Czerwcowe kamyków szukanie na wyspie Brač i Riwierze - 2017

Czytałam cały czas na bieżąco, i bardzo żałuję, że to już koniec
Dzięki za trud, jaki włożyłaś w jej powstanie i radość z jej czytania

ruzica napisał(a):

Igłą pinii napisał(a): ... Teraz rzadkością jest usłyszeć chorwacką muzykę w knajpkach

Nie do końca się zgodzę- my w tym roku w każdej(prawie) knajpce słyszeliśmy Dalmacijo Moja czy jakoś tak, nawet zdarzało się, że jakąś klapę puścili, tyle, że rzadko( a szkoda), więc z jednej strony nie jest wcale tak źle , z drugiej- byliśmy grubo już po sezonie- może wtedy jest więcej muzyki dla lokalsów, a nie sieczka trafiająca w masowe gusta

Btw. dzięki za fajną relację

I tu się z Tobą zgodzę..... a to dlatego, że jesienią Chorwacja całkowicie zmienia swoje oblicze, a Ty i ja podczas mojego drugiego pobytu w 2017 r. w tym kraju (o czym właśnie usiłuję wstawić relację) byłyśmy w podobnym terminie! Jesienna Chorwacja dała mi nadzieję, że jeszcze nie do końca straciła swój charakter. Pod koniec września i w początkach października w knajpkach i kawiarniach sączą się dalmatyńskie piosenki, w miasteczkach występują, dla naprawdę minimalnej publiczności, klapy. Po kilku latach wreszcie poczułam tę Chorwację, którą zapamiętałam z pierwszych pobytów!

Magda, chcesz powiedzieć, że byłaś w Cro w tym roku 2 razy

Że tak powiem, Kto bogatemu zabroni Wstawiaj, tą relację, jestem bardzo ciekawa Waszych wrażeń

elka21 napisał(a):Czytałam cały czas na bieżąco, i bardzo żałuję, że to już koniec
Dzięki za trud, jaki włożyłaś w jej powstanie i radość z jej czytania

A ja dziękuję, że miałam dla kogo pisać
Super jest przeczytać, że te kilka wyciśniętych na klawiaturze słów dało komuś radość. W takim razie zapraszam Cię teraz do przeczytania mojej jesiennej opowieści. Za chwilkę wstawię zajawkę.

ruzica napisał(a):Magda, chcesz powiedzieć, że byłaś w Cro w tym roku 2 razy

Że tak powiem, Kto bogatemu zabroni Wstawiaj, tą relację, jestem bardzo ciekawa Waszych wrażeń

Tak, tak, ten wyjazd nazywam darem od losu. Co do tego bogactwa... no cóż... gdyby było to pisałabym non stop relacje na żywo - mieszkając w Chorwacji
Mój jesienny wyjazd był bardzo ekonomiczny

Dołączam się do podziękowań.Super relacja! Śliczne fotki!
Podziwiam Wasze Dzieci, że tyle mogliście z Nimi zwiedzić, muszą być wyjątkowo wyrozumiałe dla Rodziców
Oczywiście już przenoszę się do Twojej wrześniowej relacji
pozdrawiam
Janka

Bardzo miła i interesująca relacja.

janka.mik. napisał(a):Dołączam się do podziękowań.Super relacja! Śliczne fotki!
Podziwiam Wasze Dzieci, że tyle mogliście z Nimi zwiedzić, muszą być wyjątkowo wyrozumiałe dla Rodziców
Oczywiście już przenoszę się do Twojej wrześniowej relacji
pozdrawiam
Janka

Dziękuję za miłe słowa, a dzieci faktycznie, od małego poznają różne miejsca, co mam nadzieję, kiedyś zaprocentuje

Ural napisał(a):Bardzo miła i interesująca relacja.

Dzięki!

Igłą pinii napisał(a):Czytam kilka stron niesamowitego „Pragnienia” Jo Nesbø. Jestem akurat w takim momencie akcji, że nie mogę się oderwać, mimo nawoływań Męża i dzieci, że pora znaleźć miejsce, by coś zjeść.

janka.mik. napisał(a):Podziwiam Wasze Dzieci, że tyle mogliście z Nimi zwiedzić, muszą być wyjątkowo wyrozumiałe dla Rodziców

I jeszcze ma czas na czytanie książki! Chyba mąż musi być bardzo wyrozumiały .

