Czechy Osiołkiem i nie tylko :) 2020 , 2024

W drodze do Teplic napotkaliśmy ogromny Camping z kamperami i namiotami z całej Europy . Jego rozmiary zapewne miały coś wspólnego z festiwalem rockowym , cała miejscowość pełna była grup kolorowo odzianych uczestników imprezy . My ograniczyliśmy się do zakupów w supermarkecie .





W kolejnej miejscowości zjedliśmy obiad i około 16:00 zameldowaliśmy się na Autokemp Buniće . Wcześniej próbowaliśmy wjechać na parking w Adrspach , ale nie mieliśmy rezerwacji , którą należy zrobić online . Z perspektywy czasu stwierdziliśmy , że dobrze się stało , bo do wejścia na Teplickie Skały mieliśmy 200 - 300 metrów , do stacyjki kolejowej Teplice Skaly - 200 metrów , co sprawdziliśmy zaraz po wybraniu miejsca . Należało też sprawdzić , czy w nowo wyremontowanym hotelu - restauracji dają dobre piwo




















Pozdrawiam
Piotr

Kolejny dzień przywitał nas piękną pogodą . Po wczesnym śniadaniu oraz porannej kawie wyruszyliśmy w kierunku wejścia , zakupiliśmy bilety ( około 20 PLN/osoba ) i ruszyliśmy na trasę .
Szukając informacji przed wyjazdem , dowiedziałem się że czeka nas spacer czas - 3h ( ze zdjęciami ) , dystans około 6 km , z przewyższeniem 298 m .













Nie przepadam za schodami , ale . . . z góry widać lepiej









Na końcu tych schodów ( drabiny ) jest taras z pięknym widokiem okolicy - zobaczone . Zeszliśmy za schodów i ruszyliśmy dalej szlakiem podziwiając skały , groty i roślinność














CDN

Ścieżka edukacyjna przez Teplickie skalne miasto ( niebieski szlak ) posiada 15 tablic informacyjnych dotyczących geologii , historii , a także flory i fauny okolicznej i poświęcona jest Józefowi Vavrouškowi ( 1944 - 1995 ) , który propagował trwały równoważny rozwój społeczeństwa .

















Pogoda dopisuje , jest ciepło , 24 stopnie Celsjusza , w cieniu skał nie przekracza 20 stopni , skalne korytarze są piękne i ciekawe , ale o tym opowiedzą zdjęcia




















CDN

Na całej trasie teplickiej części parku spotkaliśmy tylko siedem osób , razem z pracownikiem parku sprawdzającym bilety . Przydała się zabrana przez nas woda do picia , bo na nieosłoniętych przed słońcem odcinkach trasy zaczęło ostro grzać - na niebie nie stwierdziliśmy żadnej , choćby maleńkiej chmurki

















Ścieżka wznosiła się aż do szczeliny , po jej przekroczeniu znaleźliśmy się w zielonym wąwozie , w którym pracownik parku sprawdził nam bilety . Leżał tam również spory odłam skały . . .




























CDN

piotrf napisał(a):Szukając informacji przed wyjazdem , dowiedziałem się że czeka nas spacer czas - 3h ( ze zdjęciami ) , dystans około 6 km , z przewyższeniem 298 m .

To samo wyczytalam u hasajacychzajacy .
Wybieram się, wybieram i wybrać nie mogę. Miejsce absolutnie fantastyczne.

Teplickie stanowią rozleglejszą część narodowego rezerwatu przyrody Skał Adrszpacko - Teplickich . Ale skoro byliśmy już przy trasie do Adrspach i czuliśmy się dobrze , zdecydowaliśmy się
przejść całą atrakcję , a potem wrócić do Teplic Skaly pociągiem .
Teplickie skalne miasto dzieli od Adrszpaskiego skalnego miasta Wilczy Wąwóz ( czes. Vlčí rokle ) , liczący zaledwie 4 km długości . To bardzo przyjemny spacer , pomimo sporej ilości
zwiedzających
























Pozdrawiam
Piotr

marze_na napisał(a):To samo wyczytalam u hasajacychzajacy .
Wybieram się, wybieram i wybrać nie mogę. Miejsce absolutnie fantastyczne.

