Czechy Osiołkiem i nie tylko :) 2020 , 2024

maslinka napisał(a):Piękny rejon pokazujesz, Piotrze Z Lednic mam bardzo miłe wspomnienia. Najbardziej podobał mi się tam rejs łódką

W Valticach byliśmy krótko. Zdecydowanie do poprawki, więc z przyjemnością patrzę na Wasz wypad

My również Valticom nie poświęciliśmy należnej im ilości czasu i uwagi , w sąsiedztwie też jest kilka ciekawych miejsc ( Lampelberk , Pałac Emin , zamek Děvičky i zbiornik na Dyji , itd. ) , więc Osiołek zapewne nas tam wkrótce zawiezie


Pozdrawiam
Piotr

dangol napisał(a):No mam powód, tylko jakoś ostatnimi czasy nie po drodze nam z kierunkiem. Gdy przestaliśmy bywać na majówkowych rowerowych Morawach, to jakoś trudno tam się wybrać (chociaż część ekipy już drugi rok z rzędu nocowała w tym czasie w Lednicach).

Troszkę Wam zazdroszczę bliskości do tych pięknych i ciekawych terenów . . .

dangol napisał(a): Tak sobie myślę, że gdy kiedyś jeszcze wybierzemy się autem do Grecji (a to nie jest wykluczone, tyle że nie w najbliższych dwóch latach), to moglibyśmy w drodze powrotnej przenocować gdzieś blisko Valtic (w tym roku rodzinka naszej Gochy tak właśnie zrobiła, wracając z bałkańskiej podróży) i wówczas znalazłby się czas na labirynt , koniecznie z degustacją

Dobry kierunek , u nas zawsze wysoko w planach , prawie tak wysoko jak Rumunia , a dla Was faktycznie Valtice "po drodze" jako miejsce odpoczynku , a dodatkowo zwiedzania i degustacji
Co będzie - czas pokaże , póki co życzę nam wszystkim zdrowia , bo to najważniejsze


Pozdrawiam
Piotr

Ja mam odrobinę bliżej do Czech niż do Słowacji (kiedyś było "na Słowację", teraz to już sam nie wiem...). Wcześniej królowała Słowacja, zaś ostatnio częściej zaglądamy do Czech.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Ja mam odrobinę bliżej do Czech niż do Słowacji (kiedyś było "na Słowację", teraz to już sam nie wiem...).

Ja też nie wiem . . . to jest tak , jak ze stwierdzeniem : "droga biegła ostro pod górę" - dla jednych to stromy podjazd , dla drugich - stromy zjazd

Franz napisał(a):Wcześniej królowała Słowacja, zaś ostatnio częściej zaglądamy do Czech.

W naszym przypadku jest tak samo , chociaż do granicy słowackiej z domu mam 38 km , a do czeskiej - 300 km . Co prawda jest kilka miejsc na terenie Słowacji gdzie bywamy regularnie ( np. Veľká Domaša , Zborov , Bardejów ) , ale bogactwo atrakcji niepoznanych leży po stronie Czech .


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

Franz napisał(a):Ja mam odrobinę bliżej do Czech niż do Słowacji (kiedyś było "na Słowację", teraz to już sam nie wiem...).

Ja też nie wiem . . . to jest tak , jak ze stwierdzeniem : "droga biegła ostro pod górę" - dla jednych to stromy podjazd , dla drugich - stromy zjazd

Obie formy są prawidłowe, o czym można przeczytać tutaj.

Gosiu , bardzo dziękuję za wyjaśnienie Niełatwy język polski ulega transformacjom , wiem , stary jestem i zapewne niewłaściwych przyzwyczajeń mam mnóstwo , ale w radio ( teraz w radiu ) słyszę , że ktoś jedzie i spaceruje po połoninach "Bieszczad" , a nie "Bieszczadów" , skoro są to Bieszczady . . . nikt nie chodzi po górach "Sudet" , tylko "Sudetów" bo to są Sudety
. . . nie , nie zdecydowanie czeski jest przyjaźniejszy


