Czarnogóra od gór do morza: Kotor, Perast, Herceg Novi

plavac napisał(a):Swoją drogą, miałem z tymi chorwackimi górami podobną pierwszą randkę.

No cóż, Durmitor, Prokletije - te nazwy znałem z czasów studenckich.
Żeby dowiedzieć się o chorwackim Velebicie, musiałem pojechać do... Czarnogóry.

plavac napisał(a):Tym bardziej, że jeśli Los będzie łaskawy - w przyszłym roku jesienią Durmitor, Komovi i ... może Maja Jezerce ... Ech, marzenia ! Będę marzyć z Tobą

Moje wejście na Maja Jezerce opisałem w wątku albańskim.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zajrzę do niego z pewnością, kiedy na dobre wyklarują się przyszłoroczne plany.
Tyle niewiadomych jeszcze.
Co rok - coraz ich więcej ...

Pozdrawiam!
Piotrek

plavac napisał(a):Zajrzę do niego z pewnością, kiedy na dobre wyklarują się przyszłoroczne plany.

Mnie już od tego roku począwszy odpadły wszystkie górskie wyjazdy...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):Zajrzę do niego z pewnością, kiedy na dobre wyklarują się przyszłoroczne plany.

Mnie już od tego roku począwszy odpadły wszystkie górskie wyjazdy...

Przykre ...
Niby wiem, że każdego to czeka, ale usłyszeć o tym, a jeszcze doświadczyć - zawsze deprymujące.
Od jakiegoś czasu przy każdym zdobytym szczycie pytam Go - Jesteś tym ostatnim?
Ponieważ nie odpowiada, żywię nadzieję, że może nie ...
Choć - w tym roku o mało co nie zostałem na Piotrusiu nad Duklą ...
Póki co, ostatni to Makowica nad Rytrem dwa tygodnie temu.
A w marzeniach ... mój Boże !!!
Cały świat.

Był taki czas, że za górski wyjazd musiała starczyć przechadzka z Salwatora pod Kopiec Kościuszki.
Jak bardzo cieszył widok na góry !

Pozdrawiam serdecznie!
Piotrek

plavac napisał(a):Niby wiem, że każdego to czeka, ale usłyszeć o tym, a jeszcze doświadczyć - zawsze deprymujące.

To nie to. Owszem, czuję trochę kości po dzisiejszym spacerze, gdzie żaden ze szczytów nawet nie sięgnął tysiąca metrów, a po powrocie prawe kolano dawało o sobie znać przy każdym przejściu schodów, ale to nie to.
Nie mam z kim mamy zostawić...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Nie mam z kim mamy zostawić...

Mama jak Twój anioł stróż. Wie, kiedy potrzebujesz regeneracji, a sam byś się na to "nie zdobył".

To też kolej rzeczy. A nie każdy umie to zrozumieć i sprostać temu. Wiem, bo codziennie odpowiadam na rozpaczliwe pytania rodzin -Co ja mam robić ...

Dokładnie tego dotyczyło moje wspomnienie Kopca Kościuszki. Ty masz więcej szczęścia -prawie tysięczniki na wyciągnięcie ręki.

Wędrujmy zatem wirtualnie. To o wiele więcej niż czarno-białe zdjęcia przed laty ...

Pozdrawiam!
P.

plavac napisał(a):Dokładnie tego dotyczyło moje wspomnienie Kopca Kościuszki. Ty masz więcej szczęścia -prawie tysięczniki na wyciągnięcie ręki.

W Wyspowy czy Makowski masz równie blisko.

Pozdrawiam,
Wojtek

Osiągam coś, co wyglądało na grzbiet - w tym miejscu akurat łagodny i całkowicie pokryty śniegiem - który stanowi kołnierz małego kotła. Do kotła schodzić na pewno nie będę, pozostaje mi podążanie tym grzbiecikiem w kierunku skał.

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):Dokładnie tego dotyczyło moje wspomnienie Kopca Kościuszki. Ty masz więcej szczęścia -prawie tysięczniki na wyciągnięcie ręki.

W Wyspowy czy Makowski masz równie blisko.

Jak już się wydostanę z miasta - to tak. A to czasem zajmuje więcej niż późniejszy dojazd w góry ...
Ale masz rację. Często uciekam tam na kilka godzin. Uklejnę schodzoną mam każdą możliwą ścieżką

Brudny ten śnieg w kotle.Był zmrożony czy lepił się do butów?
Klimat zdjęć prawie tatrzański. Prawie

Pozdrawiam.
P.

plavac napisał(a):Brudny ten śnieg w kotle.Był zmrożony czy lepił się do butów?

Twardy. O tej porze dnia jeszcze zmrożony.

plavac napisał(a):Klimat zdjęć prawie tatrzański. Prawie

Ta część Gór Przeklętych jest zacna.

Pozdrawiam,
Wojtek

Jednak biały kołnierz kończy się na litej skale. Wygląda na to, że nie mam wyjścia - muszę przebrnąć ten śnieżny lej w kierunku poszarpanej grani. Starając się tracić jak najmniej wysokości, zataczam łuk w pobliżu skał, już po chwili ponownie podchodząc w górę.

I bałkańska też !
Tęsknota.
Narasta ...

Rzucę tę robotę, resztki oszczędności wyciągnę - i w drogę



Cicho, serce. Cicho ... Wirtualną drogę ...

Pozdrawiam
P.

plavac napisał(a):Rzucę tę robotę, resztki oszczędności wyciągnę - i w drogę

Do tego potrzebna jest wolność absolutna.
A taką mało kto ma...

Pozdrawiam,
Wojtek

Po chwili zauważam potwierdzenie właściwego kierunku - w szczelinie brzeżnej czerwona strzałka na skale, tuż poniżej krawędzi śnieżnego pola. Uff, jak to dobrze wiedzieć, że nie błądzę bez celu.





Teraz coraz bardziej stromo w górę, w kierunku wąziutkiej szczerbinki w grani.

Pomocy
Wojtek idąc w parku Biogradska Gora od strony jeziora na Czarną Głowe to w pewnym momencie po obróceniu się do tyłu (kierunek jezioro) zauważyłem

czy to może być Dumitor
Potem po chwili pojawiło się coś takiego

kierunek po prawej stronie z przodu. ( zdjęcie zrobione z dużym przybliżeniem)
następne z głowy

Będąc tam to myślałem ze to jest Maganik , ale czytając twój opis to myślę ze jest to Komovi.
Więc co to jest, poza tym ze są to szczyty gór .