Czerwiec 2014 – Primośten subiektywnie i niezwykłe Kuterevo.

Vesna, świetna relacja!

Primosten u nas wciąż w planach. Dwa lata temu nawet niewiele brakowało

Czytam i oglądam z przyjemnością

Na primostenskim rynku odbywaja sie koncerty a jednym z nich ktory polecam jest wystep orkiestry detej PUHACKI ORCHESTER PRIMOSTEN

jacaj napisał(a):Taaa, duże zmiany zaszły, teraz w łazienkach są kabiny albo przynajmniej zasłonki i już cycka się nie zobaczy - 8min31sec

Eeee jak się dobrze rozejrzeć to można zobaczyć to o czym mówisz uważając aby nie dostać w pałę od żony

giba0909 napisał(a):A jak to wyglądało kiedyś........

Ooo, świetny filmik Nie miałam pojęcia że basen przy Zorze liczy sobie aż tyle lat!

ma77 napisał(a):zaczynam śledzić relację prosząc o większą ilość zdięć

Witam, postaram się spełnić prośbę Choć ze zdjęciami nie szaleliśmy, bo... w naszych oczach Primośten było raczej mało malownicze.

maslinka napisał(a):Vesna, świetna relacja!

Dziękuję I kontynuuję.

Poniedziałek to dalsze plażowanie, tym razem na samym cyplu Radućy. Tutaj widoki jakby ładniejsze, z wyspą Smokvicą na horyzoncie. Pogoda nadal dopisuje, nie narzekamy.









Wieczorem obchodzimy primośteńską wysepkę - całkiem przyjemny spacerek. Aczkolwiek miasteczko nadal mnie nie zachwyca.

Kolejnego dnia, we wtorek… również nikogo nie zaskoczę Plażujemy. Po obiedzie zostawiam ¼ rodziny na kwaterze i idę na spacerek tylko z córkami. Tym razem kierujemy się na północ, wzdłuż brzegu, bo z Radućy widziałam tam kawałek jakiejś małej plażyczki. I niespodzianka, dochodzimy do Bau Baru – które to miejsce kojarzyłam z forum.

Widoczki tam były takie... całkiem przyjemne.












W środę dla odmiany idziemy na plażę W sumie głównie po to tu przyjechaliśmy, żeby się powygrzewać na słoneczku. Popołudnie spędzamy na kwaterze, bo rozpętuje się burza i ulewa.



Również czwartek wstaje pochmurny (choć bardzo ciepły) i po przeleżeniu dwóch godzinek nad morzem udaje mi się namówić moją leniwie stacjonarną drugą połowę do wyruszenia na małą wycieczkę Ha!

CDN.

Primośten jeszcze wcześniej........

Giba0909, poprzedni filmik robi jednak większe wrażenie Fajny ma klimacik

Nikt nic nie pisze i wyjdzie na to, że strona będzie się długo ładować, bo znajdzie się na niej sporo zdjęć...

A tymczasem... jedziemy do Trogiru!
Bardzo chciałam zobaczyć to miasteczko. Po drodze zwracam uwagę na miejscowość Marina, która wydaje mi się całkiem ładna i przyjazna, i trochę żałuję, że nie dotarliśmy do niej w poszukiwaniu naszego noclegu. Ktoś zna, ktoś widział...?

Trogir… nie rozczarowuje mnie. Powiem więcej - zachwyca. Wysepka na której leży ma niedużą powierzchnię, ale jedno popołudnie to zdecydowanie zbyt mało na błądzenie po tym urokliwym labiryncie uliczek. Można chodzić i chodzić, i za każdym zakrętem natrafia się na coś nowego i zazwyczaj ładnego





Są miejsca, po których cały czas przewala się tłum turystów, a są i takie, które świecą pustkami. Aż dziwne.




Spacerujemy, wędrujemy, gubimy się (choć wcale nie mamy ochoty się odnaleźć), a nasze dziewczyny wyznaczają kierunki



Oglądamy piękny port, gdzie cumują mniejsze i większe stateczki...



Wspinamy się również na twierdzę Kamerlengo i spędzamy na górze dobrych 20 minut… w oczekiwaniu na startujący lub podchodzący do lądowania samolot.





Niestety nie mamy szczęścia, a podobno widoki z góry twierdzy na samoloty są niezłe.
Oczywiście wielokrotnie mamy okazję obserwować samoloty z ziemi i nasze córki dziwią się, że te samoloty takie duże! Nigdy jeszcze nie leciały ani nawet nie widziały żadnych z tak bliska.



Seria widoczków z twierdzy:









W jednej z knajpek na nabrzeżu dziewczyny zjadają omlet z serem (smaczny), a my grillowane kalmary (pyszne!! chyba najlepsze jakie do tej pory jadłam w Cro... prawie, prawie tak dobre jak w Azji ). Później jeszcze lody i pora wracać do Primośten.

Mamy zbyt mało czasu żeby skorzystać z trogirskiej atrakcji, której bardzo brakuje mi w Primośten – rejsu łódką z przezroczystym dnem. Dla nas, dorosłych, nic wielkiego, ale dla naszych trzylatek… bardzo chciałam pokazać im taki podwodny świat, no i w ogóle samo wypłynięcie na morze byłoby dla nich nie lada przeżyciem. W Primośten organizowane są jedynie rejsy na Kornaty albo do wodospadów Krka, ale to całodzienna wyprawa i podejrzewam, że młode po godzinie byłyby kompletnie znudzone.

Jeszcze trochę trogirskich ujęć...