Pozdrawiam
Piotr

Przyszedł sierpień , po operacji ręka Agnieszki powoli wracała do normalnej kondycji , Osiołka kopytka swędziały , więc dłużej już czekać nie można było - ruszyliśmy zobaczyć jak nasz piękny kraj wygląda . Odwiedziliśmy znów kilka zamków , pałaców , dworów , miast , jezior , rzek i kanałów ( z rejsem po trawie włącznie ) , a wszystko to w drodze na Hel . Potem do odwiedzonych
wcześniej dołączyły kolejne zamki , pałace , dwory i miasta , plus kilka skansenów , portów i uzdrowisk , aż dotarliśmy do Świnoujścia . Tu niestety dopadło nas załamanie pogody , prognozy na kolejne dni nie zachęcały do pozostania , więc zdecydowaliśmy że ruszymy na południe , przy okazji poznamy nową S3 ( i najdłuższy tunel w kraju ) , dzięki której Czesi szybciej docierają nad nasze morze niż my , ludzie z południa Polski .
Musiałem oczywiście po drodze wypić kawę w Szczecinie i drugą w Gorzowie Wielkopolskim , aż dotarliśmy do Lubawki , gdzie zaciekawiło mnie Betlejem i całe sanktuarium w Krzeszowie - trzeba było pojechać , popatrzeć i zupełnie przypadkowo spędzić tam noc , a rano przekroczyć przełęcz Lubawską i wjechać do Czech.












Pozdrawiam
Piotr

Po przekroczeniu granicy w miejscowości Královec skręciliśmy w prawo , w stronę Žacléř , ale skansen Kopalnia Žacléř był jeszcze nieczynny , pojechaliśmy więc do miasteczka , którego przed nami nikt nie zamykał i zaparkowaliśmy na trójkątnym rynku .

44. Žacléř



Žacléř ( niem. Schatzlar ) – miasto w Czechach , w kraju hradeckim , w powiecie trutnowskim . Tu swój początek ma rzeka Bóbr , największy z lewobrzeżnych dopływów Odry . Tutaj również podczas II Wojny Światowej znajdowała się filia obozu koncentracyjnego Groß-Rosen .
"Pierwsza pisemna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1334 roku . W 1570 roku klasztor w Krzeszowie – właściciel miasta – wystawił dokument , w którym pojawiły się pierwsze wzmianki o wydobyciu tu węgla kamiennego . Wydobycie metodą głębinową zakończono w mieście z końcem 1992 , natomiast metodą odkrywkową prowadzone jest do dzisiaj . Dawna kopalnia „Jan Šverma” została przekształcona w skansen , w którym obejrzeć można kompletne wyposażenie maszynowe dawnego zakładu górniczego ".
Dwa kilometry od centrum miasteczka w dzielnicy Prkenný Důl ( Drewniana Dolina ) znajduje się ośrodek narciarski z trasami zjazdowymi Arrakis i Bret .














CDN

Žacléř , spaceru ciąg dalszy
















Pozdrawiam
Piotr

Potem skierowaliśmy się na lokalną drogę prowadącą do miejscowości Česká Skalice , bo zainteresował nas fajny zbiornik wody , nad którym okoliczni mieszkańcy spędzają upalne dni , również pływając na SUPach . Zbiornik wody to Jezioro Rozkoš , nad którym spędziliśmy nieco czasu







Po odpoczynku , kawie i małym conieco pojechaliśmy dalej , bowiem naszym dzisiejszym celem było Nowe Miasto nad Metują .