Mniej więcej taki dystans jest faktycznie , ale dotyczy samej części teplickiej . Zaliczyliśmy obie części i jeszcze małe co nieco , ale nie uprzedzajmy wypadków

Z Wrocławia masz bezpośrednie i śmiesznie tanie połączenie kolejowe z Teplicami


Pozdrawiam
Piotr

Oj, dawno mnie tam nie było . Fizycznie , bo wirtualnie kilka dni temu oglądałam fotki zrobione przez "naszą" Kapitanową, która wraz z Kapitanem była tam przez trzy dni, po "Górach literatury". Póki co terminów brak na własny wypad, ale kiedyś trzeba będzie się zmobilizować , a na razie podglądam

Danusiu , warto , najlepiej w środku tygodnia , bo weekendowe tłumy mogą zmęczyć
Zazdroszczę Wam bliskości tych rejonów . . .


Pozdrawiam
Piotr

Przepraszam za mały postój w relacjach , ale w czwartek był koncert STINGA w Krakowie , w piątek Ralph Kaminski , a tak w ogóle
trwa Young Arts Festival w Krośnie . . . no

Obiecuję poprawę

Pozdrawiam
Piotr

Zszedłem schodami nad wodę , skręcając na prawo od głównego szlaku ( Agnieszka została na górze ) , sprawdziłem ilu chętnych jest na pływanie i jak długo na tą atrakcję trzeba czekać , zrobiłem kilka fotek i ruszyliśmy dalej , na kolejne schody .









Potem sprawdziliśmy jaką ilość wody oferuje wodospad ( mizeria ) i ruszyliśmy dalej , starając się omijać tłumy atakujące ze strony głównego wejścia



















Spotkaliśmy dwie urocze i bardzo wesołe dziewczyny ( serdecznie pozdrawiamy ) , a potem już opuściliśmy Adrspaskie Skały . Zaraz za głównym wyjściem znajduje się wyszynk , który szczerze polecam , serwują tam piwo , które skradło moje serce , kubki smakowe ( taste buds ) oszukując lub zniewalając definitywnie Tam też uzupełniłem kolekcję moich podkładek pod piwo o kilka kolekcjonerskich okazów . . .
Potem udaliśmy się na dworzec kolejowy , zakupiliśmy bilety ( po 3,5 PLN/osoba ) do stacji Teplice Skaly i tak dotarliśmy do campingu . Po kąpieli jeszcze ruszyliśmy na dobre jedzenie i piwo w restauracji przed wejściem na szlak






















Pozdrawiam
Piotr

Po obiedzie i piwku mieliśmy jeszcze ochotę na spacer , więc ruszyliśmy do Teplic ścieżką wzdłuż drogi . Przed miasteczkiem po lewej stronie za torami znaleźliśmy kąpielisko , a w samym miasteczku , pod wiaduktem - słup z kierunkami na różne szlaki . Jutro jeden z nich wybierzemy . . .

















Niedziela przywitała nas pięnym słońcem , bardzo miła pani z recepcji poleciła nam na przedpołudniowy spacer Czarne Jeziorko i ruiny zamku , z którego są fajne widoki na okolicę , a przy okazji prawie nie ma tam turystów i można "poczuć przyrodę" . Najpierw Osiołkiem objechaliśmy dookoła całą okolicę ( pętelka malowniczymi drogami o długości około 28 km ) , a potem wspięliśmy się wąską drogą na wzgórze . Niewiele ponad 150 m za szczytem zostawiliśmy osiołka w cieniu i ruszyliśmy ścieżką przy ogrodzeniu zamkowym nad jeziorko , a potem na punkt widokowy w ruinach zamku Bischofstein


























CDN

Widoki ze szczytu są rzeczywiście ciekawe i rozległe , ale kiedyś trzeba zejść . . .