No i tyle.
CDN

Vesna napisał(a): W Primośten organizowane są jedynie rejsy na Kornaty albo do wodospadów Krka, ale to całodzienna wyprawa i podejrzewam, że młode po godzinie byłyby kompletnie znudzone.

Nasz 2,5 latek był w tym roku z nami na całodziennym rejsie i muszę przyznać, że też się trochę tego obawiałam, ponieważ do spokojnych dzieciaków on nie należy. Okazało się jednak, że miał niezłą zabawę, bo a to rybki karmił, a to mewy, z innymi dziećmi się pobawił. Nie było tak źle, więc polecam

agata26061 napisał(a):Nie było tak źle, więc polecam

Może w przyszłym roku Właściwie to nie mogę się już doczekać wakacji 2015... a to dopiero wrzesień, a że planujemy uderzyć do Cro właśnie we wrześniu, to jeszcze cały rok przed nami

Za chwilę dalszy ciąg programu.

W piątek (27.06) pogoda się klaruje i znowu cały dzień plażujemy. Podobnie w sobotę i niedzielę. Podoba nam się to, że możemy wybierać pomiędzy "ciszą" morza na osłoniętej od wiatru Małej Radućy a całkiem sporymi falami na Wielkiej Radućy. Cień jest do południa na Wielkiej, a po południu na Małej. Poza tym plaża w Primośten to – określenie mojego męża – gruzowisko. Nie ma przyjemnych okrągłych otoczaków, jakie znaliśmy choćby z Supetaru czy Hvaru; są po prostu połupane kamienie.





W piątkowy wieczór gdzieś w centrum miasteczka gra jakaś kapela, a włodarze Primośten wychodzą chyba z założenia, że jak zabawa, to dla wszystkich – do północy jesteśmy skazani na wysłuchiwanie starych hitów w nowych aranżacjach (nie pomaga nawet zamknięcie okien i okiennic!). Niesie się po całej okolicy.

W sobotę wybieramy się na spacer na primośteńską starówkę. Dochodzimy na samą górę, do kościoła Św. Jerzego z otaczającym go cmentarzem, i z powrotem, inną uliczką. Nie zajmuje nam to zbyt wiele czasu. Oj, nie ma gdzie tu spacerować.

I jeszcze jedno zdjęcie - bardzo nas uderzył ten kontrast... Tu na górze cmentarz, a tam trochę niżej restauracja z wielkim tarasem. Z cmentarza widok na restaurację, z restauracji widok na cmentarz.



CDN. Zabiorę Was jeszcze na ostatni spacerek po okolicach Primośten, a później ruszymy do schroniska dla misiów.

Czesc Vesna o widze ze Supetar wysoko w rankingu czyli dobrze poradzilam . Nie wiem jak ty to robisz ale bylas obok mnie druga polowe czerwca z rodzicami spedzilam w Rogoznicy , blizej lozicy . W przeciwienstwie do ciebie najpierw byl Primosten ale rodzicom sie nie spodobal wiec wybor padl na Rogoznice . Ojczym byl z tego powodu bardzo szczesliwy , poniewaz lowil rybki . Przez caly pobyt mielismy rowery do dyspozycji I to byl strzal w 10 , a w Rogoznicy jest gdzie pojezdzic jedyny minus to plaze ale miejscowosc urokliwa , spokojna zalezy kto co lubi . Pozdrawiam .

agnes128 napisał(a):Czesc Vesna o widze ze Supetar wysoko w rankingu czyli dobrze poradzilam .

agnes128 napisał(a):Przez caly pobyt mielismy rowery do dyspozycji I to byl strzal w 10 , a w Rogoznicy jest gdzie pojezdzic jedyny minus to plaze

O, witaj W Supetarze było super. Piękne miejsce! Od razu po zejściu z promu w poszukiwaniu kwatery uderzyliśmy w tę stronę, w którą wtedy radziłaś, i dobrze trafiliśmy

W Rogoznicy na pewno jest gdzie pojeździć i pospacerować - dlatego właśnie nas kusiła, ze względu na ładne okolice. No ale jak widzisz, nie zdecydowaliśmy się.

To może zapytam gdzie i kiedy wybierasz się w przyszłym roku? Albo nie pisz, nie pisz - po fakcie znów się okaże że byłyśmy gdzieś w pobliżu siebie

Większość czytelników chyba się pospała ale wypadałoby dokończyć relację. Pod koniec pobytu, żeby mieć "zaliczone" wszystkie kierunki, wybraliśmy się na spacer na pobliskie wzgórza, czyli... hmm, na wschód od Primośten.

Po drodze było całkiem pięknie... było tak:


I tak:


Mijaliśmy urocze domki...

...i tam też były kwatery! Ale powroty z plaży w to miejsce byłyby długie i wyczerpujące

Wchodziliśmy coraz wyżej i widzieliśmy coraz więcej...


...i jeszcze więcej


Aż nam się droga skończyła i zamieniła w gruzowisko.


Ale na samym szczycie góry czekał na nas widoczek jak z pocztówki...


...który najlepiej fotografowało się z kupy kamieni


A ponieważ nie lubimy wracać tą samą drogą, którą przyszliśmy, wędrowaliśmy dalej po gruzowisku, między chaszczami, w dół i w dół...


...aż dotarliśmy do czegoś, co zafascynowało nasze córki

Po zejściu na sam dół znaleźliśmy się oczywiście w zupełnie innym miejscu niż to, z którego wyruszyliśmy.

Na pożegnanie jeszcze dwa ujęcia.




CDN. Przed nami Kuterevo!