45. Nové Město nad Metují



Nowe Miasto nad Metują ( cz. Nové Město nad Metují , niem. Neustadt an der Mettau ) – miasto w Czechach , w kraju hradeckim , w powiecie Náchod . Miasto zbudowano na skale otoczonej z trzech stron rzeką Metują za sprawą wspaniałej postaci w historii Czech , jaką był Jan Černčický z Kácova . Pochodził ze zubożałej szlachty , rodu Kounice , Drnholce i panów z Talmberka , pierwotnie zamieszkiwał w twierdzy na biednym dworze Černčick , swoją pracowitością przekształcił się w cenionego przez władcę , bogatego i szanowanego arystokratę .
W 1483 r. król Władysław Jagiellończyk nadał mu prawo do swobodnego zapisywania majątków wolnych i rejestrowych . Rok później kupił sąsiedni majątek Krčín od rycerza Aleša z Riesenburka ( Rýzmburk ) i Vřešťova . Ponieważ nie było to "lenno wolne" , tylko "lenno" , Jan Černčický próbował wyzwolić się z tego majątku , co udało mu się w 1497 r. ( uwolnił go od lenna król Władysław Jagiellończyk ) . 10 sierpnia 1501 roku położył kamień węgielny pod Nové Město nad Metují , które w tamtych czasach nosiło nazwę Nové Hradiště . W 1503 roku przeniósł prawa miejskie z Krčína do Nowego Miasta , które stało się wówczas jego nową siedzibą rodową , otrzymało przywilej targowy , prawo pobierania ceł oraz prawo warzenia piwa
Jan Černčický piastował później różne urzędy , jednak po wstąpieniu Habsburgów na tron czeski ( w 1526 roku ) w obawie o prześladowania religijne po zamianie majątków przeniósł się do Kunštát . Był bowiem członkiem Jednoty Bratrskiej , jednego z kościołów protestanckich , powstałych w 1457 w w wyniku czeskiej reformacji . Dziś , prócz pięknie położonego miasta można podziwiać jedynie jego pomnik , bo chociaż Jan Černčický i jego żona Magdalena z Nestajowa mieli pięciu synów , to pod koniec XVI wieku ród wymarł w linii męskiej .



W 1526 roku drewniane miasto zostało zniszczone przez pożar . Rok później Jan Černčický sprzedał je Wojciechowi z Pernštejna , który nakazał przebudowę miasta w stylu renesansowym .
W 1548 roku właścicielem miasta zostali Štubenbergowie , a po nich właścicielami Nowego Miasta nad Metują byli : Albrecht von Wallenstein , Trčkowie z Lipy , szkocki ród Leslie i wielu innych .








Pozdrawiam
Piotr

Zostawiliśmy Osiołka na parkingu i ruszyliśmy do miasta


















CDN

Najciekawszą dla nas częścią Nowego Miasta nad Metują jest wybudowany na miejscu wczesnośredniowiecznej twierdzy zamek , który pochodzi z XIV wieku , został jednak rozbudowany w XVI wieku przez Pernštejnów , a w XVII wieku przebudowany według planów Carla Lugara . Dzisiejszy wygląd zawdzięcza kolejnej przebudowie dla nowych właścicieli – przemysłowców Jozefa i Cyrila Bartoňa z Dobenína , którzy na początku XX wieku zlecili prace wg projektu wybitnego architekta , budowniczego , etnografa i działacza kulturalnego Dušana Jurkoviča . To dokładnie ten sam człowiek , który w latach 1916–1918 na terenie Beskidu Niskiego był kierownikiem , projektantem i nadzorcą budowy cmentarzy wojennych I Wojny Światowej . Był również autorem 35 cmentarzy , tych najpiękniejszych i powszechnie znanych ( m in. Cmentarz nr 60 na Przełęczy Małastowskiej , Cmentarze w Cieklinie , czy unikatowa Gontyna na Cmentarzu Wojennym nr 123 Łużna ) .












CDN

Przed zamkiem jest sporo rzeźb z różnych okresów , najbardziej wzrok przykuwają bardzo realistycznie wyglądające niedźwiedzie pilnujące wejścia na zamek i krasnale Matthiasa Bernharda Brauna ( cz. Matyáš Bernard Braun ur. 24 lutego 1684 w Sautens koło Innsbrucku w Tyrolu , zm. 15 lutego 1738 w Pradze – jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy reprezentujących styl śląskiego baroku w Czechach ) . Kiedyś ogrody pałacowe zdobił cały szpaler tych krasnali . . .





Foto z internetów


Zobaczmy jak wygląda dziedziniec i ogrody z drewniany , kryty most Dušana Jurkoviča














CDN

Pozdrawiam
Piotr

O nie, te krasnale są straszne