Trajgul napisał(a):

Igłą pinii napisał(a):Czytam kilka stron niesamowitego „Pragnienia” Jo Nesbø. Jestem akurat w takim momencie akcji, że nie mogę się oderwać, mimo nawoływań Męża i dzieci, że pora znaleźć miejsce, by coś zjeść.

janka.mik. napisał(a):Podziwiam Wasze Dzieci, że tyle mogliście z Nimi zwiedzić, muszą być wyjątkowo wyrozumiałe dla Rodziców

I jeszcze ma czas na czytanie książki! Chyba mąż musi być bardzo wyrozumiały .

Na wakacje zawsze zabieram kilka książek A Mąż... nie powiem... cierpliwy... choć z wiekiem coraz mniej

Obiecywałem, że przeczytam. A ja pamiętliwy - tak po skorpionowemu - w zakresie obietnic też. Od końca. Totalnie zgadzam się z podsumowaniem. Właśnie z takich powodów nie znoszę miejsc typu Bol. Niemniej jednak dopowiem też, że podziwiając miejsce, jako miejsce, mówię o Splicie, cieszę się, że tego roku wykreśliłem zwiedzenie go z planów... Tłumy mnie po prostu przerażają. Kaštel Sućurac i Klis - narobiłaś mi smaku, podobnie jak Brnem. Chyba za dużo się turlam po Polsce, trzeba rozruszać stare kości. Natomiast chciałem się wypowiedzieć w kwestii pomnika dziewczynki. "Wszystkie dzieci są skarbem?" I ta czarna postać, wymizerniała, o krok od skoku. Czyż nie jest to zwrócenie uwagi na banał jakim często określamy nasz stosunek do dziecka. Czy aby na pewno te w pobliżu nie czernieją? Nie marnieją? Proszę nie brać moich słów do siebie, nie piję do nikogo, ot rzucam w eter... Czy na pewno zauważamy jak wielu z nich brak miłości od (specjalnie uogólniam) nas zwróconych twarzami do komputerów. Fajnie byłoby, gdybyśmy umieli i globalnie zauważyć, że Chorwaci zatracają się w globalizacji ale i że otaczający nas zatracają umiejętność dawania miłości - o ile nie damy rady zwrócić Chorwatów na dobrą drogę, a tyle w kwestii czarnych sylwetek dzieci stojących nad przepaściami zawsze możemy coś zrobić...
No dobra, żeby nie kończyć takim tonem.
Sobowtórze Madame Popławskiej - wielkie dzięki za tyle informacji. Jesteś Wielka!

Abakus68 napisał(a):Natomiast chciałem się wypowiedzieć w kwestii pomnika dziewczynki. "Wszystkie dzieci są skarbem?" I ta czarna postać, wymizerniała, o krok od skoku. Czyż nie jest to zwrócenie uwagi na banał jakim często określamy nasz stosunek do dziecka. Czy aby na pewno te w pobliżu nie czernieją? Nie marnieją? Proszę nie brać moich słów do siebie, nie piję do nikogo, ot rzucam w eter... Czy na pewno zauważamy jak wielu z nich brak miłości od (specjalnie uogólniam) nas zwróconych twarzami do komputerów. Fajnie byłoby, gdybyśmy umieli i globalnie zauważyć, że Chorwaci zatracają się w globalizacji ale i że otaczający nas zatracają umiejętność dawania miłości - o ile nie damy rady zwrócić Chorwatów na dobrą drogę, a tyle w kwestii czarnych sylwetek dzieci stojących nad przepaściami zawsze możemy coś zrobić...
No dobra, żeby nie kończyć takim tonem.
Sobowtórze Madame Popławskiej - wielkie dzięki za tyle informacji. Jesteś Wielka!

Odnośnie pomnika, to też wzbudził w nas wiele pytań i wątpliwości. O to chyba zresztą chodziło autorowi, bo zdanie "Wszystkie dzieci są skarbem" kończy się znakiem zapytania. To jest kontrowersyjny pomnik, który prowokuje do zastanowienia. Nie przechodzi się obok niego obojętnie, tylko zostaje w pamięci na długo. Nawet pokazując bliskim zdjęcia z wakacji, zastanawialiśmy się nad jego wymową. Co do ostatecznego znaczenia, jak najbardziej się z Tobą zgadzam.

Cieszę się, że moja relacja przypadła Ci do gustu, a tym bardziej, że sprowokowała do rozmyślań. Pozdrawiam!

Troszkę sobie nadrobiłam zaległości. Pięknie pokazałaś Bol i całą wyspę Brač. Lecę teraz do Twojej kolejnej relacji z Podgory...

agata26061 napisał(a):Troszkę sobie nadrobiłam zaległości. Pięknie pokazałaś Bol i całą wyspę Brač. Lecę teraz do Twojej kolejnej relacji z Podgory...

Fajnie, że zajrzałaś Pozdrowienia!