Schodki wykute w skale nie są może wygodne , ale spełniają swoją rolę . Niżej są już wąskie schodki w szczelinie , a z ruin zamku do nowego zamku prowadzi dość wygodna ścieżka , oferująca po drodze jeszcze jeden punkt widokowy z ławeczką . Dalej ścieżka prowadzi obok jeziorka , którego woda ma ciemny kolor i dalej wzdłuż muru , za którym mieści się pensjonat - kilka samochodów i namiotów , kilka kamperów
























CDN

Nie chcieliśmy wracać tą samą drogą , więc ruszyliśmy drogą pomiędzy polami uprawnymi . Po kilku kilometrach nawierzchnia bardzo się zepsuła , potem chyba zwinęli asfalt i przejazd przez las przypominał offroad , ale do głównej drogi jakoś dotarliśmy i skierowaliśmy się w stronę polskiej granicy , zatrzymując się kilka razy na zdjęcia . Obiad zjedliśmy już po polskiej stronie













Późnym popołudniem byliśmy w domu , w Krośnie i tak zakończyła się nasza przygoda - wizyta w Adršpašskoteplické skály .
Moim zdaniem było warto , bardzo nam się tam podobało , dotyczy to również piwa




Pozdrawiam
Piotr

2024


Rok 2024 ubogi był raczej w nasze wycieczki do Czech , na przełomie kwietnia i maja były całkiem konkretne plany , ale złamana na Bastei ręka Agnieszki skutecznie realizację tych planów odroczyła .
Udało się zamknąć dolnośląską cześć tamtej wyprawy ( między innymi Jawor , Park Mużakowski , Schloss Muskau ) i połowę planów na Niemcy ( UNESCO Biosphärenreservat Oberlausitzer Heide - und Teichlandschaft , sporą część Budziszyna , Bad Schandau ) , ale czeska część ze zrozumiałych względów została ograniczona do minimum .
Obszar Chronionego Krajobrazu Łabskie Piaskowce zaledwie "liznęliśmy" , ale piękny i ciekawy Děčín , w którym stacjonowaliśmy zdobyliśmy szturmem .

Děčín



"Děčín ( niem. Tetschen, 1942–1945 Tetschen-Bodenbach , 1945 Děčín-Podmokly ) – miasto statutarne w Górach Połabskich , w północno-zachodnich Czechach , w kraju usteckim , u ujścia Ploucznicy do Łaby , siedziba powiatu Děčín .
Miasto utworzono w 1942 , z połączenia leżącego na prawym brzegu Łaby Děčína ( niem. Tetschen ) i lewobrzeżnego miasta Podmokly ( niem . Bodenbach ) .
Na początku 2024 roku , z liczbą mieszkańców wynoszącą niemal 47 tys. , Děčín zajmował dwudzieste drugie miejsce pod względem liczby ludności w Czechach .
Występuje tu przemysł maszynowy , młynarski , chemiczny , poligraficzny , materiałów budowlanych , stocznia rzeczna , huta aluminium , zakłady włókiennicze , cukrownia .
Děčín jest również portem rzecznym , węzłem kolejowym i drogowym ." Tyle Wikipedia .
Miasto nazywane jest bramą do Czeskiej i Saksońskiej Szwajcarii , gdyż dzięki swojemu położeniu stanowi świetną bazę wypadową w Góry Połabskie i Góry Łużyckie .

Na naszą bazę wybraliśmy "Kemp Děčín" niedaleko Old Town Bridge ( piękny staroměstský most )



Most zdobią rzeźby



Kamping polecam , bardzo miła obsługa , dobre piwa , normalne ceny , dodatkowo z widokiem na via ferratę na Ścianie Pasterza ( Via-Ferrata Pastýřská Stěna ) .






Pozdrawiam
Piotr