żyć? Wierzyć że jednak pojedziemy, takie wariactwo jak teraz nie może trwać wiecznie.
Też mi morale spadają - za dwa tygodnie miałam jechać do Szybenika - i raczej nie pojadę. A dalej są piękne plany, wyjątkowe na ten rok - i wierzę że uda się je zrealizować czego życzę wszystkim tutaj - głowa do góry i zarażać się optymizmem i uśmiechem

maslinka napisał(a):Beata, wszystko w porządku u Ciebie?

Do tej pory pisałaś regularnie (codziennie rano, w dni powszednie ), a teraz przerwa... Zaczęłam się niepokoić...

Pozdrawiam

Dziękuje Maslinko za troskę
Ta przerwa to przez Kapitana - od poniedziałku jest na pracy zdalnej i ciągle coś wymyśla przy domu i w domu. W tej chwili ma telekonferencję więc przynajmniej mogę poodpisywać
Bo ostatnie dni spędzam tak:



albo tak



Obiecuję powrót do żeglugi natychmiast po Świętach

Po uśmiechu na twarzy, sądzę, że piachu, to tam raczej w tym worze nie niesiesz , a wręcz przeciwnie, jakieś pierze do wypełnienia poduch

Może opakowania po cycach

sito_zabrze napisał(a):Może opakowania po cycach

Z tym zadowoleniem
Wnioskuję ,że z opakowaniami na cyce ...

Btw.
Widzę że Kapitan nie pozwala na obniżkę formy załogi...

elka21 napisał(a):Po uśmiechu na twarzy, sądzę, że piachu, to tam raczej w tym worze nie niesiesz , a wręcz przeciwnie, jakieś pierze do wypełnienia poduch

Piachu na pewno nie Ale tak lekkie jak pierze to niestety również nie było
Wynosiłam z podwórka trawę po wertykulacji trawnika. Wertykulator się nade mną zlitował i .................. popsuł się w połowie pracy więc siana było z tylko z połowy podwórka Cała reszta wciąż leży i czeka

sito_zabrze napisał(a):Może opakowania po cycach

Gdyby to były opakowania PO CYCACH to byłabym zalana łzami ze już puste

CROberto napisał(a):

sito_zabrze napisał(a):Może opakowania po cycach

Z tym zadowoleniem
Wnioskuję ,że z opakowaniami na cyce ...

Btw.
Widzę że Kapitan nie pozwala na obniżkę formy załogi...

Niestety - chciałabym żeby to było na cyce bo pustka w spiżarce. Zapasy miały być uzupełnione za kilka dni
Miały być......
Stellina na nas czeka, tak się cieszyliśmy na ponowne żeglowanie razem z nią

I co mi zostało???

Tylko tyle

Nawet na MaBe nie wolno nam pływać. A przecież tam jesteśmy sami, tylko we dwoje

Sumartin jest bardzo urokliwy, większości chyba jednak nie przypada do gustu ale mnie się podobał, szczególnie za widoczek z jednej strony na Biokovo a z drugiej na wyspę Hvar, a za cypelkiem jest ładna zatoczka na kotwiczenie

Może w następnym odcinku ją odwiedzimy

No wreszcie, koniec polegiwania na żaglu.

gusia-s napisał(a):Sumartin jest bardzo urokliwy, większości chyba jednak nie przypada do gustu ale mnie się podobał, szczególnie za widoczek z jednej strony na Biokovo a z drugiej na wyspę Hvar, a za cypelkiem jest ładna zatoczka na kotwiczenie

Też mam sentyment do Sumatrina? Sumatrinu? (niech się znawcy chorwackiego wypowiedzą). A już sierpniowe lenistwo pobliskiej Selcy rozwala.